Τι προκαλεί το βάδισμα με κωπηλασία;

Τι είναι ο κωπηλατικός βηματισμός;

Εγκυμοσύνη

Οι βηματισμοί με κωπηλασία παρατηρούνται συνήθως σε έγκυες γυναίκες, ειδικά κατά το τρίτο τρίμηνο. Πολλά πράγματα μπορούν να το προκαλέσουν.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου σας, το σώμα σας αρχίζει να παράγει χαλαρίνη, μια ορμόνη που χαλαρώνει τις αρθρώσεις και τους συνδέσμους στη λεκάνη σας, επιτρέποντάς της να διευρύνει. Μια ευρύτερη λεκάνη κάνει τον τοκετό και τον τοκετό ευκολότερο και ασφαλέστερο, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει τον τρόπο που περπατάτε. Εκτός από τη χαλάρωση, η πίεση προς τα κάτω από το αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί επίσης να διευρύνει τη λεκάνη σας.

Στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, το στομάχι σας αρχίζει να προεξέχει σημαντικά, γεγονός που μπορεί να εκτινάξει το κέντρο βάρους σας και να δυσκολέψει την ισορροπία, ειδικά όταν περπατάτε. Η σπονδυλική στήλη και η λεκάνη σας μπορεί επίσης να αρχίσουν να καμπυλώνουν για να στηρίξουν το στομάχι σας που μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να γέρνετε ελαφρά προς τα πίσω ενώ στέκεστε ή περπατάτε. Και οι δύο αυτοί παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν βάδισμα με κωπηλασία.

Το να βαδίζεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι φυσιολογικό και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, μπορεί ακόμη και να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης. Οι βηματισμοί τείνουν να εξαφανίζονται μετά τον τοκετό, αλλά μπορεί να συνεχίσετε να το κάνετε αρκετοί μήνες.

Άλλες αιτίες

Ηλικία

Τα περισσότερα μικρά παιδιά, ειδικά τα νήπια, δεν περπατούν όπως κάνουν οι ενήλικες. Χρειάζεται χρόνος για να τελειοποιηθούν οι μηχανισμοί του περπατήματος και της ισορροπίας. Σε παιδιά ηλικίας 2 ετών και κάτω, τα κοντά βήματα και το βάδισμα με κωπηλασία είναι φυσιολογικά. Ωστόσο, ένα βάδισμα με κωπηλασία που δεν υποχωρεί μέχρι την ηλικία των 3 ετών μπορεί να είναι σημάδι υποκείμενου προβλήματος, ειδικά εάν συνοδεύεται από:

• περπάτημα στις μύτες των ποδιών ή περπάτημα στις μπάλες των ποδιών
• ένα στομάχι που προεξέχει
• πτώση, ή παραπάτημα
• χαμηλή αντοχή

Το βάδισμα σε ένα παιδί άνω των 3 ετών μπορεί να είναι σύμπτωμα:

• μυική δυστροφία
• εγκεφαλική παράλυση
• συγγενής δυσπλασία ισχίου
• οσφυϊκή λόρδωση

Μερικές από αυτές τις καταστάσεις, όπως η οσφυϊκή λόρδωση, συχνά υποχωρούν από μόνες τους. Ωστόσο, άλλα απαιτούν θεραπεία, επομένως είναι καλύτερο να συνεργαστείτε με τον παιδίατρο του παιδιού σας για να ανακαλύψετε την υποκείμενη αιτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί σας μπορεί απλώς να χρειαστεί να συνεργαστεί με έναν φυσιοθεραπευτή.

Μυική δυστροφία

Η μυϊκή δυστροφία (ΜΔ) αναφέρεται σε μια ομάδα σπάνιων ασθενειών που αποδυναμώνουν τους μύες, προκαλώντας τη διάσπασή τους με την πάροδο του χρόνου. Το βάδισμα με κωπηλασία είναι σύμπτωμα πολλών τύπων MD, όπως:

• Duchenne MD. Αυτή η διαταραχή εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα αγόρια και επηρεάζει τα χέρια, τα πόδια και τη λεκάνη. Ένα από τα πρώτα σημάδια είναι ότι δυσκολεύεστε να σέρνεστε ή να σηκώνεστε από το πάτωμα. Το Duchenne MD διαγιγνώσκεται στην πρώιμη παιδική ηλικία.
• Becker MD. Αυτή η κατάσταση είναι επίσης πιο συχνή στα αγόρια και είναι μια ηπιότερη μορφή της MD Duchenne. Επηρεάζει τους μύες των ώμων, της λεκάνης, των γοφών και των μηρών. Το Becker MD διαγιγνώσκεται συχνά στα τέλη της παιδικής ηλικίας ή στην πρώιμη εφηβεία.

