Πώς γίνεται η διάγνωση της σχιζοφρένειας;

Πώς γίνεται η διάγνωση της σχιζοφρένειας;

Σύμφωνα με το Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5η έκδοση, αναθεώρηση κειμένου (DSM-5-TR), πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα αρνητικό σύμπτωμα και ένα θετικό σύμπτωμα προκειμένου ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας να κάνει διάγνωση σχιζοφρένειας.

Τα συμπτώματα πρέπει να είναι αρκετά σοβαρά ώστε να επηρεάζουν την εργασία ή την κοινωνική σας λειτουργία και δεν μπορούν να σχετίζονται με άλλη διαταραχή.

Ένα άτομο πρέπει να έχει δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• αυταπάτες
• παραισθήσεις
• αποδιοργανωμένος λόγος
• χονδρικά αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά
• αρνητικά συμπτώματα

Τουλάχιστον ένα από αυτά τα συμπτώματα πρέπει να είναι αυταπάτες, ψευδαισθήσεις ή αποδιοργανωμένη ομιλία.

Ο χρόνος που βιώνεις τα συμπτώματα είναι επίσης σημαντικός. Πρέπει να έχετε συμπτώματα για την πλειοψηφία τουλάχιστον 1 μήνα μέσα σε μια περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών.

Συμπτώματα σχιζοφρένειας

Το DSM-5-TR ομαδοποιεί τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας σε δύο κατηγορίες: θετικά και αρνητικά. Αυτές οι κατηγορίες υποδεικνύουν πώς κάθε συγκεκριμένο σύμπτωμα επηρεάζει τη λειτουργία σας.

Θετικά συμπτώματα

Τα θετικά συμπτώματα είναι το σήμα κατατεθέν της σχιζοφρένειας. Υποδηλώνουν αλλαγές στη συμπεριφορά ή τις σκέψεις. Τα θετικά συμπτώματα μερικές φορές αναφέρονται συλλογικά ως «ψύχωση», η οποία υποδηλώνει μια διαταραχή στην αντίληψή σας για την πραγματικότητα.

Τα θετικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• παραισθήσεις
• αυταπάτες
• αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά
• συγκεχυμένες σκέψεις ή ομιλία

Αρνητικά συμπτώματα

Τα αρνητικά συμπτώματα δείχνουν μια απόσυρση από τον κόσμο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• μειωμένη συναισθηματική έκφραση
• έλλειψη κινήτρου
• λιγότερες λέξεις που λέγονται
• κοινωνική απόσυρση
• μειωμένη ικανότητα απόλαυσης
• χαμηλή ενέργεια
• μειωμένη προσοχή
• αδιαφορία

Εναλλακτικές διαγνώσεις σχιζοφρένειας

Άλλες διαταραχές μπορεί να μοιάζουν με σχιζοφρένεια. Αν και δεν είναι ακριβώς τα ίδια, μοιράζονται ορισμένα χαρακτηριστικά που μερικές φορές μπορεί να συγχέουν τη διάγνωση.

Διπολική διαταραχή Ι

Η διπολική διαταραχή Ι τυπικά ορίζεται από επεισόδια μανίας, η οποία διαφέρει από την ψύχωση. Ωστόσο, μερικές φορές τα συμπτώματα μανίας ή κατάθλιψης μπορεί να είναι τόσο σοβαρά που να αισθάνεστε μια αυταπάτη ή μια ψευδαίσθηση. Αυτά τα σοβαρά επεισόδια μπορεί να φαίνονται σαν σχιζοφρένεια σε έναν γιατρό αρχικά.

Σχιζοσυναισθηματική διαταραχή

Αυτή η διάγνωση περιλαμβάνει έναν συνδυασμό συμπτωμάτων τόσο από τη σχιζοφρένεια όσο και από τη διπολική διαταραχή. Δεδομένου ότι είναι ένας συνδυασμός δύο διαταραχών της διάθεσης, είναι λίγο πιο περίπλοκο από τη σχιζοφρένεια. Για το λόγο αυτό, η σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί.

Η σχιζοσυναισθηματική διαταραχή είναι επίσης πολύ σπάνια. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, είναι περίπου το ένα τρίτο τόσο συχνή όσο η σχιζοφρένεια, επηρεάζοντας περίπου το 0,3% των ανθρώπων.

