Καθώς γράφω αυτή τη στιγμή, τα παιδιά μου βλέπουν το «Peppa Pig» κατά τη διάρκεια της 10ης ημέρας καραντίνας για τον κορωνοϊό.
Οι γείτονές μου διδάσκουν μαθήματα κατ’ οίκον με φουσκωτά χρώματα, κιμωλία πεζοδρομίου, χειρισμούς και λέξεις όρασης. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμυρίζουν από ένα εκατομμύριο εκπαιδευτικά μαθήματα, ιδέες για υγιεινό πρωινό και άλλες αναρτήσεις #momgoals.
Αλλά είμαστε σε κατάσταση επιβίωσης, όπως έχουμε περάσει πολλές φορές στα πέντε χρόνια ζωής των τριών γιων μου.
Αυτό σημαίνει ότι κάποια πράγματα πέφτουν στο περιθώριο: ο χρόνος στην οθόνη δεν είναι πραγματικά στο όριο αυτή τη στιγμή, τρώνε περισσότερα αυγά παρά λαχανικά και ο 19 μηνών μου διασκεδάζει με — drumroll, παρακαλώ — ένα πακέτο μωρών μαντηλάκια.
Οι ενοχές της μαμάς τώρα, περισσότερο από ποτέ, γίνονται ισχυρές, αλλά δεν χρειάζεται να είναι.
Σχετικό: Κρατάτε τα παιδιά σας απασχολημένα όταν είστε κολλημένοι στο σπίτι
Τι φταίει η μαμά;
Είτε δεν έχετε ακούσει ποτέ για την ενοχή της μαμάς είτε δεν μπορείτε να ξεφύγετε από την αδυσώπητη λαβή της, σημαίνει απλώς αυτό το διάχυτο αίσθημα ότι δεν κάνετε αρκετά ως γονιός, δεν κάνετε τα πράγματα σωστά ή λαμβάνετε αποφάσεις που μπορεί να «μπερδέψουν» τα παιδιά σας στο μακροπρόθεσμα.
Οι ενοχές της μαμάς (ή του μπαμπά) μπορεί να είναι προσωρινές, όπως το πώς νιώθω όταν τα παιδιά μου βλέπουν πολύ την Peppa αυτή την εβδομάδα. Ή μπορεί να είναι πιο μακροπρόθεσμη, όπως αν τους έχουμε εγγράψει σε αρκετές δραστηριότητες τα τελευταία χρόνια.
Μερικές μαμάδες νιώθουν ένα τρόμο ή ένα βάρος στους ώμους τους (ή στο στήθος, στην ψυχή, κ.λπ.) και κάποιες αισθάνονται πανικό – σαν να πρέπει να διορθώσουν το πρόβλημα τώρα. Η ενοχή της μαμάς είναι η πρέπειο υποτίθεται ότι τουκαι το άλλες μαμάδες είναι… κουνώντας τριγύρω στο κεφάλι σας καθώς προσπαθείτε να τα βγάλετε πέρα την ημέρα.
Η ενοχή της μαμάς έχει πολλές προελεύσεις, από προσωπικές ανασφάλειες μέχρι εξωτερικές πιέσεις από την οικογένεια, τους φίλους, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες πηγές.
Μια γρήγορη κύλιση στο Instagram θα δείξει εκατοντάδες δημοσιεύσεις για όσα άλλες μαμάδες φαίνεται να κάνουν τόσο καλά, από εκπαιδευτικές δραστηριότητες μέχρι τέλεια περιποιημένα νήπια που ποζάρουν γλυκά. (Θυμηθείτε: Ελάχιστα γνωρίζουμε αν είχαν ένα έντονο θυμό λίγα δευτερόλεπτα πριν ή μετά από εκείνο το πλάνο.)
Ακόμη και επίσημες συστάσεις, όπως αυτές από γιατρούς και οργανισμούς, μπορούν να δημιουργήσουν αισθήματα ανεπάρκειας.
Περιορίστε τον χρόνο χρήσης, αλλά εμφανίστε εκπαιδευτικές εφαρμογές.
