Οι συχνές μυϊκές συσπάσεις του αυχένα, όπως οι μυϊκές συσπάσεις, η μυϊκή δυσκαμψία ή οι μυϊκοί σπασμοί, είναι ξαφνικές, ακούσιες συσπάσεις των μυών του αυχένα. Συνήθεις αιτίες είναι η μυϊκή κόπωση, το στρες, η κακή στάση του σώματος, οι νευρολογικές διαταραχές και η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών.
Αιτίες των συχνών συσπάσεων των μυών του αυχένα
1. Μυϊκή κόπωση και υπερβολική χρήση
Η μυϊκή κόπωση και η υπερβολική χρήση συχνά προκύπτουν από επαναλαμβανόμενη ή παρατεταμένη μυϊκή δραστηριότητα. Δραστηριότητες όπως η πολύωρη εργασία στον υπολογιστή, το κράτημα του τηλεφώνου ανάμεσα στο αυτί και τον ώμο ή η οδήγηση για παρατεταμένες περιόδους μπορεί να καταπονήσουν τους μύες του αυχένα. Η παρατεταμένη μυϊκή συστολή μειώνει τη ροή του αίματος στις μυϊκές ίνες και περιορίζει την παροχή οξυγόνου, οδηγώντας σε συσσώρευση γαλακτικού οξέος και άλλων αποβλήτων. Αυτή η συσσώρευση ερεθίζει τον μυϊκό ιστό και προκαλεί ακούσιες συσπάσεις.
Η θεραπεία είναι η μείωση της μυϊκής καταπόνησης και η βελτίωση της στάσης του σώματος. Θα πρέπει να κάνετε συχνά διαλείμματα όταν εργάζεστε σε γραφείο ή χρησιμοποιείτε υπολογιστή. Η ρύθμιση του ύψους της οθόνης και της καρέκλας για την ευθυγράμμιση του κεφαλιού και της σπονδυλικής στήλης μειώνει την περιττή ένταση. Η εφαρμογή ζεστών κομπρεσών αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και χαλαρώνει τους μυς. Το απαλό τέντωμα των μυών του αυχένα και των ώμων βελτιώνει την ευελιξία.
2. Στρες και άγχος
Το ψυχολογικό στρες και το άγχος προκαλούν συχνά ακούσια μυϊκή σύσφιξη. Το σώμα μας απελευθερώνει ορμόνες του στρες, όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, κατά τη διάρκεια της συναισθηματικής έντασης. Αυτές οι ορμόνες αυξάνουν τη νευρική διεγερσιμότητα και τον μυϊκό τόνο, οδηγώντας σε επαναλαμβανόμενες μυϊκές συσπάσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή του αυχένα και των ώμων.
Η θεραπεία είναι η χαλάρωση και η διαχείριση του στρες. Η βαθιά αναπνοή, ο διαλογισμός και η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση μειώνουν την υπερδραστηριότητα του νευρικού συστήματος. Η τακτική σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα ή το κολύμπι, μειώνει τα συνολικά επίπεδα στρες. Εάν το άγχος παραμένει σοβαρό, ο γιατρός μπορεί να συστήσει γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη ρύθμιση της αντίδρασης στο στρες.
3. Κακή στάση του σώματος
Η κακή στάση του σώματος επιβαρύνει συνεχώς τους μύες και τους συνδέσμους του αυχένα. Συνήθη παραδείγματα είναι το σκυφτό κάθισμα, η στροφή του κεφαλιού προς τα εμπρός για να κοιτάξετε ένα smartphone ή ο ύπνος σε ψηλό μαξιλάρι. Η συνεχής στάση του κεφαλιού προς τα εμπρός κονταίνει ορισμένους μύες και υπερεκτείνει άλλους μύες, οδηγώντας σε μυϊκή ανισορροπία και συχνές συσπάσεις.
4. Αυχενική δυστονία (σπασμωδική συστροφή)
Η αυχενική δυστονία είναι μια νευρολογική διαταραχή που προκαλεί ακούσιες συσπάσεις των μυών του αυχένα, οι οποίες οδηγούν σε μη φυσιολογικές κινήσεις ή στάσεις του κεφαλιού. Η διαταραχή εμφανίζεται όταν τα βασικά γάγγλια -ένα τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει τη μυϊκή δραστηριότητα- στέλνουν λανθασμένα σήματα στους μύες του αυχένα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς σαφή αιτία ή μετά από τραυματισμό στον αυχένα, λοίμωξη ή χρήση ορισμένων φαρμάκων που επηρεάζουν την ισορροπία της ντοπαμίνης.
Διάγνωση: Η διάγνωση απαιτεί νευρολογική εξέταση. Ο γιατρός παρατηρεί το μοτίβο και την κατεύθυνση της κίνησης του κεφαλιού και μπορεί να διατάξει μαγνητική τομογραφία για να αποκλείσει δομικές ανωμαλίες. Το ηλεκτρομυογράφημα μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση της μη φυσιολογικής μυϊκής δραστηριότητας.
