Νόσος Alpers: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Η νόσος Alpers είναι μια προοδευτική γενετική διαταραχή που συνήθως προκαλείται από μια μετάλλαξη στο γονίδιο POLG1. Επηρεάζει περίπου 1 στις 100.000 παιδιά. Τα αρσενικά και τα θηλυκά επηρεάζονται εξίσου.

Μια μετάλλαξη στο γονίδιο POLG1 μπορεί να βλάψει τη λειτουργία ενός ενζύμου που ονομάζεται γάμμα πολυμεράσης. Αυτό το ένζυμο είναι απαραίτητο για τα μιτοχόνδριά σας αντιγραφή και επισκευή το DNA τους. Χωρίς αυτό, τα μιτοχόνδρια και τα κύτταρα του παιδιού σας πεθαίνουν.

Η νόσος Alpers επηρεάζει κυρίως τον εγκέφαλο και το συκώτι του παιδιού, καθώς αυτά τα δύο όργανα απαιτούν την περισσότερη ενέργεια στο σώμα τους. Ο εγκέφαλος και το συκώτι σας χρησιμοποιούν και τα δύο περίπου το 20% της συνολικής ενέργειας που καίει το σώμα σας σε κατάσταση ηρεμίας.

Η νόσος Alpers αναπτύσσεται κλασικά σε παιδιά μεταξύ 2-4 ετών. Τα περισσότερα παιδιά πεθαίνουν μέσα 4 χρόνια της ανάπτυξης συμπτωμάτων. Η αιτία θανάτου είναι συνήθως το status epilepticus ή η ηπατική ανεπάρκεια. Το Status epilepticus είναι μια παρατεταμένη κρίση που διαρκεί περισσότερο από 5 λεπτά ή μια σειρά κρίσεων που διαρκούν περισσότερο από 5 λεπτά.

Σχετικά με 80% των παιδιών εμφανίζουν συμπτώματα της νόσου Alpers πριν από την ηλικία των 2 ετών. Οι υπόλοιποι άνθρωποι εμφανίζουν συμπτώματα μεταξύ 2-25 ετών. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν εμφανίζουν συμπτώματα ως βρέφος τα αναπτύσσουν εφηβική ηλικία.

ο πρώτο σύμπτωμα της νόσου Alpers είναι συχνά η ξαφνική ανάπτυξη κρίσεων που δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα σε ένα παιδί που κατά τα άλλα είναι υγιές και αναπτύσσεται φυσιολογικά.

Οι κρίσεις συχνά ξεκινούν ως εστιακές κινητικές κρίσεις ή μυόκλωνος. Ο μυόκλωνος είναι μια ξαφνική και σύντομη ακούσια μυϊκή σύσπαση. Οι εστιακές κινητικές κρίσεις προκαλούν σπασμωδικές κινήσεις του σώματος στη μία πλευρά.

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να αναπτυχθούν περιλαμβάνουν:

• απώλεια της όρασης
• απώλεια γνωστικής ικανότητας (άνοια)
• μη φυσιολογικός μυϊκός τόνος ή δυσκαμψία
• εγκεφαλοπάθεια που σχετίζεται με λοίμωξη, η οποία οδηγεί σε αλλοιωμένη λειτουργία του εγκεφάλου
• πονοκεφάλους
• εμετός
• γλωσσικές καθυστερήσεις
• απώλεια λόγου

Σε ένα 2021 ανασκόπηση, ερευνητές στην Κίνα διαπίστωσαν ότι 6 στα 22 παιδιά με νόσο Alpers είχαν αναπτυξιακές καθυστερήσεις πριν από την έναρξη των επιληπτικών κρίσεων. Ένα άτομο είχε σοβαρή διανοητική αναπηρία.

Και τα 22 άτομα παρουσίασαν επιληπτικές κρίσεις. Οι επιληπτικές κρίσεις σε όλα αυτά τα παιδιά εκτός από ένα δεν ανταποκρίθηκαν στα φάρμακα.

Σε περισσότερα από 90% των ατόμων με νόσο Alpers, η διαταραχή πιστεύεται ότι προκαλείται από μια υπολειπόμενη μετάλλαξη που βρίσκεται στο γονίδιο POLG1. Πρέπει να λάβετε αυτή τη μετάλλαξη και από τους δύο γονείς για να αναπτύξετε τη νόσο Alpers.

Ένα μη φυσιολογικό γονίδιο POLG1 οδηγεί στον προοδευτικό θάνατο των μιτοχονδρίων και τελικά στο θάνατο των κυττάρων του παιδιού σας, ιδιαίτερα εγκεφάλου και συκωτιού κύτταρα.

