Επισκόπηση λοβοτομής

Γίνονται λοβοτομές ακόμα και σήμερα;

Οι λοβοτομές είναι όχι πια πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρχισαν να πέφτουν σε δυσμένεια στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 με την ανάπτυξη αντιψυχωσικών φαρμάκων. Η τελευταία καταγεγραμμένη λοβοτομή στις Ηνωμένες Πολιτείες έγινε από τον Δρ Walter Freeman το 1967 και κατέληξε στο θάνατο του ατόμου στο οποίο έγινε.

Στην Ευρώπη, η Σοβιετική Ένωση απαγόρευσε τις λοβοτομές 1950, ένα χρόνο αφότου ο εφευρέτης Δρ. Egas Moniz κέρδισε το Νόμπελ ιατρικής. Παρέμειναν μέχρι τη δεκαετία του 1970 στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Ευρώπη δεκαετία του 1980 στη Σκανδιναβία.

Ορισμένοι άλλοι τύποι ψυχοχειρουργικών επεμβάσεων εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως:

• ουλίτιδα
• πρόσθια καψοτομή
• υποκεραία τρακτοτομή
• μεταιχμιακή λευκοτομή
• καλοστομία σωμάτων

Χρήσεις και οφέλη της ψυχοχειρουργικής

Με την πρόοδο στα φάρμακα, οι ψυχοχειρουργικές επεμβάσεις σπάνια πραγματοποιούνται. Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται συνήθως μόνο όταν όλες οι άλλες θεραπευτικές επιλογές έχουν αποτύχει. Οι χειρουργικές τεχνικές που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα περιλαμβάνουν:

Κινγουλοτομή

Η σιγουλοτομή είναι η πιο κοινά έκανε ψυχοχειρουργική στη Βόρεια Αμερική. Είναι ένας τύπος χειρουργικής επέμβασης που περιλαμβάνει την αλλαγή ιστού στην πρόσθια περιοχή του τριχώματος που σχετίζεται με την αίσθηση χρόνιου πόνου. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για τη διαχείριση των συμπτωμάτων:

• χρόνιες και σοβαρές αγχώδεις διαταραχές, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD)
• σοβαρές διαταραχές της διάθεσης, όπως κατάθλιψη αντίστασης στη θεραπεία ή διπολική διαταραχή
• εθισμός στην ηρωίνη

• σύνδρομα χρόνιου πόνου που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες

• σοβαρή σχιζοφρένεια με επιθετική συμπεριφορά

Πρόσθια καψοτομή

Η πρόσθια καψοτομή είναι μια πιθανή θεραπεία για σοβαρή ΙΨΔ που δεν ανταποκρίνεται σε ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Περιλαμβάνει την αλλαγή του τμήματος του εγκεφάλου που μεταφέρει πληροφορίες από τον θάλαμο και το εγκεφαλικό στέλεχος στην προμετωπιαία περιοχή.

Σε μια ανασκόπηση του 2019, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από τα 512 άτομα που έλαβαν θεραπεία από το 1961 έως το 2018, το 73 τοις εκατό ανταποκρίθηκαν στη χειρουργική επέμβαση και το 24 τοις εκατό είδε τα συμπτώματά τους να υποχωρούν.

Υποκεραία τρακτοτομή

Για τη θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποκεραία τρακτοτομή αυταπάτες και παραισθήσεις σε άτομα με σοβαρή σχιζοφρένεια με επιθετικά συμπτώματα. Περιλαμβάνει την κοπή συνδέσεων μεταξύ του μεταιχμιακού συστήματος και ενός τμήματος του προμετωπιαίου λοβού που ονομάζεται τροχιακός μετωπιαίος φλοιός.

Μεταιχμιακή λευκοτομή

Η μεταιχμιακή λευκοτομή είναι ένας συνδυασμός της υποκερκοφόρου τρακτοτομής και της ουλίτιδας. Εκτελείται από τη δεκαετία του 1970 για τη θεραπεία διαταραχών διάθεσης και ΙΨΔ.

Σωματική καλοστομία

Η καλοστομία του σώματος περιλαμβάνει την αποκοπή του κάλους του σώματος, μιας δέσμης νεύρων που συνδέουν το αριστερό και το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου σας. Σε ένα Μελέτη 2017οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καλοστομία του σώματος είναι μια δυνητικά αποτελεσματική θεραπεία για τη γενικευμένη επιληψία σε άτομα με επιληψία ανθεκτική στα φάρμακα.

Κίνδυνοι που σχετίζονται με τη λοβοτομή

Οι λοβοτομές θεωρούνταν πειραματικές ακόμη και στο απόγειο της δημοτικότητάς τους. Αν και μερικοί άνθρωποι είδαν όντως βελτιώσεις στην κατάστασή τους, πολλοί άλλοι άνθρωποι παρουσίασαν παρενέργειες που εναλλάσσονταν τη ζωή τους ή ακόμη και πέθαναν.

Μία από τις πιο δημοφιλείς περιπτώσεις αποτυχημένης λοβοτομής ήταν αυτή της Ρόζμαρι Κένεντι, μικρότερης αδερφής του Τζον Φ. Κένεντι. Αφού υποβλήθηκε σε λοβοτομή το 1941 για να αντιμετωπίσει επιληπτικές κρίσεις και ακραίες αλλαγές στη διάθεση, έχασε την ικανότητά της να περπατά ή να μιλάει. Η προσωπικότητά της αλλοιώθηκε οριστικά και έμεινε με σωματική αναπηρία.

