Πρωτοπαθής παραθυρεοειδισμός

Ποια είναι τα συμπτώματα του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού;

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός συχνά δεν έχει συμπτώματα. Εάν υπάρχουν συμπτώματα, είναι συνήθως πολύ ήπια. Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός εντοπίζεται ιδιαίτερα σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Endocrinology. Η υψηλή αρτηριακή πίεση συχνά συνοδεύει τον υπερπαραθυρεοειδισμό. Όταν αντιμετωπίζετε τον υπερπαραθυρεοειδισμό σας, η αρτηριακή σας πίεση πιθανότατα θα πέσει.

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται με τον υπερπαραθυρεοειδισμό είναι συχνά μη ειδικά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αποκλειστικά σε αυτήν την κατάσταση. Για παράδειγμα, μπορεί να αντιμετωπίσετε:

• μυϊκή αδυναμία
• λήθαργος
• κούραση
• πόνο στους μύες σας
• κατάθλιψη

Εάν η κατάστασή σας είναι πιο σοβαρή, μπορεί επίσης να εμφανίσετε:

• πέτρες στα νεφρά, λόγω αυξημένα επίπεδα ασβεστίου

• συχνουρία
• πόνος στην κοιλιά ή στο στομάχι
• ναυτία και έμετος
• σύγχυση
• εξασθενημένη μνήμη
• αλλαγές προσωπικότητας
• δυσκοιλιότητα
• αραίωση οστών και κατάγματα

• κώμα (σε σπάνιες περιπτώσεις)

Τι προκαλεί τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό;

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός εμφανίζεται όταν οι παραθυρεοειδείς αδένες σας παράγουν πάρα πολύ PTH. Μια ποικιλία καταστάσεων μπορεί να οδηγήσει σε υπερπαραθυρεοειδισμό, όπως οι ακόλουθες.

Αδένωμα

Το αδένωμα είναι ένας μη καρκινικός όγκος σε έναν από αυτούς τους αδένες. Αυτοί οι όγκοι είναι η πιο κοινή αιτία πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.

Διεύρυνση παραθυρεοειδούς αδένα

Σε άλλες περιπτώσεις, η διεύρυνση τουλάχιστον δύο από τους παραθυρεοειδείς αδένες σας μπορεί να οδηγήσει σε υπερπαραθυρεοειδισμό. Οι γιατροί συχνά δεν γνωρίζουν τι προκαλεί αυτή τη διεύρυνση.

Καρκίνος παραθυρεοειδούς

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο καρκίνος του παραθυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσει διεύρυνση ενός ή περισσότερων παραθυρεοειδών αδένων. Αυτοί οι όγκοι μπορεί να προκαλέσουν υπερπαραθυρεοειδισμό.

Πώς γίνεται η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού;

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός γενικά διαγιγνώσκεται μέσω εξετάσεων αίματος. Τα σημάδια αυτής της πάθησης περιλαμβάνουν:

• αυξημένη PTH
• αυξημένο ασβέστιο στο αίμα
• αυξημένη αλκαλική φωσφατάση, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα οστά και στο συκώτι
• χαμηλά επίπεδα φωσφόρου

Όταν ο γιατρός σας υποπτεύεται υπερπαραθυρεοειδισμό, πιθανότατα θα ελέγξει την οστική σας πυκνότητα. Η υπερβολική ποσότητα PTH αυξάνει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα σας. Το σώμα σας αντλεί αυτό το ασβέστιο από τα οστά σας. Οι ακτινογραφίες μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να αναγνωρίσει προβλήματα των οστών, όπως κατάγματα και αραίωση.

Πώς αντιμετωπίζεται ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός;

Η σοβαρότητα του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού μπορεί να ποικίλλει πολύ. Δεν υπάρχει ενιαία θεραπεία κατάλληλη για όλες τις περιπτώσεις. Ο γιατρός σας θα συνεργαστεί μαζί σας για να καταλάβει τι είναι καλύτερο για την ατομική σας περίπτωση.

Εάν δεν έχετε συμπτώματα, μπορεί να μην χρειάζεστε άμεση θεραπεία. Αντίθετα, ο γιατρός σας μπορεί απλώς να παρακολουθεί την κατάστασή σας για να βεβαιωθεί ότι δεν θα επιδεινωθεί. Μπορούν να παρακολουθούν:

• επίπεδα ασβεστίου
• νεφρική λειτουργία
• οστική πυκνότητα
• είτε έχετε αρχίσει να αναπτύσσετε πέτρες στα νεφρά

Εάν χρειάζεστε θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο κοινή θεραπευτική επιλογή και οδηγεί σε ίαση σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις. Αφαιρούνται μόνο οι προσβεβλημένοι αδένες. Εάν και οι τέσσερις αδένες μεγεθυνθούν, ένα τμήμα ενός από τους αδένες θα μείνει στο σώμα, οπότε θα έχετε ακόμα ιστό παραθυρεοειδούς που λειτουργεί.

Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει χειρουργική επέμβαση εάν:

• Το επίπεδο του ασβεστίου σας είναι περισσότερο από 1,0 χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο (mg/dL) πάνω από το φυσιολογικό εύρος των 8,5–10,2 mg/dL, ακόμη και χωρίς συμπτώματα
• η οστική σας πυκνότητα είναι πολύ χαμηλή
• έχετε συμπτώματα που σχετίζονται με υψηλά επίπεδα ασβεστίου
• είστε κάτω των 50 ετών

Μερικές φορές συνιστώνται φάρμακα για την πρόληψη ορισμένων από τις επιπλοκές που σχετίζονται με τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό. Για παράδειγμα:

• Τα διφωσφονικά, όπως η αλενδρονάτη (Fosamax), βοηθούν στη μείωση της οστικής ανανέωσης.
• Το Cinacalcet (Sensipar) βοηθά στην ομαλοποίηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.

Η θεραπεία με οιστρογόνα μπορεί να συνταγογραφηθεί για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Το takeaway

Ο υπερπαραθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι παραθυρεοειδείς αδένες σας παράγουν υπερβολική ποσότητα παραθυρεοειδούς ορμόνης στο σώμα σας. Αυτό προκαλεί αύξηση των επιπέδων ασβεστίου σας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αραίωση των οστών και κατάγματα, κοιλιακά προβλήματα και κατάθλιψη. Συχνά δεν υπάρχουν πρώιμα συμπτώματα. Εάν η θεραπεία είναι ιατρικά απαραίτητη, συνιστάται χειρουργική επέμβαση και τις περισσότερες φορές είναι θεραπευτική.