Τι είναι το PDD-NOS;

Τι είναι το PDD-NOS;

Το PDD-NOS διαγνώστηκε πριν από το 2013 όταν ένα άτομο είχε:

• έκπτωση στις κοινωνικές δεξιότητες
• δυσκολία στην αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους
• προβλήματα με λεκτική ή μη λεκτική επικοινωνία
• στερεότυπη συμπεριφορά, ενδιαφέροντα και δραστηριότητες

Το PDD-NOS ήταν μία από τις πέντε διαγνώσεις που περιλαμβάνονται στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4η έκδοση, αναθεώρηση κειμένου (DSM-4-TR), που δημοσιεύτηκε το 2000.

Το PDD-NOS εφαρμόστηκε μόνο σε άτομα που δεν είχαν καμία από τις ακόλουθες διαγνώσεις:

• συγκεκριμένη διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή
• σχιζοφρένεια
• σχιζοτυπική διαταραχή προσωπικότητας
• αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας

Το PDD-NOS περιελάμβανε επίσης τη διάγνωση του άτυπου αυτισμού, η οποία χρησιμοποιήθηκε όταν οι ανάγκες υποστήριξης ενός ατόμου δεν πληρούσαν τα πλήρη κριτήρια για τη διάγνωση της αυτιστικής διαταραχής, είτε επειδή τα χαρακτηριστικά εμφανίστηκαν είτε είχαν διαγνωστεί σε μεγαλύτερη ηλικία, δεν ήταν τυπικά χαρακτηριστικά του αυτισμού ή και τα δύο.

Το 2013, η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση ενημέρωσε το DSM στην πέμπτη έκδοσή του. Με αυτήν την αλλαγή, ολόκληρη η κατηγορία των «διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών» εξαλείφθηκε και η διάγνωση του PDD-NOS δεν χρησιμοποιήθηκε πλέον.

Αντίθετα, αυτές οι καταστάσεις τοποθετήθηκαν στη διάγνωση της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού (ASD) στην κατηγορία «νευροαναπτυξιακές διαταραχές».

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το τι ήταν το PDD-NOS, τι λένε τα τρέχοντα διαγνωστικά κριτήρια και πώς η πάθηση διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται σήμερα.

PDD-NOS και σύνδρομο Asperger

Προηγουμένως, το DSM-4 χώριζε τον αυτισμό σε πέντε ξεχωριστές κατηγορίες. Αυτοί ήταν:

• αυτιστική διαταραχή
• σύνδρομο Rett
• σύνδρομο του Ασπεργκερ
• αποσυνθετική διαταραχή της παιδικής ηλικίας
• ΠΔΔ-ΝΟΣ

Μια διάγνωση PDD-NOS θα μπορούσε να δοθεί σε κάποιον με χαμηλότερες ανάγκες υποστήριξης που δεν πληρούσε όλα τα κριτήρια για τη διάγνωση Asperger. Ομοίως, αυτή η διάγνωση μπορεί να είχε δοθεί σε εκείνους που δεν πληρούσαν όλα τα απαιτούμενα διαγνωστικά κριτήρια για το σύνδρομο Rett.

Στο DSM-5, αυτές οι καταστάσεις ομαδοποιούνται τώρα κάτω από μια ενιαία διαγνωστική ετικέτα: διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD).

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του PDD-NOS;

Προηγουμένως, οι άνθρωποι είχαν διαγνωστεί με PDD-NOS όταν δεν εμφάνιζαν χαρακτηριστικά συμβατά με άλλες καταστάσεις στην κατηγορία «διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή».

Τα χαρακτηριστικά μιας διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής περιλάμβαναν:

• προβλήματα με τη χρήση και την κατανόηση της γλώσσας
• δυσκολία σε σχέση με ανθρώπους
• ασυνήθιστο παιχνίδι με παιχνίδια
• προβλήματα με αλλαγές στη ρουτίνα
• επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή συμπεριφορά

Στο DSM-5, τα χαρακτηριστικά του PDD-NOS και άλλων κατηγοριών αυτισμού συνδυάστηκαν. Από το 2013, τα χαρακτηριστικά της ΔΑΦ χωρίζονται πλέον σε δύο κατηγορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• ελλείμματα στην επικοινωνία και την αλληλεπίδραση
• περιορισμένες ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις

Τα αυτιστικά άτομα αξιολογούνται με βάση τη σοβαρότητα αυτών των χαρακτηριστικών και η σοβαρότητα καθορίζεται με βάση το επίπεδο υποστήριξης που χρειάζονται σε κάθε κατηγορία. Οι κατηγορίες έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά.

