Ποσοστό θεραπείας της ηπατίτιδας C: Γνωρίστε τα γεγονότα

Τι πρέπει να γνωρίζετε για την ηπατίτιδα C

Ο ιός μεταδίδεται συνήθως μέσω της χρήσης κοινών βελόνων για την ένεση ναρκωτικών. Η ασθένεια είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται με το αίμα, επομένως η περιστασιακή επαφή με ένα μολυσμένο άτομο δεν είναι πιθανό να μεταδώσει τον ιό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο ιός μπορεί να μεταδοθεί σε κλινικό περιβάλλον από μολυσμένη ιατρική βελόνα.

Προτού ο έλεγχος του δωρεού αίματος γίνει τυπικός το 1992, τα μολυσμένα προϊόντα αίματος ήταν υπεύθυνα για την εξάπλωση του ιού.

Μία από τις μεγάλες προκλήσεις στη θεραπεία του HCV είναι ότι μπορεί να βρίσκεται στο σύστημά σας για χρόνια προτού παρατηρήσετε συμπτώματα. Μέχρι τότε, κάποια ηπατική βλάβη έχει ήδη συμβεί. Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι:

• σκούρα ούρα

• ίκτερος, το κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού των ματιών

• κοιλιακό άλγος
• κούραση
• ναυτία

Εάν διατρέχετε κίνδυνο να έχετε προσβληθεί από HCV, θα πρέπει να υποβληθείτε σε εξετάσεις πριν εμφανιστούν συμπτώματα. Όποιος γεννήθηκε μεταξύ 1945 και 1965 θα πρέπει να υποβληθεί σε εξέταση μία φορά. Το ίδιο ισχύει για οποιονδήποτε κάνει ενέσιμα ναρκωτικά ή που έκανε ενέσιμα ναρκωτικά τουλάχιστον μία φορά, ακόμα κι αν ήταν πριν από πολλά χρόνια. Άλλα κριτήρια προσυμπτωματικού ελέγχου περιλαμβάνουν εκείνους που είναι οροθετικοί και που έλαβαν μετάγγιση αίματος ή μεταμόσχευση οργάνων πριν από τον Ιούλιο του 1992.

Θεραπείες και ποσοστά θεραπείας για την ηπατίτιδα C

Για πολλά χρόνια, μία από τις μοναδικές αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές ήταν το φάρμακο ιντερφερόνη. Αυτό το φάρμακο απαιτούσε πολλές ενέσεις σε διάστημα έξι μηνών έως ενός έτους. Το φάρμακο προκάλεσε επίσης δυσάρεστα συμπτώματα. Πολλοί άνθρωποι που πήραν αυτό το φάρμακο ένιωσαν σαν να είχαν γρίπη μετά τη θεραπεία τους. Οι θεραπείες με ιντερφερόνη ήταν μόνο αποτελεσματικές περίπου τη μισή ώρα, και δεν μπορούσαν να χορηγηθούν σε άτομα με προχωρημένο HCV επειδή θα μπορούσε να επιδεινώσει την υγεία τους.

Ένα από του στόματος φάρμακο που ονομάζεται ριμπαβιρίνη ήταν επίσης διαθέσιμο αυτή την εποχή. Αυτό το φάρμακο έπρεπε να λαμβάνεται με ενέσεις ιντερφερόνης.

Οι πιο σύγχρονες θεραπείες περιλαμβάνουν από του στόματος φάρμακα που μειώνουν το χρόνο που απαιτείται για να είναι αποτελεσματικές. Ένα από τα πρώτα που εμφανίστηκαν ήταν το sofosbuvir (Sovaldi). Σε αντίθεση με άλλες πρώιμες θεραπείες, αυτό το φάρμακο δεν απαιτούσε ενέσεις ιντερφερόνης για να είναι αποτελεσματικό.

Το 2014, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ενέκρινε ένα συνδυασμό φαρμάκου που αποτελείται από ledipasvir και sofosbuvir (Harvoni). Είναι ένα φάρμακο που χορηγείται μία φορά την ημέρα σε μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται αντιιικά άμεσης δράσης. Αυτά τα φάρμακα δρουν στα ένζυμα που βοηθούν τον πολλαπλασιασμό του ιού.

