Διφαλλία

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Η διφαλία είναι μια γενετική πάθηση που υπάρχει κατά τη γέννηση κατά την οποία ένα άτομο έχει δύο πέη. Αυτή η σπάνια πάθηση γράφτηκε για πρώτη φορά σε μια αναφορά του Ελβετού γιατρού Johannes Jacob Wecker όταν συνάντησε ένα πτώμα που παρουσίαζε την πάθηση το 1609.

Η διφαλία επηρεάζει μόνο περίπου 1 στα 5-6 εκατομμύρια αγοράκια. Στην πραγματικότητα, μόνο περίπου 100 περιπτώσεις έχουν καταγραφεί τα τελευταία 400+ χρόνια από τότε που αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ιατρικά.

Η κατάσταση του να έχεις δύο πέη από μόνη της δεν είναι επικίνδυνη. Ωστόσο, η διφαλία σχετίζεται με πολλές άλλες καταστάσεις που προκαλούν ιατρικά προβλήματα. Τα άτομα με διφαλία συχνά εμφανίζουν άλλα συγγενή ελαττώματα, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος.

Συμπτώματα διφαλίας

Όταν ένα αγοράκι γεννιέται με διφαλία, οι γιατροί μπορεί να παρατηρήσουν ανωμαλίες στο πέος, το όσχεο ή τους όρχεις του. Παρακάτω είναι οι δύο πιο συνηθισμένοι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται αυτή η κατάσταση, σύμφωνα με το The Human Phenotype Ontology. Μεταξύ 80 και 99 τοις εκατό των ατόμων με διφαλία εμφανίζουν μία ή και τις δύο από αυτές τις εκδηλώσεις:

  • πέος χωρισμένο σε δύο μέρη (που ονομάζεται διπλασιασμός του πέους)
  • όσχεο χωρισμένο σε δύο μέρη (που ονομάζεται σχισμή όσχεου)

Επιπλέον, αυτή η κατάσταση εκδηλώνεται με πολλούς άλλους, λιγότερο συνηθισμένους τρόπους. Μεταξύ 30 και 79 τοις εκατό των ατόμων με διφαλία εμφανίζουν μία ή όλες αυτές τις εκδηλώσεις:

  • πρωκτική ατρησία
  • άπω διπλασιασμό της ουρήθρας
  • έκτοπο όσχεο (μη φυσιολογική θέση του οσχέου)

Παρακάτω είναι μερικές από τις λιγότερο συχνές εκδηλώσεις της διφαλίας. Μόνο το 5-29 τοις εκατό των αγοριών με διφαλία εμφανίζουν αυτά:

  • μη φυσιολογική περιστροφή των νεφρών
  • μη φυσιολογική παραγωγή σπέρματος
  • ανωμαλία του ηβικού οστού
  • ελάττωμα του κολπικού διαφράγματος
  • εξτροφία της ουροδόχου κύστης, μια χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση μιας γενετικής ανωμαλίας στην οποία οι νεφροί αναπτύσσονται έξω από το σώμα

  • κρυψορχία ή μη κατεβασμένος όρχις

  • διπλός ουρητήρας
  • επισπαδία, ή μη φυσιολογική τοποθέτηση του ανοίγματος του πέους
  • επιπλέον νεφρό
  • πέταλο νεφρό
  • βουβωνοκήλη

Αιτίες διφαλίας και παράγοντες κινδύνου

Η διφαλία είναι μια συγγενής γενετική πάθηση, που σημαίνει ότι προκαλείται από κληρονομικούς παράγοντες που είναι εκτός ελέγχου. Δεν υπάρχει κανένας γνωστός παράγοντας που να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη ενός μωρού με αυτήν την πάθηση, ούτε υπάρχουν προληπτικά μέτρα που μπορούν να λάβουν οι έγκυες μητέρες. Οι γιατροί και οι επιστήμονες απλά δεν έχουν αρκετές διαθέσιμες περιπτώσεις για να κάνουν οριστικές δηλώσεις.

Πότε πρέπει να επισκεφτείτε γιατρό για διφαλία

Κάθε άτομο που παρουσιάζει σημεία και συμπτώματα διφαλλίας θα πρέπει να επισκεφτεί το γιατρό του το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορεί να εξεταστεί για κοινές σχετικές παθήσεις. Ακόμα κι αν ο δίφαλος ενός ατόμου δεν τον ενοχλεί στην καθημερινή του ζωή, είναι σημαντικό να ελέγξετε την υγεία του υπόλοιπου σώματος του, ειδικά του γαστρεντερικού του συστήματος.

Διάγνωση διφαλίας

Στις ανεπτυγμένες χώρες, οι γιατροί συνήθως εντοπίζουν αυτήν την κατάσταση σε ένα βρέφος κατά τη γέννηση. Ωστόσο, η σοβαρότητα της κατάστασης είναι μέρος της διάγνωσης. Η σοβαρότητα καθορίζεται από το επίπεδο διαχωρισμού του πέους ή του οσχέου που εμφανίζει κάθε άτομο. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η χρήση της ταξινόμησης τριών επιπέδων Scheneider: διφαλλία βλεφαρίδας, διφαλία και πλήρης διφαλία.

Θεραπεία Διφαλίας

Η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη γραμμή θεραπείας. Η χειρουργική επέμβαση συνήθως περιλαμβάνει την αποκοπή του επιπλέον φαλλού και της ουρήθρας του. Οι γιατροί επιδιώκουν να ακολουθήσουν τη λιγότερο ενοχλητική διαδρομή όταν βοηθούν τους ασθενείς, επομένως η χειρουργική επέμβαση δίφαλου μπορεί να μην απαιτείται πάντα.

Αποψη

Τα άτομα που γεννιούνται με διφαλία μπορούν να ζήσουν σε μια φυσιολογική ηλικία και να απολαμβάνουν πλούσια, ικανοποιητική ζωή. Το Diphallia δεν είναι τερματικό και μπορεί να διορθωθεί. Σημειώνεται σχεδόν πάντα κατά τη γέννηση και ένα σχέδιο θεραπείας μπορεί να ξεκινήσει από τη βρεφική ηλικία. Οι ασθενείς με αυτή την πάθηση θα πρέπει να μιλήσουν με τον γιατρό τους για τον καλύτερο τρόπο για να προχωρήσουν εάν επιθυμούν να αντιμετωπίσουν την κατάστασή τους.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss