Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την προδιαφραγματική κυτταρίτιδα

Κυτταρίτιδα προδιαφραγματικής έναντι τροχιακής κυτταρίτιδας

Η κύρια διαφορά μεταξύ της προδιαφραγματικής και της οφθαλμικής κυτταρίτιδας είναι η θέση της λοίμωξης:

• Η τροχιακή κυτταρίτιδα εμφανίζεται στους μαλακούς ιστούς της τροχιάς πίσω (πίσω) του τροχιακού διαφράγματος. Το τροχιακό διάφραγμα είναι μια λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το μπροστινό μέρος του βολβού του ματιού.
• Η προμεσηπτική κυτταρίτιδα εμφανίζεται στον ιστό των βλεφάρων και στην περιοφθαλμική περιοχή πρόσθια (μπροστά) του τροχιακού διαφράγματος.

Η τροχιακή κυτταρίτιδα θεωρείται πολύ πιο σοβαρή από την προδιαφραγματική κυτταρίτιδα. Η τροχιακή κυτταρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε:

• μόνιμη μερική απώλεια όρασης
• ολική τύφλωση
• άλλες απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές

Η προδιαφραγματική κυτταρίτιδα μπορεί να εξαπλωθεί στην κόγχη του οφθαλμού και να οδηγήσει σε κυτταρίτιδα του κόγχου εάν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως.

Προσεπτική κυτταρίτιδα εναντίον βλεφαρίτιδας

Η βλεφαρίτιδα είναι φλεγμονή των βλεφάρων που συνήθως εμφανίζεται όταν οι αδένες πετρελαίου που βρίσκονται κοντά στη βάση των βλεφαρίδων φράσσονται.

Τα βλέφαρα μπορεί να γίνουν κόκκινα και πρησμένα, παρόμοια με τα συμπτώματα της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας.

Ωστόσο, τα άτομα με βλεφαρίτιδα θα έχουν συνήθως πρόσθετα συμπτώματα όπως:

• φαγούρα ή κάψιμο
• λιπαρά βλέφαρα
• ευαισθησία στο φως
• νιώθοντας ότι κάτι έχει κολλήσει στο μάτι
• μια κρούστα που αναπτύσσεται στις βλεφαρίδες.

Η βλεφαρίτιδα έχει πολλές αιτίες, όπως:

• πιτυρίδα
• βουλωμένοι αδένες πετρελαίου
• ροδόχρου ακμή
• αλλεργίες
• ακάρεα βλεφαρίδων
• λοιμώξεις

Σε αντίθεση με την προδιαφραγματική κυτταρίτιδα, η βλεφαρίτιδα είναι συχνά μια χρόνια πάθηση που απαιτεί καθημερινή αντιμετώπιση.

Αν και και οι δύο καταστάσεις μπορεί να προκληθούν από βακτηριακές λοιμώξεις, οι μέθοδοι θεραπείας τους είναι διαφορετικές.

Η βλεφαρίτιδα συνήθως αντιμετωπίζεται με τοπικά αντιβιοτικά (οφθαλμικές σταγόνες ή αλοιφή), ενώ η προδιαφραγματική κυτταρίτιδα αντιμετωπίζεται με από του στόματος ή ενδοφλέβια (IV) αντιβιοτικά.

Συμπτώματα προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας

Τα συμπτώματα της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ερυθρότητα γύρω από το βλέφαρο

• πρήξιμο του βλεφάρου και της περιοχής γύρω από το μάτι

• πόνος στα μάτια
• χαμηλός πυρετός

Τι προκαλεί την προδιαφραγματική κυτταρίτιδα;

Η προδιαφραγματική κυτταρίτιδα μπορεί να προκληθεί από:

• βακτήρια
• ιούς
• μύκητες
• έλμινθες (παρασιτικά σκουλήκια)

Η πλειοψηφία αυτών των λοιμώξεων προκαλείται από βακτήρια.

Μια βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί από μια λοίμωξη των ιγμορείων (ιγμορίτιδα) ή άλλου μέρους του ματιού.

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί μετά από μικρό τραύμα στα βλέφαρα, όπως από δάγκωμα ζωύφιου ή γρατσουνιά γάτας. Μετά από έναν μικρό τραυματισμό, τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στην πληγή και να προκαλέσουν μόλυνση.