Οι θεραπείες που εγκρίθηκαν μετά το Harvoni σχεδιάστηκαν για να στοχεύουν άτομα με διαφορετικούς γονότυπους. Ένας γονότυπος μπορεί να αναφέρεται σε ένα σύνολο γονιδίων ή ακόμα και σε ένα γονίδιο.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι διαφορετικά φάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά με βάση τον γονότυπο του ασθενούς.

Μεταξύ των φαρμάκων που εγκρίθηκαν από το 2014 και μετά είναι η simeprevir (Olysio), που θα χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το sofosbuvir, και το daclatasvir (Daklinza). Ένα άλλο συνδυαστικό φάρμακο, που αποτελείται από ombitasvir, paritaprevir και ritonavir (Technivie) ήταν επίσης πολύ αποτελεσματικό σε κλινικές δοκιμές. Το ένα τοις εκατό των ατόμων που έλαβαν Technivie παρουσίασαν αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων. Αυτή η μη φυσιολογική ηπατική λειτουργία παρατηρήθηκε κυρίως σε γυναίκες που έπαιρναν αντισυλληπτικά χάπια. Άλλα φάρμακα είναι διαθέσιμα με βάση τον γονότυπο και το ιστορικό προηγούμενης θεραπείας.

Οι ενέσεις ιντερφερόνης είχαν ποσοστό ίασης περίπου 40 έως 50 τοις εκατό. Οι νεότερες θεραπείες με χάπια έχουν ποσοστά ίασης σχεδόν 100 τοις εκατό. Σε κλινικές δοκιμές, ο Harvoni, για παράδειγμα, πέτυχε ποσοστό ίασης περίπου 94 τοις εκατό μετά από 12 εβδομάδες. Άλλα φάρμακα και συνδυαστικά φάρμακα είχαν παρόμοια υψηλά ποσοστά ίασης στο ίδιο χρονικό διάστημα.

Προοπτικές μετά τη θεραπεία

Θεωρείστε θεραπευμένοι όταν οι εξετάσεις δείξουν ότι το σώμα σας είναι απαλλαγμένο από τη μόλυνση. Το να έχετε HCV δεν βλάπτει απαραίτητα τη μελλοντική σας υγεία και το προσδόκιμο ζωής. Μπορεί να συνεχίσετε να ζείτε μια φυσιολογική, υγιή ζωή μετά τη θεραπεία.

Εάν ο ιός βρισκόταν στο σύστημά σας για πολλά χρόνια, μπορεί να είχε συμβεί σημαντική βλάβη στο συκώτι σας. Μπορεί να αναπτύξετε μια κατάσταση που ονομάζεται κίρρωση, η οποία είναι μια ουλή στο ήπαρ. Εάν η ουλή είναι σοβαρή, το συκώτι σας μπορεί να μην μπορεί να λειτουργήσει σωστά. Το συκώτι φιλτράρει το αίμα και μεταβολίζει τα φάρμακα. Εάν αυτές οι λειτουργίες παρεμποδίζονται, θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε σοβαρές προκλήσεις για την υγεία σας, συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής ανεπάρκειας.

Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να κάνετε εξέταση για HCV. Λάβετε θεραπεία το συντομότερο δυνατό εάν είστε θετικοί.

Θα πρέπει επίσης να γνωρίζετε ότι ενώ είναι ασυνήθιστο, είναι πιθανό να μολυνθείτε εκ νέου από τον ιό. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν εξακολουθείτε να κάνετε ενέσιμα ναρκωτικά και να επιδίδεστε σε άλλη επικίνδυνη συμπεριφορά. Εάν θέλετε να αποτρέψετε μια επαναμόλυνση, αποφύγετε να μοιράζεστε βελόνες και χρησιμοποιήστε προφυλακτικό με έναν νέο σύντροφο ή με κάποιον που μπορεί να έχει κάνει ενέσεις ναρκωτικών στο παρελθόν.

Η ηπατίτιδα C είναι πολύ πιο ιάσιμη τώρα από ό,τι πριν από μερικά χρόνια. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβετε προληπτικά μέτρα για να διατηρήσετε ή να επιτύχετε καλή υγεία.