Η υψηλή αρτηριακή πίεση εμφανίζεται περίπου στο 15% του πληθυσμού της χώρας μας. Τα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να τη διαχειρίζονται προσεκτικά για να αποφύγουν σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους. Οι γιατροί συνταγογραφούν διάφορα είδη φαρμάκων για να βοηθήσουν τους ασθενείς να ελέγξουν τα αυξημένα επίπεδα αρτηριακής πίεσης και να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων καρδιαγγειακών προβλημάτων. Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε ποια φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και πώς λειτουργούν.
Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης
Τα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση στοχεύουν σε διαφορετικούς μηχανισμούς του σώματός σας για να μειώσουν τη δύναμη του αίματος στα τοιχώματα των αρτηριών. Το καρδιαγγειακό σας σύστημα περιλαμβάνει την καρδιά σας, τα αιμοφόρα αγγεία και τον όγκο του αίματος που κυκλοφορεί στο σώμα σας. Τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε από αυτά τα συστατικά για να μειώσουν αποτελεσματικά την αρτηριακή πίεση.
1. Φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης
Τα φάρμακα αναστολής του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης εμποδίζουν το σώμα σας να παράγει αγγειοτενσίνη ΙΙ – μια ορμόνη που στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει την αρτηριακή πίεση. Αυτά τα φάρμακα επιτρέπουν στα αιμοφόρα αγγεία να χαλαρώσουν και να διευρυνθούν, κάνοντας το αίμα να ρέει πιο εύκολα μέσα στις αρτηρίες.
Τα κοινά φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης περιλαμβάνουν τη λισινοπρίλη, την εναλαπρίλη, την καπτοπρίλη και τη ραμιπρίλη. Οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν αυτά τα φάρμακα ως πρώτες επιλογές, επειδή τα φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης παρέχουν εξαιρετική καρδιαγγειακή προστασία πέρα από την απλή μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Τα φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης μπορεί να προκαλέσουν ξηρό βήχα σε ορισμένους ασθενείς, ο οποίος συμβαίνει επειδή αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τα επίπεδα βραδυκινίνης στους πνεύμονες. Εάν αναπτύξετε επίμονο βήχα, ο γιατρός σας μπορεί να σας αλλάξει σε μια διαφορετική κατηγορία φαρμάκων. Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν αυξημένα επίπεδα καλίου και, σπάνια, πρήξιμο του προσώπου, των χειλιών ή του λαιμού.
2. Φάρμακα αναστολέων υποδοχέων αγγειοτενσίνης
Τα φάρμακα αποκλεισμού των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης εμποδίζουν τη δράση της αγγειοτενσίνης ΙΙ στις θέσεις των υποδοχέων και όχι την παρεμπόδιση της παραγωγής αυτής της ορμόνης. Τα φάρμακα αποκλεισμού των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης παράγουν παρόμοια αποτελέσματα μείωσης της αρτηριακής πίεσης με τα φάρμακα αναστολής του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης, αλλά σπάνια προκαλούν ξηρό βήχα.
Τα δημοφιλή φάρμακα αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης περιλαμβάνουν τη λοσαρτάνη, τη βαλσαρτάνη, την ολμεσαρτάνη και την τελμισαρτάνη. Οι γιατροί συχνά επιλέγουν φάρμακα αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης για ασθενείς που δεν μπορούν να ανεχθούν τα φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή χρειάζονται πρόσθετο έλεγχο της αρτηριακής πίεσης (τα φάρμακα αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης θα συνδυαστούν με άλλα φάρμακα).
Τα φάρμακα αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης μοιράζονται πολλά από τα ίδια οφέλη με τα φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας από τη νεφρική νόσο σε άτομα με διαβήτη. Αυτά τα φάρμακα μπορούν επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου, οπότε ο γιατρός θα παρακολουθεί τακτικά τις εξετάσεις αίματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
3. Φάρμακα αποκλεισμού διαύλων ασβεστίου
Τα φάρμακα αποκλεισμού διαύλων ασβεστίου εμποδίζουν το ασβέστιο να εισέλθει στα μυϊκά κύτταρα της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Χωρίς ασβέστιο, αυτοί οι μύες δεν μπορούν να συστέλλονται τόσο έντονα, γεγονός που μειώνει τη δύναμη άντλησης της καρδιάς και επιτρέπει στα αιμοφόρα αγγεία να χαλαρώσουν και να διευρυνθούν.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι φαρμάκων αναστολέων διαύλων ασβεστίου: φάρμακα διυδροπυριδίνης και φάρμακα μη διυδροπυριδίνης. Τα διυδροπυριδινικά φάρμακα αποκλεισμού διαύλων ασβεστίου, όπως η αμλοδιπίνη, η νιφεδιπίνη και η φελοδιπίνη, επηρεάζουν κυρίως τα αιμοφόρα αγγεία. Τα μη διυδροπυριδικά φάρμακα αποκλεισμού διαύλων ασβεστίου, συμπεριλαμβανομένων της βεραπαμίλης και της διλτιαζέμης, επηρεάζουν τόσο τα αιμοφόρα αγγεία όσο και τον καρδιακό ρυθμό.
