ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τι είναι η τενόνωση του de Quervain;
Η τενίνωση του De Quervain είναι ένα επώδυνο οίδημα (φλεγμονή) συγκεκριμένων τενόντων του αντίχειρα. Η πάθηση είναι επίσης γνωστή ως τενοντίτιδα de Quervain ή τενοντίτιδα του de Quervain. Το DeQuervain’s πήρε το όνομά του από τον Ελβετό χειρουργό που περιέγραψε για πρώτη φορά την πάθηση το 1895.
Οι τένοντες είναι ζώνες ιστού που συνδέουν τους μύες στα οστά. Συνήθως οι τένοντες γλιστρούν εύκολα μέσα από μια σήραγγα ιστού που ονομάζεται θήκη. Η θήκη κρατά τους τένοντες στη θέση τους δίπλα στα οστά του αντίχειρα. Οι τένοντες που γλιστρούν εύκολα μέσα από τη θήκη τους επιτρέπουν στον αντίχειρα να κινείται χωρίς δυσκολία ή πόνο. Ο πόνος μπορεί να εκτείνεται από το αντιβράχιο μέχρι τη βάση του αντίχειρα.
Οποιοδήποτε πρήξιμο των τενόντων και/ή πάχυνση των περιβλημάτων προκαλούν τριβή. Οι τένοντες δεν μπορούν πλέον να γλιστρήσουν εύκολα μέσα από τη θήκη τους. Όταν συμβαίνει αυτό, ορισμένες κινήσεις του αντίχειρα και του καρπού γίνονται πιο δύσκολο να γίνουν.
Πόσο συχνή είναι η τενόνωση του de Quervain;
Η τενίνωση του De Quervain είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους φλεγμονής της επένδυσης του τένοντα (πρήξιμο). Αυτή η κατάσταση επηρεάζει τις γυναίκες οκτώ έως 10 φορές πιο συχνά από τους άνδρες.
Συμπτώματα και Αιτίες
Τι προκαλεί την τενοντίωση του de Quervain;
Η τενίνωση του De Quervain μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:
- Κατάχρηση.
- Άμεσο χτύπημα στον αντίχειρα.
- Επαναλαμβανόμενο πιάσιμο.
- Φλεγμονώδεις καταστάσεις (συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας).
Δραστηριότητες που απαιτούν μια πλάγια κίνηση του καρπού ενώ πιάνετε τον αντίχειρα μπορεί να επιδεινώσουν αυτήν την κατάσταση. Τα χόμπι και τα αθλήματα που χρησιμοποιούν αυτήν την κίνηση περιλαμβάνουν:
- Ανύψωση μικρών παιδιών.
- Κηπουρική.
- Αθλήματα ρακέτας (τένις, ρακέτα).
- Χιονοδρόμια.
- Χρησιμοποιώντας ένα σφυρί.
Συχνά, η ακριβής αιτία της τενίνωσης του de Quervain είναι άγνωστη.
Ποια είναι τα συμπτώματα της τενίνωσης του de Quervain;
Τα συμπτώματα της τενίνωσης του de Quervain μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Πόνος και ευαισθησία κατά μήκος της πλευράς του καρπού στην πλευρά του αντίχειρα.
- Πόνος που χειροτερεύει καθώς χρησιμοποιείτε το χέρι και τον αντίχειρα.
- Πόνος που εμφανίζεται ξαφνικά ή αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου.
- Πόνος που ταξιδεύει στον αντίχειρα ή από τον καρπό στο κάτω μέρος του βραχίονα (βραχίονας).
- Πόνος ή δυσκολία κατά την κίνηση του αντίχειρα, ειδικά όταν πιάνετε ή τσιμπάτε αντικείμενα.
- Αίσθημα σπασίματος ή σκασμού στον καρπό κατά την κίνηση του αντίχειρα.
Διάγνωση και Δοκιμές
Πώς γίνεται η διάγνωση της τενίνωσης του de Quervain;
Η εξέταση που χρησιμοποιείται συχνότερα για τη διάγνωση της τενίνωσης του de Quervain είναι η δοκιμή Finkelstein. Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει να κάνετε μια γροθιά με τα δάχτυλά σας τυλιγμένα στον αντίχειρά σας. Κρατώντας το χέρι σας σε θέση γροθιάς, ο καρπός μετακινείται πάνω-κάτω — η κίνηση του κουνήματος του χεριού κάποιου. Σε αυτή τη δοκιμή, οι διογκωμένοι τένοντες έλκονται μέσω της στενής θήκης. Εάν αυτή η κίνηση είναι επώδυνη, μπορεί να έχετε τενίνωση de Quervain.