Οι κίνδυνοι των ψυχοχειρουργικών επεμβάσεων περιλαμβάνουν τον κίνδυνο θανάτου και:

• επιληπτικές κρίσεις

• απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή ελέγχου του εντέρου

• αλλαγές στην όρεξη
• αδυναμία
• αλλαγές στη γλωσσική ικανότητα
• εγκεφαλική μόλυνση
• γνωστική δυσλειτουργία
• αλλαγές στην προσωπικότητα και στα συναισθήματα

Η λοβοτομή στην ιστορία

Ο António Egas Moniz και η συνάδελφός του Almeida Lima πιστώνονται για την ανάπτυξη της λοβοτομής το 1935. Προώθησαν τη διαδικασία μετωπιαίας λοβοτομής σε όλη την Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι διατηρούσαν φτωχά αρχεία ασθενών και στερούνταν απόδειξης αποτελεσματικότητας. Η διαδικασία κέρδισε γρήγορα δημοτικότητα, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι παρουσίασαν σοβαρές παρενέργειες και αποτελέσματα, όπως επιληπτικές κρίσεις, λοιμώξεις και θάνατο.

Ο Αμερικανός νευρολόγος Walter Freeman και ο χειρουργός James Watts υπερασπίστηκαν τη διαδικασία στην Αμερική. Επηρεασμένος από έναν Ιταλό συνάδελφο, ο Φρίμαν τελικά μεταπήδησε στη διακογχική μέθοδο, κατά την οποία ένα όργανο που μοιάζει με παγοσυλλέκτη εισήχθη μέσω της κόγχης των ματιών για να φτάσει στον εγκέφαλο. Διέδωσε με πάθος τη χειρουργική επέμβαση σε όλη τη Βόρεια Αμερική, παρά το γεγονός ότι έκανε τυχαία χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς την κατάλληλη στείρωση.

Δεκάδες χιλιάδες λοβοτομές πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ του 1930 και του 1960, συχνά χωρίς ενημερωμένη συγκατάθεση. Τελικά, η έλλειψη στοιχείων που να υποστηρίζουν τη διαδικασία τελικά την πρόλαβε και εγκαταλείφθηκε σε μεγάλο βαθμό μόλις αναπτύχθηκε το φάρμακο χλωροπρομαζίνη.

Οι ιατρικές θεραπείες προτιμώνται από τη λοβοτομή σήμερα

Παρά τον κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών και εκβάσεων, οι λοβοτομές χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για τη θεραπεία πολλών παθήσεων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της σχιζοφρένειας, της κατάθλιψης και της διπολικής διαταραχής. Στις μέρες μας, η θεραπεία για παθήσεις ψυχικής υγείας συνίσταται σε μεγάλο βαθμό σε φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.

Αντιψυχωσικά και άλλα φάρμακα

Τα αντιψυχωσικά είναι συχνά η αρχική θεραπεία για οξέα σχιζοφρενικά επεισόδια. Μπλοκάρουν τις επιδράσεις του νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη στον εγκέφαλό σας για να μειώσουν τα συναισθήματα άγχους ή επιθετικότητας καθώς και τις παραισθήσεις και τις παραληρητικές σκέψεις.

Πολλοί άλλοι τύποι φαρμάκων χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία παθήσεων ψυχικής υγείας, όπως:

• αντικαταθλιπτικά
• φάρμακα κατά του άγχους
• διεγερτικά
• σταθεροποιητές διάθεσης

Ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία, που ονομάζεται επίσης θεραπεία ομιλίας, είναι ένας κοινός τύπος θεραπείας ψυχικής υγείας. Μπορεί να χορηγηθεί μόνο του ή σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή. Υπάρχουν πολλοί τύποι ψυχοθεραπείας που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία παθήσεων ψυχικής υγείας. Περιλαμβάνουν:

• γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία
• διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία
• διαπροσωπική θεραπεία
• ψυχοδυναμική θεραπεία
• ψυχανάλυση

Νοσηλεία σε νοσοκομείο

Μερικά άτομα με σοβαρές παθήσεις ψυχικής υγείας μπορεί να χρειαστεί να εισαχθούν σε ιατρική μονάδα. Οι νόμοι διαφέρουν ανάλογα με την πολιτεία, αλλά στις περισσότερες πολιτείες, ένα άτομο μπορεί να κρατηθεί σε εγκαταστάσεις ακούσια εάν αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του ή τους άλλους.

Πάρε μακριά

Οι λοβοτομές ήταν χειρουργικές επεμβάσεις που περιελάμβαναν αλλοίωση ενός τμήματος του εγκεφάλου που ονομάζεται προμετωπιαίος φλοιός. Μερικές φορές αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν χωρίς συγκατάθεση και χωρίς κατάλληλη στείρωση, παρά την έλλειψη στοιχείων για την αποτελεσματικότητά τους.

Οι λοβοτομές δεν γίνονται πλέον και έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από φάρμακα. Ορισμένοι άλλοι τύποι ψυχοχειρουργικών επεμβάσεων εκτελούνται σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η σοβαρή κατάθλιψη ή η ΙΨΔ που δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες. Αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις θεωρούνται έσχατες λύσεις.