Δεν είναι όλα όσα κάνει το λίπος σώμα για την απώλεια βάρους.
Το πώς βλέπουμε τον κόσμο διαμορφώνει ποιοι επιλέγουμε να είμαστε — και το να μοιραζόμαστε συναρπαστικές εμπειρίες μπορεί να πλαισιώσει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο, προς το καλύτερο. Αυτή είναι μια ισχυρή προοπτική.
Ήμουν 3 χρονών όταν άρχισα να κολυμπάω. Ήμουν 14 όταν σταμάτησα.
Δεν θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα σε μια πισίνα, αλλά θυμάμαι την αίσθηση ότι γλιστρούσα κάτω από την επιφάνεια για πρώτη φορά, με τα χέρια να κόβουν το νερό, με δυνατά και ίσια πόδια να με σπρώχνουν προς τα εμπρός.
Ένιωσα δυνατός, δυνατός, ήρεμος και διαλογιζόμενος, ταυτόχρονα. Οι όποιες ανησυχίες είχα ήταν το πεδίο του αέρα και της ξηράς — δεν μπορούσαν να με φτάσουν κάτω από το νερό.
Μόλις άρχισα να κολυμπάω, δεν μπορούσα να σταματήσω. Μπήκα στην ομάδα κολύμβησης νέων στην πισίνα της γειτονιάς μου, και τελικά έγινα προπονητής. Κολύμπησα στη σκυταλοδρομία σε συναντήσεις, αγκυροβολώντας την ομάδα με μια δυνατή πεταλούδα. Ποτέ δεν ένιωσα πιο δυνατός ή πιο δυνατός από όταν κολυμπούσα. Έτσι κολυμπούσα κάθε ευκαιρία που είχα.
Υπήρχε μόνο ένα πρόβλημα. Ήμουν χοντρή.
Δεν αντιμετώπισα κάποιο κλασικό σενάριο εκφοβισμού, συμμαθητές να τραγουδούν ονόματα ή να γελοιοποιούν ανοιχτά το σώμα μου. Κανείς δεν σχολίασε το μέγεθός μου στην πισίνα.
Αλλά όταν δεν περνούσα από το αιχμηρό, σιωπηλό νερό, παρασυρόμουν σε μια θάλασσα από συζητήσεις για τη διατροφή, καθηλώσεις για απώλεια βάρους και συνομηλίκους που ξαφνικά αναρωτήθηκαν αν ήταν πολύ χοντρές για να βγάλουν αυτό το φόρεμα ή αν οι μηροί τους θα πάντα γίνετε πιο λεπτοί.
Ακόμα και τα μαγιό μου θύμιζαν ότι το σώμα μου δεν φαινόταν.
Ήμουν ένα έφηβο κορίτσι και η συζήτηση για τη δίαιτα ήταν πανταχού παρούσα. Αν δεν χάσω αυτά τα επόμενα 5 κιλά, δεν θα φύγω ποτέ από το σπίτι. Δεν πρόκειται ποτέ να μου ζητήσει να επιστρέψω στο σπίτι – είμαι πολύ χοντρός. Δεν μπορώ να φορέσω αυτό το μαγιό. Κανείς δεν θέλει να δει αυτούς τους μηρούς.
Άκουγα καθώς μιλούσαν, με το πρόσωπό μου να κοκκινίζει. Όλοι, φαινόταν, βρήκαν το σώμα τους απίστευτα παχύ. Και ήμουν πιο χοντρός από όλους αυτούς.
***
Με τον καιρό, καθώς μπήκα στο γυμνάσιο και στο γυμνάσιο, συνειδητοποίησα πολύ καλά ότι η θέα του σώματός μου ήταν απαράδεκτη από τους γύρω μου — ειδικά με μαγιό. Και αν δεν μπορούσε να φανεί το σώμα μου, αναμφίβολα δεν μπορούσε να κουνηθεί.
Έτσι σταμάτησα να κολυμπάω τακτικά.
Δεν παρατήρησα αμέσως την απώλεια. Οι μύες μου χαλάρωσαν αργά, ξεγλιστρώντας από την προηγούμενη τεντωμένη ετοιμότητά τους. Η ανάσα ηρεμίας μου ρηχή και επιταχύνθηκε. Μια προηγούμενη αίσθηση ηρεμίας αντικαταστάθηκε με μια τακτικά ανεβασμένη καρδιά και τον αργό στραγγαλισμό του συνεχούς άγχους.
Ακόμη και στην ενηλικίωση, πέρασα χρόνια μακριά από πισίνες και παραλίες, ερευνώντας προσεκτικά τα υδάτινα σώματα προτού τους εμπιστευτώ το κακόβουλο σώμα μου. Λες και κάποιος, κάπου, θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι το ταξίδι μου θα ήταν χωρίς χλευασμούς ή βλέμματα. Σαν κάποιος χοντρός φύλακας άγγελος να είχε προβλέψει την απελπισία μου για βεβαιότητα. Δεν θα γελάσουν, το υπόσχομαι. Ήμουν απελπισμένος για μια ασφάλεια που ο κόσμος αρνιόταν να προσφέρει.
Κοίταξα απρόθυμα τα μοναδικά μαγιό στο μέγεθός μου: μαγιό matronly και φαρδιά “shortinis”, σχέδια που έσταζαν από αμηχανία, υποβιβασμένα στα μεγαλύτερα μεγέθη. Ακόμα και τα μαγιό μου θύμιζαν ότι το σώμα μου δεν φαινόταν.
Το σώμα μου θα μείνει λίπος, όπως ακριβώς έκανε όταν κολυμπούσα για ώρες κάθε μέρα. Το σώμα μου θα παραμείνει παχύ, όπως ήταν πάντα. Το σώμα μου θα μείνει χοντρό, αλλά δεν θα μείνει ακίνητο.
