Τι είναι ο οστεοπαθητικός;

Πώς εκπαιδεύονται οι γιατροί της οστεοπαθητικής;

Όπως ένας διδάκτορας ιατρικής (MD), ένας DO πρέπει πρώτα να αποκτήσει πτυχίο πανεπιστημίου, ακολουθούμενο από τέσσερα χρόνια ιατρικής σχολής. Εκτός από αυτήν την παραδοσιακή εκπαίδευση, ένας DO πρέπει να λάβει εκπαίδευση στη χειριστική ιατρική.

Μετά την αποφοίτησή τους από την ιατρική σχολή, οι DO δίνουν μια αυστηρή εθνική εξέταση άδειας, η οποία περιέχει το ίδιο υλικό με την εξέταση για να γίνει MD. Και τα δύο είδη ιατρών έχουν άδεια από κρατικές ιατρικές εξετάσεις.

Οι DO πρέπει να ολοκληρώσουν μια διαμονή που θα μπορούσε να διαρκέσει 1 έως 7 χρόνια ανάλογα με την περιοχή πρακτικής. Πρέπει επίσης να ολοκληρώσουν άλλες 200 ώρες μαθημάτων που επικεντρώνονται στο μυοσκελετικό πλαίσιο του σώματος.

Αν και πολλοί φοιτητές ιατρικής αποφοιτούν από παραδοσιακές σχολές ιατρικής, το ενδιαφέρον για σπουδές στην οστεοπαθητική ιατρική αυξάνεται. Σήμερα, υπάρχουν 37 διαπιστευμένα κολέγια οστεοπαθητικής ιατρικής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πώς αποφασίζετε αν θα δείτε ένα DO ή ένα MD;

Αν και οι DO εκπαιδεύονται στη συμβατική δυτική ιατρική, η οστεοπαθητική θεωρείται μια συμπληρωματική πρακτική.

Η κύρια διαφορά μεταξύ ενός MD και ενός DO είναι ότι ενώ οι οστεοπαθητικοί γιατροί μπορούν να χρησιμοποιούν συμβατικές ιατρικές θεραπείες, ορισμένοι χρησιμοποιούν επίσης χειροκίνητες θεραπείες, όπως το μασάζ και ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης.

Εάν αισθάνεστε πιο άνετα στη διάγνωση και τη θεραπεία από έναν γιατρό που είναι ανοιχτός σε εναλλακτικές θεραπείες, μια DO μπορεί να είναι κατάλληλη.

Ενώ πολλοί MD χρησιμοποιούν επίσης εναλλακτικές θεραπείες, οι οστεοπαθητικοί λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση στη θεραπεία των ανθρώπων στο σύνολό τους αντί να στοχεύουν συγκεκριμένα συστήματα και συμπτώματα.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός DO και ενός φυσιοπαθητικού γιατρού (ND);

Ένας φυσιοπαθητικός γιατρός (ΝΔ) παρακολουθεί ένα τετραετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη φυσικοπαθητική ιατρική και πρέπει να περάσει αυστηρές εξετάσεις που δίνονται από το Συμβούλιο Φυσικοπαθητικής Ιατρικής Εκπαίδευσης.

Οι φυσιοπαθητικοί είναι ένας άλλος τομέας που διαφέρει από τους φυσιοπαθητικούς γιατρούς. Οι φυσιοπαθείς δεν έχουν κυβερνητικό όργανο, δεν έχουν άδεια και ενδέχεται να μην έχουν τον ίδιο βαθμό εκπαίδευσης με τους DO.

Αν και οι DO και οι ND μοιράζονται μια βασική φιλοσοφική αρχή – ότι το σώμα έχει την ικανότητα να αυτοθεραπεύεται – τι μπορούν και δεν μπορούν να κάνουν οι φυσιοπαθητικοί γιατροί ποικίλλει ευρέως από πολιτεία σε πολιτεία.

Σε ορισμένες πολιτείες, ένας φυσιοπαθητικός γιατρός μπορεί να είναι γιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης, να διαγνώσει και να θεραπεύσει ασθενείς με φυσικές και ομοιοπαθητικές προσεγγίσεις. Σε άλλα κράτη, οι ευθύνες τους είναι πολύ πιο περιορισμένες.