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την MD, υπάρχουν πολλές επιλογές για την επιβράδυνση της εξέλιξής της και τη βελτίωση της κινητικότητας. Αυτά περιλαμβάνουν:

• βοηθητικές συσκευές

• προπόνηση βάδισης, ένα είδος φυσικοθεραπείας

• φαρμακευτική αγωγή
• χειρουργική επέμβαση

Βρεφική δυσπλασία ισχίου

Οι αρθρώσεις του ισχίου ορισμένων μωρών δεν αναπτύσσονται όπως θα έπρεπε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ρηχές υποδοχές ισχίου που καθιστούν το εξάρθρημα του ισχίου πολύ πιο πιθανό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σύνδεσμοι που συγκρατούν την άρθρωση του ισχίου μπορεί επίσης να είναι χαλαροί, οδηγώντας σε αστάθεια. Η δυσπλασία του ισχίου του βρέφους μπορεί να είναι παρούσα κατά τη γέννηση ή να αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πολύ σφιχτή συμφόρηση μπορεί επίσης να προκαλέσει δυσπλασία ισχίου σε βρέφη.

Πρόσθετα συμπτώματα δυσπλασίας ισχίου βρέφους περιλαμβάνουν:

• πόδια διαφορετικού μήκους
• κουτσό ή περπάτημα στις μύτες των ποδιών
• μειωμένη κινητικότητα ή ευλυγισία στο ένα πόδι ή στη μία πλευρά του σώματος
• ανομοιόμορφες πτυχές του δέρματος στους μηρούς

Οι παιδίατροι συνήθως εξετάζουν για δυσπλασία ισχίου βρέφους κατά τη γέννηση και κατά τη διάρκεια τακτικών εξετάσεων για τον πρώτο χρόνο. Εάν εντοπιστεί νωρίς, μπορεί συνήθως να αντιμετωπιστεί με βοηθητικές συσκευές, όπως λουρί ή νάρθηκα. Τα μεγαλύτερα βρέφη μπορεί να χρειαστούν γύψο σώματος ή χειρουργική επέμβαση για σωστή θεραπεία.

Μυϊκή ατροφία της σπονδυλικής στήλης

Η νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA) είναι μια κληρονομική νευρολογική διαταραχή. Προκαλεί επιδείνωση των κινητικών νευρώνων του νωτιαίου μυελού σας, με αποτέλεσμα μυϊκή αδυναμία και άλλα συμπτώματα. Μια μορφή SMA, που ονομάζεται αυτοσωμική κυρίαρχη νωτιαία μυϊκή ατροφία με υπεροχή των κάτω άκρων, προκαλεί μυϊκή αδυναμία και απώλεια μυϊκού ιστού στους μηρούς σας. Αυτή η μορφή SMA είναι σπάνια και συνήθως ξεκινά στην πρώιμη παιδική ηλικία.

Εκτός από το βάδισμα με κωπηλασία, η αυτοσωμική κυρίαρχη μυϊκή ατροφία της σπονδυλικής στήλης με υπεροχή των κάτω άκρων μπορεί επίσης να προκαλέσει:

• παραμορφώσεις ποδιών
• υψηλός ή χαμηλός μυϊκός τόνος
• υπερβολική καμπύλη στο κάτω μέρος της πλάτης
• αναπνευστικά προβλήματα
• μικρό μέγεθος κεφαλιού

Δεν υπάρχει θεραπεία για το SMA, αλλά η φαρμακευτική αγωγή, η φυσικοθεραπεία και η χειρουργική επέμβαση μπορούν όλα να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για να καταλάβετε τι προκαλεί το βάδισμα με κωπηλασία. Αφού ελέγξει για τυχόν πρόσθετα συμπτώματα μέσω φυσικής εξέτασης, ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

• γενετικό τεστ για την αναζήτηση συγκεκριμένων δεικτών ασθένειας
• βιοψία μυών για έλεγχο μυϊκών διαταραχών
• ενζυμική εξέταση αίματος για τον έλεγχο των αυξημένων επιπέδων της κινάσης της κρεατίνης, ένα σημάδι της MD
• υπερηχογράφημα για να αναζητήσετε έλεγχο για δυσπλασία ισχίου

Η κατώτατη γραμμή

Το βάδισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, το οποίο συνήθως εξαφανίζεται λίγο μετά τη γέννηση του μωρού ή κατά τους επόμενους αρκετούς μήνες. Είναι επίσης συχνό σε παιδιά κάτω των 2 ετών και συχνά υποχωρεί από μόνο του. Εάν δεν το κάνει, μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας υποκείμενης πάθησης, όπως η MD ή η δυσπλασία του ισχίου του βρέφους.