Οι ιοί είναι μικροσκοπικά μικρόβια που μπορούν να μολύνουν τα κύτταρα. Μόλις μπουν σε ένα κελί, χρησιμοποιούν κυτταρικά συστατικά για να αναπαραχθούν.
Μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με διάφορους παράγοντες, όπως:
- το είδος του γενετικού υλικού που χρησιμοποιούν (DNA ή RNA)
- τη μέθοδο που χρησιμοποιούν για να αναπαραχθούν μέσα στο κελί
- το σχήμα ή τα δομικά τους χαρακτηριστικά
Οι ρετροϊοί είναι ένας τύπος ιού στην οικογένεια των ιών που ονομάζεται Retroviridae. Χρησιμοποιούν το RNA ως γενετικό τους υλικό και ονομάζονται για ένα ειδικό ένζυμο που αποτελεί ζωτικό μέρος του κύκλου ζωής τους – την αντίστροφη μεταγραφάση.
Πώς συγκρίνονται με άλλους ιούς;
Υπάρχουν πολλές τεχνικές διαφορές μεταξύ των ιών και των ρετροϊών. Αλλά γενικά, η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπαράγονται μέσα σε ένα κύτταρο ξενιστή.
Ακολουθεί μια ματιά στα βήματα του κύκλου ζωής του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) για να διευκρινιστεί πώς αναπαράγονται οι ρετροϊοί:
- Συνημμένο. Ο ιός συνδέεται με έναν υποδοχέα στην επιφάνεια του κυττάρου ξενιστή. Στην περίπτωση του HIV, αυτός ο υποδοχέας βρίσκεται στην επιφάνεια των κυττάρων του ανοσοποιητικού που ονομάζονται CD4 Τ κύτταρα.
- Είσοδος. Το περίβλημα που περιβάλλει το σωματίδιο HIV συγχωνεύεται με τη μεμβράνη του κυττάρου ξενιστή, επιτρέποντας στον ιό να εισέλθει στο κύτταρο.
- Αντίστροφη μεταγραφή. Ο HIV χρησιμοποιεί το ένζυμο της αντίστροφης μεταγραφάσης για να μετατρέψει το γενετικό του υλικό RNA σε DNA. Αυτό το καθιστά συμβατό με το γενετικό υλικό του κυττάρου ξενιστή, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για το επόμενο βήμα του κύκλου ζωής.
- Ενσωμάτωση γονιδιώματος. Το νεοσυντιθέμενο ιικό DNA ταξιδεύει στο κέντρο ελέγχου του κυττάρου, τον πυρήνα. Εδώ, ένα ειδικό ιικό ένζυμο που ονομάζεται ιντεγκράση χρησιμοποιείται για την εισαγωγή του ιικού DNA στο DNA του κυττάρου ξενιστή.
- Αντιγραφή. Μόλις το DNA του έχει εισαχθεί στο γονιδίωμα του κυττάρου ξενιστή, ο ιός χρησιμοποιεί τον μηχανισμό του κυττάρου ξενιστή για να παράγει νέα ιικά συστατικά, όπως ιικό RNA και ιικές πρωτεΐνες.
- Συνέλευση. Τα πρόσφατα ιικά συστατικά συνδυάζονται κοντά στην κυτταρική επιφάνεια και αρχίζουν να σχηματίζουν νέα σωματίδια HIV.
- Ελευθέρωση. Τα νέα σωματίδια HIV ωθούν έξω από την επιφάνεια του κυττάρου ξενιστή, σχηματίζοντας ένα ώριμο σωματίδιο HIV με τη βοήθεια ενός άλλου ιικού ενζύμου που ονομάζεται πρωτεάση. Μόλις βγουν έξω από το κύτταρο ξενιστή, αυτά τα νέα σωματίδια HIV μπορούν να συνεχίσουν να μολύνουν άλλα CD4 Τ κύτταρα.
Τα βασικά βήματα που διαφοροποιούν τους ρετροϊούς από τους ιούς είναι η αντίστροφη μεταγραφή και η ενσωμάτωση του γονιδιώματος.
Ποιοι ρετροϊοί μπορούν να επηρεάσουν τον άνθρωπο;
Υπάρχουν τρεις ρετροϊοί που μπορούν να επηρεάσουν τον άνθρωπο:
HIV
Ο HIV μεταδίδεται μέσω σωματικών υγρών και κοινής χρήσης βελόνων. Επιπλέον, οι μητέρες μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στα παιδιά μέσω του τοκετού ή του θηλασμού.
