Λεμφαγγειοσκλήρωση

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Με την πρώτη ματιά, η λεμφαγγειοσκλήρωση μπορεί να μοιάζει με μια διογκωμένη φλέβα στο πέος σας. Λάβετε υπόψη ότι οι φλέβες στο πέος σας μπορεί να φαίνονται μεγαλύτερες μετά από έντονη σεξουαλική δραστηριότητα.

Για να βοηθήσετε στη διαφοροποίηση της λεμφαγγειοσκλήρωσης από μια διευρυμένη φλέβα, ελέγξτε για αυτά τα πρόσθετα συμπτώματα γύρω από τη δομή που μοιάζει με κορδόνι:

• ανώδυνη όταν αγγίζεται
• περίπου μια ίντσα ή λιγότερο σε πλάτος
• σταθερό στην αφή, δεν δίνει όταν το πιέζετε
• ίδιο χρώμα με το περιβάλλον δέρμα
• δεν εξαφανίζεται κάτω από το δέρμα όταν το πέος χαλαρώνει

Αυτή η κατάσταση είναι συνήθως καλοήθης. Αυτό σημαίνει ότι θα σας προκαλέσει ελάχιστο έως καθόλου πόνο, ενόχληση ή βλάβη.

Ωστόσο, μερικές φορές συνδέεται με μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη (ΣΜΝ). Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί επίσης να παρατηρήσετε:

• πόνος κατά την ούρηση, σε στύση ή κατά την εκσπερμάτιση
• πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή στην πλάτη σας
• πρήξιμο των όρχεων
• ερυθρότητα, κνησμός ή ερεθισμός στο πέος, στο όσχεο, στο άνω μέρος των μηρών ή στον πρωκτό
• καθαρή ή θολή έκκριση από το πέος
• κούραση
• πυρετός

Τι το προκαλεί;

Η λεμφαγγειοσκλήρωση προκαλείται από την πάχυνση ή τη σκλήρυνση ενός λεμφικού αγγείου που είναι συνδεδεμένο με μια φλέβα του πέους σας. Τα λεμφαγγεία μεταφέρουν ένα υγρό που ονομάζεται λέμφος, το οποίο είναι γεμάτο λευκά αιμοσφαίρια, σε όλο το σώμα σας για να βοηθήσει στην καταπολέμηση των λοιμώξεων.

Αυτή η σκλήρυνση είναι συνήθως μια απάντηση σε κάποιο είδος τραυματισμού που αφορά το πέος. Αυτό μπορεί να περιορίσει ή να εμποδίσει τη ροή του λεμφικού υγρού ή του αίματος στο πέος σας.

Πολλά πράγματα μπορούν να συμβάλουν στη λεμφαγγειοσκλήρωση, όπως:

• έντονη σεξουαλική δραστηριότητα
• να είσαι απερίτμητη ή να έχεις ουλές που σχετίζονται με την περιτομή
• ΣΜΝ, όπως η σύφιλη, που προκαλούν βλάβη ιστού στο πέος

Πώς γίνεται η διάγνωση αυτής της πάθησης;

Η λεμφαγγειοσκλήρωση είναι μια σπάνια πάθηση, η οποία μπορεί να δυσκολέψει τους γιατρούς να την αναγνωρίσουν. Ωστόσο, το χρώμα της περιοχής μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό σας να περιορίσει μια υποκείμενη αιτία. Η διογκωμένη περιοχή που σχετίζεται με τη λεμφαγγειοσκλήρωση έχει συνήθως το ίδιο χρώμα με το υπόλοιπο δέρμα σας, ενώ οι φλέβες συνήθως φαίνονται σκούρο μπλε.

Για να έρθει σε διάγνωση, ο γιατρός σας μπορεί επίσης:

• παραγγείλετε μια πλήρη εξέταση αίματος για να ελέγξετε για αντισώματα ή υψηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, και τα δύο σημάδια λοίμωξης
• Πάρτε ένα μικρό δείγμα ιστού από το κοντινό δέρμα για να αποκλείσετε άλλες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου
• πάρτε δείγμα ούρων ή σπέρματος για να ελέγξετε για σημάδια ΣΜΝ

Εάν δεν έχετε ήδη γιατρό, το εργαλείο Healthline FindCare μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε έναν γιατρό στην περιοχή σας.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Οι περισσότερες περιπτώσεις λεμφαγγειοσκλήρωσης υποχωρούν σε λίγες εβδομάδες χωρίς καμία θεραπεία.

Ωστόσο, εάν οφείλεται σε ΣΜΝ, πιθανότατα θα χρειαστεί να πάρετε ένα αντιβιοτικό. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή έως ότου η λοίμωξη εξαφανιστεί εντελώς και ολοκληρώσετε τη λήψη ενός πλήρους κύκλου αντιβιοτικών. Θα πρέπει επίσης να ενημερώσετε τυχόν πρόσφατους σεξουαλικούς συντρόφους, ώστε να μπορούν να κάνουν εξετάσεις και να αρχίσουν να παίρνουν αντιβιοτικά εάν χρειάζεται.

Ανεξάρτητα από την αιτία, η λεμφαγγειοσκλήρωση μπορεί να κάνει τη στύση ή τη σεξουαλική επαφή δυσάρεστη. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει μόλις υποχωρήσει η κατάσταση. Στο μεταξύ, μπορείτε να δοκιμάσετε να χρησιμοποιήσετε ένα λιπαντικό με βάση το νερό κατά τη διάρκεια του σεξ ή του αυνανισμού για να μειώσετε την πίεση και την τριβή.

Συνήθως δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία αυτής της πάθησης, αλλά ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει χειρουργική αφαίρεση του λεμφικού αγγείου εάν συνεχίζει να σκληραίνει.

Το takeaway

Η λεμφαγγειοσκλήρωση είναι μια σπάνια αλλά συνήθως αβλαβής κατάσταση. Εάν δεν σχετίζεται με υποκείμενο ΣΜΝ, θα πρέπει να υποχωρήσει από μόνο του μέσα σε λίγες εβδομάδες. Εάν δεν φαίνεται να βελτιώνεται, κλείστε ένα ραντεβού με το γιατρό σας. Μπορούν να ελέγξουν για τυχόν υποκείμενες αιτίες που χρειάζονται θεραπεία.