Αλλα μιτοχονδριακές διαταραχές που συνδέονται με μεταλλάξεις σε αυτό το γονίδιο περιλαμβάνουν:

• προοδευτική εξωτερική οφθαλμοπληγία
• παρκινσονισμός
• μυοκλονική επιληψία μυοπάθεια αισθητηριακή αταξία
• φάσμα παιδικής μυοεγκεφαλοηπατοπάθειας
• φάσμα νευροπάθειας αταξίας

Μεταλλάξεις στα παρακάτω γονίδια μπορεί επίσης να συνδέεται με τη νόσο Alpers λιγότερο συχνά:

• ΠΑΡΣ2
• FARS2
• NARS2
• GABRB2

Οι γιατροί συνήθως διαγιγνώσκουν τη νόσο Alpers στη βρεφική ηλικία αναζητώντας χαρακτηριστικά σημεία και συμπτώματα και πραγματοποιώντας μια εξέταση αίματος για να αναζητήσουν γονιδιακές μεταλλάξεις που σχετίζονται με τη νόσο Alpers. Μια διάγνωση μπορεί να είναι επιβεβαιωμένος με:

• ένα γενετικό τεστ
• βιοψία ήπατος
• μια αυτοψία

Μια εξέταση που ονομάζεται ηλεκτροεγκεφαλογραφία (EEG) μπορεί να μετρήσει την εγκεφαλική δραστηριότητα του παιδιού σας. Ένα συγκεκριμένο μοτίβο που ονομάζεται ρυθμικό δέλτα υψηλού πλάτους με επάλληλες πολυακίδες είναι α χαρακτηριστικό εύρημα της νόσου Alpers.

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) μπορεί να υποστηρίξει τη διάγνωση δείχνοντας αλλαγές σε φαιά ουσία στο παιδί σας:

• οπίσθιες φλοιώδεις δομές
• θάλαμος
• ινιακός φλοιός, ο οποίος επεξεργάζεται οπτικές πληροφορίες και έχει την υψηλότερη κατανάλωση ενέργειας από οποιοδήποτε μέρος του εγκεφάλου σας

Δεν υπάρχει τρέχουσα θεραπεία για τη νόσο Alpers και δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδυνθεί. Η θεραπεία περιστρέφεται γύρω από τη μείωση των συμπτωμάτων του παιδιού σας και μπορεί να περιλαμβάνει:

• αντισπασμωδικά φάρμακα για τη μείωση των κρίσεων

• φυσικοθεραπεία ή εργοθεραπεία για την ανακούφιση των μυϊκών συμπτωμάτων

• ένας σωλήνας σίτισης γαστροστομίας για να βοηθήσει στη διατροφή
• τρώγοντας μικρότερα αλλά πιο συχνά γεύματα για να βοηθήσετε στη διατροφή
• μακροχρόνια υποστήριξη πνευμόνων με μηχανικό αερισμό
• παυσίπονα και μυοχαλαρωτικά όπως απαιτείται

Το να ανακαλύψετε ότι το παιδί σας έχει νόσο Alpers μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς σημαίνει ότι πιθανότατα δεν θα επιβιώσει μέχρι την ενηλικίωση.

Η εγγραφή του αγαπημένου σας προσώπου σε μια κλινική δοκιμή μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να βελτιώσουν την κατανόησή τους για τη νόσο Alpers και να τους φέρουν πιο κοντά στην ανάπτυξη μιας θεραπείας. Μπορείτε να βρείτε μια λίστα με τις τρέχουσες κλινικές δοκιμές από τη βάση δεδομένων της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής.

Το United Mitochondrial Disease Foundation διαθέτει μια γραμμή υποστήριξης για να απαντήσει σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις μπορεί να έχετε σχετικά με τη νόσο Alpers. Ενθαρρύνουν επίσης τη σύνδεση του μητρώου mitoSHARE για να βοηθήσουν στην προώθηση της επιστημονικής έρευνας.

Η νόσος Alpers είναι μια σπάνια γενετική διαταραχή που προκαλεί δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων του παιδιού σας. Προκαλεί κυρίως συμπτώματα που επηρεάζουν το συκώτι και τον εγκέφαλο του παιδιού σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν μέσα σε 4 χρόνια λόγω ηπατικής ανεπάρκειας ή παρατεταμένων επιληπτικών κρίσεων.

Η νόσος Alpers δεν έχει θεραπεία και η θεραπεία περιστρέφεται γύρω από τη διαχείριση των συμπτωμάτων του παιδιού σας. Ένας γιατρός μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε τρόπους να κάνετε το παιδί σας πιο άνετα.