Ο ανείπωτος ρατσισμός στο ιατρικό σύστημα ξεπερνά τις εμπειρίες μου και μόνο.
This is Race and Medicine, μια σειρά αφιερωμένη στην αποκάλυψη της άβολης και μερικές φορές απειλητικής για τη ζωή αλήθειας για τον ρατσισμό στον τομέα της υγείας. Αναδεικνύοντας τις εμπειρίες των Μαύρων και τιμώντας τα ταξίδια υγείας τους, ατενίζουμε ένα μέλλον όπου ο ιατρικός ρατσισμός ανήκει στο παρελθόν.
Ως μαύρη μητέρα δύο παιδιών, συχνά αισθάνομαι ότι η σχέση μου με το αμερικανικό ιατρικό σύστημα καθορίστηκε αιώνες πριν γεννηθώ.
Αυτό δεν ήταν ποτέ πιο ξεκάθαρο για μένα από ό,τι κατά τη διάρκεια του μήνα πόνου που ένιωσα μετά τη γέννηση του γιου μου.
Σε κάθε σημείο ελέγχου με τον γιατρό μου, η πραγματικότητα αυτού που βίωνα αγνοούνταν επειδή τα συμπτώματά μου δεν «ταίριαζαν» στην αφήγηση μετά τον τοκετό που είχε συνηθίσει ο γιατρός μου.
Αντί για συμπονετική και επιβεβαιωτική φροντίδα, αντιμετώπισα άρνηση και δυσπιστία.
Αποδείχτηκε ότι είχα κατακρατημένο πλακούντα, μια απειλητική για τη ζωή εμπειρία που αντιμετωπίστηκε ως ασήμαντη. Μου άνοιξε τα μάτια στον ανείπωτο ρατσισμό στο ιατρικό σύστημα. Είναι μεγαλύτερο από την εμπειρία γέννησής μου μόνο.
Είναι το περιβάλλον «όλες οι ζωές έχουν σημασία» που με έκανε να νιώθω άβολα στο γραφείο του φυσιοθεραπευτή, καθώς και το προσωπικό που αρνείται συνεχώς τη σοβαρότητα του πόνου μου.
Είναι οι ξαφνικές αλλαγές στον τόνο που συμβαίνουν όταν το προσωπικό της ρεσεψιόν σε ένα ιατρείο μιλάει μαζί μου εναντίον των λευκών ομολόγων μου.
Και είναι αναμφίβολα η διαφορά στη μεταχείριση που λαμβάνω όταν φοράω τη βέρα μου σε ένα ραντεβού, ειδικά αν είναι παρόντα τα παιδιά μου.
Η Rachel M. Bond, MD, FACC, ειδική στην καρδιά και την πρόληψη των γυναικών που είναι η διευθύντρια συστήματος του Women’s Heart Health Program στο Dignity Health στην Αριζόνα, λέει ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ των ασθενών και των γιατρών τους είναι μια ουσιαστική πτυχή της πρόληψης ασθενειών και της βελτίωσης των αποτελεσμάτων υγείας .
«Οι ανισότητες στην υγειονομική περίθαλψη δεν βασίζονται αποκλειστικά στη φυλή ως παράγοντα κινδύνου, αλλά κυρίως στον ρατσισμό ως παράγοντα κινδύνου. Ο ρατσισμός είναι μια κρίση δημόσιας υγείας που πρέπει να εξαλείψουμε για να παρέχουμε ίση και ποιοτική περίθαλψη», λέει ο Bond στο Healthline.
Σημειώνει ότι υπάρχει ιστορικό κακομεταχείρισης στην ιατρική. Ένα από τα πιο διαβόητα παραδείγματα είναι το
Αυτή η ιστορία έχει διαμορφώσει από καιρό τη σχέση μεταξύ των έγχρωμων ανθρώπων και της ιατρικής βιομηχανίας.
