ΧΑΠ: Γεγονότα, στατιστικά στοιχεία και εσείς

Τύποι ΧΑΠ και συχνότητα

Στο παρελθόν, οι γιατροί ήταν πιο πιθανό να πουν στους ασθενείς τους ότι είχαν χρόνια βρογχίτιδα ή εμφύσημα παρά να χρησιμοποιήσουν τον γενικότερο όρο ΧΑΠ, ο οποίος περιλαμβάνει ένα ευρύτερο φάσμα χρόνιων αποφρακτικών πνευμονοπαθειών.

Τόσο το εμφύσημα όσο και η χρόνια βρογχίτιδα είναι οι δύο πιο συνηθισμένοι τύποι ΧΑΠ.

Χρόνια βρογχίτιδα

Η βρογχίτιδα είναι φλεγμονή των βρόγχων, των οδών αέρα προς τους πνεύμονες.

Το 2016, περισσότερα από 8,9 εκατομμύρια Αμερικανοί διαγνώστηκαν με χρόνια βρογχίτιδα και σχεδόν το 75 τοις εκατό των περιπτώσεων αφορούσαν άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γυναίκες έχουν χρόνια βρογχίτιδα σε σχεδόν διπλάσιο ποσοστό από τους άνδρες. Το 2016, 5,9 εκατομμύρια γυναίκες είχαν διαγνωστεί με χρόνια βρογχίτιδα τους τελευταίους 12 μήνες, σε αντίθεση με 3 εκατομμύρια άνδρες που είχαν διαγνωστεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Υπάρχουν επίσης κάποιες διαφορές μεταξύ των φυλών. Τα στοιχεία του 2016 έδειξαν επίσης ότι οι μη Ισπανόφωνοι λευκοί και οι μαύροι ήταν πιο πιθανό να έχουν διαγνωστεί με χρόνια βρογχίτιδα.

Εμφύσημα

Το εμφύσημα προκαλεί βλάβη στις κυψελίδες, τους αερόσακους στους πνεύμονές σας. Τα τοιχώματα των κατεστραμμένων αερόσακων τεντώνονται και οι πνεύμονές σας γίνονται πραγματικά μεγαλύτεροι, καθιστώντας δυσκολότερη την κίνηση του αέρα μέσα και έξω.

Σχετικά με 3,5 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαγνωστεί με εμφύσημα, με περισσότερο από το 90 τοις εκατό των περιπτώσεων να αφορούν άτομα άνω των 45 ετών.

Μέχρι το 2016, 1,6 εκατομμύρια γυναίκες και 1,8 εκατομμύρια άνδρες είχαν εμφύσημα.

Επικράτηση

το 2015, 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθανε από ΧΑΠ παγκοσμίως, σημειώνοντας αύξηση 11,6 τοις εκατό σε σύγκριση με το 1990. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, ο επιπολασμός της ΧΑΠ αυξήθηκε κατά 44,2 τοις εκατό σε 174,5 εκατομμύρια άτομα.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμάται ότι 16 εκατομμύρια ενήλικες έχουν ΧΑΠ. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι μια υποεκτίμηση. Η American Lung Association (ALA) πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχουν έως και 24 εκατομμύρια Αμερικανοί ενήλικες που ζουν με ΧΑΠ.

Τα ποσοστά ΧΑΠ είναι υψηλότερα στις νοτιοανατολικές και μεσοδυτικές πολιτείες. Το 2015, το ποσοστό ήταν τόσο χαμηλό όσο 3,8 τοις εκατό σε μία μόνο πολιτεία – τη Γιούτα. Στη Δυτική Βιρτζίνια, το υψηλότερο, ήταν 12 τοις εκατό.

ΧΑΠ ήταν η τέταρτος κορυφαίος αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2016, μετά από καρδιακές παθήσεις, καρκίνο και ακούσιους τραυματισμούς.

Οι γυναίκες έχουν υψηλότερα ποσοστά ΧΑΠ από τους άνδρες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αν και φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα ευάλωτες πριν από την ηλικία των 65 ετών.