Όταν έκανα τολμηρές παραλίες και πισίνες, αντιμετώπιζα αξιόπιστα ανοιχτά βλέμματα, μερικές φορές συνοδευόμενα από ψίθυρους, γέλια ή ανοιχτές κατάδειξης. Σε αντίθεση με τους συμμαθητές μου στο γυμνάσιο, οι ενήλικες έδειξαν πολύ λιγότερη αυτοσυγκράτηση. Τι λίγη αίσθηση ασφάλειας μου είχε απομείνει με τα επιεικώς, άμεσο βλέμμα τους.
Έτσι σταμάτησα να κολυμπάω εντελώς.
***
Πριν από δύο χρόνια, μετά από χρόνια μακριά από πισίνες και παραλίες, το fatkini έκανε το ντεμπούτο του.
Ξαφνικά, μεγάλοι έμποροι λιανικής άρχισαν να φτιάχνουν μαγιό μοντέρνα: μπικίνι και ολόσωμο, φούστες για μαγιό και προστατευτικά. Η αγορά γέμισε γρήγορα με νέα μαγιό.
Το Instagram και το Facebook ήταν γεμάτα με φωτογραφίες άλλων γυναικών στο μέγεθός μου που φορούσαν κοστούμια racerback και δύο κομμάτια, που ονομάστηκαν στοργικά «fatkinis». Φορούσαν ό,τι διάολο ήθελαν να φορέσουν.
Αγόρασα το πρώτο μου fatkini με τρόμο. Το παρήγγειλα διαδικτυακά, κρυφά, γνωρίζοντας καλά ότι οι επικριτικοί ψίθυροι και τα ανοιχτά βλέμματα θα με ακολουθούσαν από την πισίνα στο εμπορικό κέντρο. Όταν έφτασε το κοστούμι μου, περίμενα μέρες πριν το δοκιμάσω. Τελικά το φόρεσα το βράδυ, μόνος στο σπίτι μου, μακριά από τα παράθυρα, σαν να με ακολουθούσαν αδιάκριτα βλέμματα ακόμα και στον νυσταγμένο οικιστικό δρόμο μου.
Μόλις το φόρεσα, ένιωσα τη στάση μου να αλλάζει, τα κόκαλα πιο στέρεα και οι μύες να δυναμώνουν. Ένιωσα τη ζωή να επιστρέφει στις φλέβες και τις αρτηρίες μου, ενθυμούμενος τον σκοπό της.
Το συναίσθημα ήταν απότομο και υπερβατικό. Ξαφνικά, ανεξήγητα, ήμουν πάλι δυνατός.
Δεν ήθελα ποτέ να βγάλω το μαγιό μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι με το λίπος μου. Καθάρισα το σπίτι με το φατκινί μου. Δεν είχα νιώσει ποτέ τόσο δυνατός. Δεν μπορούσα να το βγάλω και δεν ήθελα ποτέ.
Αυτό το καλοκαίρι θα κολυμπήσω ξανά.
Λίγο καιρό μετά, άρχισα να κολυμπάω ξανά. Κολύμπησα σε ένα επαγγελματικό ταξίδι, επιλέγοντας ένα κολύμπι αργά τη νύχτα, όταν η πισίνα του ξενοδοχείου ήταν πιθανό να ήταν άδεια. Η αναπνοή μου ήταν γρήγορη και σύντομη όταν βγήκα στο τσιμέντο, επιβραδύνοντας μόνο ελαφρά όταν συνειδητοποίησα ότι η πισίνα ήταν άδεια.
Η κατάδυση στην πισίνα ήταν σαν να βουτάω ξανά στο δέρμα μου. Ένιωσα ωκεανούς αίματος να διοχετεύονται στην καρδιά μου, τη ζωή να πάλλεται σε κάθε εκατοστό του σώματός μου. Κολύμπησα γύρους, θυμίζοντας στο σώμα μου τον ρυθμό των στροφών που γνώριζε τόσο καλά.
Κολύμπησα πεταλούδα και ελεύθερο και πρόσθιο. Κολύμπησα γύρους για λίγο, και μετά απλά κολύμπησε, αφήνοντας το σώμα μου να πιέσει ενάντια στην απαλή αντίσταση του νερού. Αφήνω το σώμα μου να μου θυμίζει τη χαρά της δικής του κίνησης. Άφησα τον εαυτό μου να θυμηθεί τη δύναμη του σώματος που έκρυβα τόσο καιρό.
***
Αυτό το καλοκαίρι θα κολυμπήσω ξανά. Και πάλι, θα κολλήσω συναισθηματικά τον εαυτό μου για να περιορίσω τις αντιδράσεις στο σχήμα του δέρματός μου. Θα εξασκηθώ στις γρήγορες επιστροφές για να υπερασπιστώ το δικαίωμά μου να μείνω στο μέρος που πάντα ένιωθα περισσότερο σαν στο σπίτι μου.
Το σώμα μου θα μείνει λίπος, όπως ακριβώς έκανε όταν κολυμπούσα για ώρες κάθε μέρα. Το σώμα μου θα παραμείνει παχύ, όπως ήταν πάντα. Το σώμα μου θα μείνει χοντρό, αλλά δεν θα μείνει ακίνητο.
Ο χοντρός φίλος σου γράφει ανώνυμα για τις κοινωνικές πραγματικότητες της ζωής ως πολύ χοντρό άτομο. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε 19 γλώσσες και έχει καλυφθεί σε όλο τον κόσμο. Πιο πρόσφατα, το Your Fat Friend συνεισέφερε στο Roxane Gay’s Ανυπότακτα Σώματα συλλογή. Διαβάστε περισσότερα για τη δουλειά της Μεσαίο.
Discussion about this post