Περισσότερο από ιατρική σχολή
Στον σχεδόν αιώνα από εκείνη τη διαβόητη μελέτη, λίγοι επαγγελματίες ιατροί έχουν κάνει την προσωπική ανάπτυξη ή την αντιρατσιστική εκπαίδευση που απαιτείται για να αντιμετωπίζουν τους Μαύρους, τους Ιθαγενείς και τους Έγχρωμους (BIPOC) με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Αυτοί που έχουν μοιράζονται ισχυροί
Μια ανασκόπηση του 2009 σχετικά με την πολιτιστική ικανότητα στις ιατρικές σχολές σημείωσε ότι μόνο 2 από τα 34 προγράμματα σπουδών αφορούσαν συζητήσεις για τον ρατσισμό.
Οι προσπάθειες για στροφή προς τη φυλετική ένταξη έχουν συχνά νόημα, αλλά συνήθως επικεντρώνονται στους αριθμούς εισδοχής χωρίς να δίνουν πολλή σκέψη στο τι χρειάζεται για να υποστηρίξει πραγματικά ένα πιο ποικιλόμορφο φοιτητικό σώμα.
Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε πρωτοσέλιδα των Μαύρων Αμερικανών που πεθαίνουν λόγω έλλειψης πρόσβασης στην περίθαλψη.
Αυτές οι σπαρακτικές ιστορίες με έχουν διδάξει ότι το να έχω έναν «καλό» γιατρό δεν αρκεί. Έγχρωμοι άνθρωποι σε όλη τη χώρα, ειδικά
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι επαγγελματίες υγείας που έχουν κάνει μια ενεργή προσπάθεια να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους σχετικά με την κληρονομιά της απανθρωποποίησης που έχουν βιώσει οι έγχρωμοι άνθρωποι στις αλληλεπιδράσεις τους με το ιατρικό σύστημα.
Τώρα που είμαι επίσης υπεύθυνος για τη διαχείριση της ιατρικής περίθαλψης των παιδιών μου που περιλαμβάνει χρόνιες ανησυχίες για την υγεία, το να βλέπω έναν γιατρό μου φέρνει περισσότερο άγχος από ποτέ.
Κάθε ραντεβού στο ημερολόγιό μου μου θυμίζει ότι προετοιμάζομαι για την τελευταία μάχη σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο που οι Μαύροι Αμερικανοί πολεμούν εδώ και αιώνες.
Βρείτε ένα δίκτυο
Δεν είναι υπερβολή να προτείνετε ότι ο γιατρός σας είναι μια από τις πιο σημαντικές σχέσεις στη ζωή σας. Μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε ζήτημα ζωής και θανάτου.
Ταυτόχρονα, η ιστορία μεταξύ της ιατρικής κοινότητας και των έγχρωμων ανθρώπων μπορεί να κάνει αυτή τη σχέση επιβαρυντική, εκφοβιστική, ακόμη και αδύνατη.
Η συνομιλία με τους έγχρωμους αγαπημένους σας σχετικά με τις εμπειρίες τους από πρώτο χέρι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ακούσετε πώς οι διαφορετικοί επαγγελματίες αντιμετωπίζουν τους ασθενείς τους.
Ο Μποντ προτείνει ότι η αναζήτηση επαγγελματιών γιατρών που βρίσκονται σε κοινότητα με έγχρωμους γιατρούς θα μπορούσε να είναι ένας παραγνωρισμένος τρόπος σύνδεσης με φυλετικά ικανούς επαγγελματίες γιατρούς.
«Γνωρίζουμε ότι παρόλο που η μεγαλύτερη άνεση αισθάνεται όταν ο κλινικός ιατρός έχει το ίδιο υπόβαθρο με τον ασθενή, εάν έχετε μια σειρά κλινικών γιατρών που εργάζονται με μια ισχυρή ομάδα έγχρωμων γιατρών, αυτό μπορεί να τους κάνει πιο ενσυναίσθητους και να κατανοήσουν την ανισότητες που αντιμετωπίζουν και πιο πολιτιστικά ευαίσθητοι στις ανάγκες τους», λέει ο Bond.
