Το να είσαι μόνος γονέας είναι δύσκολο – δεν υπάρχει καμία συζήτηση εκεί. Αλλά η καλύτερη κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι σόλο γονείς μπορεί να μας βοηθήσει να προσφέρουμε καλύτερη υποστήριξη σε πολλούς που αναλαμβάνουν αυτόν τον ρόλο.
Ενώ η πλειοψηφία των μεμονωμένων γονέων είναι ανύπαντρες μητέρες, μέχρι
Οι ελεύθεροι μπαμπάδες μπορεί να έχουν μερικά πλεονεκτήματα που λειτουργούν υπέρ τους. Σύμφωνα με μια έρευνα της Pew από το 2013, οι ανύπαντρες πατέρες είναι πιο πιθανό να ζουν με έναν σύντροφο που συζεί (41 τοις εκατό έναντι 16 τοις εκατό), που σημαίνει ότι δεν είναι πάντα μόνοι τους.
Και όσον αφορά την εκπαίδευση, το εισόδημα και τη φτώχεια, οι ανύπαντρες πατέρες τείνουν να είναι καλύτερα από τις ανύπαντρες μητέρες, σύμφωνα με μια επισκόπηση της βιβλιογραφίας του 2015.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ελεύθεροι μπαμπάδες. Σε τελική ανάλυση, μεγάλο μέρος της κοινωνίας (ακόμα) θεωρεί τους άντρες σαν να μην ανταποκρίνονται πραγματικά στο καθήκον της σόλο γονικής μέριμνας. Οι γυναίκες υποτίθεται ότι είναι οι φροντιστές. Οι τροφοί. Οι φύλακες της οικογένειας και του σπιτιού.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορεί να υποθέσουν ότι οι μπαμπάδες δεν είναι ικανοί να κάνουν βασικές εργασίες ανατροφής. Αντίθετα, μπορεί να οδηγήσει στον άσκοπο εορτασμό όλων όσων κάνει ένας μόνος μπαμπάς – μπορεί να γεράσει όταν βλέπεις μπαμπάδες να γίνονται ειδωλολατρικοί για να ψωνίζουν απλά με τα παιδιά τους, σαν να είναι ένα μνημειώδες επίτευγμα αντί για μια ζωή.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι πατέρες δεν είναι απλώς ικανοί και ικανοί – είναι στοργικοί, στοργικοί και κάτι παραπάνω από τα προσόντα.
Να γίνεις μόνος μπαμπάς
Από τους χωρισμούς και τα διαζύγια μέχρι τη χήρα ή τη δημιουργία οικογένειας μόνοι σας, υπάρχουν πολλοί δρόμοι για την μονογονεϊκότητα.
Το 2016, το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι από τα 2 εκατομμύρια ανύπαντρους πατέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου το 40 τοις εκατό ήταν διαζευγμένοι, το 38 τοις εκατό δεν παντρεύτηκαν ποτέ, το 16 τοις εκατό ήταν χωρισμένοι και το 6 τοις εκατό ήταν χήρες. Αλλά το γιατί δεν έχει σημασία. Όχι πραγματικά. Αυτό που έχει σημασία είναι τι κάνεις με τον νεοανακαλυφθέντα ρόλο σου.
«Ο ρόλος των πατέρων έχει εξελιχθεί», λέει μια μελέτη της Pew Research του 2013. «Και το κοινό αναγνωρίζει τώρα τη σημασία τους όχι μόνο ως τροφοδότες, αλλά και ως φροντιστές».
Είτε είσαι μόνος μπαμπάς από επιλογή είτε από περίσταση, είσαι μέρος μιας κοινότητας που έχει τις δικές της μοναδικές προκλήσεις και απαιτήσεις.
Θα έχετε δυσκολίες, αλλά θα έχετε επίσης τη δυνατότητα να δώσετε τον τόνο στην οικογένειά σας, δημιουργώντας έναν ισχυρό δεσμό με τα παιδιά σας και βασιζόμενοι σε θετικές γονικές δεξιότητες για να σας δουν μέσα από τυχόν εμπόδια.
Ανησυχίες για μονογονείς
Η μονογονεϊκότητα είναι (για πολλούς) μια ανηφόρα. Πράγματι, για όλους τους μονογονείς υπάρχουν στίγματα να γκρεμιστούν και τοίχοι να γκρεμιστούν.
