Όταν πρόκειται για φροντίδα ψυχικής υγείας, υπάρχουν
Στην πραγματικότητα, οι μαύροι ασθενείς απορρίφθηκαν, αγνοήθηκαν ή απλώς δεν αντιμετωπίστηκαν οι ανησυχίες για την ψυχική τους υγεία. Εν τω μεταξύ, πολλοί δεν μπορούν καν να αντέξουν οικονομικά το ολοένα και πιο ακριβό κόστος της θεραπείας και της φαρμακευτικής αγωγής.
Πιο πρόσφατα, η Depression and Bipolar Support Alliance υπολογίζει ότι περίπου 5,7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή. Ωστόσο, αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι υψηλότερος, καθώς πολλοί μαύροι σε όλη τη Βόρεια Αμερική δεν έχουν αναζητήσει θεραπεία ή διάγνωση.
Με μια πρώτη ματιά, ίσως φαίνεται απλό: Γιατί οι άνθρωποι δεν αναζητούν βοήθεια από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας εάν αντιμετωπίζουν συμπτώματα διπολικής διαταραχής; Ωστόσο, όταν κοιτάξετε πιο προσεκτικά, υπάρχει μια σαφής φυλετική ανισότητα στη φροντίδα της ψυχικής υγείας: Σύμφωνα με μια μελέτη του 2015, το 86% των ψυχολόγων των ΗΠΑ ήταν λευκοί, ενώ μόνο το 4% ήταν μαύροι.
Το πρόβλημα? Το να βλέπεις έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, όπως έναν θεραπευτή, έναν σύμβουλο ή έναν ψυχίατρο, ο οποίος δεν καταλαβαίνει πώς είναι να είσαι μαύρος, μπορεί να δημιουργήσει μια δύσκολη εμπειρία όταν προσπαθείς να λάβεις βοήθεια.
Γιατί είναι τόσο επιβλαβές
Ο Ajoké Amis είναι υπάλληλος κοινωνικής υπηρεσίας με έδρα το Τορόντο και έχει Διπολική Διαταραχή ΙΙ. Θυμάται ότι μίλησε με μια λευκή θεραπεύτρια για τη θρησκευτική ομοφοβία που αντιμετώπιζε από τη Νιγηριανή μητέρα της.
«Προσπαθούσα να εξηγήσω πώς μας επιβλήθηκαν αυτές οι ιδέες και δεν μπορώ να κατηγορήσω τη μητέρα μου επειδή της έκαναν «πλύση εγκεφάλου». [but] δεν το κατάλαβε».
Οι θεραπευτές υποτίθεται ότι προσφέρουν κατανόηση ασφαλών χώρων για όλους τους τύπους ζητημάτων, συναισθημάτων και ανησυχιών — επομένως είναι εξαιρετικά απογοητευτικό για έναν επαγγελματία να ακυρώνει ορισμένα από αυτά τα συναισθήματα, απλώς και μόνο επειδή δεν κατανοεί μια πολιτισμική ανατροφή.
Έχοντας υπόψη αυτό το συγκεκριμένο εμπόδιο, είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η ίδια η κοινωνία μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κακής ψυχικής υγείας. Ένα από τα πράγματα που επηρεάζουν την ψυχική ευεξία των Μαύρων είναι ο ρατσισμός κατά των Μαύρων.
Η συμμαχία για την υγεία των Μαύρων ορίζει τον ρατσισμό κατά των Μαύρων ως πολιτικές και πρακτικές που έχουν τις ρίζες τους στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη που επιβάλλουν διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις εναντίον εκείνων της μαύρης-αφρικανικής καταγωγής.
Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να περιλαμβάνουν καθαρό ρατσισμό και διακρίσεις, καθώς και πιο λεπτές μορφές όπως ασυνείδητη προκατάληψη. Η ασυνείδητη προκατάληψη στην ιατρική μπορεί να εμφανιστεί ως μη πιστευτοί Μαύροι που αναζητούν φροντίδα ψυχικής υγείας ή θεραπευτές που δεν είναι εξοπλισμένοι να φροντίσουν μαύρους ασθενείς.
Η Amis εξήγησε ότι ο ρατσισμός κατά των Μαύρων στην κοινωνία έχει επιδεινώσει τα συμπτώματά της.
«Ο λόγος που η ψυχική μου ασθένεια είναι τόσο κακή, είναι επειδή ζω σε έναν κόσμο που δεν με βλέπει ως άνθρωπο. Και είναι τόσο δύσκολο να το εξηγήσεις αυτό σε κάποιον που δεν ζει σε μαύρο σώμα», λέει.
Η Yasmine Gray, εκπαιδευτικός και ερευνήτρια με ειδικές ανάγκες στην κοινότητα εξηγεί ότι «οι θεραπευτές πρέπει να κατανοήσουν και να αναγνωρίσουν τον ρατσισμό κατά των Μαύρων [as] ένα θέμα υγείας».