Ψύχωση που προκαλείται από φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε επεισόδια ψύχωσης. Εάν δεν παίρνετε φάρμακα αλλά έχετε παρουσιάσει πρόσφατα ψύχωση, είναι πιθανό ότι τα φάρμακα δεν προκάλεσαν την ψύχωση.

Μερικά φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν ψύχωση περιλαμβάνουν:

• βενζοδιαζεπίνες
• κορτικοστεροειδή
• δεξτρομεθορφάνη
• κεταμίνη
• φαινυτοΐνη

Φροντίστε πάντα να ακολουθείτε τις δοσολογικές συστάσεις του γιατρού που σας συνταγογραφούσε. Η αλλαγή της δόσης σας μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε σοβαρές παρενέργειες ή άλλα ανεπιθύμητα συμπτώματα.

Τι να κάνετε μετά από διάγνωση σχιζοφρένειας

Η σχιζοφρένεια μπορεί να κάνει τη ζωή σας δύσκολη, αλλά υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής σας και να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων σας. Η εύρεση του σχεδίου θεραπείας που λειτουργεί καλύτερα για εσάς μπορεί να κάνει τη ζωή με τη σχιζοφρένεια λιγότερο δύσκολη.

Οι κύριοι στόχοι θεραπείας στη σχιζοφρένεια είναι συνήθως η πρόληψη της ψύχωσης και η βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ένας γιατρός συνήθως συνταγογραφεί έναν συνδυασμό θεραπειών για την επίτευξη αυτών των στόχων.

φαρμακευτική αγωγή

Η θεραπεία για τη σχιζοφρένεια συνήθως ξεκινά με αντιψυχωσικά φάρμακα. Μπορούν να αποτρέψουν επεισόδια ψύχωσης, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής λειτουργίας, σύμφωνα με Έρευνα 2018.

Τα συνήθως συνταγογραφούμενα αντιψυχωσικά περιλαμβάνουν:

• Abilify (αριπιπραζόλη)
• Geodon (ζιπρασιδόνη)
• Invega (παλιπεριδόνη)
• Latuda (λουρασιδόνη)
• Rexulti (brexpiprazole)
• Risperdal (ρισπεριδόνη)
• Saphris (ασεναπίνη)
• Seroquel (κουετιαπίνη)
• Vraylar (καριπραζίνη)
• Zyprexa (ολανζαπίνη)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει βενζοδιαζεπίνες για να βελτιώσει το άγχος και τη συμπεριφορά. Ωστόσο, τα αντιψυχωσικά συνήθως συνταγογραφούνται πρώτα. Είναι φυσιολογικό να χρειαστεί κάποιος χρόνος για να βρει ένα συμβατό φάρμακο.

Ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία συνιστάται επίσης για τη σχιζοφρένεια. Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT), συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τα θετικά συμπτώματα, σύμφωνα με τον α Μετα-ανάλυση 2018.

Η αποτελεσματικότητα της CBT για αρνητικά συμπτώματα εξακολουθεί να είναι μελετημένος. Θεωρείται επίσης ότι η CBT μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των επεισοδίων ψύχωσης συνολικά, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα.

Εκπαίδευση και τρόπος ζωής

Ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που συμβάλλουν στην κακή υγεία στη σχιζοφρένεια είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις, σύμφωνα με έρευνα του 2022.

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα συζητήσει τη σημασία των στρατηγικών τρόπου ζωής που θα βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου. Αυτές οι συστάσεις συνήθως περιλαμβάνουν:

• κάνοντας τακτική άσκηση
• τρώγοντας μια ισορροπημένη, θρεπτική διατροφή
• διακοπή του καπνίσματος, εάν υπάρχει

Συμπέρασμα

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας είναι το πρώτο βήμα για τη λήψη της φροντίδας που μπορεί να χρειαστείτε. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει με μια επίσκεψη στον γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αλλά ανεξάρτητα από το πού θα πάτε πρώτα, συνήθως θα τελειώσει στο γραφείο ενός ψυχιάτρου. Αυτός ο ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωσή σας.

Η συνεργασία με τη σωστή ομάδα φροντίδας και το να κάνετε το καλύτερο δυνατό για να τηρήσετε τις προτεινόμενες θεραπείες σας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής σας. Οι φίλοι και η οικογένειά σας μπορούν επίσης να παίξουν σημαντικό ρόλο στο να σας βοηθήσουν να νιώσετε καλύτερα και να κάνετε όποιες απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής σας.