Παγκόσμιος, η ΧΑΠ ήταν παλαιότερα πιο συχνή στους άνδρες, αλλά η νόσος επηρεάζει πλέον εξίσου άνδρες και γυναίκες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γυναίκες εξακολουθούν να έχουν 37 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να έχουν ΧΑΠ από τους άνδρες.

Περισσότερες από 7 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν ΧΑΠ και εκατομμύρια άλλες πιστεύεται ότι έχουν συμπτώματα, αλλά δεν έχουν διαγνωστεί.

Μπορείτε να το πάρετε σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά οι μεσήλικες και οι μεγαλύτεροι ενήλικες είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με ΧΑΠ.

Αιτίες

Το μεγαλύτερο μέρος της ΧΑΠ προκαλείται από το κάπνισμα. Ωστόσο, μόνο ένας στους πέντε καπνιστές θα παρουσιάσει σημαντική ΧΑΠ.

Η ΧΑΠ μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άτομα που είχαν μακροχρόνια έκθεση και επαφή με επιβλαβείς ρύπους στο χώρο εργασίας τους. Μερικά από αυτά τα επιβλαβή ερεθιστικά των πνευμόνων περιλαμβάνουν ορισμένες χημικές ουσίες, σκόνη ή αναθυμιάσεις. Μια άλλη αιτία είναι η έκθεση σε χημικές αναθυμιάσεις.

Η έντονη ή μακροχρόνια επαφή με το παθητικό κάπνισμα ή άλλα ερεθιστικά των πνευμόνων στο σπίτι, όπως τα βιολογικά καύσιμα μαγειρέματος, μπορεί επίσης να προκαλέσει ΧΑΠ.

Σπάνια, προκαλείται από κάτι που ονομάζεται ανεπάρκεια άλφα-1-αντιθρυψίνης (AAT). Είναι μια γενετική πάθηση που προκαλεί χαμηλά επίπεδα της πρωτεΐνης AAT, η οποία βοηθά στην προστασία των πνευμόνων. Σύμφωνα με την κλινική Mayo, είναι η αιτία περίπου 1 τοις εκατό των περιπτώσεων ΧΑΠ. Η γενετική, η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού μπορεί να είναι παράγοντες που συμβάλλουν.

Συμπτώματα

Νωρίς συμπτώματα της ΧΑΠ είναι εύκολο να αγνοηθούν. Περιλαμβάνουν δύσπνοια ή κούραση εύκολα.

Αργότερα, μπορεί να εμφανίσετε βήχα. Ο βήχας μπορεί να δημιουργήσει βλέννα, φλέγματα ή κηλίδες αίματος. Η κόπωση και το σφίξιμο στο στήθος μπορεί να γίνει πρόβλημα. Η σωματική άσκηση, όπως το ανέβασμα μιας σκάλας μπορεί να σας κάνει να συριγμό ή να λαχανιάζετε για αέρα.

Καθώς η ΧΑΠ εξελίσσεται, μπορεί να υπάρχει πρήξιμο στα πόδια και τα πόδια. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στην κυκλοφορία του αίματός σας μπορεί να οδηγήσουν σε γκρίζο ή μπλε αποχρωματισμό των χειλιών και των νυχιών σας. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε αυξημένη απώλεια βάρους.

Κάποιος μπορεί να έχει ΧΑΠ αλλά να μην παρατηρήσει συμπτώματα έως ότου η ασθένεια βρίσκεται στο μέτριο στάδιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να ρωτήσετε το γιατρό σας σχετικά με τη λήψη ενός μη επεμβατικού τεστ σπιρομέτρησης, το οποίο μετρά πόσο καλά λειτουργούν οι πνεύμονές σας, εάν:

• είστε νυν ή πρώην καπνιστής
• έχουν εκτεθεί σε επιβλαβείς πνεύμονες
  ερεθιστικά για μεγάλο χρονικό διάστημα
• έχετε ιστορικό ΧΑΠ στην οικογένειά σας

Θεραπεία και επιπλοκές

Η θεραπεία μπορεί συχνά να διαχειριστεί με επιτυχία τα συμπτώματα της ΧΑΠ, αλλά είναι μια σοβαρή κατάσταση.