«Επηρεάζει την υγεία και την ευημερία των Μαύρων», λέει. «Πρέπει να δουν τον ρατσισμό κατά των Μαύρων ως παράδειγμα τραύματος. Είναι χρόνιο, είναι σοβαρό και βαραίνει πολύ».
Ως αποτέλεσμα, είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας να καταλάβουν ότι η ταυτότητα ενός μαύρου ατόμου δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη φυλή του. Η ατομικότητά τους μπορεί να υπάρχει σε πολλαπλές τομές περιθωριοποίησης, όπως το να είναι queer, ανάπηροι, χοντροί ή μετανάστης. Αυτό σημαίνει ότι η «θεραπεία ενός μεγέθους που ταιριάζει σε όλους» δεν υπάρχει και δεν θα βοηθήσει.
Επιπλέον, πολλοί Μαύροι στερούνται υποστήριξης ψυχικής υγείας λόγω της συστημικής καταπίεσης που μπορεί να αντιμετωπίζουν στη ζωή τους. Σύμφωνα με τον Γκρέι, αυτές οι καταπιεστικές δυνάμεις μπορεί να περιλαμβάνουν «απαλισμό, λογισμό, τρανσφοβία, queerphobia, [and] λιποφοβία.”
Σημειώνει επίσης ότι είναι σημαντικό για τους μαύρους να γνωρίζουν ότι δεν είναι δικό τους λάθος αν αντιμετωπίζουν εμπόδια στη λήψη θεραπείας για την πάθησή τους.
«Εάν κατανοήσετε πλήρως όλες αυτές τις τοποθεσίες καταπίεσης που μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές των μαύρων ανθρώπων, θα είστε σε καλύτερη θέση για να παρέχετε πιο ικανές πολιτιστικά υπηρεσίες», λέει ο Γκρέι.
Πώς μπορεί να υποστηριχθεί η φροντίδα ψυχικής υγείας των Μαύρων;
Προκειμένου να εξυπηρετούνται αρμοδίως οι μαύροι ασθενείς, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μόνο μια φορά συνεδρίες για τη διαφορετικότητα. Πρέπει επίσης να δεσμευτούν στην κοινωνική δικαιοσύνη και να βοηθήσουν τους μαύρους.
Σύμφωνα με τον Zencare, οι θεραπευτές μπορούν να γίνουν πολιτιστικά ικανοί διαβάζοντας θεωρία, παρακολουθώντας συχνά εργαστήρια και δεσμευόμενοι να μάθουν για τις εμπειρίες των Μαύρων πελατών τους.
«Οι θεραπευτές που θέλουν να είναι αντικαταπιεστικοί θα πρέπει να μπορούν να ασκούν κριτική ή να ασκούν κριτική στο ίδιο το σύστημα στο οποίο εργάζονται και από το οποίο επωφελούνται», εξηγεί ο Γκρέι. “[They] θα πρέπει να είναι υπέρμαχοι της κοινωνικής δικαιοσύνης και να αντιμετωπίσουν την αντι-Μαύρα, την τρανσφοβία, την queerphobia, τον ταξικισμό, τον σεξισμό και άλλες μορφές συστημικής καταπίεσης».
«Θα πρέπει να βλέπουν τη δουλειά τους ως πολιτική γιατί είναι και πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσουν πώς τα προσωπικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν συχνά οι πελάτες τους αποτελούν μέρος των ευρύτερων προτύπων ανισότητας στην κοινωνία».
Τεχνικές αυτοεξυπηρέτησης για Μαύρους με παθήσεις ψυχικής υγείας
Μαζί με την εύρεση του κατάλληλου θεραπευτή, ο Γκρέι πρόσφερε επίσης άλλους πρακτικούς και γενικούς τρόπους που οι μαύροι μπορούν να φροντίσουν την ψυχική τους υγεία:
- Τρελή χαρτογράφηση: Αυτό είναι ένα σχέδιο ασφάλειας που μπορείτε να δημιουργήσετε για περιόδους κρίσης, αγωνίας ή υψηλού στρες. Ο εκ των προτέρων προγραμματισμός ασφάλειας ενώ εξακολουθεί να αισθάνεται «καλά» μπορεί να διευκολύνει λίγο πριν κάποιος φτάσει σε μια δύσκολη ή αγχωτική κατάσταση.
- Παρακολούθηση διάθεσης: Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να παρατηρήσετε οποιαδήποτε σημαντικά ή αξιοσημείωτα μοτίβα όσον αφορά τις διαθέσεις και τη συναισθηματική σας κατάσταση και ελπίζουμε να αρχίσετε να εντοπίζετε πώς μεταβάλλεται η διάθεσή σας ως απάντηση σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, καταστάσεις ή ακόμα και ώρες της ημέρας. Μπορείτε να το κάνετε όσο λεπτομερές ή γυμνό θέλετε, και μπορεί να γίνει ψηφιακά χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή ή σε χάρτινο σημειωματάριο ή ημερολόγιο.
Μερικές άλλες πρακτικές αυτοφροντίδας που μπορεί να είναι χρήσιμες περιλαμβάνουν:
- τακτική άσκηση
- δίνοντας προτεραιότητα στον ύπνο
- χαλαρωτικές δραστηριότητες, όπως ο διαλογισμός και η αναπνοή
- ασκώντας την ευγνωμοσύνη
Η Amis μοιράστηκε επίσης μερικά από τα πράγματα που διαχειρίζεται την ψυχική της υγεία.
«Βρίσκω ότι τα χόμπι μου έσωσαν πραγματικά τη ζωή», λέει. «Αυτή τη στιγμή, είμαι σε μια λέσχη βιβλίου. Μπήκα σε ένα θεατρικό έργο». Διαπίστωσε επίσης ότι η διαχείριση της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ήταν ευεργετική.
Επιπλέον, λέει ότι το να έχεις ένα καλό σύστημα υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας. «Είναι πραγματικά χρήσιμο να βρίσκεσαι κοντά σε άλλους μαύρους», σημειώνει. «Νιώθω πιο άνετα όταν βρίσκομαι κοντά σε άλλους μαύρους που έχουν επίσης προβλήματα ψυχικής υγείας και μπορώ απλώς να είμαι πιο ειλικρινής και πιο ανοιχτός».
Η διπολική διαταραχή μπορεί συχνά να εκτροχιάσει την κανονική ζωή, καθιστώντας δύσκολη τη διατήρηση επαφής με φίλους, τη μετάβαση στη δουλειά και τη φροντίδα της υγιεινής. Εξαιτίας αυτού, η Amis προσπαθεί να περιβάλλεται από φίλους που είναι «πρόθυμοι να δώσουν [her] χάρη» όταν τα συμπτώματά της σηκώνουν το κεφάλι τους.
Είναι δυνατόν να βρεθεί ένας πολιτισμικά ικανός θεραπευτής;
Ενώ η διπολική διαταραχή απαιτεί γενικά περισσότερα από τακτικές πρακτικές αυτοεξυπηρέτησης (η διαχείριση φαρμάκων και η θεραπεία μπορεί να είναι εξαιρετικά ωφέλιμες), δεν είναι εύκολο να βρεις έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που να την κατανοεί.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς να βρείτε έναν πολιτισμικά ικανό θεραπευτή.
- Πριν ξεκινήσετε την αναζήτησή σας, αποφασίστε τι ακριβώς ψάχνετε: Θα προτιμούσατε ο θεραπευτής σας να είναι ειλικρινής και να προσφέρει σκληρή αγάπη; Ή θα σας άρεσε περισσότερο αν είναι ευγενικοί και συμπονετικοί; Θέλετε συμβουλές ή θέλετε να σας ακούνε; Κάντε μια λίστα με μερικά από τα χαρακτηριστικά που θα θέλατε να έχει ο ιδανικός θεραπευτής σας.
- Κανε ερωτησεις: Πριν καν κλείσετε αυτό το πρώτο ραντεβού, μη διστάσετε να κάνετε ερωτήσεις όταν επικοινωνήσετε και αρχίσετε να συνομιλείτε. Ειδικεύονται σε κάτι; Πώς είναι η εμπειρία τους; Πώς είναι η κοσμοθεωρία τους;
- Μιλήστε με άτομα που εμπιστεύεστε: Ρίξτε μια ματιά στην κοινότητά σας, είτε είναι φίλοι, συνάδελφοι που εμπιστεύεστε, οικογένεια ή ακόμα και τοπικοί πόροι, όπως αυτοί σε ένα πανεπιστήμιο ή ένα κοινοτικό κέντρο. Έχει κανείς καμία πρόταση; Είχαν επιτυχία να βρουν έναν πολιτισμικά ικανό θεραπευτή μέσω ενός συγκεκριμένου γραφείου;
-
Χρησιμοποιήστε τους πόρους σας: Υπάρχει ένα καλό δίκτυο πόρων που είναι ειδικά για να βοηθήσουν τους μαύρους να βρουν φροντίδα ψυχικής υγείας, όπως:
- Θεραπεία για μαύρα κορίτσια
- Θεραπεία για μαύρους άνδρες
- Μαύρη Συλλογική Συναισθηματικής και Ψυχικής Υγείας
- National Queer and Trans Therapists of Color Network
- Περιεκτικοί Θεραπευτές
Μπορεί να μην είναι η πιο εύκολη διαδικασία — μπορεί να συναντηθείτε με πολλούς θεραπευτές προτού βρείτε αυτόν με τον οποίο κάνετε κλικ. Αλλά, εάν είστε σε θέση, η κατάλληλη φροντίδα ψυχικής υγείας μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε λιγότερο μόνοι και πιο κατανοητοί.
Discussion about this post