Φάρμακα που πρέπει να αποφεύγετε ή να χρησιμοποιείτε με προσοχή εάν έχετε Πάρκινσον

Τα αντιψυχωσικά είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας καταστάσεων ψυχικής υγείας που περιλαμβάνουν ψύχωση. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• σχιζοφρένεια
• διπολική διαταραχή
• σοβαρή κατάθλιψη

Ορισμένα αντιψυχωσικά μπλοκάρουν τους υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι η ντοπαμίνη δεν μπορεί να δεσμευτεί και να δράσει μέσω αυτών.

Επειδή τα κινητικά συμπτώματα της PD προκαλούνται από χαμηλά επίπεδα ντοπαμίνης, η χρήση αντιψυχωσικών μπορεί να επιδεινώσει αυτά τα συμπτώματα.

Η ψύχωση, συμπεριλαμβανομένων των ψευδαισθήσεων και των παραληρημάτων, επηρεάζει περίπου το 20%-40% των ατόμων με PD.

Το Pimavanserin (Nuplazid) είναι ένα αντιψυχωσικό φάρμακο ειδικά εγκρίθηκε για τη θεραπεία της σχετιζόμενης με PD ψύχωση.

Το Ίδρυμα Πάρκινσον σημειώνει επίσης ότι τα άτυπα αντιψυχωσικά κλοζαπίνη (Clozaril) και κουετιαπίνη (Seroquel) μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για ψύχωση που σχετίζεται με PD.

Για τη μείωση του πόνου χρησιμοποιούνται ναρκωτικά και αναλγητικά. Μερικά από αυτά τα φάρμακα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με φάρμακα PD που ονομάζονται αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης Β (ΜΑΟ-Β).

Οι αναστολείς ΜΑΟ-Β μπλοκάρουν ένα ένζυμο που διασπά την ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, οδηγώντας σε αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Οι αναστολείς ΜΑΟ-Β που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της PD είναι:

• σελεγιλίνη (Eldepryl, Deprenyl, Zelapar)
• ρασαγιλίνη (Azilect)
• σαφιναμίδη (Xadago)

Η χρήση αναστολέων ΜΑΟ-Β με ορισμένα ναρκωτικά ή αναλγητικά αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου σεροτονίνης. Αυτή είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση όπου τα επίπεδα σεροτονίνης στο σώμα είναι πολύ υψηλά.

Εάν έχετε PD και πρέπει να χρησιμοποιήσετε αναλγητικά φάρμακα, μιλήστε με το γιατρό σας για επιλογές που θα είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές για εσάς.

Τα αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία παθήσεων ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη και το άγχος.

Ορισμένα αντικαταθλιπτικά μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τους αναστολείς ΜΑΟ-Β σελεγιλίνη, ρασαγιλίνη και σαφιναμίδη. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα υψηλή αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Άλλα, όπως το φυτικό συμπλήρωμα St. John’s wort, μπλοκάρουν τους υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει τα κινητικά συμπτώματα της PD.

Η κατάθλιψη είναι συχνή στην PD, επηρεάζοντας τουλάχιστον το 50% των ατόμων που ζουν με PD. Μερικά από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια για τη θεραπεία της κατάθλιψης σε άτομα με PD είναι:

• εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) όπως η σιταλοπράμη (Celexa) και η σερτραλίνη (Zoloft)

• αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης (SNRIs) όπως η βενλαφαξίνη (Effexor)

• μιρταζαπίνη (Remeron)

Συνήθως δεν συνιστάται η χορήγηση αναστολέα SSRI και ΜΑΟ-Β μαζί λόγω του κινδύνου συνδρόμου σεροτονίνης. Ωστόσο, όταν το πιθανό όφελος υπερτερεί του κινδύνου, ένας γιατρός μπορεί να τα συνταγογραφήσει μαζί σε χαμηλότερες δόσεις και να παρακολουθεί στενά για συμπτώματα του συνδρόμου σεροτονίνης.

Μια μελέτη του 2018, η οποία εξέτασε πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ αναστολέων ΜΑΟ-Β και SSRI, διαπίστωσε ότι το σύνδρομο σερατονίνης εμφανίζεται σπάνια, εφόσον ο ασθενής δεν παίρνει περισσότερο από τη συνιστώμενη δόση και ο SSRI συνταγογραφείται στο χαμηλότερο άκρο του θεραπευτικού εύρους .

Οι μη ιατρικές θεραπείες όπως η ψυχοθεραπεία ή η ηλεκτροσπασμοθεραπεία μπορεί επίσης να είναι ευεργετικές για άτομα με PD και κατάθλιψη.