Οι τρέχουσες θεραπείες για τη ΧΑΠ δεν μπορούν να επιδιορθώσουν τη βλάβη στους πνεύμονές σας, αλλά ορισμένες θεραπείες μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εξάρσεων. Αυτό σας διευκολύνει να αναπνέετε και να αισθάνεστε καλύτερα.

Το πιο ουσιαστικό βήμα σε οποιοδήποτε σχέδιο θεραπείας για τη ΧΑΠ είναι η διακοπή του καπνίσματος. Η διακοπή του καπνίσματος δεν είναι εύκολη, αλλά τα προϊόντα υποκατάστασης νικοτίνης και τα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν.

Άλλες επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν βρογχοδιασταλτικά, που χαλαρώνουν τους μύες γύρω από τους αεραγωγούς και πνευμονική αποκατάσταση, ένα ευρύ πρόγραμμα που βοηθά στη βελτίωση της ευημερίας των ατόμων που έχουν χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.

Εάν έχετε ΧΑΠ, είστε πιο ευάλωτοι στο κοινό κρυολόγημα, τη γρίπη και την πνευμονία. Η ΧΑΠ αυξάνει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης πνευμονικής υπέρτασης, που είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση στις αρτηρίες που εξυπηρετούν τους πνεύμονες.

Ποσοστά επιβίωσης

ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανέφερε ότι περισσότεροι από 3 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν λόγω ΧΑΠ το 2015. Αυτό αντιπροσωπεύει το 5 τοις εκατό όλων των θανάτων παγκοσμίως.

Περίπου το 90 τοις εκατό αυτών των θανάτων σημειώθηκαν σε περιοχές χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος.

Το κάπνισμα συνδέεται με έως και το 90 τοις εκατό όλων των θανάτων από ΧΑΠ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων υποδηλώνει ότι οι γυναίκες μπορεί να είναι βιολογικά πιο ευάλωτες στις βλάβες των πνευμόνων που προκαλούνται από τον καπνό του τσιγάρου και τους περιβαλλοντικούς ρύπους.

Ο αριθμός των θανάτων από ΧΑΠ μεταξύ των γυναικών έχει τετραπλασιαστεί από το 1980. Μέχρι το έτος 2000, η ​​ΧΑΠ είχε στοιχίσει τη ζωή περισσότερων γυναικών από άντρες για πρώτη φορά και οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν τώρα περίπου το 53 τοις εκατό όλων των θανάτων στις ΗΠΑ που αποδίδονται στη ΧΑΠ.

Στις γυναίκες, οι καπνίστριες έχουν 22 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από ΧΑΠ από τις μη καπνίστριες. Για τους άνδρες, οι καπνιστές έχουν 26 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από ΧΑΠ σε σχέση με τους μη καπνιστές.

Το προσαρμοσμένο στην ηλικία ποσοστό θνησιμότητας μειώθηκε τόσο για τους λευκούς όσο και για τους μαύρους άνδρες, αλλά παρέμεινε σταθερή για τις λευκές γυναίκες και αυξήθηκε για τις μαύρες γυναίκες από το 2000 έως το 2014.

Κόστος

Η ΧΑΠ είναι δαπανηρή και οδηγεί σε υψηλό ποσοστό νοσηλειών για άτομα άνω των 65 ετών.

Περισσότερο από 32 δισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκε για τη φροντίδα ασθενών που σχετίζεται με τη ΧΑΠ το 2010 και το κόστος αυτό προβλέπεται να αυξηθεί σε 49 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2020.

Σύμφωνα με την ALA, μια έρευνα σε άτομα με ΧΑΠ έδειξε ότι το 51 τοις εκατό ήταν περιορισμένες στην ικανότητά τους να λειτουργούν στην εργασία. Το εβδομήντα τοις εκατό είπε ότι περιορίζει τη σωματική δραστηριότητα. Το 56% είπε ότι οι δουλειές του σπιτιού ήταν πρόβλημα και το 50% είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Το 53 τοις εκατό αισθάνθηκε επίσης περιορισμένο στις κοινωνικές δραστηριότητες, ενώ το 46 τοις εκατό θεώρησε ότι παρεμβαίνει στις οικογενειακές δραστηριότητες.