Ευκαιριακές λοιμώξεις στον HIV

Πώς λειτουργεί ο HIV;

Ο HIV είναι ένας ιός που επιτίθεται στα κύτταρα CD4 (Τ κύτταρα). Αυτά τα λευκά αιμοσφαίρια χρησιμεύουν ως βοηθητικά κύτταρα για το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κύτταρα CD4 στέλνουν ένα βιολογικό σήμα SOS σε άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος για να προχωρήσουν στην επίθεση κατά των λοιμώξεων.

Όταν ένα άτομο προσβληθεί από τον ιό HIV, ο ιός συγχωνεύεται με τα CD4 κύτταρα του. Στη συνέχεια, ο ιός εισβάλλει και χρησιμοποιεί τα κύτταρα CD4 για να πολλαπλασιαστεί. Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν λιγότερα κύτταρα CD4 για την καταπολέμηση των λοιμώξεων.

Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης χρησιμοποιούν εξετάσεις αίματος για να προσδιορίσουν πόσα κύτταρα CD4 υπάρχουν στο αίμα κάποιου που έχει HIV, καθώς είναι ένα μέτρο της εξέλιξης της λοίμωξης HIV.

Ευκαιριακές λοιμώξεις και ασθένειες

Με τον ιό HIV, ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα αυξάνει την ευπάθεια σε μια σειρά ευκαιριακών λοιμώξεων, καρκίνων και άλλων καταστάσεων. ο CDC αναφέρεται σε αυτές ως καταστάσεις που καθορίζουν το AIDS. Εάν κάποιος έχει μία από αυτές τις καταστάσεις, η μόλυνση από τον ιό HIV έχει προχωρήσει στο στάδιο 3 HIV (AIDS), ανεξάρτητα από τον αριθμό των κυττάρων CD4 στο αίμα του.

Ακολουθούν μερικές από τις πιο κοινές ευκαιριακές ασθένειες. Η γνώση αυτών των κινδύνων για την υγεία είναι το πρώτο βήμα για την προστασία από αυτούς.

Καντιντίαση

Η καντιντίαση περιλαμβάνει έναν αριθμό λοιμώξεων σε διάφορες περιοχές του σώματος που προκαλούνται από Candida, ένα γένος μυκήτων. Αυτές οι λοιμώξεις περιλαμβάνουν στοματική τσίχλα και κολπίτιδα. Μια μυκητιασική λοίμωξη θεωρείται ότι καθορίζει το AIDS όταν εντοπίζεται στον οισοφάγο, τους βρόγχους, την τραχεία ή τους πνεύμονες.

Ισχυρά και μερικές φορές αρκετά τοξικά αντιμυκητιακά φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της καντιντίασης. Ένας πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα συστήσει ένα συγκεκριμένο φάρμακο με βάση την τοποθεσία της μόλυνσης.

Για παράδειγμα, μπορεί να συνταγογραφήσουν αυτά τα φάρμακα για κολπίτιδα που προκαλείται από καντιντίαση:

• βουτοκοναζόλη (Gynazole)
• κλοτριμαζόλη
• μικοναζόλη (Monistat)

Εάν υπάρχει συστηματική λοίμωξη, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα όπως:

• φλουκοναζόλη (Diflucan)
• ιτρακοναζόλη (Sporanox)
• ποζακοναζόλη (Noxafil)
• micafungin (Mycamine)
• αμφοτερικίνη Β (Fungizone)

Κρυπτοκοκκική μηνιγγίτιδα

Κρυπτόκοκκος είναι ένας κοινός μύκητας που βρίσκεται στο έδαφος και στα περιττώματα των πτηνών. Ορισμένες ποικιλίες αναπτύσσονται επίσης σε περιοχές γύρω από δέντρα, και μια ποικιλία προτιμά ιδιαίτερα τους ευκάλυπτους. Σε περίπτωση εισπνοής, Κρυπτόκοκκος μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα. Πρόκειται για μόλυνση των μεμβρανών γύρω από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Πολύ ισχυρά (και αρκετά συχνά τοξικά) αντιμυκητιακά φάρμακα χρησιμοποιούνται για την αρχική θεραπεία της κρυπτοκοκκικής μηνιγγίτιδας, όπως και οι συχνές κρούσεις στη σπονδυλική στήλη. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να περιλαμβάνουν σε συνδυασμό:

• αμφοτερικίνη Β
• φλουκυτοσίνη (Ancobon)
• φλουκοναζόλη
• ιτρακοναζόλη

Αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Η μακροχρόνια κατασταλτική θεραπεία χρησιμοποιείται συχνά με κάπως λιγότερο τοξικά φάρμακα για άτομα με HIV.

Κρυπτοσποριδίωση

Ένα μικροσκοπικό παράσιτο που ζει στα έντερα των ανθρώπων και των ζώων είναι υπεύθυνο για την κρυπτοσποριδίωση. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσβάλλονται από την ασθένεια πίνοντας μολυσμένο νερό ή τρώγοντας μολυσμένα προϊόντα.

Η κρυπτοσποριδίωση είναι μια δυσάρεστη διαρροϊκή ασθένεια για υγιή άτομα. Ωστόσο, για όσους είναι οροθετικοί, μπορεί να διαρκέσει περισσότερο και να προκαλέσει πιο σοβαρά συμπτώματα.

Ένα φάρμακο που ονομάζεται nitazoxanide (Alinia) συνήθως συνταγογραφείται για τη θεραπεία της νόσου.

Κυτομεγαλοϊός

Ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV) είναι ο ιός που συνήθως θεωρείται ότι προκαλεί σοβαρή οφθαλμική νόσο σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση.

Ο CMV μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ασθένειες σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως το πεπτικό σύστημα και μέρη του νευρικού συστήματος.

Επί του παρόντος δεν υπάρχουν φάρμακα για τη θεραπεία του CMV. Ωστόσο, μια σειρά από ισχυρά αντιιικά φάρμακα μπορούν να αντιμετωπίσουν τη μόλυνση. Αυτά περιλαμβάνουν:

• γκανκλικλοβίρη (Zirgan)
• βαλγκανσιλοβίρη (Valcyte)
• foscarnet (Foscavir)
• cidofovir (Vistide)

Σε άτομα με σοβαρά εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, αυτά τα φάρμακα CMV συχνά χρειάζεται να χορηγούνται σε σημαντικές δόσεις μακροπρόθεσμα.

Ωστόσο, η βλάβη από τη μόλυνση από CMV μπορεί να επιβραδυνθεί με τη χρήση αντιρετροϊκής θεραπείας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αναδόμηση του ανοσοποιητικού συστήματος (όπως αποδεικνύεται από κλινικά σημαντικές αυξήσεις στον αριθμό των CD4). Η θεραπεία κατά του CMV μπορεί ενδεχομένως να αλλάξει σε πιο ανεκτή κατασταλτικές θεραπείες.

Ιοί απλού έρπητα

Ο ιός του απλού έρπητα (HSV) χαρακτηρίζεται από πληγές στο στόμα, τα χείλη και τα γεννητικά όργανα. Οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί από έρπητα, αλλά τα άτομα με HIV εμφανίζουν αυξημένη συχνότητα και σοβαρότητα των κρουσμάτων.

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον έρπητα. Ωστόσο, σχετικά εύκολα ανεκτά φάρμακα, που λαμβάνονται μακροπρόθεσμα, μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα του ιού.

Πνευμονία από πνευμονοκύστη

Η Pneumocystis Pneumonia (PJP) είναι μια μυκητιασική πνευμονία που μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Η PJP αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Ο κίνδυνος ενός ατόμου με HIV να αναπτύξει PJP αυξάνεται τόσο υψηλό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτική αντιβιοτική θεραπεία εάν ο αριθμός CD4 του πέσει κάτω από 200 κύτταρα ανά μικρολίτρο (κύτταρα/μL).