Θεραπεία: Η θεραπεία συχνά περιλαμβάνει ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης, οι οποίες μπλοκάρουν προσωρινά τα νευρικά σήματα στους υπερδραστήριους μύες. Τα από του στόματος χορηγούμενα φάρμακα, όπως τα αντιχολινεργικά φάρμακα, τα φάρμακα βενζοδιαζεπίνης ή τα μυοχαλαρωτικά φάρμακα, μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα του σπασμού. Η φυσικοθεραπεία βοηθά στη διατήρηση του εύρους κίνησης και στην πρόληψη της μυϊκής σύντμησης. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η βαθιά εγκεφαλική διέγερση μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα.
5. Συμπίεση ή ερεθισμός των νεύρων
Τα συμπιεσμένα ή ερεθισμένα νεύρα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσουν μυϊκές συσπάσεις ως προστατευτικό αντανακλαστικό. Η κήλη των αυχενικών δίσκων, τα οστικά σπιρούνια ή η κακή ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να πιέζουν τα σπονδυλικά νεύρα. Το ερεθισμένο νεύρο στέλνει μη φυσιολογικά σήματα στους μύες του αυχένα, οι οποίοι στη συνέχεια σφίγγουν επανειλημμένα για να σταθεροποιήσουν τη συγκεκριμένη περιοχή.
Διάγνωση: Μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία μπορεί να δείξει συμπίεση νεύρου. Η ηλεκτρομυογραφία και οι μελέτες νευρικής αγωγιμότητας μπορούν να επιβεβαιώσουν τον ερεθισμό ή τη βλάβη του νεύρου.
Θεραπεία: Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της συμπίεσης. Οι ήπιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με φυσικοθεραπεία, διατάσεις και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η σοβαρή συμπίεση μπορεί να απαιτεί ενέσεις κορτικοστεροειδών για τη μείωση της φλεγμονής ή χειρουργική αποσυμπίεση για την ανακούφιση της πίεσης στο νεύρο. Η σωστή εργονομία και η διόρθωση της στάσης του σώματος βοηθούν στην πρόληψη της υποτροπής.
6. Ανισορροπία ηλεκτρολυτών
Η ανισορροπία ηλεκτρολυτών -ιδιαίτερα τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου, καλίου ή μαγνησίου- παρεμβαίνει στη φυσιολογική μυϊκή συστολή και χαλάρωση. Αυτά τα μέταλλα ρυθμίζουν τα ηλεκτρικά ερεθίσματα στα μυϊκά και νευρικά κύτταρα. Η ανεπάρκεια προκαλεί αυξημένη μυϊκή διεγερσιμότητα και αυθόρμητες συσπάσεις. Η αφυδάτωση, η χρήση διουρητικών, ο εμετός ή η κακή διατροφή μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες ανισορροπίες.
Διάγνωση: Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να μετρήσουν τα επίπεδα ασβεστίου, καλίου και μαγνησίου. Ο γιατρός μπορεί επίσης να αξιολογήσει τη νεφρική λειτουργία και την κατάσταση ενυδάτωσης.
Η θεραπεία είναι η διόρθωση της ανισορροπίας των ηλεκτρολυτών. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε μεταλλικά στοιχεία, όπως φυλλώδη λαχανικά, μπανάνες και ξηροί καρποί, βοηθά στην αποκατάσταση της ισορροπίας. Πίνετε επαρκές νερό. Εάν η ανεπάρκεια οφείλεται σε φαρμακευτική αγωγή, ο γιατρός μπορεί να προσαρμόσει τη δοσολογία ή να συνταγογραφήσει συμπληρώματα διατροφής.
7. Αυχενική σπονδύλωση
Η αυχενική σπονδύλωση είναι ο εκφυλισμός των σπονδύλων και των δίσκων του αυχένα που σχετίζεται με την ηλικία. Ο εκφυλισμός μπορεί να ερεθίσει τους κοντινούς μύες και τα νεύρα, οδηγώντας σε συχνές μυϊκές συσπάσεις. Η χρόνια φλεγμονή γύρω από τις προσβεβλημένες αρθρώσεις αυξάνει τη μυϊκή ένταση και τη συχνότητα των σπασμών.
Διάγνωση: Η ακτινογραφία ή η μαγνητική τομογραφία αποκαλύπτει εκφυλιστικές αλλαγές όπως λέπτυνση δίσκου, οστικά σπιρούνια ή στένωση αρθρώσεων. Η νευρολογική εξέταση αξιολογεί τη μυϊκή δύναμη, τα αντανακλαστικά και την αίσθηση.
Η θεραπεία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία για την ενδυνάμωση των μυών του αυχένα και των ώμων, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου και προσαρμογές στον τρόπο ζωής για την ελαχιστοποίηση της καταπόνησης. Σε σοβαρές περιπτώσεις με συμπίεση των νεύρων, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική θεραπεία.
Discussion about this post