Τα φάρμακα αναστολέων διαύλων ασβεστίου μπορεί να προκαλέσουν πρήξιμο στον αστράγαλο, ζάλη, έξαψη και δυσκοιλιότητα. Το πρήξιμο εμφανίζεται επειδή αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία στα άκρα σας. Ο γιατρός σας μπορεί να προσαρμόσει τη δόση ή να αλλάξει φάρμακα εάν οι παρενέργειες γίνουν ενοχλητικές.
4. Θειαζιδικά διουρητικά φάρμακα και διουρητικά φάρμακα που μοιάζουν με θειαζίδες
Τα διουρητικά φάρμακα βοηθούν τους νεφρούς να απομακρύνουν την περίσσεια νατρίου και νερού από το σώμα σας, μειώνοντας έτσι τον όγκο του αίματος και μειώνοντας την αρτηριακή πίεση. Τα θειαζιδικά διουρητικά φάρμακα και τα θειαζιδόμορφα διουρητικά φάρμακα είναι τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα διουρητικά φάρμακα για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Η υδροχλωροθειαζίδη, η χλωρταλιδόνη και η ινδαπαμίδη είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα αυτής της κατηγορίας. Η χλωροθαλιδόνη και η ινδαπαμίδη έχουν μεγαλύτερη διάρκεια δράσης και μπορεί να παρέχουν καλύτερη καρδιαγγειακή προστασία από την υδροχλωροθειαζίδη.
Τα θειαζιδικά διουρητικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές των ηλεκτρολυτών, όπως χαμηλό νάτριο, χαμηλό κάλιο και αυξημένα επίπεδα ασβεστίου. Αυτά τα φάρμακα μπορεί επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα σακχάρου και ουρικού οξέος στο αίμα. Ο γιατρός σας θα πραγματοποιεί τακτικές αναλύσεις αίματος για την ανίχνευση και τη διαχείριση αυτών των πιθανών επιδράσεων.
5. Φάρμακα β-αναστολέων
Τα φάρμακα βήτα-αναστολέων μειώνουν την αρτηριακή πίεση εμποδίζοντας τις επιδράσεις της επινεφρίνης και της νορεπινεφρίνης στην καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτά τα φάρμακα επιβραδύνουν τον καρδιακό ρυθμό, μειώνουν τη δύναμη άντλησης της καρδιάς και βοηθούν τα αιμοφόρα αγγεία να χαλαρώσουν.
Τα κοινά φάρμακα β-αναστολέων περιλαμβάνουν τη μετοπρολόλη, την ατενολόλη, την προπρανολόλη και την καρβεδιλόλη. Ορισμένα φάρμακα β-αναστολέων, όπως η καρβεδιλόλη και η λαβεταλόλη, μπλοκάρουν επίσης τους υποδοχείς άλφα, παρέχοντας πρόσθετα αποτελέσματα μείωσης της αρτηριακής πίεσης.
Οι γιατροί συνήθως συνταγογραφούν φάρμακα βήτα-αναστολέων για ασθενείς με συγκεκριμένες παθήσεις, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, προηγούμενη καρδιακή προσβολή ή ορισμένες διαταραχές του καρδιακού ρυθμού. Τα φάρμακα β-αναστολέων μπορεί να προκαλέσουν κόπωση, κρύα χέρια και πόδια και μπορεί να επιδεινώσουν το άσθμα ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα.
Συνδυαστικά φάρμακα
Πολλοί ασθενείς χρειάζονται πολλαπλά φάρμακα για την επίτευξη των επιπέδων στόχου της αρτηριακής πίεσης. Οι φαρμακευτικές εταιρείες παρασκευάζουν συνδυαστικά χάπια που περιέχουν δύο ή περισσότερα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση σε ένα μόνο δισκίο για να βελτιώσουν την ευκολία και την τήρηση της δόσης των φαρμάκων.