Σηψαιμία σαλμονέλας

Συνήθως αναφέρεται ως «τροφική δηλητηρίαση», η σαλμονέλωση είναι μια βακτηριακή λοίμωξη των εντέρων. Τα υπεύθυνα βακτήρια μεταδίδονται συχνότερα μέσω τροφής ή νερού που έχει μολυνθεί με κόπρανα.

ο Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αναφέρει ότι όσοι έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως τα άτομα που ζουν με HIV, έχουν τουλάχιστον 20 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο σαλμονέλωσης. Η σαλμονέλωση μπορεί να εξαπλωθεί στο αίμα, τις αρθρώσεις και τα όργανα.

Τα αντιβιοτικά συνήθως συνταγογραφούνται για τη θεραπεία αυτής της λοίμωξης.

Τοξοπλάσμωση

Η τοξοπλάσμωση προκαλείται από παράσιτα σε μολυσμένα τρόφιμα. Η ασθένεια μπορεί επίσης να προσβληθεί από κόπρανα γάτας.

Ο κίνδυνος σημαντικής νόσου από μόλυνση από τοξοπλάσμωση αυξάνεται σημαντικά όταν ο αριθμός CD4 πέσει κάτω από τα 100 κύτταρα/μL. Ένα οροθετικό άτομο θα πρέπει ιδανικά να αποφεύγει κάθε επαφή με κόπρανα γάτας ή οποιαδήποτε άλλη πηγή έκθεσης στην τοξοπλάσμωση.

Άτομα που έχουν σοβαρά εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (λιγότερο από ή ίσο με 100 κύτταρα CD4/μL) θα πρέπει να λαμβάνουν την ίδια προληπτική αντιβιοτική θεραπεία με αυτή για την PJP.

Η τοξοπλάσμωση αντιμετωπίζεται με αντιμικροβιακά φάρμακα όπως η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (Bactrim).

Φυματίωση

Η φυματίωση (ΤΒ) μπορεί να φαίνεται σαν μια ασθένεια από το παρελθόν, αλλά στην πραγματικότητα είναι κύρια αιτία θανάτου για άτομα που έχουν HIV.

Η φυματίωση προκαλείται από Mycobacterium tuberculosis βακτήρια και εξαπλώνεται μέσω του αέρα. Η φυματίωση γενικά επηρεάζει τους πνεύμονες και έχει δύο μορφές: λανθάνουσα φυματίωση και ενεργό φυματίωση.

Τα άτομα με HIV είναι πιο πιθανό να αρρωστήσουν με φυματίωση.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται σε διάστημα έξι έως εννέα μηνών με συνδυασμό πολλών φαρμάκων, όπως:

• ισονιαζίδη (INH)
• ριφαμπίνη (ριφαδίνη)
• αιθαμβουτόλη (Myambutol)
• πυραζιναμίδη

Με τη θεραπεία, τόσο η λανθάνουσα όσο και η ενεργός φυματίωση μπορούν να αντιμετωπιστούν, αλλά χωρίς θεραπεία, η φυματίωση μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.

Σύμπλεγμα Mycobacterium avium (MAC)

Οι οργανισμοί του συμπλέγματος Mycobacterium avium (MAC) υπάρχουν στα περισσότερα καθημερινά περιβάλλοντα. Σπάνια προκαλούν προβλήματα σε άτομα με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Για όσους έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, ωστόσο, οι οργανισμοί MAC μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω του συστήματος GI και να εξαπλωθούν. Όταν οι μικροοργανισμοί εξαπλωθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε νόσο MAC.

Αυτή η ασθένεια προκαλεί συμπτώματα όπως πυρετό και διάρροια, αλλά συνήθως δεν είναι θανατηφόρα. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιμυκοβακτηριακά και αντιρετροϊκή θεραπεία.

