Μπορεί η ουρική αρθρίτιδα να περάσει από άτομο σε άτομο; Κοινές Ερωτήσεις

Η ουρική αρθρίτιδα δεν είναι μια μεταδοτική πάθηση και δεν μπορείτε να τη μεταδώσετε σε άλλα άτομα. Προκύπτει από τη συσσώρευση ουρικού οξέος, μια εσωτερική επιπλοκή.

Η ουρική αρθρίτιδα είναι ένας τύπος φλεγμονώδους αρθρίτιδας, μια ομάδα παθήσεων των αρθρώσεων που χαρακτηρίζονται από οίδημα, πόνο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις σας. Θεωρείται επίσης η πιο κοινή μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας. Επιπλέον, η ουρική αρθρίτιδα είναι μέσα μια υποκατηγορία της φλεγμονώδους αρθρίτιδας που ονομάζεται κρυσταλλική αρθρίτιδα.

Οι περισσότεροι τύποι αρθρίτιδας δεν είναι μεταδοτικοί. Εκτός από την ουρική αρθρίτιδα, αυτές περιλαμβάνουν άλλες κοινές μορφές, όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Μια εξαίρεση είναι η λοιμώδης αρθρίτιδα. Ονομάζεται επίσης σηπτική αρθρίτιδα, αυτή είναι μια σοβαρή, οξεία κατάσταση που οδηγεί σε μολυσμένη άρθρωση. Οφείλεται σε βακτηριακή λοίμωξη. Αν και η ίδια η αρθρίτιδα δεν είναι μεταδοτική, τα υποκείμενα βακτήρια μπορούν να μεταδοθούν σε άλλους ανθρώπους.

Επίσης, ενώ τόσο η ουρική αρθρίτιδα όσο και η μολυσματική αρθρίτιδα επηρεάζουν συνήθως μια άρθρωση ταυτόχρονα, δεν πρόκειται για την ίδια πάθηση.

Χωρίς θεραπεία ή διαχείριση, η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να μειώσει την ποιότητα της ζωής σας. Αλλά δεν είναι μοιραίο.

Κάποια από τα παράγοντες κινδύνου για την ουρική αρθρίτιδα, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές χωρίς θεραπεία. Αυτές περιλαμβάνουν ορισμένες χρόνιες παθήσεις, όπως:

• χρόνια νεφρική νόσος
• συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
• Διαβήτης

Η ουρική αρθρίτιδα δεν είναι θανατηφόρα, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει μειωμένη κινητικότητα. Ο πόνος στις προσβεβλημένες αρθρώσεις σας μπορεί να γίνει τόσο έντονος που να μην είστε σε θέση να παραμείνετε δραστήριοι ή να συμμετέχετε σε καθημερινές δραστηριότητες.

Επίσης, ενώ μπορείτε να διαχειριστείτε τη φλεγμονή από την ουρική αρθρίτιδα με θεραπεία, η μη θεραπευμένη ουρική αρθρίτιδα μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα κατεστραμμένων αρθρώσεων. Τέτοια ζημιά είναι μη αναστρεψιμο και μπορεί να επηρεάσει περαιτέρω την ποιότητα της ζωής σας.

Η ουρική αρθρίτιδα προκύπτει από περίσσεια ουρικού οξέος (υπερουριχαιμία). Η παραγωγή ουρικού οξέος είναι μια φυσιολογική λειτουργία του σώματος και είναι σημαντική για τη διάσπαση των πουρινών από ορισμένα τρόφιμα που τρώτε. Αλλά όταν το σώμα σας παράγει πάρα πολύ ουρικό οξύ, μπορεί να σχηματίσει επώδυνους κρυστάλλους στις αρθρώσεις σας.

Η κατανάλωση μιας δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες είναι ένας παράγοντας κινδύνου για υπερουριχαιμία και ουρική αρθρίτιδα. Τέτοια τρόφιμα περιλαμβάνουν κρέατα οργάνων, κόκκινο κρέας και θαλασσινά.

Αλλα παράγοντες κινδύνου για την υπερουριχαιμία και την επακόλουθη ουρική αρθρίτιδα περιλαμβάνουν:

• υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)
• ευσαρκία
• Διαβήτης
• μεταβολικό σύνδρομο
• προβλήματα στα νεφρά
• καρδιακή ασθένεια
• κατανάλωση αλκοόλ
• περίσσεια φρουκτόζης στη διατροφή σας
• διουρητικά ή ορισμένα ανοσοκατασταλτικά
• το φύλο σου (να είσαι άντρας)
• οικογενειακό ιστορικό ουρικής αρθρίτιδας
• συνθήκες υψηλής κυτταρικής ανανέωσης, όπως η ψωρίαση

Αν και η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται στην υπερουριχαιμία, δεν αναπτύσσουν αυτή την αρθρίτιδα όλοι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος. Ιδιαίτερα, 80% των ατόμων με υπερουριχαιμία δεν αναπτύσσουν ουρική αρθρίτιδα.