Ορισμένοι τύποι φαρμάκων για το κρύο και την αλλεργία, όπως τα κατασταλτικά του βήχα και τα αποσυμφορητικά ή διεγερτικά, αλληλεπιδρούν με φάρμακα για την PD.

Συγκεκριμένα, αυτά τα φάρμακα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τους αναστολείς MAO-B σελεγιλίνη, ρασαγιλίνη και σαφιναμίδη. Αυτό μπορεί να αποτρέψει τη σωστή λειτουργία αυτών των φαρμάκων και μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο παρενεργειών.

Εάν αγοράζετε φάρμακα για το κρύο ή την αλλεργία, το κλειδί είναι να διαβάσετε προσεκτικά τις ετικέτες και να αποφύγετε προϊόντα που περιέχουν οποιοδήποτε από τα παραπάνω δραστικά συστατικά.

Ο γιατρός σας είναι επίσης μια εξαιρετική πηγή για να προτείνει εναλλακτικά φάρμακα για το κρυολόγημα και την αλλεργία που δεν θα αλληλεπιδράσουν με τα φάρμακά σας για PD.

Τα αντιεμετικά βοηθούν στην ανακούφιση της ναυτίας και του εμέτου. Μια ποικιλία από αυτά τα φάρμακα μπορεί να εμποδίσει τους υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, οδηγώντας σε επιδείνωση των κινητικών συμπτωμάτων της PD.

Το φάρμακο κατά της ναυτίας που χρησιμοποιείται πιο συχνά με την PD είναι η ονδανσετρόνη (Zofran).

Τα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση βοηθούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης σε άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση.

Η μεθυλντόπα (Aldomet) μπορεί να επηρεάσει ένα ένζυμο που μετατρέπει τη λεβοντόπα, ένα πολύ κοινό φάρμακο για την PD, σε ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Όταν συμβεί αυτό, σημαίνει ότι η λεβοντόπα μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική στη διαχείριση των συμπτωμάτων PD σας.

Εν τω μεταξύ, η ρεζερπίνη (Serpalan) μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, που σημαίνει ότι μπορεί να επιδεινώσει τα κινητικά συμπτώματα της PD.

Αν έχεις ΠΔ, είναι πολλά εναλλακτικά φάρμακα για την αρτηριακή πίεση που μπορείτε να συζητήσετε με το γιατρό σας. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν β-αναστολείς, αναστολείς ΜΕΑ και ARB.

Τα μυοχαλαρωτικά μπορούν να βοηθήσουν με μυϊκούς πόνους και σπασμούς. Το μυοχαλαρωτικό κυκλοβενζαπρίνη (Flexeril) μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους αναστολείς ΜΑΟ-Β σελεγιλίνη, ρασαγιλίνη και σαφιναμίδη και να προκαλέσει επικίνδυνα υψηλή αρτηριακή πίεση.

Εάν έχετε PD, υπάρχουν άλλα μυοχαλαρωτικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί της κυκλοβενζαπρίνης.

Επιπλέον, εάν έχετε PD και αντιμετωπίζετε επαναλαμβανόμενους μυϊκούς σπασμούς ή κράμπες (δυστονία), άλλες θεραπείες μπορεί να είναι ευεργετικές, όπως:

• προσαρμόζοντας τη δόση ή τη συχνότητα των φαρμάκων σας για PD
• δοκιμάζοντας ενέσεις μπότοξ
• συμμετοχή σε φυσικοθεραπεία ή εργοθεραπεία
• χρησιμοποιώντας βαθιά εγκεφαλική διέγερση

Υπάρχουν διάφοροι τύποι φαρμάκων που πρέπει να αποφεύγονται ή να χρησιμοποιούνται με προσοχή εάν έχετε PD. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτά τα φάρμακα μπορεί να αλληλεπιδράσουν με τα φάρμακά σας για PD ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματά σας για PD.

Εάν έχετε PD, είναι σημαντικό να έχετε μια ανοιχτή συζήτηση με το γιατρό σας σχετικά με τα φάρμακα που πρέπει να αποφεύγετε ή να χρησιμοποιείτε με προσοχή. Αυτό περιλαμβάνει τόσο συνταγογραφούμενα φάρμακα όσο και φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή.

Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχουν εναλλακτικά φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να συστήσει εναλλακτικά φάρμακα που δεν αλληλεπιδρούν με τα φάρμακά σας για PD ή δεν επιδεινώνουν τα συμπτώματά σας.