Διαταραχή προσαρμογής

Αναγνώριση των συμπτωμάτων της διαταραχής προσαρμογής

Τα ψυχικά και σωματικά συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαταραχή προσαρμογής εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την εμπειρία ενός αγχωτικού συμβάντος. Ενώ η διαταραχή δεν διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες, τα συμπτώματά σας μπορεί να συνεχιστούν εάν ο στρεσογόνος παράγοντας δεν αφαιρεθεί. Μερικοί άνθρωποι έχουν μόνο ένα σύμπτωμα. Άλλοι μπορεί να εμφανίσουν πολλά συμπτώματα.

Τα ψυχικά συμπτώματα των διαταραχών προσαρμογής μπορεί να περιλαμβάνουν:

• επαναστατικές ή παρορμητικές ενέργειες
• άγχος
• αισθήματα λύπης, απελπισίας ή παγίδευσης
• κλαίων
• αποτραβηγμένη στάση
• έλλειψη συγκέντρωσης
• απώλεια αυτοεκτίμησης
• αυτοκτονικές σκέψεις

Υπάρχει ένας τύπος διαταραχής προσαρμογής που σχετίζεται με σωματικά συμπτώματα καθώς και με ψυχολογικά. Αυτά τα σωματικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• αυπνία

• μυϊκές συσπάσεις ή τρέμουλο

• κούραση
• πόνος στο σώμα ή πόνος
• δυσπεψία

Τύποι διαταραχών προσαρμογής

Ακολουθούν οι έξι τύποι διαταραχής προσαρμογής και τα συμπτώματά τους:

Διαταραχή προσαρμογής με καταθλιπτική διάθεση

Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με αυτόν τον τύπο διαταραχής προσαρμογής τείνουν να βιώνουν συναισθήματα θλίψης και απελπισίας. Συνδέεται επίσης με το κλάμα. Μπορεί επίσης να διαπιστώσετε ότι δεν απολαμβάνετε πλέον δραστηριότητες που κάνατε στο παρελθόν.

Διαταραχή προσαρμογής με άγχος

Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαταραχή προσαρμογής με το άγχος περιλαμβάνουν το αίσθημα υπερέντασης, άγχους και ανησυχίας. Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή μπορεί επίσης να έχουν προβλήματα με τη συγκέντρωση και τη μνήμη.

Για τα παιδιά, αυτή η διάγνωση συνήθως συνδέεται με το άγχος αποχωρισμού από τους γονείς και τους αγαπημένους.

Διαταραχή προσαρμογής με μικτό άγχος και καταθλιπτική διάθεση

Τα άτομα με αυτό το είδος διαταραχής προσαρμογής βιώνουν τόσο κατάθλιψη όσο και άγχος.

Διαταραχή προσαρμογής με διαταραχή συμπεριφοράς

Τα συμπτώματα αυτού του τύπου διαταραχής προσαρμογής περιλαμβάνουν κυρίως ζητήματα συμπεριφοράς όπως η απερίσκεπτη οδήγηση ή η έναρξη καβγάδων.

Οι έφηβοι με αυτή τη διαταραχή μπορεί να κλέψουν ή να βανδαλίσουν περιουσία. Μπορεί επίσης να αρχίσουν να λείπουν από το σχολείο.

Διαταραχή προσαρμογής με μικτή διαταραχή συναισθημάτων και συμπεριφοράς

Τα συμπτώματα που συνδέονται με αυτόν τον τύπο διαταραχής προσαρμογής περιλαμβάνουν κατάθλιψη, άγχος και προβλήματα συμπεριφοράς.

Απροσδιόριστη διαταραχή προσαρμογής

Όσοι έχουν διαγνωστεί με μη καθορισμένη διαταραχή προσαρμογής έχουν συμπτώματα που δεν σχετίζονται με τους άλλους τύπους διαταραχής προσαρμογής. Αυτά συχνά περιλαμβάνουν σωματικά συμπτώματα ή προβλήματα με τους φίλους, την οικογένεια, την εργασία ή το σχολείο.

Τι προκαλεί διαταραχές προσαρμογής;

Μια ποικιλία αγχωτικών γεγονότων μπορεί να προκαλέσει διαταραχή προσαρμογής. Μερικές κοινές αιτίες στους ενήλικες περιλαμβάνουν:

• θάνατο μέλους της οικογένειας ή φίλου
• ζητήματα σχέσεων ή διαζυγίου
• σημαντικές αλλαγές στη ζωή
• ασθένεια ή ένα θέμα υγείας (σε εσάς ή σε κάποιον που είστε κοντά)
• μετακόμιση σε νέο σπίτι ή μέρος
• ξαφνικές καταστροφές
• χρηματικά προβλήματα ή φόβοι

Τα τυπικά αίτια στα παιδιά και τους εφήβους περιλαμβάνουν:

• οικογενειακές διαμάχες ή προβλήματα
• προβλήματα στο σχολείο
• άγχος για τη σεξουαλικότητα

Ποιος κινδυνεύει να αναπτύξει διαταραχή προσαρμογής;

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει μια διαταραχή προσαρμογής. Δεν υπάρχει τρόπος να πούμε ποιος από μια ομάδα ανθρώπων που βιώνουν τον ίδιο στρεσογόνο παράγοντα θα αναπτύξει έναν. Οι κοινωνικές σας δεξιότητες και οι μέθοδοι αντιμετώπισης άλλων στρεσογόνων παραγόντων μπορεί να καθορίσουν εάν θα αναπτύξετε ή όχι μια διαταραχή προσαρμογής.

