Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης κληρονομικού αγγειοοιδήματος;

Οι μεταλλάξεις συμβαίνουν στο ΣΕΡΠΙΝΓΚ1 γονίδιο

Η φλεγμονή είναι η φυσιολογική απόκριση του σώματός σας σε μόλυνση, ερεθισμό ή τραυματισμό.

Σε κάποιο σημείο, το σώμα σας πρέπει να είναι σε θέση να ελέγξει τη φλεγμονή γιατί η υπερβολική ποσότητα μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι HAE. Οι δύο πιο συνηθισμένοι τύποι HAE (τύποι 1 και 2) προκαλούνται από μεταλλάξεις (λάθη) σε ένα γονίδιο που ονομάζεται ΣΕΡΠΙΝΓΚ1. Αυτό το γονίδιο βρίσκεται στο χρωμόσωμα 11.

Αυτό το γονίδιο παρέχει οδηγίες για την παραγωγή της πρωτεΐνης αναστολέα εστεράσης C1 (C1-INH). Η C1-INH βοηθά στη μείωση της φλεγμονής εμποδίζοντας τη δραστηριότητα των πρωτεϊνών που προάγουν τη φλεγμονή.

Τα επίπεδα αναστολέα εστεράσης C1 μειώνονται σε ποσότητα ή λειτουργία

Η μετάλλαξη που προκαλεί HAE μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των επιπέδων C1-INH στο αίμα (τύπος 1). Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε C1-INH που δεν λειτουργεί σωστά, παρά το φυσιολογικό επίπεδο C1-INH (τύπος 2).

Κάτι προκαλεί ζήτηση για αναστολέα εστεράσης C1

Σε κάποιο σημείο, το σώμα σας θα χρειαστεί C1-INH για να βοηθήσει στον έλεγχο της φλεγμονής. Ορισμένες επιθέσεις HAE συμβαίνουν χωρίς σαφή λόγο. Υπάρχουν επίσης παράγοντες που αυξάνουν τις ανάγκες του σώματός σας για C1-INH. Τα ερεθίσματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά κοινά ερεθίσματα περιλαμβάνουν:

• επαναλαμβανόμενη
  φυσικές δραστηριότητες
• δραστηριότητες
  που δημιουργούν πίεση σε μια περιοχή του σώματος
• πάγωμα
  καιρικές συνθήκες ή αλλαγές στον καιρό
• υψηλός
  έκθεση στον ήλιο
• έντομο
  δαγκώματα
• Συναισθηματική
  στρες
• λοιμώξεις
  ή άλλες ασθένειες
• χειρουργική επέμβαση
• οδοντιατρικός
  διαδικασίες
• ορμονική
  αλλαγές
• βέβαιος
  τρόφιμα, όπως ξηρούς καρπούς ή γάλα
• αίμα
  φάρμακα που μειώνουν την πίεση, γνωστά ως αναστολείς ΜΕΑ

Εάν έχετε HAE, δεν έχετε αρκετή C1-INH στο αίμα σας για να ελέγξετε τη φλεγμονή.

Η καλλικρεΐνη ενεργοποιείται

Το επόμενο βήμα στην αλυσίδα των γεγονότων που οδηγούν σε μια επίθεση ΗΑΕ περιλαμβάνει ένα ένζυμο στο αίμα γνωστό ως καλλικρεΐνη. Η C1-INH καταστέλλει την καλλικρεΐνη.

Χωρίς αρκετό C1-INH, η δραστηριότητα της καλλικρεΐνης δεν αναστέλλεται. Η καλλικρεΐνη στη συνέχεια διασπά (διαχωρίζει) ένα υπόστρωμα γνωστό ως κινινογόνο υψηλού μοριακού βάρους.

Παράγονται υπερβολικές ποσότητες βραδυκινίνης

Όταν η καλλικρεΐνη διασπά το κινινογόνο, οδηγεί σε ένα πεπτίδιο γνωστό ως βραδυκινίνη. Η βραδυκινίνη είναι ένα αγγειοδιασταλτικό, μια ένωση που ανοίγει (διαστέλλει) τον αυλό των αιμοφόρων αγγείων. Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης HAE, παράγονται υπερβολικές ποσότητες βραδυκινίνης.