Τα δημοφιλή φάρμακα συνδυασμού περιλαμβάνουν φάρμακα αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή φάρμακα αποκλεισμού των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης σε συνδυασμό με θειαζιδικά διουρητικά φάρμακα, φάρμακα αποκλεισμού των διαύλων ασβεστίου σε συνδυασμό με φάρμακα αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή φάρμακα αποκλεισμού των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης και τριπλούς συνδυασμούς που περιλαμβάνουν ένα φάρμακο αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή ένα φάρμακο αποκλεισμού των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης, ένα φάρμακο αποκλεισμού των διαύλων ασβεστίου και ένα διουρητικό φάρμακο.
Τα συνδυαστικά φάρμακα μπορούν να απλοποιήσουν τη φαρμακευτική σας αγωγή και να μειώσουν τον αριθμό των χαπιών που πρέπει να παίρνετε καθημερινά. Ωστόσο, οι συνδυασμοί σταθερής δόσης μπορεί να περιορίζουν τη δυνατότητα του γιατρού σας να προσαρμόζει ανεξάρτητα τις ατομικές δόσεις των φαρμάκων.
Εξειδικευμένα φάρμακα για την ανθεκτική υπέρταση
Ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν ανθεκτική υπέρταση, δηλαδή αρτηριακή πίεση που παραμένει αυξημένη παρά τη θεραπεία με τρία ή περισσότερα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένου ενός διουρητικού φαρμάκου. Αυτά τα άτομα μπορεί να επωφεληθούν από εξειδικευμένα φάρμακα που στοχεύουν σε μοναδικές οδούς.
Η σπιρονολακτόνη – ένα καλιοσυντηρητικό διουρητικό φάρμακο που μπλοκάρει τους υποδοχείς αλδοστερόνης – συχνά βοηθά τα άτομα με ανθεκτική υπέρταση. Η αλδοστερόνη συμβάλλει στην κατακράτηση νατρίου και στη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, καθιστώντας τη σπιρονολακτόνη ιδιαίτερα αποτελεσματική για τη δύσκολα ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση.
Άλλες επιλογές για την ανθεκτική υπέρταση περιλαμβάνουν την υδραλαζίνη, η οποία χαλαρώνει άμεσα τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, και την κλονιδίνη, η οποία μειώνει τα νευρικά σήματα που αυξάνουν την αρτηριακή πίεση. Αυτά τα φάρμακα απαιτούν προσεκτική παρακολούθηση λόγω των πιθανών παρενεργειών τους.
Επιλέγοντας το κατάλληλο φάρμακο για εσάς
Ο γιατρός σας εξετάζει πολλαπλούς παράγοντες κατά την επιλογή των φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας σας, άλλων ιατρικών παθήσεων και πιθανών αλληλεπιδράσεων φαρμάκων. Η παρουσία διαβήτη, νεφρικής νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας ή προηγούμενου εγκεφαλικού επεισοδίου επηρεάζει σημαντικά την επιλογή φαρμάκων.
Ορισμένα άτομα συχνά ανταποκρίνονται καλύτερα σε φάρμακα αναστολέα διαύλων ασβεστίου και θειαζιδικά διουρητικά ως αρχική θεραπεία, ενώ άλλες ομάδες ατόμων μπορεί να ωφεληθούν περισσότερο από φάρμακα αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή φάρμακα αναστολέων των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης.
Το κόστος και η ασφαλιστική κάλυψη διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην επιλογή φαρμάκων. Οι γενικές εκδόσεις των περισσότερων φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση είναι διαθέσιμες και παρέχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με τα επώνυμα φάρμακα σε χαμηλότερο κόστος.
Παρακολούθηση και προσαρμογή της θεραπείας
Η επιτυχής διαχείριση της αρτηριακής πίεσης απαιτεί τακτική παρακολούθηση και προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής. Ο γιατρός σας θα ελέγχει την αρτηριακή σας πίεση στις επισκέψεις στο ιατρείο και μπορεί να σας συστήσει την παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι για να παρακολουθεί την ανταπόκρισή σας στη θεραπεία.
Οι στόχοι της αρτηριακής πίεσης ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία σας και άλλες συνθήκες υγείας. Οι περισσότεροι ενήλικες θα πρέπει να στοχεύουν σε αρτηριακή πίεση κάτω από 130/80 χιλιοστά του υδραργύρου, ενώ ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται ακόμη χαμηλότερους στόχους με βάση τον καρδιαγγειακό τους κίνδυνο.
