ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τι είναι ο υπογοναδισμός;
Ο υπογοναδισμός εμφανίζεται όταν οι σεξουαλικοί αδένες που ονομάζονται γονάδες παράγουν λίγες, έως καθόλου, ορμόνες φύλου. Επηρεάζει εφήβους και ενήλικες όλων των φύλων. Η κατάσταση προκαλεί χαμηλή σεξουαλική ορμή ή λίμπιντο. Ο υπογοναδισμός μερικές φορές ονομάζεται ανεπάρκεια των γονάδων.
Τι είναι οι σεξουαλικοί αδένες και οι ορμόνες του φύλου;
Οι όρχεις (όρχεις) στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα παράγουν τεστοστερόνη, την κύρια ανδρική ορμόνη. Ο υπογοναδισμός στους άνδρες είναι αποτέλεσμα χαμηλής τεστοστερόνης.
Οι ωοθήκες στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα παράγουν οιστρογόνα, προγεστερόνη και τεστοστερόνη. Οι γυναίκες με υπογοναδισμό έχουν συχνά χαμηλή περιεκτικότητα σε οιστρογόνα και προγεστερόνη.
Ποια είναι τα είδη του υπογοναδισμού;
Δύο αδένες στον εγκέφαλό σας, ο υποθάλαμος και η υπόφυση, στέλνουν σήματα στους σεξουαλικούς αδένες. Αυτά τα σήματα λένε στο σώμα σας να παράγει σεξουαλικές ορμόνες. Όταν έχετε υπογοναδισμό, κάτι μέσα στον εγκέφαλο ή στους σεξουαλικούς αδένες παρεμβαίνει στην παραγωγή ορμονών.
Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης εξετάζουν την αιτία για να προσδιορίσουν εάν ο υπογοναδισμός είναι:
- Πρωτοπαθής υπογοναδισμός: Ένα πρόβλημα στους σεξουαλικούς αδένες επιβραδύνει ή σταματά την παραγωγή ορμονών.
- Δευτεροπαθής (κεντρικός) υπογοναδισμός: Ένα πρόβλημα με τα σήματα του εγκεφάλου επηρεάζει την παραγωγή ορμονών.
Ποιος μπορεί να έχει υπογοναδισμό;
Ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 40 ή 50, όλοι έχουν χαμηλότερες ποσότητες σεξουαλικών ορμονών. Ως αποτέλεσμα, οι σεξουαλικές ορμές μειώνονται. Αυτές οι αλλαγές είναι αναμενόμενες. Δεν είναι απαραίτητα σημάδι υπογοναδισμού. Τα νεότερα άτομα που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το σεξ μπορεί να έχουν υπογοναδισμό.
Οι καταστάσεις και οι θεραπείες που αυξάνουν τον κίνδυνο πρωτοπαθούς υπογοναδισμού περιλαμβάνουν:
- Ενδοκρινικές διαταραχές (επινεφρίδια), όπως ο διαβήτης ή η νόσος του Addison.
- Θεραπείες καρκίνου, συμπεριλαμβανομένης της ακτινοθεραπείας και της χημειοθεραπείας.
- Γενετικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο Turner (στις γυναίκες) ή το σύνδρομο Klinefelter (στους άνδρες).
- Περίσσεια σιδήρου (αιμοχρωμάτωση).
-
Μη κατεβασμένοι όρχεις.
-
Ηπατική νόσο ή νεφρική νόσο.
- Χειρουργική σε αναπαραγωγικά όργανα.
Οι παράγοντες κινδύνου για δευτεροπαθή υπογοναδισμό περιλαμβάνουν:
-
Χρήση αναβολικών στεροειδών ή οπιοειδών.
-
Εγχείριση εγκεφάλου.
- Θεραπείες καρκίνου.
- Γενετικές διαταραχές που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, όπως το σύνδρομο Prader-Willi.
- Λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του HIV.
- Φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η σαρκοείδωση.
-
Ευσαρκία.
-
Όγκοι της υπόφυσης (αδενώματα) και διαταραχές.
Συμπτώματα και Αιτίες
Τι προκαλεί τον υπογοναδισμό;
Δεν είναι σαφές γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν υπογοναδισμό. Για άγνωστους λόγους, ένα πρόβλημα με τους σεξουαλικούς αδένες ή τον εγκέφαλο επηρεάζει την παραγωγή σεξουαλικών ορμονών από το σώμα.
Ποια είναι τα συμπτώματα του υπογοναδισμού;
Τα συμπτώματα του υπογοναδισμού ποικίλλουν ανάλογα με την αιτία και το φύλο του ατόμου. Οι έφηβοι μπορεί να λάβουν διάγνωση δευτεροπαθούς υπογοναδισμού όταν δεν ξεκινήσουν την εφηβεία εγκαίρως. Για παράδειγμα, τα έφηβα κορίτσια με υπογοναδισμό μπορεί να μην έχουν περίοδο ή να αναπτύξουν στήθη. Τα αγόρια μπορεί να μην έχουν τρίχες στο πρόσωπο ή να έχουν υπανάπτυκτους όρχεις.
Οι ενήλικες μπορεί να εμφανίσουν χαμηλή σεξουαλική ορμή (σεξουαλική δυσλειτουργία), καθώς και απώλεια μαλλιών και εξάψεις. Άλλα κοινά παράπονα περιλαμβάνουν κόπωση και δυσκολία συγκέντρωσης.
Τα σημάδια του υπογοναδισμού στις γυναίκες περιλαμβάνουν:
-
Μη φυσιολογική εμμηνόρροια.
- Γαλακτώδης έκκριση θηλής.