Αφήστε τα παιδιά να ασκούνται έξω, αλλά και να έχετε ένα πεντακάθαρο σπίτι.
Φροντίστε τον εαυτό σας, αλλά όχι εις βάρος του να ανεβείτε στο πάτωμα με τα παιδιά σας για να παίξετε.
Οι αντιφάσεις και οι προσδοκίες είναι απεριόριστες.
Σε τι μπορεί να οδηγήσει όλη αυτή η εσωτερικευμένη ενοχή;
Εκεί είναι μια μικρή δόση ενοχής της μαμάς που μπορεί να είναι παραγωγική. Εάν το παιδί σας τρώει πραγματικά σκουπίδια όλη μέρα κάθε μέρα και αρχίζετε να νιώθετε αυτή τη μικρή αίσθηση ή την αίσθηση του εντέρου, ότι μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή, αυτό μπορεί να είναι κάτι που πρέπει να προσέξετε.
Αλλά όταν η ενοχή της μαμάς αρχίζει να ενημερώνει την απόφασή σας ότι προηγουμένως θεωρούσατε σωστή – με βάση το τι είναι σωστό για το παιδί και την οικογένειά σας – γίνεται επιβλαβής.
Για παράδειγμα, ας πούμε ότι μια εργαζόμενη μαμά παίρνει την απόφαση να ταΐσει το βρέφος της με φόρμουλα από την πρώτη στιγμή για διάφορους προσωπικούς —και έγκυρους— λόγους. Στη συνέχεια, μια καλοπροαίρετη φίλη κάνει μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη βαθιά σχέση που έχει με το μωρό της που θηλάζει, μαζί με τα εκτεταμένα ιατρικά και συναισθηματικά οφέλη του θηλασμού (και ίσως ένα «brelfie» ή μια selfie θηλασμού).
Για να είμαστε σαφείς, δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να μοιράζεστε αυτούς τους τύπους προσωπικών θριάμβων και ο φίλος σε αυτό το παράδειγμα δεν προσπαθεί να ντροπιάσει κανέναν.
Αλλά αν η εργαζόμενη μαμά προσπαθεί ήδη να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και έχει κάποια θλίψη στην αρχή για την απόφασή της να ταΐσει με φόρμουλα, αναρτήσεις όπως αυτές μπορεί να φαίνονται σαν επίθεση που στοχεύει ειδικά σε αυτήν.
Όταν αυτά τα συναισθήματα εμφανίζονται, είναι πιθανό ότι η ενοχή της μαμάς γίνεται ένα πιο περιεκτικό ζήτημα στη ζωή σας που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ξεπερνώντας τις ενοχές της μαμάς
Προσδιορίστε τις πηγές της ενοχής
Βουτήξτε στους αληθινούς λόγους που νιώθετε ενοχές και μπορεί να προέρχονται από την παιδική σας ηλικία. Η σοβαρότητα της ενοχής της μαμάς σας μπορεί να εξαρτάται από οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- εάν προσπαθείτε να βελτιώσετε μια στρατηγική ανατροφής που πιστεύετε ότι οι γονείς σας δεν τα κατάφεραν πολύ καλά
- εάν είστε γονείς με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας
- εάν είχατε τραύμα στο παρελθόν
Δοκιμάστε να κάνετε ημερολόγιο ή να κάνετε μια γρήγορη σημείωση στο τηλέφωνό σας όταν νιώθετε πόνους ενοχής της μαμάς και με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εμφανιστούν θέματα.
Ίσως, για παράδειγμα, συνειδητοποιείτε ότι το μεγαλύτερο μέρος της ενοχής προέρχεται από τη συμμετοχή σε δραστηριότητες: Το νιώθετε περισσότερο όταν άλλοι γονείς μιλούν για τις περιπέτειες των παιδιών τους. Ή ίσως το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από τις επιλογές διατροφής ή τη σχέση του παιδιού σας με το σχολείο και τη μάθηση.