Ένα DO έχει άδεια και στις 50 πολιτείες για να εκτελεί τις ίδιες ιατρικές διαγνώσεις και θεραπείες με έναν ιατρό. Αν και ορισμένοι DO χρησιμοποιούν εναλλακτικές και φυσικές προσεγγίσεις, πολλοί βασίζονται σε συμβατικές θεραπείες και μεθόδους.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός χειροπράκτη και ενός DO;

Οι χειροπράκτες και οι DO λαμβάνουν εξειδικευμένη εκπαίδευση στη σχέση μεταξύ του μυοσκελετικού συστήματος και της συνολικής υγείας. Και οι δύο εκπαιδεύονται στη χειροκίνητη ρύθμιση της σπονδυλικής στήλης.

Σύμφωνα με την Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Ολοκληρωμένης Υγείας, οι χειροπράκτες επικεντρώνονται κυρίως σε χειρισμούς που χρησιμοποιούν ελεγχόμενες ωθήσεις για να προσαρμόσουν την ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης. Είναι πιο πιθανό να «ραγίσουν» την πλάτη σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας σας.

Σε αντίθεση με τα DO, οι χειροπράκτες δεν είναι εξουσιοδοτημένοι γιατροί. Γενικά δεν απαιτείται να ολοκληρώσουν διαμονή σε εγκεκριμένες εγκαταστάσεις.

Οι οστεοπαθητικοί έχουν ειδικότητες;

Ναί. Πολλοί DO είναι γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αλλά μπορούν να ειδικεύονται σε οποιονδήποτε τομέα της ιατρικής, συμπεριλαμβανομένης της παιδιατρικής και της χειρουργικής.

Τι είδους εξετάσεις και διαδικασίες μπορεί να κάνει ένας οστεοπαθητικός;

Οι οστεοπαθητικοί μπορούν να εκτελέσουν τις ίδιες εξετάσεις και διαδικασίες που μπορεί ένας γιατρός, συμπεριλαμβανομένων διαγνωστικών εξετάσεων, εξετάσεων αίματος και ούρων και βιοψιών.

Μπορούν επίσης να συνταγογραφήσουν φάρμακα, να πραγματοποιήσουν χειρουργική επέμβαση και να θεραπεύσουν ασθενείς όλων των ηλικιών χρησιμοποιώντας μια μεγάλη ποικιλία θεραπειών που περιλαμβάνουν τόσο την αλλοπαθητική (δυτική) όσο και την οστεοπαθητική ιατρική.

Η ανάγκη για περισσότερη έρευνα

Αν και η οστεοπαθητική εφαρμόζεται από τον 19ο αιώνα, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητά της.

Μελέτες έχουν δείξει ότι η οστεοπαθητική χειρουργική θεραπεία είναι ασφαλής και αποτελεσματική για την ανακούφιση από τον πόνο κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνη. Μπορεί επίσης να ανακουφίσει την ημικρανία και τον πόνο στη μέση.

ΕΝΑ κριτική 2017 διαπίστωσαν ότι ενώ οι ερευνητές έχουν επαληθεύσει ορισμένα θετικά αποτελέσματα, χρειάζονταν περισσότερες μελέτες να διεξαχθούν.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου φτάνει στο σημείο να λέει ότι ενώ οι χειρωνακτικές θεραπείες ήταν αποτελεσματικές στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και του πόνου στη μέση, υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία μέχρι στιγμής για την αποτελεσματικότητα της οστεοπαθητικής θεραπείας για πολλές άλλες ιατρικές καταστάσεις.

Η κατώτατη γραμμή

Ο οστεοπαθητικός είναι ένας εξουσιοδοτημένος ιατρός που ασκεί ιατρική χρησιμοποιώντας τόσο συμβατικές θεραπείες όσο και οστεοπαθητική χειρουργική ιατρική, η οποία εστιάζει στην ανακούφιση από τον πόνο και την ένταση στο μυοσκελετικό σύστημα.

Οι DO αποφοιτούν από ιατρικές σχολές, ολοκληρώνουν ειδίκευση και υποτροφίες και έχουν άδεια να κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις, να συνταγογραφούν φάρμακα και να χρησιμοποιούν προηγμένες τεχνολογίες όπως οι αλλοπαθητικοί γιατροί.

Αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα της οστεοπαθητικής, πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι ασφαλής και αποτελεσματική στη θεραπεία της πάθησής τους.