«Πολλοί άγαμοι πατέρες φέρουν το βάρος του να μην έχουν το όφελος από τον διαχωρισμό των γονικών ευθυνών, τις δουλειές του σπιτιού, την πληρωμή λογαριασμών κ.λπ.», επισημαίνει ο Matt Grammer — ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Συμβουλευτικής στο Κεντάκι.
Πράγματι, τόσο για τους ανύπαντρους πατέρες όσο και για τις ανύπαντρες μητέρες, το να πρέπει να διαχειριστούν όχι μόνο τη γονική μέριμνα, αλλά και τα οικονομικά και τα υλικοτεχνικά μέσα της ατομικής λειτουργίας μιας οικογένειας είναι μια καθημερινή πρόκληση.
Αυτές οι πιέσεις είναι πιθανό να έχουν προτεραιότητα στις ανησυχίες τους, αλλά υπάρχουν και άλλες πτυχές της μονογονεϊκότητας που μπορεί να είναι λιγότερο αναμενόμενες.
Οι μονογονείς μπορεί να επικριθούν από εκείνους που βλέπουν τα νοικοκυριά με δύο γονείς ως το ιδανικό. Οι ελεύθεροι μπαμπάδες μπορεί να ακούσουν αγενή σχόλια, όπως υποδείξεις ότι κάνουν babysitting.
Ακόμη και τα μέλη της οικογένειας που προηγουμένως υποστήριζαν μπορεί ξαφνικά να συμπεριφέρονται σαν να μην είναι ικανά να παρέχουν όλα όσα χρειάζονται τα παιδιά τους.
Οι μονογονείς συχνά αντιμετωπίζουν υλικοτεχνικές προκλήσεις. Δεν μπορούν να βρίσκονται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν υπάρχει σύντροφος για να ξαναπέσει. Μπορεί να αντιμετωπίσουν απροσδόκητα προβλήματα, όπως η έλλειψη αλλαγής τραπεζιών στα μπάνια των ανδρών ή η καχυποψία από αγνώστους όταν είναι έξω με τα παιδιά τους.
«Η ζωή σε ένα μονογονεϊκό νοικοκυριό… μπορεί να είναι αρκετά αγχωτική, για τους ενήλικες και τα παιδιά», σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία. Ένας μόνος γονέας είναι μόνος του όταν πρόκειται για την εργασία, τη φροντίδα των παιδιών, τους λογαριασμούς και άλλα στοιχεία της διαχείρισης ενός νοικοκυριού.
Μπορεί επίσης να εργάζονται με οικονομικές προκλήσεις ή μια αλλαγή στη στέγαση λόγω πρόσφατου χωρισμού. Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα θέματα που μπορεί να προκύψουν λόγω διαζυγίου ή απώλειας συντρόφου.
Μερικά ζητήματα που μπορεί να επηρεάσουν μονογονείς περιλαμβάνουν:
- προβλήματα επισκέψεων και επιμέλειας
- τις συνεχείς επιπτώσεις των συγκρούσεων μεταξύ των γονέων
- δυσκολία στην ταχυδακτυλουργία προσωπικών και εργασιακών ευθυνών
- ο συναισθηματικός αντίκτυπος του χωρισμού, του διαζυγίου ή του θανάτου
- προβλήματα που προκαλούνται από ραντεβού ή/και σύναψη νέων σχέσεων
- επιπλοκές με εκτεταμένες οικογενειακές σχέσεις
- παλεύει με την από κοινού γονική ή θεμελιώδη ανατροφή
- άγχος λόγω οικονομικών απαιτήσεων
Δεν είναι μόνο εξωτερικές πιέσεις. Ορισμένοι μόνοι γονείς αισθάνονται επίσης ανησυχίες σχετικά με την προετοιμασία τους να αναθρέψουν και να μεγαλώσουν μόνα τους παιδιά, καθώς μπορεί να μην έχουν εμπειρία ή παραδείγματα στα οποία να βασίζονται.
Μπορεί να αισθάνονται συγκλονισμένοι από την πίεση να αισθάνονται αποκλειστικά υπεύθυνοι όχι μόνο για καθημερινές εργασίες, όπως το να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο στην ώρα τους ή να πληρώνουν λογαριασμούς, αλλά και για τη συνολική ευτυχία και ευημερία των παιδιών τους.