Τα βακτήρια που προκαλούν συχνότερα αυτήν την κατάσταση είναι:

• Σταφυλόκοκκος
• Στρεπτόκοκκος
• Haemophilus influenzae

Η πάθηση είναι πιο συχνή στα παιδιά παρά στους ενήλικες, επειδή τα παιδιά διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης από τον τύπο του βακτηρίου που προκαλεί αυτήν την κατάσταση.

Θεραπεία της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας

Η κύρια θεραπεία για την προδιαφραγματική κυτταρίτιδα είναι μια σειρά αντιβιοτικών που χορηγούνται από το στόμα ή ενδοφλέβια (σε φλέβα).

Ο τύπος των αντιβιοτικών μπορεί να εξαρτάται από την ηλικία σας και εάν ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης είναι σε θέση να προσδιορίσει τον τύπο του βακτηρίου που προκαλεί τη μόλυνση.

Προσεπτική κυτταρίτιδα σε ενήλικες

Οι ενήλικες συνήθως λαμβάνουν αντιβιοτικά από το στόμα εκτός νοσοκομείου. Εάν δεν ανταποκριθείτε στα αντιβιοτικά ή η λοίμωξη επιδεινωθεί, μπορεί να χρειαστεί να επιστρέψετε στο νοσοκομείο και να λάβετε ενδοφλέβια αντιβιοτικά.

Τα αντιβιοτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας σε ενήλικες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• αμοξικιλλίνη/κλαβουλανικό
• κλινδαμυκίνη
• δοξυκυκλίνη
• τριμεθοπρίμη
• πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη
• κεφουροξίμη
• κεφτριαξόνη

Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα δημιουργήσει ένα σχέδιο θεραπείας με βάση τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψής σας.

Παιδιατρική προδιαφραγματική κυτταρίτιδα

Παιδιά κάτω του 1 έτους θα πρέπει να λάβουν ενδοφλέβια αντιβίωση σε νοσοκομείο. Τα IV αντιβιοτικά χορηγούνται συνήθως μέσω μιας φλέβας στο χέρι.

Μόλις τα αντιβιοτικά αρχίσουν να δρουν, μπορούν να πάνε σπίτι τους. Στο σπίτι, τα αντιβιοτικά από το στόμα συνεχίζονται για αρκετές ημέρες ακόμη.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας στα παιδιά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• αμοξικιλλίνη/κλαβουλανικό
• κλινδαμυκίνη
• δοξυκυκλίνη
• τριμεθοπρίμη
• πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη
• κεφουροξίμη
• κεφτριαξόνη

Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δημιουργούν σχέδια θεραπείας που περιγράφουν τη δοσολογία και πόσο συχνά χορηγείται το φάρμακο με βάση την ηλικία του παιδιού.

Πότε να δείτε γιατρό

Εάν έχετε κάποιο από τα συμπτώματα της προδιαφραγματικής κυτταρίτιδας, όπως ερυθρότητα και πρήξιμο του ματιού, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι απαραίτητη για την πρόληψη των επιπλοκών.

Διάγνωση της πάθησης

Ένας οφθαλμίατρος ή οπτομέτρης (και οι δύο οφθαλμίατροι) πιθανότατα θα κάνει μια φυσική εξέταση του ματιού.

Αφού ελέγξουν για σημάδια λοίμωξης, όπως ερυθρότητα, πρήξιμο και πόνο, μπορεί να ζητήσουν άλλες εξετάσεις.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αίτημα για δείγμα αίματος ή δείγμα εκκρίματος από το μάτι. Τα δείγματα αναλύονται σε εργαστήριο για να διαπιστωθεί τι είδους βακτήριο προκαλεί τη μόλυνση.

Ο οφθαλμίατρος μπορεί επίσης να παραγγείλει απεικονιστικές εξετάσεις, όπως μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία, ώστε να μπορεί να δει πόσο έχει εξαπλωθεί η λοίμωξη.

Πάρε μακριά

Η προσεπτική κυτταρίτιδα είναι μια μόλυνση του βλεφάρου που συνήθως προκαλείται από βακτήρια. Τα κύρια συμπτώματα είναι ερυθρότητα και πρήξιμο του βλεφάρου, και μερικές φορές χαμηλός πυρετός.

Η προδιαφραγματική κυτταρίτιδα συνήθως δεν είναι σοβαρή όταν αντιμετωπίζεται αμέσως. Μπορεί να εξαφανιστεί γρήγορα με αντιβιοτικά.

Ωστόσο, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται κυτταρίτιδα του κόγχου.