Επειδή ο HIV επιτίθεται και καταστρέφει τα CD4 Τ κύτταρα, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για να βοηθήσουν τον οργανισμό να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις, το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται σταδιακά όλο και πιο αδύναμο.
Εάν μια λοίμωξη από τον ιό HIV δεν αντιμετωπιστεί μέσω φαρμακευτικής αγωγής, ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS). Το AIDS είναι το τελευταίο στάδιο της μόλυνσης από τον ιό HIV και μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ευκαιριακών λοιμώξεων και όγκων, οι οποίοι μπορεί να είναι απειλητικοί για τη ζωή.
Λεμφοτροπικός ιός ανθρώπινων Τ-κυττάρων (HTLV) τύποι 1 και 2
Οι HTLV1 και 2 είναι στενά συγγενείς ρετροϊοί.
Το HTLV1 βρίσκεται κυρίως στην Ιαπωνία, την Καραϊβική και μέρη της Αφρικής. Μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής, των μεταγγίσεων αίματος και της κοινής χρήσης βελόνων. Οι μητέρες μπορούν επίσης να μεταδώσουν τον ιό στο παιδί τους μέσω του θηλασμού.
Ο HTLV1 σχετίζεται με την ανάπτυξη οξειών λευχαιμιών Τ-κυττάρων. Σχετίζεται επίσης με μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει το νωτιαίο μυελό που ονομάζεται μυελοπάθεια που σχετίζεται με τον HTLV1/τροπική σπαστική παραπάρεση.
Λιγότερα είναι γνωστά για το HTLV2, το οποίο βρίσκεται κυρίως στη Βόρεια, Κεντρική και Νότια Αμερική. Μεταδίδεται με τους ίδιους τρόπους όπως το HLTV1 και πιθανότατα συνδέεται με νευροεκφυλιστικές ασθένειες και την ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων του αίματος.
Πώς αντιμετωπίζονται οι ρετροϊκές λοιμώξεις;
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει θεραπεία για τις ρετροϊκές λοιμώξεις. Αλλά μια ποικιλία θεραπειών μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της διαχείρισής τους.
Θεραπεία HIV
Ειδικά αντιιικά φάρμακα, που ονομάζονται αντιρετροϊκή θεραπεία (ART), είναι διαθέσιμα για τη διαχείριση του HIV.
Η ART μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του ιικού φορτίου σε ένα άτομο με HIV. Το ιικό φορτίο αναφέρεται στην ποσότητα του HIV που είναι ανιχνεύσιμη στο αίμα ενός ατόμου.
Τα άτομα που υποβάλλονται σε ART λαμβάνουν συνδυασμό φαρμάκων. Κάθε ένα από αυτά τα φάρμακα στοχεύει τον ιό με διαφορετικούς τρόπους. Αυτό είναι σημαντικό γιατί ο ιός μεταλλάσσεται εύκολα, γεγονός που μπορεί να τον καταστήσει ανθεκτικό σε ορισμένα φάρμακα.
Το ART λειτουργεί για να στοχεύσει έναν ρετροϊό παρεμβαίνοντας στη διαδικασία αντιγραφής του.
Δεδομένου ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για τον HIV, τα άτομα που υποβάλλονται σε ART θα πρέπει να το κάνουν καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Αν και η ART δεν μπορεί να εξαλείψει πλήρως τον HIV, μπορεί να μειώσει το ιικό φορτίο σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα.
Θεραπεία HTLV1 και HTLV2
Η διαχείριση της οξείας λευχαιμίας Τ-κυττάρων λόγω HTLV1 συχνά περιλαμβάνει χημειοθεραπεία ή μεταμοσχεύσεις αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός των φαρμάκων ιντερφερόνη και ζιδοβουδίνη. Και τα δύο αυτά φάρμακα βοηθούν στην πρόληψη των ρετροϊών από την επίθεση σε νέα κύτταρα και την αναπαραγωγή.
Η κατώτατη γραμμή
Οι ρετροϊοί είναι ένας τύπος ιού που χρησιμοποιεί ένα ειδικό ένζυμο που ονομάζεται αντίστροφη μεταγραφάση για να μεταφράσει τις γενετικές του πληροφορίες σε DNA. Αυτό το DNA μπορεί στη συνέχεια να ενσωματωθεί στο DNA του κυττάρου ξενιστή.
Μόλις ενσωματωθεί, ο ιός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα συστατικά του κυττάρου ξενιστή για να δημιουργήσει πρόσθετα ιικά σωματίδια.
Discussion about this post