Για πολλούς ανθρώπους, όπως εγώ, δεν είναι πάντα δυνατό να έχουν πρόσβαση σε έναν πάροχο που μοιάζει με εσάς.
Ωστόσο, πολλές επαγγελματικές οργανώσεις συζητούν για τη διάχυτη παρουσία του ρατσισμού στην ιατρική.
Όταν αναζητάτε έναν νέο πάροχο ή ελέγχετε τους τρέχοντες παρόχους, προσπαθήστε να μάθετε τα ενδιαφέροντά τους καθώς και τυχόν συνδρομές με ομάδες συνάφειας που έχουν.
Προσέξτε για κόκκινες σημαίες
Η σιωπηρή μεροληψία στην υγειονομική περίθαλψη είναι
«Εάν είστε έγχρωμος ασθενής και παρατηρήσετε ότι ο κλινικός σας γιατρός δεν είναι πρόθυμος να απαντήσει στις ανησυχίες σας, όπως βασικές ερωτήσεις για την καλύτερη αξιολόγηση της παιδείας σας για την υγεία, δεν είναι πρόθυμος να χρησιμοποιήσει μεταφραστή εάν τα αγγλικά δεν είναι η μητρική σας γλώσσα ή δεν είναι πρόθυμος να σας δώσει την ίδια φροντίδα που μπορεί να έχουν λάβει οι φίλοι ή η οικογένειά σας διαφορετικής φυλετικής καταγωγής, τότε μπορεί να θέλετε να ζητήσετε τη γνώμη ενός άλλου κλινικού γιατρού», λέει ο Bond.
Ενώ οι έγχρωμοι ιατροί προσπαθούν να αλλάξουν την κουλτούρα εκ των έσω, υπάρχει ένα πραγματικά φοβερό προσπάθεια με κυρίως μαύρους επαγγελματίες υγείας που χρησιμοποιούν το hashtag #EndTheDisparity για να επιστήσουν την προσοχή στους τρόπους με τους οποίους το ιατρικό σύστημα αποτυγχάνει τους έγχρωμους ασθενείς.
Είναι επίσης σημαντικό οι ασθενείς να συνηγορούν για τον εαυτό τους.
Θυμηθείτε ότι είστε ο ειδικός στη δική σας εμπειρία. Βαθιά μέσα σου, ξέρεις αν κάποιος σε κακομεταχειρίζεται. Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας.
Μίλα
Μου πήρε 5 χρόνια για να παραδεχτώ ότι έπρεπε να κάνω μια καταγγελία αφού τόσοι πολλοί γιατροί μου είπαν ότι ο πόνος που ένιωσα μετά τον τοκετό δεν ήταν τίποτα.
Εκείνη την εποχή, ήμουν πολύ δειλή και φοβόμουν ότι θα με αγνοούσαν ξανά. Νόμιζα ότι η συνέχεια θα έκανε το τραύμα αυτής της εμπειρίας να υποχωρήσει πιο γρήγορα. Εκανα λάθος.
Αυτές τις μέρες, γυναίκες απευθύνονται σε εμένα αναζητώντας κοινότητα με κάποιον που κατανοεί τη φρικτή εμπειρία του κατακρατημένου πλακούντα. Τους λέω να μιλήσουν.
Η αναφορά κακομεταχείρισης είναι κεντρικής σημασίας για τη διαδικασία επούλωσης για την αντιμετώπιση τραυματικών ιατρικών εμπειριών. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι μιλώντας, όχι μόνο απελευθερώνετε τον εαυτό σας. Ίσως σώζετε και άλλους από το να έχουν παρόμοια μοίρα.
Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία θα πρέπει να εξασκείται πολύ πριν βρεθείτε σε επείγουσα διαδικασία.
Εάν δεν αισθάνεστε άνετα να πείτε στον πάροχο σας ότι η φροντίδα που σας παρέχει δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας ή εάν αισθάνεστε ότι η φωνή σας αποσιωπάται, δεν χρειάζεται να μείνετε.
