Όταν πρόκειται για κλάμα, δεν είναι όλα τα δάκρυα ίδια.
Τα βασικά δάκρυα προστατεύουν τα μάτια σας και τα κρατούν λιπαινόμενα. Τα αντανακλαστικά δάκρυα αναδύονται για να ξεπλύνουν τον καπνό, τη σκόνη και οτιδήποτε άλλο μπορεί να ερεθίσει τα μάτια σας.
Στη συνέχεια, υπάρχουν συναισθηματικά δάκρυα, που προκαλούνται συνήθως από οργή, χαρά ή λύπη.
Πολλοί άνθρωποι φοβούνται αυτά τα δάκρυα και εύχονται να τα αποφύγουν εντελώς. Άλλοι δυσκολεύονται ακόμη και να παράγουν κάτι, ακόμα κι όταν νιώθουν την ανάγκη για έναν καλό λυγμό.
Αλλά ανεξάρτητα από το πώς αισθάνεστε για το κλάμα, το γεγονός παραμένει: Είναι απολύτως φυσιολογικό. Και είτε το πιστεύετε είτε όχι, εξυπηρετεί έναν σκοπό πέρα από το να σας βουλώνει τη μύτη και να σας ντροπιάζει δημόσια.
Για να λάβετε βοήθεια
Αποδεικνύεται ότι η «κραυγή για βοήθεια» είναι κάτι περισσότερο από μια απλή παροιμία. Είτε τα δάκρυά σας προέρχονται από οργή είτε από θλίψη, αφήνουν τους άλλους να καταλάβουν ότι περνάτε δύσκολες στιγμές.
Εάν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να ζητήσετε βοήθεια απευθείας, τα δάκρυά σας μπορούν να μεταφέρουν αυτό το αίτημα χωρίς λόγια. Λάβετε υπόψη ότι αυτό δεν σημαίνει ότι κλαίτε επίτηδες – είναι μια σωματική απάντηση που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να ελέγξουν.
Αυτή η ιδέα υποστηρίζεται από μια μικρή μελέτη του 2013. Οι συμμετέχοντες κοίταξαν φωτογραφίες θλιμμένων και ουδέτερων προσώπων με και χωρίς δάκρυα. Και στις δύο κατηγορίες, ανέφεραν ότι οι άνθρωποι με δάκρυα στα πρόσωπά τους φαινόταν να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για υποστήριξη από εκείνους χωρίς δάκρυα.
Σκεφτείτε το ως εξής: Πώς θα αντιδρούσατε αν βλέπατε κάποιον να κλαίει; Μπορεί να ρωτήσετε, “Τι συμβαίνει;” ή “Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;”
Για ανακούφιση από τον πόνο
Εάν μπείτε σε μια ανοιχτή πόρτα του ντουλαπιού ή κολλήσετε το δάχτυλο του ποδιού σας σε μια αιχμηρή γωνία, το ξαφνικό σοκ του έντονου πόνου μπορεί να προκαλέσει μερικά δάκρυα στα μάτια σας.
Ωστόσο, είναι πιο πιθανό να κλάψετε πραγματικά, όταν νιώθετε σημαντικό πόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά εάν δεν μπορείτε να κάνετε πολλά για να ανακουφιστείτε.
Αυτός ο τύπος παρατεταμένου πόνου μπορεί να προέρχεται από:
- ημικρανία
- πέτρες στα νεφρά
- σπασμένα κόκκαλα
- ένα αποστηματικό δόντι
- καταστάσεις χρόνιου πόνου
- ενδομητρίωση
- ΓΕΝΝΗΣΗ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ο πόνος αρκετά έντονος για να σε κάνει να κλάψεις προσφέρει ένα όφελος, ωστόσο.
Αυτοί οι φυσικοί χημικοί αγγελιοφόροι βοηθούν στην ανακούφιση της συναισθηματικής δυσφορίας μαζί με τον σωματικό πόνο. Με άλλα λόγια, το κλάμα είναι μια αυτοκαταπραϋντική συμπεριφορά.
Να διαμορφώσει και να ενισχύσει κοινωνικούς δεσμούς
Το κλάμα σε βάζει σε ευάλωτη θέση. Τα συναισθήματα που βιώνετε μπορεί να σας αποσπάσουν την προσοχή, για ένα, αλλά και τα μάτια σας θολώνουν από δάκρυα, δυσκολεύοντας την ορατότητα.
Από εξελικτική προοπτική, αυτό θα σας έθετε σε μειονεκτική θέση σε μια κατάσταση μάχης ή φυγής.
