Ζωή μετά από χειρουργική επέμβαση καλοήθους μηνιγγίωμα

Η ενόχληση μετά από χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ορισμένα συμπτώματα είναι σχετικά κοινά και αναμενόμενα, ενώ άλλα μπορεί να είναι λιγότερο συχνά ή ειδικά σε μεμονωμένα άτομα.

Συχνές ενοχλήσεις μετά από χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα:

• Πονοκέφαλο: Οι πονοκέφαλοι είναι αρκετά συνηθισμένοι με το μηνιγγίωμα και μερικοί άνθρωποι μπορεί να συνεχίσουν να τους έχουν μετά την επέμβαση. Αν και συνήθως βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Μια μελέτη 69 ατόμων με μηνιγγίωμα διαπίστωσε ότι οι μεγαλύτεροι όγκοι έδειξαν υψηλότερα ποσοστά βελτίωσης του πονοκεφάλου μετά την επέμβαση, παρέχοντας πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα για τη χειρουργική θεραπεία.
• Κούραση: Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να προκαλέσει προσωρινή κόπωση και αδυναμία, η οποία σταδιακά βελτιώνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης.
• Ναυτία και έμετος: Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ναυτία ή εμετό μετά την επέμβαση, αλλά τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση αυτών των συμπτωμάτων.
• Πόνος στην τομή: Ο πόνος γύρω από το σημείο της χειρουργικής επέμβασης είναι κοινός, αλλά συνήθως μειώνεται καθώς θεραπεύεται η τομή σας.

Σοβαρές επιπλοκές από χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα:

• Μόλυνση: Οι λοιμώξεις στο σημείο της χειρουργικής επέμβασης είναι πιθανές και απαιτούν άμεση θεραπεία με αντιβιοτικά.
• Αλλαγές όρασης: Τα μηνιγγιώματα κοντά στο οπτικό σας νεύρο ή στα οπτικά μονοπάτια μπορεί να οδηγήσουν σε παρατεταμένες οπτικές διαταραχές ή αλλαγές στην όρασή σας.
• Νευρολογικά ελλείμματα: Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν παρατεταμένα νευρολογικά συμπτώματα όπως αδυναμία, μούδιασμα ή δυσκολίες συντονισμού, εάν ο όγκος βρισκόταν μέσα ή κοντά σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την κινητική λειτουργία.
• Γνωστικές αλλαγές: Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν ήπιες γνωστικές βλάβες, όπως δυσκολίες στη μνήμη ή δυσκολία συγκέντρωσης και πολλαπλών εργασιών, ειδικά εάν ο όγκος βρισκόταν σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη γνωστική λειτουργία.
• Οίδημα εγκεφάλου: Οίδημα γύρω από τον εγκέφαλο μπορεί να εμφανιστεί μετά από χειρουργική επέμβαση και μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικά συμπτώματα.
• Φλεβική θρομβοεμβολή (θρόμβοι αίματος): Μερικοί άνθρωποι κινδυνεύουν να αναπτύξουν θρόμβους αίματος, ειδικά στα πόδια, που μπορεί να απαιτούν φάρμακα για την αραίωση του αίματος. Ενας μελέτη διαπίστωσε ότι το 5,7% των ατόμων που υποβλήθηκαν σε μικροχειρουργική εκτομή για ενδοκρανιακά μηνιγγιώματα ανέπτυξαν φλεβική θρομβοεμβολή.
• Επιληπτικές κρίσεις: Μερικά άτομα μπορεί να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις μετά την επέμβαση, αλλά τα φάρμακα μπορούν να τους ελέγξουν και να τους αποτρέψουν. Επιληπτικές κρίσεις συμβαίνουν σε περίπου 30% ατόμων με μηνιγγίωμα. Ενώ η χειρουργική εκτομή μπορεί να οδηγήσει σε ελευθερία επιληπτικών κρίσεων στο 60%-90% των ατόμων με μηνιγγίωμα, περίπου το 12%-19% εξακολουθεί να εμφανίζει επιληπτικές κρίσεις μετά την επέμβαση.
• Πνευμονία: Η πνευμονία μετά από χειρουργική επέμβαση μπορεί να εμφανιστεί λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως εξασθενημένη ανοσία μετά από χειρουργική επέμβαση, δυσκολία στην αναπνοή και βήχας ή εισρόφηση σάλιου ή περιεχομένου στομάχου στους πνεύμονές σας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
• Διαρροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού: Μπορεί να υπάρχει μια επίμονη διαρροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) που απαιτεί πρόσθετη θεραπεία για την αποκατάσταση, αλλά αυτό είναι σπάνιο.
• Εγκεφαλική βλάβη: Αν και σπάνια, υπάρχει κίνδυνος εγκεφαλικής βλάβης κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει μόνιμα νευρολογικά ελλείμματα.