Ανάγκες υποστήριξης κοινωνικής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως:

• δυσκολεύεται να ξεκινήσει ή να διατηρήσει μια συνομιλία
• να κάνετε περιορισμένη οπτική επαφή ή να μην κάνετε καθόλου οπτική επαφή
• δυσκολεύονται να εκφράσουν συναισθήματα ή συναισθήματα ή να μην κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων
• δεν καταλαβαίνουμε μη λεκτικές ενδείξεις, όπως εκφράσεις προσώπου, χειρονομίες ή στάσεις
• αργεί να ανταποκριθεί σε κάποιον που φωνάζει το όνομά του ή προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του

Ανάγκες υποστήριξης περιοριστικής ή επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς μπορεί να είναι πράγματα όπως:

• εμπλοκή σε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπως το κούνημα μπρος πίσω ή η επανάληψη συγκεκριμένων λέξεων ή φράσεων
• διατηρώντας μια συγκεκριμένη ρουτίνα και αναστατώνεστε όταν υπάρχουν έστω και μικρές αλλαγές σε αυτήν
• έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη ευαισθησία σε αισθητηριακή διέγερση, όπως θορύβους ή φώτα
• έχοντας έντονο, πολύ εστιασμένο ενδιαφέρον για συγκεκριμένα αντικείμενα ή θέματα
• ανάπτυξη συγκεκριμένων διατροφικών προτιμήσεων ή άρνηση κατανάλωσης ορισμένων τροφίμων

Κατά τη διάγνωση της ΔΑΦ, οι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα βαθμολογούν το επίπεδο υποστήριξης που χρειάζεται ένα άτομο για την καθημερινή του λειτουργία σε μια κλίμακα από ένα έως τρία για καθεμία από τις δύο κατηγορίες.

Πρέπει επίσης να προσδιορίσουν εάν οι ανάγκες υποστήριξης σχετίζονται με:

• διανοητικές διαφορές
• γλωσσική εξασθένηση
• γνωστή ιατρική ή γενετική πάθηση ή περιβαλλοντικός παράγοντας
• άλλη νευροαναπτυξιακή, ψυχική ή συμπεριφορική διαταραχή
• κατατονία

Τι μπορεί να προκαλέσει PDD-NOS ή αυτισμό;

Η ΔΑΦ είναι μια πολύ περίπλοκη κατάσταση και δεν είναι γνωστές όλες οι αιτίες. Του γενικά συμφωνημένος ότι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων πιθανότατα παίζει ρόλο στην πρόκληση της πάθησης.

Οι γονιδιακές μεταλλάξεις μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει, αλλά η επιστήμη επί του παρόντος δεν έχει καταλήξει. Η ΔΑΦ περιγράφεται συχνά ως γενετικά ετερογενής (που σημαίνει ότι μπορεί να έχει πολλές αιτίες).

Επιπλέον, η ΔΑΦ μπορεί να σχετίζεται με ορισμένες γενετικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο εύθραυστου Χ ή το σύνδρομο Rett.