Διαχείριση και Θεραπεία
Πώς αντιμετωπίζεται η τενοντίτιδα του de Quervain;
Η τενίνωση του De Quervain μπορεί να αντιμετωπιστεί με μη χειρουργικές μεθόδους που βοηθούν στη διαχείριση των επώδυνων συμπτωμάτων ή με χειρουργική επέμβαση.
Μη χειρουργικές θεραπείες
Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να ξεκινήσει με μη χειρουργικές θεραπείες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων σας. Αυτές οι μη χειρουργικές θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Χρησιμοποιώντας νάρθηκες. Μπορεί να φορεθούν νάρθηκες για να ξεκουραστεί ο καρπός και ο αντίχειρας και να μην κινηθεί. Οι νάρθηκες φοριούνται συνήθως 24 ώρες την ημέρα για τέσσερις έως έξι εβδομάδες.
- Εφαρμόστε πάγο στην περιοχή του αντίχειρα και του καρπού σας για να μειώσετε το πρήξιμο.
- Αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο και πρήξιμο.
- Λήψη φαρμάκων. Εάν τα συμπτώματα συνεχιστούν, ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως ναπροξένη ή ιβουπροφαίνη, για να μειώσει τον πόνο και το πρήξιμο. Μπορεί επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο ένεσης στεροειδών στο έλυτρο του τένοντα.
Χειρουργικές θεραπείες
Εάν οι μη χειρουργικές θεραπείες δεν βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και του οιδήματος, μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση για την τενίνωση του de Quervain είναι μια διαδικασία εξωτερικών ασθενών που συνήθως γίνεται με τοπική αναισθησία ή με ήπια καταστολή. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, γίνεται μια μικροσκοπική τομή στη θήκη από την οποία περνούν οι τένοντες. Η κοπή της θήκης επιτρέπει περισσότερο χώρο στους τένοντες να γλιστρούν πιο εύκολα μέσα από τη θήκη. Ο στόχος αυτής της επέμβασης είναι να εξαλείψει τον πόνο και το πρήξιμο και να αποκαταστήσει το εύρος κίνησης στον αντίχειρα και τον καρπό.
Μετά την ανάρρωση, ο γιατρός σας θα συστήσει ένα πρόγραμμα άσκησης για την ενίσχυση του αντίχειρα και του καρπού σας. Οι χρόνοι ανάρρωσης ποικίλλουν, ανάλογα με την ηλικία σας, τη γενική σας υγεία και πόσο καιρό υπάρχουν τα συμπτώματα.
Σε περιπτώσεις που έχουν αναπτυχθεί σταδιακά, η τενίνωση είναι συνήθως πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να εξαφανιστούν τα συμπτώματα και ο αντίχειρας και ο καρπός να ανακτήσουν το εύρος κίνησής τους.
Πρόληψη
Μπορεί να προληφθεί η τενοντίωση του de Quervain;
Μετά τη θεραπεία, η τενίνωση του de Quervain μπορεί να προληφθεί αλλάζοντας τις δραστηριότητες που προκαλούν πόνο. Τα διαλείμματα και η αποφυγή των ενεργειών που προκαλούν πόνο, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της πιθανότητας επανεμφάνισης της κατάστασης μετά τη θεραπεία. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις συμβουλές του γιατρού σας σχετικά με το ποιες δραστηριότητες επιδεινώνουν την κατάσταση και τι πρέπει να αποφεύγετε. Ο περιορισμός αυτών των δραστηριοτήτων θα μπορούσε να αποτρέψει μελλοντικά προβλήματα με την τενοντίωση του de Quervain.
Προοπτική / Πρόγνωση
Ποια είναι η προοπτική για την τενοντίωση του de Quervain;
Η τενίνωση του De Quervain συνήθως ανταποκρίνεται πολύ καλά στη θεραπεία. Πολλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση. Η θεραπεία με σιδεράκια, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ανάπαυση συχνά διορθώνει την κατάσταση. Οι περιπτώσεις που απαιτούν χειρουργική επέμβαση έχουν υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Ωστόσο, η τενίνωση του de Quervain πρέπει να αντιμετωπιστεί. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η κατάσταση θα συνεχίσει να γίνεται πιο σοβαρή με την πάροδο του χρόνου.
Discussion about this post