ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Η υπερκινητικότητα είναι μια κατάσταση ασυνήθιστα ή ασυνήθιστα ενεργού. Συχνά είναι δύσκολο να το διαχειριστείς για άτομα γύρω από το άτομο που είναι υπερκινητικά, όπως δάσκαλοι, εργοδότες και γονείς.
Εάν έχετε υπερκινητικότητα, μπορεί να έχετε άγχος ή κατάθλιψη λόγω της κατάστασής σας και του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε αυτήν.
Τα κοινά χαρακτηριστικά της υπερκινητικότητας περιλαμβάνουν:
- συνεχής κίνηση
- επιθετική συμπεριφορά
- παρορμητική συμπεριφορά
- αποσπώνται εύκολα
Εάν αγωνίζεστε να παραμείνετε ακίνητοι ή να συγκεντρωθείτε, ενδέχεται να εμφανίσετε άλλα προβλήματα ως αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, μπορεί:
- δυσκολίες στο σχολείο ή στην εργασία
- τεταμένες σχέσεις με φίλους και οικογένεια
- οδηγούν σε ατυχήματα και τραυματισμούς
- αυξήσει τον κίνδυνο κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών
Η υπερκινητικότητα είναι συχνά σύμπτωμα μιας υποκείμενης κατάστασης ψυχικής ή σωματικής υγείας. Μία από τις κύριες καταστάσεις που σχετίζονται με την υπερκινητικότητα είναι η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Η ΔΕΠΥ προκαλεί υπερδραστηριότητα, απροσεξία και παρορμητική. Συνήθως διαγιγνώσκεται σε νεαρή ηλικία. Αν και, μερικοί άνθρωποι μπορεί να διαγνωστούν πρώτα ως ενήλικες.
Η υπερκινητικότητα είναι θεραπεύσιμη. Για τα καλύτερα αποτελέσματα, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι σημαντικές.
Τι προκαλεί την υπερκινητικότητα;
Η υπερκινητικότητα μπορεί να προκληθεί από ψυχικές ή σωματικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, καταστάσεις που επηρεάζουν το νευρικό σας σύστημα ή τον θυρεοειδή μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό.
Οι πιο συχνές αιτίες είναι:
- ΔΕΠΥ
- υπερθυρεοειδισμός
- εγκεφαλικές διαταραχές
- διαταραχές του νευρικού συστήματος
- ψυχολογικές διαταραχές
- χρήση διεγερτικών φαρμάκων, όπως κοκαΐνη ή μεθαμφεταμίνη (μεθ)
Ποια είναι τα σημάδια της υπερκινητικότητας;
Τα παιδιά με υπερκινητικότητα μπορεί να έχουν πρόβλημα συγκέντρωσης στο σχολείο. Μπορεί επίσης να εμφανίζουν παρορμητικές συμπεριφορές, όπως:
- μιλώντας εκτός σειράς
- ξεφεύγοντας τα πράγματα
- χτυπώντας άλλους μαθητές
- πρόβλημα να μείνουν στη θέση τους
Ενήλικες με υπερκινητικότητα μπορεί να εμφανίσουν:
- σύντομο εύρος προσοχής
- δυσκολία συγκέντρωσης στη δουλειά
- δυσκολία να θυμηθούμε ονόματα, αριθμούς ή κομμάτια πληροφοριών
Εάν είστε στενοχωρημένοι για την υπερκινητικότητα, μπορεί να αναπτύξετε άγχος ή κατάθλιψη.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι ενήλικες που εμφανίζουν υπερκινητικότητα έδειξαν σημάδια της ως παιδιά.
Πώς διαγιγνώσκεται η υπερκινητικότητα;
Εάν εσείς ή το παιδί σας αντιμετωπίζετε υπερκινητικότητα, μιλήστε με το γιατρό σας.