Τα αιμοφόρα αγγεία διαρρέουν πάρα πολύ υγρό

Η βραδυκινίνη επιτρέπει περισσότερο υγρό να περάσει μέσω των αιμοφόρων αγγείων στους ιστούς του σώματος. Αυτή η διαρροή και η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων που προκαλεί οδηγεί επίσης σε χαμηλότερη αρτηριακή πίεση.

Το υγρό συσσωρεύεται στους ιστούς του σώματος

Χωρίς αρκετό C1-INH για τον έλεγχο αυτής της διαδικασίας, συσσωρεύεται υγρό στους υποδόριους ιστούς του σώματος.

Εμφανίζεται οίδημα

Η περίσσεια υγρού έχει ως αποτέλεσμα τα επεισόδια σοβαρού οιδήματος που παρατηρούνται σε άτομα με HAE.

Τι συμβαίνει στον τύπο 3 HAE

Ένας τρίτος, πολύ σπάνιος τύπος HAE (τύπου 3), συμβαίνει σε διαφορετικό θέμα. Ο τύπος 3 είναι το αποτέλεσμα μιας μετάλλαξης σε ένα διαφορετικό γονίδιο, που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 5, που ονομάζεται F12.

Αυτό το γονίδιο παρέχει οδηγίες για τη δημιουργία μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται παράγοντας πήξης XII. Αυτή η πρωτεΐνη εμπλέκεται στην πήξη του αίματος και επίσης υπεύθυνη για την τόνωση της φλεγμονής.

Μια μετάλλαξη στο F12 γονίδιο δημιουργεί μια πρωτεΐνη παράγοντα XII με αυξημένη δραστηριότητα. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί την παραγωγή περισσότερης βραδυκινίνης. Όπως οι τύποι 1 και 2, η αύξηση της βραδυκινίνης κάνει τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων να διαρρέουν ανεξέλεγκτα. Αυτό οδηγεί σε επεισόδια οιδήματος.

Αντιμετώπιση της επίθεσης

Η γνώση του τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης HAE έχει οδηγήσει σε βελτιώσεις στις θεραπείες.

Για να σταματήσει η συσσώρευση υγρών, τα άτομα με HAE πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα. Τα φάρμακα HAE είτε αποτρέπουν το πρήξιμο είτε αυξάνουν την ποσότητα C1-INH στο αίμα.

Αυτά περιλαμβάνουν:

• ένα
  άμεση έγχυση δωρεάτος φρέσκου κατεψυγμένου πλάσματος (το οποίο περιέχει C1 εστεράση
  ανασταλτικός παράγοντας)
• φάρμακα
  που αντικαθιστούν το C1-INH στο
  το αίμα (σε αυτά περιλαμβάνονται οι Berinert, Ruconest, Haegarda και Cinryze)
• ανδρογόνο
  θεραπεία, όπως ένα φάρμακο που ονομάζεται δαναζόλη, το οποίο μπορεί να αυξήσει την ποσότητα του αναστολέα εστεράσης C1-INH που παράγεται
  από το συκώτι σας
• ecallantide
  (Kalbitor), ένα φάρμακο που αναστέλλει τη διάσπαση της καλλικρεΐνης, αποτρέποντας έτσι
  την παραγωγή βραδυκινίνης
• icatibant
  (Firazyr), το οποίο σταματά τη δέσμευση της βραδυκινίνης στον υποδοχέα της (βραδυκινίνη Β2
  ανταγωνιστής υποδοχέα)

Όπως μπορείτε να δείτε, μια επίθεση HAE συμβαίνει διαφορετικά από μια αλλεργική αντίδραση. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αλλεργικών αντιδράσεων, όπως τα αντιισταμινικά, τα κορτικοστεροειδή και η επινεφρίνη, δεν θα λειτουργήσουν σε μια επίθεση ΗΑΕ.