Η θεραπεία με κόκκινο φως βελτιώνει σημαντικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα

Η θεραπεία με κόκκινο φως βελτιώνει το μεταβολισμό της γλυκόζης

Η θεραπεία με κόκκινο φως χρησιμοποιεί κόκκινο φως χαμηλού μήκους κύματος ή φως κοντά στο υπέρυθρο που στοχεύει σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος χρησιμοποιώντας λέιζερ ή άλλη συσκευή.

Το κόκκινο φως μπορεί να διεισδύσει μέσα από το δέρμα και να επηρεάσει θετικά τα μιτοχόνδρια μέσα στα κύτταρα του σώματος, βοηθώντας στη δημιουργία περισσότερης ενέργειας και επιτρέποντας στα κύτταρα να λειτουργούν καλύτερα και να επισκευάζονται.

Ο συγγραφέας της μελέτης Doctor Michael Powner, ανώτερος λέκτορας νευροβιολογίας στη Σχολή Υγείας & Ψυχολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου, είπε ότι αποφάσισαν να εξετάσουν τη θεραπεία με κόκκινο φως ως έναν τρόπο για να βοηθήσουν στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αφού διάβασαν μια μελέτη του 2019 που τονίζει ότι η έκθεση στο ηλιακό φως μπορεί να συσχετιστεί με βελτιωμένο μεταβολισμό της γλυκόζης.

«Εξερευνήσαμε αυτό σε βομβιστές και διαπιστώσαμε ότι το κόκκινο φως μείωσε τη συστηματική γλυκόζη μετά τη σίτιση», μας είπε ο γιατρός Πάουνερ. «Αυτή η τελευταία μελέτη δείχνει ξεκάθαρα μια μετάφραση αυτού του αποτελέσματος στους ανθρώπους».

«Το κόκκινο φως απορροφάται από τα μιτοχόνδρια και τα βοηθά να παράγουν περισσότερη ενέργεια», εξήγησε.

«Το κόκκινο φως λιπαίνει τη μηχανή παραγωγής ενέργειας. Αλλά για να παράγουν περισσότερη ενέργεια με αυτόν τον τρόπο, τα μιτοχόνδρια χρειάζονται περισσότερη πρώτη ύλη και αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό γλυκόζη. Τα μιτοχόνδρια το βγάζουν από το αίμα».

Πώς η θεραπεία με κόκκινο φως βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη;

Για αυτήν τη μελέτη, οι ερευνητές στρατολόγησαν 30 υγιείς συμμετέχοντες χωρίς μεταβολικές παθήσεις και οι οποίοι εκείνη τη στιγμή δεν έπαιρναν φάρμακα.

Η μισή ομάδα έλαβε θεραπεία με κόκκινο φως διάρκειας 15 λεπτών 670 nm 45 λεπτά πριν πιει 75 γραμμάρια ζάχαρης αραιωμένης σε 150 mL νερού. Το άλλο μισό της ομάδας έλαβε επίσης το ρόφημα ζάχαρης, αλλά δεν έλαβε θεραπεία με κόκκινο φως.

Ζητήθηκε επίσης από όλους τους συμμετέχοντες στη μελέτη να κάνουν τεστ ανοχής γλυκόζης από το στόμα και να καταγράφουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους κάθε 15 λεπτά τις επόμενες δύο ώρες.

Μετά από ανάλυση, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν θεραπεία με κόκκινο φως μείωσαν το μέγιστο επίπεδο σακχάρου στο αίμα τους και επίσης μείωσαν τα συνολικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους κατά τη διάρκεια των δύο ωρών, σε σύγκριση με εκείνους που δεν έλαβαν τη θεραπεία με φως.

«Είναι σαφές ότι το φως επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των μιτοχονδρίων και αυτό επηρεάζει το σώμα μας σε κυτταρικό και φυσιολογικό επίπεδο», είπε ο γιατρός Πάουνερ. «Η μελέτη μας έδειξε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μία μόνο έκθεση 15 λεπτών στο κόκκινο φως για να μειώσουμε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά το φαγητό».

«Ενώ αυτή η μέθοδος έχει γίνει μόνο σε υγιή άτομα, έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τον έλεγχο του διαβήτη στο μέλλον, καθώς θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση των επιβλαβών αιχμών γλυκόζης στο σώμα μετά τα γεύματα», πρόσθεσε.

Άλλα οφέλη για την υγεία της θεραπείας με κόκκινο φως

Η θεραπεία με κόκκινο φως χρησιμοποιείται συχνότερα ως θεραπεία δέρματος για τη μείωση των ρυτίδων, των κηλίδων ηλικίας, των ουλών και των ραγάδων.