Όπως και με πιθανές γενετικές αιτίες, οι ερευνητές συνεχίζουν να διερευνούν πιθανές περιβαλλοντικές αιτίες και άλλους παράγοντες που συμβάλλουν στην ΔΑΦ. Μερικά παραδείγματα θεμάτων που διερευνώνται περιλαμβάνουν:

• ιογενείς λοιμώξεις
• φάρμακα που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• περιβαλλοντικούς ρύπους

Πιθανές αιτίες αυτισμού

Επί του παρόντος, οι πιθανές αιτίες και οι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητές σας να έχετε ΔΑΦ περιλαμβάνουν:

• έχοντας ένα μέλος της οικογένειας με ΔΑΦ (συμπεριλαμβανομένων των αδερφών ή των γονέων)
• έκθεση σε βαρέα μέταλλα και άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες
• γεννιούνται αρσενικά, όπως είναι τα αγόρια πιο πιθανό να διαγνωστεί με ΔΑΦ από τα κορίτσια
• που γεννιούνται από μεγαλύτερους γονείς
• γεννηθεί πολύ πρόωρα ή με χαμηλό βάρος γέννησης
• με γενετικές παθήσεις, όπως το σύνδρομο εύθραυστου Χ ή το σύνδρομο Rett

Επιπλέον, εάν μια έγκυος παίρνει ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα που έχουν συνδεθεί με ΔΑΦ, αυξάνει την πιθανότητα.

Μερικοί άνθρωποι ανησυχούν ότι η ΔΑΦ μπορεί να σχετίζεται με τους παιδικούς εμβολιασμούς. Ως εκ τούτου, αυτός ήταν ένας πολύ βαρύς τομέας μελέτης εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, η έρευνα έχει βρει κανένας σύνδεσμος μεταξύ των εμβολίων ή των συστατικών τους και της ανάπτυξης ΔΑΦ.

Πώς γίνεται η διάγνωση του PDD-NOS;

Επειδή το PDD-NOS δεν περιλαμβάνεται στο DSM-5, πιθανότατα δεν θα διαγνωστεί από έναν ενημερωμένο γιατρό. Μάλλον, εκείνοι που κάποτε θα είχαν λάβει διάγνωση PDD-NOS μπορεί τώρα να λάβουν ASD διάγνωση και βαθμολογία σοβαρότητας.

Εάν το παιδί σας διαγνώστηκε με PPD-NOS πριν από το 2013, μπορεί να χρειαστεί να το επαναξιολογήσετε από γιατρό και να του δοθούν μια ενημερωμένη διάγνωση και συστάσεις υποστήριξης.

Τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν τακτικές αναπτυξιακές εξετάσεις ως μέρος κάθε συνήθους ελέγχου ευεξίας.

Κατά τη διάρκεια αυτών των προβολών, ο γιατρός θα σας κάνει ερωτήσεις σχετικά με την ανάπτυξη του παιδιού σας και θα αξιολογήσει πώς το παιδί επικοινωνεί, κινείται και συμπεριφέρεται.

Επιπλέον, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) συνιστά όλα τα παιδιά να ελέγχονται ειδικά για ΔΑΦ μεταξύ 18 και 24 μηνών.

Εάν ο γιατρός παρατηρήσει οποιαδήποτε σημάδια ενός πιθανού αναπτυξιακού προβλήματος, θα ζητήσει έναν δεύτερο, πιο ολοκληρωμένο έλεγχο. Μπορεί να κάνουν μόνοι τους αυτόν τον έλεγχο ή να σας παραπέμψουν σε ειδικό, όπως αναπτυξιακό παιδίατρο, ψυχολόγο ή παιδονευρολόγο.

Η ΔΑΦ μπορεί επίσης να διαγνωστεί σε μεγαλύτερα παιδιά, εφήβους και ενήλικες μέσω αξιολόγησης από γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή κάποιον που ειδικεύεται στη ΔΑΦ.

Τι υποστήριξη είναι διαθέσιμη για το PDD-NOS;

Υπάρχει μια ποικιλία υποστηρικτικών θεραπειών και άλλων θεμάτων που είναι διαθέσιμες για τη ΔΑΦ, η οποία περιλαμβάνει το PDD-NOS.

Παρακάτω, θα εξερευνήσουμε εν συντομία μερικά από αυτά:

• Εφαρμοσμένη ανάλυση συμπεριφοράς (ABA). Υπάρχουν διάφοροι τύποι ABA. Στον πυρήνα του, το ABA ασχολείται με την ενίσχυση των θετικών συμπεριφορών αποθαρρύνοντας ταυτόχρονα τις αρνητικές συμπεριφορές.
• Λογοθεραπεία ή γλωσσοθεραπεία. Αυτός ο τύπος θεραπείας μπορεί να βοηθήσει με ελλείμματα στη γλώσσα ή στην επικοινωνία.
• Εργασιακή ή φυσικοθεραπεία. Αυτά μπορούν να βοηθήσουν σε θέματα συντονισμού και εκμάθησης καθημερινών εργασιών, όπως το ντύσιμο και το μπάνιο.
• Φάρμακα. Δεν υπάρχουν φάρμακα για την άμεση αντιμετώπιση της ΔΑΦ. Ωστόσο, άλλες καταστάσεις όπως το άγχος και η κατάθλιψη εμφανίζονται συχνά μαζί με τη ΔΑΦ. Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων.
• Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά άτομα να αντιμετωπίσουν το άγχος, την κατάθλιψη ή άλλες ψυχολογικές προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζουν.
• Διατροφικές αλλαγές. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως δίαιτες χωρίς γλουτένη ή καζεΐνη ή χρήση συμπληρωμάτων βιταμινών ή προβιοτικών. Επί του παρόντος, τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν αποδεδειγμένα οφέλη, επομένως θα πρέπει να μιλήσετε με έναν παιδίατρο πριν αλλάξετε τη διατροφή του παιδιού σας.
• Εναλλακτικές ή συμπληρωματικές θεραπείες. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν διάφορα πράγματα όπως μουσικοθεραπεία, θεραπεία μασάζ και βοτανοθεραπεία. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν υπάρχει πολλή έρευνα για την αποτελεσματικότητα πολλών από αυτές τις θεραπείες, ενώ άλλες έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές. Ορισμένες από αυτές τις θεραπείες μπορεί να έχουν σημαντικό κίνδυνο, γι’ αυτό μιλήστε με έναν γιατρό πριν ξεκινήσετε.

Ποιες είναι οι προοπτικές για κάποιον με PDD-NOS;

Δεν υπάρχει «θεραπεία» για τη ΔΑΦ. Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η συντομότερη έναρξη υποστηρικτικών θεραπειών είναι σημαντική. Αυτό θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι τα άτομα με αυτισμό λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται και θα λαμβάνουν τα απαραίτητα εργαλεία για να μάθουν να λειτουργούν στο περιβάλλον τους.

Δεν υπάρχουν δύο αυτιστικοί άνθρωποι που να είναι ίδιοι. Η προοπτική μπορεί να εξαρτηθεί από τις ανάγκες υποστήριξης που υπάρχουν, καθώς και από τη σοβαρότητά τους. Ο γιατρός σας θα συνεργαστεί στενά μαζί σας για να καταλήξει σε ένα σχέδιο υποστήριξης που είναι κατάλληλο για εσάς ή το παιδί σας.

Το PDD-NOS ήταν μια από τις κατηγορίες διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής που βρέθηκε στο DSM-4. Περιλάμβανε χαρακτηριστικά που τοποθετούσαν ένα άτομο στο φάσμα του αυτισμού, αλλά δεν ήταν συνεπή με άλλες κατηγορίες PDD που βρέθηκαν σε αυτήν την έκδοση του DSM.

Από το 2013, το PDD-NOS δεν αποτελεί πλέον διάγνωση. Αντίθετα, περιλαμβάνεται στη διάγνωση της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού (ASD).

Η ΔΑΦ συνήθως διαγιγνώσκεται σε μικρά παιδιά, αλλά μπορεί να διαγνωστεί και σε ενήλικες. Υπάρχουν πολλές πιθανές επιλογές υποστηρικτικής θεραπείας διαθέσιμες σε αυτιστικά άτομα. Πολλά από αυτά επικεντρώνονται στην προώθηση καλύτερων κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων και στη μείωση των αρνητικών συμπεριφορών.

Κάθε αυτιστικό άτομο είναι διαφορετικό. Όταν αποφασίζετε για ένα σχέδιο υποστήριξης, θα εργαστείτε μαζί με το γιατρό σας για να καθορίσετε τη βέλτιστη πορεία θεραπείας για εσάς ή το παιδί σας.