Μόλις μπορέσετε να προσδιορίσετε τις περιοχές που προκαλούν το συναίσθημα, είναι πιο εύκολο να παρακολουθήσετε αυτούς τους ερεθισμούς. Είναι επίσης ένα εξαιρετικό πρώτο βήμα για να κάνετε μια απλή αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση αντί για μια πλήρη αναμόρφωση του τρόπου ζωής.
Μάθε την αλήθεια σου
Έχοντας εντοπίσει τα προηγούμενα ερεθίσματα και την ανατροφή σας, μπορείτε να προχωρήσετε στην εύρεση της προσωπικής σας αλήθειας ως μαμά ή μπαμπάς.
Μερικές οικογένειες κάνουν μια δήλωση αποστολής. Άλλοι απλώς γνωρίζουν εγγενώς τις βασικές τους αξίες. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη δήλωση ως κριτήριο μέτρησης με βάση το οποίο μπορείτε να λάβετε αποφάσεις.
Αν είναι πιο σημαντικό σε συγκεκριμένες στιγμές να διασκεδάζουν τα παιδιά σας, μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικό πόσο χρόνο ξοδεύουν παρακολουθώντας μια υπέροχη ταινία ή παίζοντας δωρεάν. Εάν εκτιμάτε περισσότερο τον ύπνο και την ευεξία, ίσως περιορίσετε τον χρόνο της τηλεόρασης για να εξασφαλίσετε ότι η ώρα του ύπνου είναι στις 8 μ.μ.
Η άνοιξη καθαρίστε τον κύκλο εμπιστοσύνης σας
Είστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους που έχουν ως επί το πλείστον ομοϊδεάτες που εκτιμούν τις αξίες σας; Εάν δεν είστε, επανεκτιμήστε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων για να βεβαιωθείτε ότι ακούτε πολύτιμος πηγές πληροφοριών.
Εάν ο γείτονάς σας που ξέρει τα πάντα έχει συμβουλές για τα πάντα και σας αφήνει να αισθάνεστε αβέβαιοι για τις δικές σας αποφάσεις, μπορεί να μην είναι η καλύτερη πηγή για να εμπιστευτείτε.
Ο περιορισμός της ομάδας ατόμων με τους οποίους συζητάτε σημαντικές αποφάσεις μπορεί να συμβάλει στη μείωση των αυτόκλητων πληροφοριών: Κρατήστε αυτήν την ομάδα στον σύντροφό σας, σε ένα έμπιστο μέλος της οικογένειας, στον παιδίατρό σας και σε έναν αξιόπιστο φίλο ή μια μικρή ομάδα φίλων χωρίς κρίση. Εάν κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν πληροί αυτήν την περιγραφή, ήρθε η ώρα να βρείτε έναν καταπληκτικό θεραπευτή.
Ακούστε τα παιδιά σας και τη διαίσθησή σας
Η διαίσθηση της μητέρας δεν είναι μύθος, αλλά μάλλον μια ισχυρή πηγή σοφίας και δύναμης λήψης αποφάσεων που χρησιμοποιήσαμε εμείς και οι γυναίκες ανά τους αιώνες για να κρατήσουμε τα μωρά μας ασφαλή και υγιή.
Το παρατηρώ όταν μπορώ να καταλάβω εάν το 1χρονο παιδί μου κλαίει επειδή είναι φασαριόζικο ή επειδή το πόδι του είναι όντως κολλημένο (εσκεμμένα) μέσα από τα πηχάκια της κούνιας. Αυτή η οξυδερκής φωνή στο κεφάλι μου είναι αυτή που προσπαθώ να ακούσω, να ακούσω και να εμπιστευτώ για να γίνω καλύτερος γονιός.
Τα παιδιά είναι εξαιρετικές πηγές πληροφοριών για το εάν οι αποφάσεις σας έχουν αποτέλεσμα και για ποιους τομείς πρέπει και δεν πρέπει να αισθάνεστε ένοχοι. Εάν έχετε ένα παιδί που σας παρακαλεί συνεχώς να του φτιάξετε ένα παζλ ενώ εργάζεστε, δεν χρειάζεται να νιώθετε ενοχές που εργάζεστε, αλλά μπορεί να χρειαστεί να προγραμματίσετε έναν χρόνο παιχνιδιού αργότερα, αυτό είναι όλο για εκείνο.