Ο γιατρός σας θα ρωτήσει για τα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου του πότε ξεκίνησαν. Θα ρωτήσουν για τις πρόσφατες αλλαγές στη συνολική σας υγεία και για τυχόν φάρμακα που μπορεί να παίρνετε.
Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις θα βοηθήσει τον γιατρό σας να καθορίσει τον τύπο υπερκινητικότητας που αντιμετωπίζετε. Θα τους βοηθήσει να μάθουν εάν η υπερκινητικότητα προκαλείται από μια νέα ή υπάρχουσα κατάσταση ή από μια παρενέργεια του φαρμάκου.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να πάρει δείγμα αίματος ή ούρων για να ελέγξει τα επίπεδα ορμονών σας. Αυτό θα τους βοηθήσει να μάθουν εάν έχετε ορμονική ανισορροπία. Για παράδειγμα, μια ανισορροπία ορμονών του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλεί υπερκινητικότητα.
Είναι σημαντικό να λάβετε μια σωστή διάγνωση για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά την κατάστασή σας.
Πώς αντιμετωπίζεται η υπερκινητικότητα;
Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι η υπερκινητικότητα προκαλείται από μια υποκείμενη φυσική κατάσταση, μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη θεραπεία αυτής της κατάστασης.
Η υπερκινητικότητα μπορεί επίσης να προκληθεί από μια κατάσταση ψυχικής υγείας. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να σας παραπέμψει σε ειδικό ψυχικής υγείας. Ο ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα, θεραπεία ή και τα δύο.
Θεραπεία
Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) και η θεραπεία ομιλίας χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της υπερκινητικότητας.
Το CBT στοχεύει να αλλάξει τα πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς σας.
Η θεραπεία ομιλίας περιλαμβάνει τη συζήτηση των συμπτωμάτων σας με έναν θεραπευτή. Ο θεραπευτής σας μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε στρατηγικές για να αντιμετωπίσετε την υπερκινητικότητα και να μειώσετε τις επιπτώσεις της.
φαρμακευτική αγωγή
Σως χρειαστεί να πάρετε φάρμακα για να βοηθήσετε στον έλεγχο της υπερκινητικότητας. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να συνταγογραφούνται σε παιδιά ή ενήλικες. Έχουν ηρεμιστική δράση σε άτομα με ΔΕΠΥ.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπερκινητικότητας περιλαμβάνουν:
- δεξμεθυλοφαινιδάτη (Focalin)
-
δεξτροαμφεταμίνη και αμφεταμίνη (Adderall)
-
δεξτροαμφεταμίνη (Dexedrine, Dextrostat)
-
λισδεξαμφεταμίνη (Vyvanse)
-
μεθυλφαινιδάτη (ριταλίνη)
Ορισμένα από αυτά τα φάρμακα μπορεί να δημιουργούν συνήθεια εάν χρησιμοποιηθούν λανθασμένα. Ο γιατρός ή ο ειδικός ψυχικής υγείας θα παρακολουθεί τη χρήση των φαρμάκων σας.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συμβουλεύσει να αποφύγετε διεγερτικά που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα. Για παράδειγμα, μπορεί να σας ενθαρρύνουν να αποφύγετε την καφεΐνη και τη νικοτίνη.
Πάρε μακριά
Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η υπερκινητικότητα μπορεί να διαταράξει τη δουλειά, το σχολείο και τις προσωπικές σας σχέσεις. Μπορεί να είναι σημάδι μιας υποκείμενης κατάστασης που απαιτεί θεραπεία.
Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή το παιδί σας έχετε υπερκινητικότητα, μιλήστε με το γιατρό σας. Ανάλογα με την υποκείμενη αιτία, μπορεί να συστήσουν φαρμακευτική αγωγή, θεραπεία ή και τα δύο. Μπορεί επίσης να σας παραπέμψουν σε ειδικό για φροντίδα.
Η θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε την υπερκινητικότητα και να περιορίσετε τις επιπτώσεις της στη ζωή σας.
Discussion about this post