Ένα σουηδικό μητρώο μελέτη ανέλυσε 2.324 άτομα που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για ενδοκρανιακό μηνιγγίωμα, με το 14,1% να είναι ασυμπτωματικά πριν από την επέμβαση. Μέσα σε 30 ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση, το 14,8% ανέπτυξε νέα νευρολογικά ελλείμματα, το 4,5% είχε νέες επιληπτικές κρίσεις και το 5,2% χρειάστηκε επανεγχειρήσεις.

Αλλο μελέτη από το 2019 εξέτασε 11.414 Νορβηγούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα και διαπίστωσε ότι το 14,6% παρουσίασε ιατρικές επιπλοκές, όπως αιμάτωμα, λοίμωξη, νευρολογική έκπτωση και θάνατο.

Η ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών, η υπέρταση και η λήψη πολλαπλών καρδιολογικών φαρμάκων συσχετίστηκαν με υψηλότερα ποσοστά επιπλοκών. Αλλά ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου ήταν ένα νέο ή επιδεινωμένο νευρολογικό έλλειμμα.

Μετά την επέμβαση, θα χρειαστείτε συχνή παρακολούθηση στην αρχή και στη συνέχεια λιγότερο συχνές εξετάσεις εάν δεν υπάρχουν ανησυχίες. Η ανάγκη για μελλοντική χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από παράγοντες όπως ο βαθμός του όγκου σας, το πόσο καλά αφαιρέθηκε αρχικά και τυχόν υποτροπή.

Σπουδές δείχνουν ότι έως και το 20% των ανθρώπων έχουν υποτροπή μηνιγγίωμα εντός 10 ετών. Τα μηνιγγιώματα υψηλότερου βαθμού έχουν υψηλότερο ποσοστό υποτροπής, που κυμαίνεται από 50%-94% για τον βαθμό 3, ενώ τα μηνιγγιώματα βαθμού 1 και βαθμού 2 έχουν χαμηλότερα ποσοστά 7%-25% και 29%-52%, αντίστοιχα.

Τα κοινά στοιχεία της φροντίδας παρακολούθησης περιλαμβάνουν συνήθως:

• τακτικές επισκέψεις στην κλινική με τον νευροχειρουργό ή τον νευροογκολόγο σας (ειδικός για τον καρκίνο στον εγκέφαλο, τη σπονδυλική στήλη και το νευρικό σύστημα)
• νευρολογικές εξετάσεις για την αξιολόγηση της κινητικής σας λειτουργίας, της αισθητηριακής αντίληψης, των αντανακλαστικών και άλλων νευρολογικών πτυχών
• απεικόνιση εγκεφάλου, όπως μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία, για την παρακολούθηση της υποτροπής του όγκου ή των αλλαγών στον εγκέφαλό σας
• διαχείριση φαρμάκων για τη διαχείριση του πόνου, την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων ή άλλους σκοπούς
• αποκατάσταση και υποστήριξη σε περίπτωση παρατεταμένων νευρολογικών ή γνωστικών ελλειμμάτων

Οι προοπτικές σας μετά τη χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα ποικίλλουν ανάλογα με τον βαθμό του όγκου σας.

Τα άτομα με μηνιγγίωμα βαθμού 1 έχουν την καλύτερη προοπτική, με 5ετή ποσοστά επιβίωσης χωρίς εξέλιξη 95,7% και ποσοστά 10ετίας 90,4%. Τα άτομα με μηνιγγίωμα βαθμού 2 και 3 έχουν χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης, με τα άτομα με βαθμό 3 να έχουν τα χαμηλότερα (46,7% στα 5 έτη).

Η πλήρης χειρουργική εκτομή (επιτυχής αφαίρεση ολόκληρου του μηνιγγιώματος) και η θεραπεία με ακτινοβολία μετά την επέμβαση μπορούν να βελτιώσουν τα ποσοστά επιβίωσης, ειδικά σε αυτούς με βαθμούς 1 και 2.

Η ζωή μετά από χειρουργική επέμβαση μηνιγγίωμα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν ανακούφιση από τα συμπτώματα και βελτιωμένη ποιότητα ζωής μετά από μια επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, μερικοί μπορεί να έχουν επίμονες επιπλοκές, όπως πονοκεφάλους, αλλαγές όρασης ή γνωστικά προβλήματα.

Οι τακτικές επισκέψεις παρακολούθησης είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση τυχόν πιθανών επιπλοκών ή υποτροπής του όγκου και τη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων συνεχούς βελτίωσης.