Οι προσαρμογές της φαρμακευτικής αγωγής χρειάζονται χρόνο για να παρουσιάσουν πλήρη αποτελέσματα. Ο γιατρός σας συνήθως περιμένει τέσσερις έως έξι εβδομάδες μετά την έναρξη ή την αλλαγή ενός φαρμάκου προτού προβεί σε πρόσθετες προσαρμογές. Η τήρηση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τον ασθενή είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη ελέγχου της αρτηριακής πίεσης και την πρόληψη επιπλοκών.
Αντιμετώπιση των παρενεργειών των φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση
Όλα τα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ανέχονται καλά αυτά τα φάρμακα. Οι συνήθεις παρενέργειες περιλαμβάνουν ζάλη, ιδίως όταν σηκώνεστε γρήγορα όρθιοι, κόπωση και πρήξιμο στα πόδια ή στους αστραγάλους.
Θα πρέπει να αναφέρετε τις επίμονες ή ενοχλητικές παρενέργειες στο γιατρό σας και όχι να σταματήσετε τα φάρμακα από μόνοι σας. Η ξαφνική διακοπή των φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνες αιχμές στην αρτηριακή πίεση.
Ο γιατρός σας μπορεί να διαχειριστεί τις ανεπιθύμητες ενέργειες προσαρμόζοντας τις δόσεις, αλλάζοντας τον χρόνο χορήγησης των φαρμάκων ή αλλάζοντας σε διαφορετικά φάρμακα εντός της ίδιας κατηγορίας ή σε εντελώς διαφορετικές κατηγορίες φαρμάκων.
Τροποποιήσεις του τρόπου ζωής παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή
Τα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση λειτουργούν πιο αποτελεσματικά όταν συνδυάζονται με αλλαγές στον υγιεινό τρόπο ζωής. Η τακτική σωματική δραστηριότητα, η διατήρηση υγιούς βάρους, ο περιορισμός της πρόσληψης νατρίου και η διαχείριση του στρες συμβάλλουν στον καλύτερο έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
Θα πρέπει επίσης να επικεντρωθείτε σε μια διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως και άπαχες πρωτεΐνες -ιδιαίτερα ψάρια και όσπρια. Περιορίστε την πρόσληψη νατρίου αποφεύγοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα και χρησιμοποιώντας βότανα αντί για αλάτι. Τροφές πλούσιες σε κάλιο, όπως οι μπανάνες, το σπανάκι και οι γλυκοπατάτες, συμβάλλουν στην εξισορρόπηση της αρτηριακής πίεσης. Η κατανάλωση αρκετού νερού και η κατανάλωση αλκοόλ με μέτρο παίζουν επίσης βασικό ρόλο στην υγεία της καρδιάς.
Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι σε θέση να μειώσουν τις δόσεις των φαρμάκων ή να εξαλείψουν εντελώς ορισμένα φάρμακα μέσω σταθερών βελτιώσεων στον τρόπο ζωής, αλλά αυτές οι αλλαγές πρέπει πάντα να γίνονται υπό ιατρική παρακολούθηση.
Μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις
Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι συνήθως μια δια βίου κατάσταση που απαιτεί συνεχή διαχείριση. Οι περισσότεροι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα για την αρτηριακή πίεση επ’ αόριστον για να διατηρούν καλό έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και να προλαμβάνουν καρδιαγγειακές επιπλοκές.
Τα τακτικά ραντεβού παρακολούθησης με τον γιατρό σας είναι απαραίτητα για την παρακολούθηση του ελέγχου της αρτηριακής πίεσης, την ανίχνευση παρενεργειών και την προσαρμογή της θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες. Οι ανάγκες σας για φαρμακευτική αγωγή ενδέχεται να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου λόγω γήρανσης, αλλαγής του βάρους ή ανάπτυξης άλλων καταστάσεων υγείας.
Τα οφέλη των φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση στην πρόληψη καρδιακών προσβολών, εγκεφαλικών επεισοδίων, καρδιακής ανεπάρκειας και νεφροπάθειας υπερτερούν κατά πολύ των κινδύνων παρενεργειών για τους περισσότερους ασθενείς. Η συνεπής τήρηση της φαρμακευτικής αγωγής και η τακτική ιατρική παρακολούθηση παρέχουν τα καλύτερα αποτελέσματα για τη μακροπρόθεσμη καρδιαγγειακή υγεία.
Discussion about this post