Κάντε μια καταγγελία και φύγετε.
Πόροι όπως η εφαρμογή Irth σάς επιτρέπουν να αφήνετε κριτικές για τις εμπειρίες σας σχετικά με την προκατάληψη στην υγειονομική περίθαλψη. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ τους. Κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ανασφαλής όταν αναζητά φροντίδα.
Μπορείτε επίσης να ζητήσετε από το γιατρό σας να εισαγάγει το αίτημά σας στον ιατρικό σας φάκελο για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι τεκμηριωμένα. Αυτό μπορεί ακόμη και να ενθαρρύνει έναν γιατρό που είναι απρόθυμος να παράσχει μια συγκεκριμένη θεραπεία για να επανεξετάσει τη θέση του.
Είναι εντάξει να αναζητάτε παρόχους Μαύρων
Μετά από 6 χρόνια ζωής στο Mountain West, δυστυχώς έχω συνηθίσει να λαμβάνω κατώτερη φροντίδα από επαγγελματίες γιατρούς που είναι ανεπαρκώς προετοιμασμένοι ή ακόμη και απρόθυμοι να ασχοληθούν με το πώς ο ρατσισμός διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρώ με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.
Το άγχος μου για αυτές τις αλληλεπιδράσεις συνήθως αρχίζει να δημιουργείται από την αίθουσα αναμονής προς τα εμπρός. Αν είχα περισσότερες επιλογές, θα ήθελα να ζητήσω υποστήριξη από κάποιον έγχρωμο.
Έχω αποδεχτεί ότι τα έγχρωμα άτομα που αναζητούν μη λευκούς επαγγελματίες γιατρούς δεν είναι το πρόβλημα. Οι επαγγελματίες γιατροί που αρνούνται να ενοχληθούν να παρέχουν ποιοτική φροντίδα στην BIPOC είναι οι πραγματικός πρόβλημα.
Δεν χρειάζεται να αισθάνεστε ένοχοι που σκόπιμα αναζητάτε έγχρωμους γιατρούς.
«Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν υπάρχει συμφωνία στη φυλή του ασθενούς και του κλινικού γιατρού, υπάρχει ένα βελτιωμένο επίπεδο εμπιστοσύνης που οδηγεί σε καλύτερη συμμόρφωση, παρακολούθηση και γενικά αποτελέσματα υγείας», λέει ο Bond.
Προκαταρκτική έρευνα έχει τεκμηριώσει ότι συγκεκριμένοι πληθυσμοί, όπως οι μαύροι άνδρες, αναφέρουν καλύτερα αποτελέσματα υγείας όταν έχουν πρόσβαση σε μαύρους παρόχους. Αυτή η αλήθεια είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι η αντιπροσώπευση έχει σημασία.
Βρίσκοντας φροντίδα και θεραπεία
Το ιατρικό τραύμα αλλάζει τον τρόπο που αλληλεπιδράτε με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να νιώσω ότι έχω θεραπευτεί από τις αρνητικές εμπειρίες που είχα τα τελευταία 5 χρόνια.
Ταυτόχρονα, είμαι πλέον αρκετά δυνατός ώστε να γνωρίζω ότι έχω ένα επίπεδο επιλογής σε αυτό που είμαι διατεθειμένος να δεχτώ από έναν επαγγελματία ιατρό.
Και αρνούμαι να υποφέρω ποτέ ξανά στη σιωπή.
A. Rochaun Meadows-Fernandez είναι μια βραβευμένη συγγραφέας, ομιλήτρια και ακτιβίστρια που εργάζεται για να ενισχύσει τις φωνές των μαύρων γυναικών στον κυρίαρχο διάλογο, ειδικά σε συζητήσεις για την υγεία και την ανατροφή των παιδιών. Είναι επίσης η ιδρύτρια του #FreeBlackMotherhood κίνηση.
Discussion about this post