Η θεραπεία με κόκκινο φως χρησιμοποιείται επίσης ως θεραπεία για δερματικές παθήσεις όπως η ψωρίαση, η ροδόχρου ακμή, η ακμή και το έκζεμα.

Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες άρχισαν επίσης να εξετάζουν τη θεραπεία με κόκκινο φως ως πιθανή θεραπεία για άλλες ιατρικές καταστάσεις, όπως:

• αρθρίτιδα
• τενοντίτιδα
• αλωπεκίαση
• άνοια
• διάφορες οφθαλμικές παθήσεις

Προηγούμενες μελέτες δείχνουν επίσης ότι η θεραπεία με κόκκινο φως βοηθά στη μείωση ορισμένων παρενεργειών στη θεραπεία του καρκίνου.

Πόση έκθεση στο κόκκινο φως χρειάζεστε;

Οι ερευνητές της μελέτης δήλωσαν επίσης ότι αν και το ηλιακό φως έχει ένα μείγμα κόκκινου και μπλε φωτός, οι άνθρωποι εκτίθενται κυρίως σε όλο σχεδόν το μπλε φως που εκπέμπεται από τα LED, συμπεριλαμβανομένων των οθονών υπολογιστών και smartphone.

Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι η μακροχρόνια έκθεση στο μπλε φως μπορεί να είναι ανθυγιεινή για τον φυσικό κιρκάδιο ρυθμό του σώματος, προκαλώντας προβλήματα ύπνου.

Άλλες μελέτες συνδέουν την υπερβολική έκθεση στο μπλε φως με αυξημένο κίνδυνο καταστάσεων υγείας όπως:

• ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας
• διαβήτης τύπου 2
• ορισμένοι καρκίνοι (δηλαδή, καρκίνος του δέρματος και καρκίνος του μαστού)

«Το να βγαίνουμε έξω στο φως του ήλιου είναι χρήσιμο, αλλά τελικά πρέπει να μειώσουμε την εξάρτηση από τα τρέχοντα LED», είπε ο γιατρός Πάουνερ. «Τα παλιά φώτα πυρακτώσεως είχαν πολύ κόκκινο φως μέσα τους».

Ένας άλλος λόγος για να βγεις έξω

Μιλήσαμε επίσης με τη γιατρό Jennifer Cheng, επικεφαλής του τμήματος ενδοκρινολογίας στο Hackensack Meridian Jersey Shore University Medical Center στο Νιου Τζέρσεϊ, σχετικά με αυτή τη μελέτη.

Η γιατρός Cheng είπε ότι βρήκε αυτή τη μελέτη ενδιαφέρουσα, αλλά σημείωσε ότι ήταν μια μικρή μελέτη με λίγους συμμετέχοντες.

«Πρέπει να γίνει πρόσθετη έρευνα για να διαπιστωθεί εάν οι ασθενείς με μη φυσιολογικό μεταβολισμό της γλυκόζης επηρεάζονται από αυτά τα εύρη φωτός και να διαπιστωθεί εάν αυτές οι ερευνητικές μελέτες μπορούν να αναπαραχθούν σε μεγαλύτερη κλίμακα. Υπάρχουν πολλές μεταβλητές στους συμμετέχοντες στη μελέτη που δεν λαμβάνονται υπόψη, όπως ο δείκτης μάζας σώματος και ο βαθμός παχυσαρκίας», είπε ο γιατρός Cheng.

«Αυτή η μελέτη είναι ενδιαφέρουσα και θέλουμε να μάθουμε πόσο ηλιακό φως χρειάζεται για να βοηθήσει στη διατήρηση του γλυκαιμικού ελέγχου. Ενθαρρύνουμε πάντα τους ασθενείς μας να βγαίνουν έξω και να ασκούνται. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για να ενθαρρύνουμε τις υπαίθριες δραστηριότητες», πρόσθεσε ο γιατρός Cheng.

Σύμφωνα με τον γιατρό Cheng, είναι σημαντικό για τους ερευνητές να συνεχίσουν να αναζητούν νέους τρόπους για να διατηρήσουν τον γλυκαιμικό έλεγχο και να βοηθήσουν τα άτομα με διαβήτη.

«Υπάρχουν πολλοί διαβητικοί ασθενείς που δεν έχουν διαγνωστεί και υπάρχει σημαντική οικονομική επιβάρυνση», εξήγησε. «Οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου αναζητούν πάντα τρόπους θεραπείας των ατόμων με διαβήτη και δαπανηρές μεθόδους για τον μετριασμό των επιπτώσεων του γλυκαιμικού ελέγχου».

— Γιατρός Τζένιφερ Τσενγκ, ενδοκρινολόγος