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι επίσης πιθανοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ουρική αρθρίτιδα, σύμφωνα με μια ανασκόπηση του 2022. Οι ερευνητές εξετάζουν παράγοντες όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι σημαντικές αλλαγές θερμοκρασίας ως πιθανοί παράγοντες κινδύνου όταν συνδυάζονται με τη γενετική και το προσωπικό ιστορικό υγείας.

Ως φλεγμονώδης τύπος αρθρίτιδας, η ουρική αρθρίτιδα προκαλεί έντονο πόνο και πρήξιμο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Σε αντίθεση με άλλους τύπους φλεγμονώδους αρθρίτιδας, η ουρική αρθρίτιδα επηρεάζει συνήθως μια άρθρωση.

Αν και το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού είναι το Το συνηθέστερο Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί επίσης να επηρεάσει τα άλλα δάχτυλα των ποδιών, τους αστραγάλους και τα γόνατά σας. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει τις προσβεβλημένες αρθρώσεις να γίνουν κόκκινες και να αισθάνονται ζεστό. Ο πόνος είναι έντονος και συχνά επιδεινώνεται τη νύχτα.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για την ουρική αρθρίτιδα, αν και οι ερευνητές μελετούν συνεχώς νέα φάρμακα για πιθανή θεραπεία ουρικής αρθρίτιδας. Τούτου λεχθέντος, μπορείτε να θεραπεύσετε και να διαχειριστείτε την ουρική αρθρίτιδα για να αποτρέψετε μελλοντικές εξάρσεις και πιθανή βλάβη των αρθρώσεων.

Οι εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας τείνουν να διαρκούν 1-2 εβδομάδες πριν γίνουν καλύτερα. Η σοβαρή ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσει εξάρσεις μεγαλύτερης διάρκειας που αναπτύσσονται επίσης πιο συχνά.

Η θεραπεία ουρικής αρθρίτιδας επικεντρώνεται στη μείωση των συμπτωμάτων, στην πρόληψη των εξάρσεων και στη μείωση του ουρικού οξέος στο σώμα.

Έχοντας αυτό κατά νου, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει τις ακόλουθες θεραπευτικές επιλογές:

• Φάρμακα για τον πόνο: Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ακεταμινοφαίνη (Tylenol) ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• Στεροειδή: Τα εμβόλια κορτικοστεροειδών ή τα από του στόματος στεροειδή φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της σοβαρής φλεγμονής.
• Κολχικίνη: Διατίθεται με τις εμπορικές ονομασίες Colcrys και Mitigare, η κολχικίνη είναι ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο που βοηθά στη διαχείριση των εξάρσεων της ουρικής αρθρίτιδας.
• Φάρμακα που μειώνουν το ουρικό οξύ: Αυτά τα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη μελλοντικών εξάρσεων ουρικής αρθρίτιδας και επιπλοκών όπως οι πέτρες στα νεφρά και οι τόφοι. Παραδείγματα περιλαμβάνουν αλλοπουρινόλη (Aloprim, Zyloprim), πεγλοτικάση (Krystexxa) και φεβουξοστάτη (Uloric).
• Αντιμετώπιση χρόνιων νοσημάτων: Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει θεραπείες για υποκείμενες παθήσεις, όπως η υπέρταση ή ο διαβήτης.
• Αλλαγές στον τρόπο ζωής: Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν διατροφικές αλλαγές, άσκηση και απώλεια βάρους.

Μάθετε περισσότερα για τις θεραπείες ουρικής αρθρίτιδας.

Η θεραπεία για την ουρική αρθρίτιδα συνήθως διαρκεί για αρκετές ημέρες ή εβδομάδες, ανάλογα με το πόσο διαρκεί η φωτοβολίδα. Στη συνέχεια, οι εξάρσεις ακολουθούνται από περιόδους ύφεσης, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν έως και μήνες ή χρόνια πριν εμφανιστεί μια άλλη έξαρση.

Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, είναι καλή ιδέα να λάβετε μέτρα για την αυτοδιαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας για να βοηθήσετε στη μείωση της επανεμφάνισης εξάρσεων. Αυτά τα βήματα περιλαμβάνουν την κατανάλωση μιας καλά ισορροπημένης διατροφής χαμηλής σε πουρίνες, την άσκηση και τη διαχείριση υποκείμενων παθήσεων υγείας, όπως παθήσεις των νεφρών ή της καρδιάς, εάν έχετε αυτές.

Τα άτομα με πιο σοβαρή ουρική αρθρίτιδα ή συχνές εξάρσεις μπορεί να χρειάζονται συνεχή θεραπεία με φάρμακα που μειώνουν το ουρικό οξύ.

Η ουρική αρθρίτιδα είναι ένας τύπος φλεγμονώδους αρθρίτιδας που προκύπτει από τη συσσώρευση ουρικού οξέος στο σώμα.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για την ουρική αρθρίτιδα, αλλά μπορείτε να διαχειριστείτε τις τρέχουσες και μελλοντικές εξάρσεις με έναν συνδυασμό θεραπειών και αλλαγών στον τρόπο ζωής.

Η θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση της πιθανότητας επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της μόνιμης βλάβης των αρθρώσεων, καθώς και στην πρόληψη πέτρες στα νεφρά ή νεφρική βλάβη.