Πώς γίνεται η διάγνωση της διαταραχής προσαρμογής;

Για να διαγνωστεί με διαταραχή προσαρμογής, ένα άτομο πρέπει να πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:

• αντιμετωπίζετε ψυχολογικά ή συμπεριφορικά συμπτώματα εντός τριών μηνών από την εμφάνιση ενός αναγνωρίσιμου στρεσογόνου παράγοντα ή παραγόντων άγχους στη ζωή σας
• να έχετε περισσότερο άγχος από ό,τι θα ήταν συνηθισμένο ως απάντηση σε έναν συγκεκριμένο στρεσογόνο παράγοντα, ή άγχος που προκαλεί προβλήματα με τις σχέσεις, στο σχολείο ή στην εργασία, ή βιώνοντας και τα δύο αυτά κριτήρια
• τη βελτίωση των συμπτωμάτων εντός έξι μηνών από την αφαίρεση του στρεσογόνου παράγοντα ή των στρεσογόνων παραγόντων
• συμπτώματα που δεν είναι αποτέλεσμα άλλης διάγνωσης

Πώς αντιμετωπίζεται η διαταραχή προσαρμογής;

Εάν λάβετε διάγνωση διαταραχής προσαρμογής, πιθανότατα θα ωφεληθείτε από τη θεραπεία. Μπορεί να χρειαστείτε μόνο βραχυπρόθεσμη θεραπεία ή μπορεί να χρειαστεί να λάβετε θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η διαταραχή προσαρμογής συνήθως αντιμετωπίζεται με θεραπεία, φάρμακα ή συνδυασμό και των δύο.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι η κύρια θεραπεία για μια διαταραχή προσαρμογής. Ο γιατρός σας ή ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να σας συστήσει να επισκεφτείτε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μπορεί να παραπεμφθείτε σε ψυχολόγο ή σύμβουλο ψυχικής υγείας. Ωστόσο, εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι η κατάστασή σας απαιτεί φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να σας παραπέμψει σε ψυχίατρο ή ψυχίατρο.

Η μετάβαση στη θεραπεία μπορεί να σας επιτρέψει να επιστρέψετε σε ένα κανονικό επίπεδο λειτουργικότητας. Οι θεραπευτές σας προσφέρουν τη συναισθηματική τους υποστήριξη και μπορούν να σας βοηθήσουν να κατανοήσετε την αιτία της διαταραχής προσαρμογής σας. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε δεξιότητες για να αντιμετωπίσετε μελλοντικές στρεσογόνες καταστάσεις.

Υπάρχουν διάφορα είδη θεραπειών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διαταραχών προσαρμογής. Αυτές οι θεραπείες περιλαμβάνουν:

• ψυχοθεραπεία (ονομάζεται επίσης συμβουλευτική ή θεραπεία ομιλίας)
• παρέμβαση σε κρίση (επείγουσα ψυχολογική φροντίδα)
• οικογενειακές και ομαδικές θεραπείες
• ομάδες υποστήριξης ειδικών για την αιτία της διαταραχής προσαρμογής
• γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή CBT (η οποία εστιάζει στην επίλυση προβλημάτων αλλάζοντας τη μη παραγωγική σκέψη και συμπεριφορές)
• διαπροσωπική ψυχοθεραπεία ή IPT (βραχυπρόθεσμη ψυχοθεραπεία)

φαρμακευτική αγωγή

Μερικά άτομα με διαταραχές προσαρμογής επωφελούνται επίσης από τη λήψη φαρμάκων. Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για να μειώσουν ορισμένα από τα συμπτώματα των διαταραχών προσαρμογής, όπως η αϋπνία, η κατάθλιψη και το άγχος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν:

• βενζοδιαζεπίνες, όπως η λοραζεπάμη (Ativan) και η αλπραζολάμη (Xanax)

• μη βενζοδιαζεπινικά αγχολυτικά, όπως η γκαμπαπεντίνη (Neurontin)
• SSRI ή SNRI, όπως η σερτραλίνη (Zoloft) ή η βενλαφαξίνη (Effexor XR)

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική;

Η προοπτική για την ανάκαμψη από μια διαταραχή προσαρμογής είναι καλή εάν αντιμετωπιστεί γρήγορα και σωστά. Θα πρέπει να ανακάμψετε γρήγορα. Η διαταραχή συνήθως δεν διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες στους περισσότερους ανθρώπους.

Πώς να αποτρέψετε τις διαταραχές προσαρμογής

Δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος πρόληψης μιας διαταραχής προσαρμογής. Ωστόσο, το να μάθετε να αντιμετωπίζετε και να είστε ανθεκτικοί μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τους στρεσογόνους παράγοντες. Το να είσαι ανθεκτικός σημαίνει να μπορείς να ξεπεράσεις τους στρεσογόνους παράγοντες. Μπορείτε να αυξήσετε την ανθεκτικότητά σας με:

• αναπτύσσοντας ένα ισχυρό δίκτυο ανθρώπων για να σας υποστηρίξουν
• αναζητώντας το θετικό ή το χιούμορ σε δύσκολες καταστάσεις
• ζώντας υγιεινά
• εγκαθίδρυση καλής αυτοεκτίμησης

Μπορεί να είναι χρήσιμο να προετοιμαστείτε για μια αγχωτική κατάσταση εάν γνωρίζετε ότι θα χρειαστεί να την αντιμετωπίσετε εκ των προτέρων. Η θετική σκέψη μπορεί να βοηθήσει. Μπορείτε επίσης να καλέσετε τον γιατρό ή τον θεραπευτή σας για να συζητήσετε πώς μπορείτε να διαχειριστείτε καλύτερα τις ιδιαίτερα αγχωτικές καταστάσεις.