Προφυλάξτε την αλήθεια σας από τους εισβολείς
Θα υπάρξουν εισβολείς. Ακούγεται δραματικό, αλλά είναι ρεαλιστικό να περιμένεις από τους άλλους να πιέσουν ενάντια στις πεποιθήσεις και τις αποφάσεις σου.
Μην εκπλαγείτε όταν κάποιος αμφισβητεί την επιλογή σας. Αντί να το μαντεύετε δεύτερη φορά, απομακρυνθείτε από την άμυνα και προς την προσδοκία ότι είναι υγιές και εντάξει να διαφωνήσετε.
Ακόμη και ως μαμά που θήλαζε στο παρελθόν, μου απάντησαν γιατί θα εξακολουθούσα να προσπαθώ να το κάνω όταν το μωρό μου ήταν άνω του ενός έτους. Τα σχόλια ήρθαν, όπως ήξερα ότι θα έκαναν, αλλά από το τρίτο παιδί, δεν επηρέασαν τις επιλογές μου — ή τα συναισθήματά μου.
Μπορείτε επίσης να φυλάξετε τις αποφάσεις σας αποφεύγοντας καταστάσεις στις οποίες επικρίνονται συνεχώς. Εάν η αγαπημένη σας θεία Sally δεν μπορεί να σταματήσει να σχολιάζει γιατί το 4χρονο παιδί σας παρακολουθεί μάθημα χορού (ή pull ups), ίσως είναι καιρός να πείτε γρήγορα, αλλά γλυκά, ότι πραγματικά δεν εξαρτάται από αυτήν και ότι απολαμβάνει ο ίδιος.
Ενθαρρύνετε τη φυλή σας
Από πού πηγάζει η ενοχή της μαμάς; Άλλες μαμάδες. Μην είσαι αυτή η μαμά στο πάρκο που χρειάζεται να πείσεις κάποιον ότι οι πιπίλες είναι ο διάβολος αν θηλάζεις (pssst… δεν είναι), ή ότι ένα παιδί μεγαλωμένο με καθημερινή διατροφή με λάχανο χωρίς γλουτένη, χωρίς γαλακτοκομικά Οι σαλάτες έχουν περισσότερη εστίαση από κάποιον που έχει περιστασιακά παγωτό και Doritos.
Προσέξτε όταν κάνετε αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που θα μπορούσαν να φαίνονται σαν να καυχιέστε ή να προωθήσετε μια ατζέντα σε άλλες μαμάδες. Μπορούμε να διαλύσουμε την ενοχή της μαμάς μη διαδίδοντάς τη, και αντίθετα να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον να ακολουθήσει τις καρδιές της μαμάς μας. (Ταυτόχρονα, αν έχετε μια περήφανη στιγμή για τη μαμά να μοιραστείτε, μοιραστείτε μαζί σας.)
Το takeaway
Μπορεί να φτάσουμε στο τέλος της μητρότητας και να συνειδητοποιήσουμε ότι χάσαμε τόσες πολλές γλυκές στιγμές ανησυχώντας για το τι δεν κάνουμε σωστά. Μπορεί να μετανιώσουμε που δεν ακούσαμε άλλες γυναίκες και υποστηρικτές να μας λένε ότι κάναμε εξαιρετική δουλειά.
Το πιο σημαντικό, μπορεί να δούμε πόσο εκπληκτικά έγιναν τα παιδιά μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι η ενοχή δεν συνέβαλε ούτε μια ουγγιά σε αυτό το άτομο που μεγαλώσαμε, αλλά απλώς εμπόδισε την ικανότητά μας να απολαμβάνουμε τη διαδικασία.
Αγαπήστε λοιπόν τα παιδιά σας —με τους δικούς σας όρους, με τον εκπληκτικό τρόπο που ξέρουμε ότι είστε— και μην αφήνετε αυτά που κάνουν (ή λένε) οι άλλοι να σβήσουν τη γονεϊκή σας φωτιά.
Discussion about this post