Κατανόηση της ανοχής στα φάρμακα

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της ανοχής στα ναρκωτικά και της εξάρτησης από τα ναρκωτικά;

Η διαφορά μεταξύ ανοχής και εξάρτησης έχει να κάνει με το πώς αντιδρά το σώμα στην παρουσία ή την απουσία ενός συγκεκριμένου φαρμάκου.

Με την ανοχή, ορισμένοι κυτταρικοί υποδοχείς στο σώμα που ενεργοποιούνται όταν υπάρχει το φάρμακο σταματούν να ανταποκρίνονται όπως παλιά. Το σώμα σας μπορεί επίσης να καθαρίσει το φάρμακο πιο γρήγορα. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν πλήρως γιατί συμβαίνει αυτό σε μερικούς ανθρώπους.

Με την εξάρτηση, εάν το φάρμακο δεν υπάρχει ή η δόση μειωθεί ξαφνικά, μπορεί να εμφανίσετε απόσυρση. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα μπορεί να λειτουργήσει κανονικά μόνο όταν υπάρχει το φάρμακο. Μπορεί να συμβεί με πολλά φάρμακα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εξάρτηση μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό.

Τα συμπτώματα στέρησης θα εξαρτηθούν από το φάρμακο που χρησιμοποιείτε. Μπορεί να είναι ήπιες, όπως ναυτία ή έμετος, ή πιο σοβαρές, όπως ψύχωση ή επιληπτικές κρίσεις.

Εάν το σώμα σας εξαρτάται από ένα φάρμακο, είναι σημαντικό να μην σταματήσετε απότομα να το παίρνετε. Ο γιατρός σας θα σας βάλει σε ένα πρόγραμμα για να απαλύνετε σταδιακά το φάρμακο για να αποφύγετε τα συμπτώματα στέρησης. Μπορούν επίσης να προτείνουν πόρους για να σας υποστηρίξουν.

Η ανοχή και η εξάρτηση διαφέρουν από τον εθισμό. Αυτή είναι μια πιο σοβαρή κατάσταση.

Σε τι διαφέρει ο εθισμός;

Εθισμός είναι κάτι περισσότερο από την εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Είναι μια κατάσταση υγείας όπως κάθε άλλη χρόνια πάθηση. Περιλαμβάνει αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα: Νευροδιαβιβαστές όπως η ντοπαμίνη ενεργοποιούνται επανειλημμένα και αυξάνουν την επιθυμία για ναρκωτικά.

Ο εθισμός αναφέρεται επίσης ως διαταραχή χρήσης ουσιών.

Ο εθισμός είναι μια κινητήρια ανάγκη για χρήση ναρκωτικών παρά τις πιθανές βλάβες, όπως ο συμβιβασμός των εργασιακών, κοινωνικών και οικογενειακών αναγκών. Ένα άτομο με διαταραχή χρήσης ουσιών θα βιώσει έναν κύκλο άγχους και άγχους γύρω από τη λήψη του φαρμάκου.

Το αν κάποιος αναπτύσσει εθισμό εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες (συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού εθισμού) καθώς και από κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Δεν είναι σκόπιμη επιλογή.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της ανοχής στα φάρμακα;

Η ανοχή στα φάρμακα μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τη θεραπεία ορισμένων καταστάσεων, όπως:

• χρόνιος πόνος
• καταστάσεις που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό
• επιληπτικές διαταραχές
• κάποιες καταστάσεις ψυχικής υγείας

Όταν αναπτύσσεται ανοχή, οι γιατροί πρέπει να βρουν νέους τρόπους για να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα συμπτώματα.