Εάν βλέπετε τα δάκρυα ως σημάδι αδυναμίας, όπως πολλοί άνθρωποι, μπορεί να αντιπαθείτε το κλάμα επειδή θέλετε να αποφύγετε να δώσετε μια εντύπωση ανικανότητας. Αλλά όλοι έχουν κάποια ευάλωτα σημεία και δεν είναι κακό να τα αφήνουμε να εμφανίζονται κατά καιρούς.
Στην πραγματικότητα, η έκφραση των αδυναμιών σας θα μπορούσε να προκαλέσει συμπάθεια από τους άλλους και να προωθήσει τον κοινωνικό δεσμό.
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται τουλάχιστον κάποια υποστήριξη και συντροφιά από άλλους, και αυτοί οι δεσμοί γίνονται ακόμη πιο σημαντικοί σε περιόδους ευπάθειας.
Όταν επιτρέπετε στους άλλους να δουν τις αδυναμίες σας, μπορεί να ανταποκριθούν με καλοσύνη, συμπόνια και άλλους τύπους συναισθηματικής υποστήριξης που συμβάλλουν σε ουσιαστική ανθρώπινη σύνδεση.
Να επεξεργάζεται συναισθήματα
Όταν τα συναισθήματα γίνονται τόσο ακραία που δεν ξέρετε πώς να τα διαχειριστείτε ή να τα αντιμετωπίσετε, το κλάμα μπορεί να είναι ένας τρόπος να τα εκφράσετε και να ανακουφιστείτε.
Δεν είναι μυστικό ότι ο συναισθηματικός πόνος μπορεί να προκαλέσει βαθιά αγωνία, επομένως τα συντριπτικά συναισθήματα λύπης, ενοχής ή ανησυχίας μπορούν σίγουρα να προκαλέσουν δάκρυα.
Αλλά οποιαδήποτε συναισθήματα που αισθάνονται συντριπτικά ή δύσκολο να ελεγχθούν μπορούν επίσης να προκαλέσουν δάκρυα, ακόμα κι αν δεν αισθάνονται ιδιαίτερα οδυνηρά.
Εάν έχετε συγκινηθεί ποτέ με κλάματα, θα ξέρετε ότι ακόμη και συναισθήματα που συνήθως θεωρούνται θετικά, όπως η αγάπη, το δέος, η χαρά, η ρομαντική λαχτάρα και η ευγνωμοσύνη, μπορούν να σας κάνουν να κλάψετε.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτά τα χαρούμενα δάκρυα μπορεί να σας βοηθήσουν να επεξεργαστείτε και να ρυθμίσετε τα έντονα συναισθήματα.
Να συμπάσχει
Το κλάμα συμπάθειας είναι απολύτως ένα πράγμα.
Ακριβώς όπως τα δάκρυά σας μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία και υποστήριξη από τους άλλους, εσείς οι ίδιοι μπορεί να αισθανθείτε συμπάθεια όταν βλέπετε τα δάκρυα ή τη συναισθηματική στενοχώρια ενός άλλου ατόμου. Το να δεις τον πόνο τους μπορεί να σε κάνει να κλάψεις επίσης.
Μπορεί να μην έχει καν σημασία αν αυτό το άτομο είναι αληθινό ή φανταστικό, σύμφωνα με μια μικρή
Το κλάμα ως απάντηση στον πόνο κάποιου άλλου δεν είναι κακό. Στην πραγματικότητα, προτείνει ότι μπορείτε να λάβετε υπόψη σας άλλες προοπτικές και να φανταστείτε μια κατάσταση από τη σκοπιά κάποιου άλλου. Εν ολίγοις, σημαίνει ότι είστε ένα άτομο με ενσυναίσθηση.
Για να καλύψετε τις ανάγκες σας
Μερικοί άνθρωποι κλαίνε επίτηδες για να χειραγωγήσουν άλλους, αλλά αυτή η συμπεριφορά δεν έχει πάντα κακόβουλες προθέσεις από πίσω.
Αντίθετα, οι άνθρωποι μπορεί να «ανοίξουν τα δάκρυα», ας πούμε έτσι, όταν δεν γνωρίζουν έναν καλύτερο τρόπο για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Η συναισθηματική υποστήριξη είναι μια βασική ανθρώπινη ανάγκη, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να εκπληρωθεί.
Οι άνθρωποι που βιώνουν κακοποίηση, παραμέληση ή άλλο τραύμα μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι συνέβη και να αντιμετωπίσουν τον συναισθηματικό πόνο και την αναταραχή που προκύπτει. Αν δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν αυτά τα ανεπιθύμητα συναισθήματα ή να ζητήσουν βοήθεια, μπορεί να χρησιμοποιήσουν δάκρυα για να εκφράσουν την ανάγκη τους για συμπάθεια και υποστήριξη.