Τα σημάδια του υπογοναδισμού στους άνδρες περιλαμβάνουν:
-
Διόγκωση μαστών (γυναικομαστία).
-
Στυτική δυσλειτουργία.
-
Υπογονιμότητα λόγω χαμηλού αριθμού σπερματοζωαρίων.
- Μυϊκή απώλεια.
Διάγνωση και Δοκιμές
Πώς γίνεται η διάγνωση του υπογοναδισμού;
Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα αξιολογήσει τα συμπτώματά σας και θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση. Οι γυναίκες μπορεί επίσης να κάνουν πυελική εξέταση.
Μπορείτε να κάνετε μία ή περισσότερες από αυτές τις εξετάσεις:
- Εξέταση αίματος: Μια εξέταση αίματος μπορεί να ελέγξει τα επίπεδα των ορμονών του φύλου, των ορμονών του θυρεοειδούς, της προλακτίνης (ορμόνη της υπόφυσης) και του σιδήρου. Θα κάνετε αυτό το τεστ το πρωί, όταν τα επίπεδα ορμονών είναι στο υψηλότερο επίπεδο.
- Απεικόνιση τεστ: Μια μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία μπορεί να αναγνωρίσει όγκους στην υπόφυση ή στον εγκέφαλο. Ο υπέρηχος μπορεί να ελέγξει για προβλήματα όπως κύστεις ωοθηκών ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS).
- Ανάλυση σπέρματος: Αυτό το τεστ μετρά τον αριθμό των σπερματοζωαρίων.
Διαχείριση και Θεραπεία
Ποιες είναι οι επιπλοκές του υπογοναδισμού;
Ο υπογοναδισμός μπορεί να προκαλέσει:
-
Άγχος ή κατάθλιψη.
- Αγονία.
-
Οστεοπόρωση.
- Προβλήματα σχέσεων.
Πώς αντιμετωπίζεται ή αντιμετωπίζεται ο υπογοναδισμός;
Οι θεραπείες του υπογοναδισμού ποικίλλουν ανάλογα με την αιτία. Για τον πρωτοπαθή υπογοναδισμό, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα ορμονών. Οι άνδρες μπορεί να κάνουν θεραπεία με τεστοστερόνη, ενώ οι γυναίκες μπορεί να κάνουν ορμονοθεραπεία με οιστρογόνα και προγεστερόνη. Αυτές οι θεραπείες διατίθενται σε τζελ, εμφυτεύματα, χάπια, εμβόλια και επιθέματα δέρματος. Η γυναικεία ορμονοθεραπεία μπορεί να αυξήσει ελαφρώς τον κίνδυνο μιας γυναίκας για καρκίνο της μήτρας (ενδομήτριο), θρόμβους αίματος και εγκεφαλικά επεισόδια.
Εάν ένα πρόβλημα της υπόφυσης, όπως ένας όγκος, προκαλεί δευτερογενή υπογοναδισμό, μπορεί να χρειαστείτε φαρμακευτική αγωγή, ακτινοθεραπεία ή χειρουργική επέμβαση.
Προοπτική / Πρόγνωση
Ποια είναι η πρόγνωση (προοπτική) για τα άτομα που έχουν υπογοναδισμό;
Ο πρωτοπαθής υπογοναδισμός μπορεί να είναι μια χρόνια πάθηση που απαιτεί συνεχή θεραπεία. Εάν σταματήσετε τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, τα επίπεδα ορμονών μπορεί να πέφτουν κατακόρυφα, προκαλώντας επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.
Εάν μια θεραπεύσιμη πάθηση, όπως ένας όγκος της υπόφυσης, προκαλεί υπογοναδισμό, τα επίπεδα ορμονών θα πρέπει να επανέλθουν στο φυσιολογικό αφού ο γιατρός σας θεραπεύσει τον όγκο.
Ζουν με
Πότε πρέπει να καλέσω τον γιατρό;
Θα πρέπει να καλέσετε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης εάν αντιμετωπίζετε:
- Στυτική δυσλειτουργία ή μεγέθυνση μαστών (στους άνδρες).
- Χαμηλή σεξουαλική ορμή.
- Αλλαγές της εμμήνου ρύσεως (στις γυναίκες).
- Εκκένωση θηλής.
- Αργή έναρξη της εφηβείας (σε εφήβους).
- Ανεξήγητες εξάψεις.
Τι ερωτήσεις πρέπει να κάνω στον γιατρό μου;
Μπορεί να θέλετε να ρωτήσετε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης:
- Γιατί έπαθα υπογοναδισμό;
- Τι τύπο υπογοναδισμού έχω;
- Ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για αυτόν τον τύπο υπογοναδισμού;
- Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και οι παρενέργειες της θεραπείας;
- Τι είδους φροντίδα παρακολούθησης χρειάζομαι μετά τη θεραπεία;
- Πρέπει να προσέχω για σημάδια επιπλοκών;
Τα χαμηλά επίπεδα ορμονών φύλου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική σας υγεία. Οι έφηβοι μπορεί να έχουν αυτοσυνειδησία για την υπανάπτυκτη εμφάνισή τους. Πολλοί ενήλικες βιώνουν κάποια αδιαφορία για το σεξ καθώς μεγαλώνουν. Αλλά μια ξαφνική πτώση ή πλήρης διακοπή οποιασδήποτε σεξουαλικής επιθυμίας μπορεί να υποδηλώνει υπογοναδισμό. Μην ντρέπεστε να πείτε στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης σας τι συμβαίνει (ή δεν συμβαίνει) στην κρεβατοκάμαρα. Οι θεραπείες μπορούν να επαναφέρουν τα επίπεδα ορμονών στο φυσιολογικό εύρος.
Discussion about this post