κινδύνους ανοχής στα φάρμακα

Οι κίνδυνοι από την ανάπτυξη ανοχής μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Υποτροπή ή έξαρση μιας κατάστασης. Το φάρμακο μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικό, όπως με αντιψυχωσικά και αντισπασμωδική φάρμακα.
• Ανάγκη για υψηλότερες δόσεις. Απαιτείται περισσότερη ποσότητα του φαρμάκου για να επιτευχθεί ανακούφιση από τα συμπτώματα, η οποία μπορεί να αυξήσει τις αρνητικές παρενέργειες του φαρμάκου.
• Εθισμός. Για παράδειγμα, υψηλότερες δόσεις οπιοειδών μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης α διαταραχή χρήσης ουσιών σε μερικούς ανθρώπους.
• Αυθαίρετα λάθη φαρμακευτικής αγωγής. Αυτό μπορεί να συμβεί από αλλαγές στη δοσολογία ή το σχήμα.
• Διασταυρούμενη ανοχή. Για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις, το αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει διασταυρούμενη ανοχή σε άλλα φάρμακα, όπως η διαζεπάμη ή το βάλιο.

Πώς αντιμετωπίζεται η ανοχή στα φάρμακα εάν χρειάζεστε φαρμακευτική αγωγή;

Όπως αναφέρθηκε, η ανοχή μπορεί να αναπτυχθεί σε πολλές κατηγορίες φαρμάκων και είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Ο γιατρός σας θα σας παρακολουθεί προσεκτικά για να διαχειριστεί τα αποτελέσματα της ανοχής.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να σταματήσει αργά το φάρμακο και να το ξαναρχίσει μετά από ένα διάλειμμα, ανάλογα με την κατάσταση. Αυτό δίνει στο σώμα σας την ευκαιρία να επανέλθει. Δεν λειτουργεί πάντα μακροπρόθεσμα, αλλά μπορεί να είναι μια επιλογή που πρέπει να δοκιμάσετε.

παραδείγματα ανοχής στα φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα και καταστάσεις με αναφορές ανοχής περιλαμβάνουν:

• Αντικαταθλιπτικά. Τα συμπτώματα κατάθλιψης μπορούν χειροτερεύω σε μερικούς ανθρώπους.
• Αντιβιοτικά. Μπορούν να έχουν ασθενέστερες επιπτώσεις. Αυτό είναι διαφορετικό από την αντοχή στα φάρμακα.
• Αγχολυτικά. Το σώμα σας μπορεί αναπτύσσω ανοχή και εξάρτηση. Οι αντισπασμωδικές και άλλες επιδράσεις των βενζοδιαζεπινών, ενός τύπου αγχολυτικού, δεν είναι καλά κατανοητές. Οι υποδοχείς GABAA μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο.
• Καρκίνος. Ανεκτικότητα σε πολλαπλά φάρμακα μπορεί να αναπτυχθεί μετά την αρχική επιτυχία στη θεραπεία διαφορετικών καρκίνων. Οι «διακοπές για τα ναρκωτικά» μπορεί μερικές φορές να επαναφέρουν την αποτελεσματικότητα.

Ποια είναι η προοπτική σας εάν αναπτύξετε ανοχή στα φάρμακα;

Με ορισμένα φάρμακα, η ανάπτυξη ανοχής σημαίνει ότι ο γιατρός σας θα χρειαστεί να επανεκτιμήσει τη θεραπεία σας.

Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο μερικές φορές, επειδή η αύξηση της δόσης μπορεί να σημαίνει περισσότερες παρενέργειες. Ίσως είναι πιο δύσκολο να βρείτε άλλα φάρμακα που να λειτουργούν. Για άλλα, μη ρυθμιζόμενα φάρμακα, υπάρχουν περισσότεροι κίνδυνοι υπερδοσολογίας και άλλων επιπλοκών.

Η ανοχή μπορεί να συμβεί εάν χρησιμοποιείτε κάποιο φάρμακο ή άλλο φάρμακο για λίγο. Εάν πιστεύετε ότι το σώμα σας έχει αναπτύξει ανοχή στα φάρμακα, μιλήστε με το γιατρό σας.

Μην σταματήσετε ξαφνικά να παίρνετε το φάρμακο. Υπάρχουν βήματα που μπορεί να κάνει ο γιατρός σας για να διαχειριστεί την ανοχή στα φάρμακα και να σας βοηθήσει να νιώσετε καλύτερα.