Η μαθημένη αδυναμία – η πεποίθηση ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για να βελτιώσετε την κατάστασή σας – μπορεί επίσης να προκαλέσει τη χρήση των δακρύων ως εργαλείου.
Εάν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να δημιουργήσετε αλλαγές μόνοι σας, ίσως προσπαθήσετε να κερδίσετε τη συμπάθεια από άλλους που μπορούν να προσφέρουν βοήθεια. Αυτά τα δάκρυα μπορεί να μην είναι απαραίτητα αναγκαστικά, ωστόσο, καθώς τα συναισθήματα απογοήτευσης και ανικανότητας μπορούν να κάνουν τους περισσότερους ανθρώπους να κλάψουν.
Εάν βρίσκεστε να χρησιμοποιείτε τακτικά δάκρυα αντί για πιο παραγωγικές προσεγγίσεις επικοινωνίας και επίλυσης συγκρούσεων, ένας θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να εξερευνήσετε πιθανούς λόγους πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά και να βρείτε πιο υγιείς τρόπους για να εκφράσετε τις ανάγκες και τα συναισθήματά σας.
Παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη
Είναι σημαντικό να λαμβάνετε υπόψη έννοιες μεγαλύτερης εικόνας, όπως χαρακτηριστικά προσωπικότητας, πολιτισμικό υπόβαθρο και βιολογία, όταν πρόκειται να σκεφτείτε γιατί κλαίνε οι άνθρωποι.
Ορισμένα χαρακτηριστικά προσωπικότητας, για παράδειγμα, φαίνεται να συνδέονται με το κλάμα.
Μπορεί να κλάψετε πιο συχνά εάν:
- έχεις πολλή ενσυναίσθηση
- Το στυλ προσκόλλησης σας είναι ανήσυχο, απασχολημένο ή ασφαλές (αν είναι απορριπτικό, πιθανότατα θα κλάψετε πιο λιγο συχνά)
- έχετε υψηλή βαθμολογία στα πέντε μεγάλα μέτρα νευρωτισμού
- έχετε πρόβλημα να ρυθμίσετε τα συναισθήματά σας
Το πολιτιστικό υπόβαθρο κάποιου μπορεί επίσης να παίξει μεγάλο ρόλο στο πλαίσιο του κλάματος. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που ζουν σε κοινωνίες όπου το κλάμα είναι πιο αποδεκτό μπορεί να κλαίνε πιο συχνά.
Οι άντρες συνήθως κλαίνε λιγότερο από τις γυναίκες, ίσως εν μέρει επειδή πολλοί πολιτισμοί τείνουν να θεωρούν το κλάμα ένδειξη αδυναμίας και συχνά αποθαρρύνουν τα αγόρια να κλαίνε.
Υπάρχει επίσης ένα βιολογικό συστατικό: Οι γυναίκες έχουν γενικά περισσότερη ορμόνη που ονομάζεται προλακτίνη, η οποία πιστεύεται ότι προάγει το κλάμα.
Οι άντρες, από την άλλη πλευρά, έχουν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης, μια ορμόνη που θα μπορούσε να κάνει πιο δύσκολο το κλάμα.
Η κατώτατη γραμμή
Οι περισσότεροι άνθρωποι κλαίνε από καιρό σε καιρό για διάφορους λόγους.
Εάν αισθάνεστε διστακτικοί σχετικά με το κλάμα γύρω από τους άλλους, θυμηθείτε: Το κλάμα δεν σημαίνει αδυναμία.
Δεδομένου ότι τα δάκρυα μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι αντιμετωπίζετε πόνο και αγωνία, μπορεί να ωφεληθείτε περισσότερο αν τα αφήσετε να πέσουν παρά να τα κρατήσετε πίσω.
Συνέχισε λοιπόν, κλάψε αν θέλεις (ακόμα κι αν δεν είναι το πάρτι σου).
Απλώς προσέξτε το υπερβολικό, ανεξέλεγκτο κλάμα και το κλάμα, καθώς μερικές φορές μπορεί να υποδηλώνουν κατάθλιψη. Εάν δείτε τον εαυτό σας να κλαίει περισσότερο από το συνηθισμένο, ειδικά για κάτι που φαίνεται να μην υπάρχει κανένας λόγος, μπορεί να σας βοηθήσει να μιλήσετε με έναν θεραπευτή.
Discussion about this post