Ευκαιριακές μορφές καρκίνου

Διηθητικός καρκίνος του τραχήλου της μήτρας

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας ξεκινά στα κύτταρα που καλύπτουν τον τράχηλο. Ο τράχηλος βρίσκεται μεταξύ της μήτρας και του κόλπου. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι γνωστό ότι προκαλείται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Η μετάδοση αυτού του ιού είναι εξαιρετικά συχνή μεταξύ όλων των σεξουαλικά ενεργών γυναικών. Όμως οι μελέτες έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι η κίνδυνος μόλυνσης από τον HPV αυξάνεται σημαντικά καθώς εξελίσσεται ο HIV.

Για το λόγο αυτό, οι οροθετικές γυναίκες θα πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις της πυέλου με τεστ Παπανικολάου. Το τεστ Παπανικολάου μπορεί να ανιχνεύσει πρώιμο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας θεωρείται διηθητικός όταν εξαπλώνεται έξω από τον τράχηλο. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία.

Σάρκωμα Kaposi

Το σάρκωμα Kaposi (KS) συνδέεται με μόλυνση από έναν ιό που ονομάζεται ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 (HHV-8). Προκαλεί καρκινικούς όγκους των συνδετικών ιστών του σώματος. Οι σκούρες, πορφυρές δερματικές βλάβες σχετίζονται με το KS.

Το KS δεν είναι ιάσιμο, αλλά τα συμπτώματά του συχνά βελτιώνονται ή υποχωρούν πλήρως με την αντιρετροϊκή θεραπεία. Μια σειρά από άλλες θεραπείες είναι διαθέσιμες για άτομα με ΚΣ. Αυτές περιλαμβάνουν ακτινοθεραπεία, ενδοτραυματική χημειοθεραπεία, συστηματική χημειοθεραπεία και ρετινοειδή.

Μη Hodgkin λέμφωμα

Το λέμφωμα μη Hodgkin (NHL) είναι ένας καρκίνος των λεμφοκυττάρων, κυττάρων που αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα λεμφοκύτταρα βρίσκονται σε όλο το σώμα σε μέρη όπως οι λεμφαδένες, το πεπτικό σύστημα, ο μυελός των οστών και ο σπλήνας.

Διάφορες θεραπείες χρησιμοποιούνται για το NHL, συμπεριλαμβανομένων χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας και μεταμοσχεύσεων βλαστοκυττάρων.

Πρόληψη ευκαιριακών λοιμώξεων

Για όσους ζουν με HIV, ασθένεια ή νέα συμπτώματα δικαιολογούν μια άμεση επίσκεψη σε πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, ορισμένες λοιμώξεις μπορούν να αποφευχθούν ακολουθώντας αυτές τις βασικές οδηγίες:

• Παραμείνετε ενήμεροι με την αντιρετροϊκή θεραπεία και διατηρήστε την καταστολή του ιού.
• Κάντε συνιστώμενους εμβολιασμούς ή προληπτικά φάρμακα.
• Χρησιμοποιήστε προφυλακτικά κατά τη διάρκεια του σεξ.
• Αποφύγετε τα απορρίμματα γατών και τα περιττώματα των αγροκτημάτων και των κατοικίδιων ζώων.
• Χρησιμοποιήστε γάντια λάτεξ όταν αλλάζετε πάνες μωρών που περιέχουν κόπρανα.
• Αποφύγετε άτομα που είναι άρρωστα με παθήσεις που μπορεί να προσβληθούν.
• Μην τρώτε σπάνια ή ωμά κρέατα και οστρακοειδή, άπλυτα φρούτα και λαχανικά ή μη παστεριωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα.
• Πλένετε τα χέρια και τυχόν αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με ωμό κρέας, πουλερικά ή ψάρι.
• Μην πίνετε νερό από λίμνες ή ρυάκια.
• Μην μοιράζεστε πετσέτες ή είδη προσωπικής περιποίησης.