Όλες αυτές οι προκλήσεις μπορούν να βαρύνουν έναν άνθρωπο.
Μια μικρή μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι οι ανύπαντρες πατέρες ήταν πιθανό να βαθμολογήσουν τη δική τους υγεία και ψυχική υγεία ως χειρότερη από τους πατέρες με συντρόφους, αλλά παρόμοια με τις ανύπαντρες μητέρες. Έχοντας αυτό υπόψη, είναι σημαντικό για όλους τους μονογονείς να θέτουν τη δική τους ψυχική και σωματική υγεία ως προτεραιότητα.
Μια ανασκόπηση της έρευνας για την άγαμη πατρότητα από το 2015 αναδεικνύει μια πολύ πραγματική ανησυχία για την έρευνα που έχει γίνει μέχρι τώρα. Πολλά από αυτά που έχουν πραγματοποιηθεί φαίνεται να επικεντρώνονται στο ποια γονική δομή παρέχει τα «καλύτερα» αποτελέσματα, αντιπαραθέτοντας τους ανύπαντρους μπαμπάδες με τις ανύπαντρες μητέρες και τους συντρόφους γονείς, με μικρό πλεονέκτημα.
Θα ήταν πιο ωφέλιμο να εξετάσουμε τα εμπόδια και τα δυνατά σημεία της ανύπαντρης πατρότητας, προκειμένου να υποστηρίξουμε καλύτερα τις οικογένειες που ηγούνται μόνοι μπαμπάδες.
Τα καλά νέα είναι ότι οι μόνοι μπαμπάδες που επιλέγουν να αναλάβουν τις προκλήσεις της ανατροφής των παιδιών είναι εξίσου ικανοί με κάθε άλλο γονέα. Η αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και η αναζήτηση υποστήριξης και πληροφοριών μπορεί να βοηθήσει τους ανύπαντρους μπαμπάδες να πετύχουν.
Πηγές για μόνους μπαμπάδες
Αν και το να είσαι μόνος μπαμπάς είναι δύσκολο, δεν χρειάζεται να το κάνεις μόνος σου. Υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι πόροι για τους ανύπαντρους πατέρες και τα παιδιά τους.
- Η National Parent Hotline προσφέρει πληροφορίες για μόνους μπαμπάδες.
-
Το Project Fatherhoood συνδέει τους πατέρες με την υποστήριξη και την εκπαίδευση.
- Το National Responsible Fatherhood Clearinghouse — ή NRFC — παρέχει, διευκολύνει και διαδίδει έρευνα και πληροφορίες για να ενθαρρύνει και να ενισχύσει τον δεσμό πατέρα-παιδιού. Η ενότητα DadTalk Blog του ιστότοπού τους περιλαμβάνει επίσης συμβουλές γονέων.
- Η National Fatherhood Initiative στοχεύει να διευρύνει τη συμμετοχή των γονέων, αφαιρώντας πολλές από τις προκλήσεις και τα στερεότυπα που αντιμετωπίζουν οι άνδρες.
- Τέλος, υπάρχουν ομάδες υποστήριξης μονοπατέρων διάσπαρτες σε όλη τη χώρα. Απλώς πληκτρολογήστε την τοποθεσία σας στο Meetup για να βρείτε μια ομάδα στην πόλη σας. Μπορείτε επίσης να βρείτε ομάδες με μοναχικούς μπαμπάδες στο Facebook ή σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τούτου λεχθέντος, μπορεί (και πρέπει) να γίνει περισσότερη δουλειά για την υποστήριξη των μονογονέων.
Πάρε μακριά
Αν και το να είσαι μόνος γονέας είναι δύσκολο, δεν είναι αδύνατο. Με βοήθεια, ελπίδα και επιμονή, οι μονογονείς μπορούν να κάνουν καταπληκτικά πράγματα.
Αλλά η αλλαγή δεν ξεκινά μόνο από μέσα. Προκειμένου οι μονογονείς να γίνουν οι άντρες που θα έπρεπε να είναι (και οι άντρες που αξίζουν τα παιδιά τους), η κοινωνία πρέπει να αλλάξει την αντίληψή της για τους μονογονείς. Επειδή οι ελεύθεροι μπαμπάδες είναι ικανοί, είναι ικανοί και χρειάζονται επίσης υποστήριξη.
Discussion about this post