Τι είναι η Διαβητική Νεφροπάθεια Υπερκαλιαιμία;

Πώς συνδέονται η υπερκαλιαιμία και η νεφρική νόσος του διαβήτη;

Η νεφρική νόσος του διαβήτη (νεφροπάθεια) έχει άμεση σχέση με την υπερκαλιαιμία.

Η νεφροπάθεια αναφέρεται στην επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Όταν αφεθεί χωρίς θεραπεία, οδηγεί σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου (ESRD), που συνήθως αναφέρεται ως νεφρική ανεπάρκεια και θάνατο.

Δύσκολο να εντοπιστεί στα αρχικά της στάδια, η νεφροπάθεια εμφανίζει λίγα συμπτώματα που δείχνουν ξεκάθαρα προβλήματα στα νεφρά. Συνήθως διαγιγνώσκεται χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό εργαστηριακών εξετάσεων αίματος και ούρων που μετρούν το ρυθμό σπειραματικής διήθησης (GFR) και την παρουσία λευκωματίνης, μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στα ούρα στα πρώιμα στάδια της νεφροπάθειας.

Διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας διαταράσσει την ικανότητα του σώματος να αποβάλλει επιπλέον κάλιο από την κυκλοφορία του αίματος. Όταν συμβεί αυτό, το σώμα μπορεί να αντιμετωπίσει μια ανισορροπία ηλεκτρολυτών και να επηρεαστούν κρίσιμες λειτουργίες, όπως η αποβολή των αποβλήτων και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Τα συμπτώματα μιας ηλεκτρολυτικής ανισορροπίας ποικίλλουν ευρέως. Περιλαμβάνουν:

• μυϊκός πόνος
• κράμπες
• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• δυσκολία στην αναπνοή

Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν και μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν ή να εμφανιστούν ξαφνικά και σοβαρά.

Οι επιπτώσεις της υπερκαλιαιμίας μπορεί να είναι παρούσες σε άτομα με ήπια έως μέτρια Νεφρική Νόσος. Αλλά αυτές οι επιπτώσεις είναι πιο πιθανό να γίνουν πιο σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή καθώς προχωρούν τα νεφρικά προβλήματα.

Γιατί τα άτομα με διαβήτη κινδυνεύουν να εμφανίσουν υπερκαλιαιμία;

Η ύπαρξη υψηλότερου κινδύνου για ανάπτυξη νεφρικής νόσου θέτει τα άτομα με διαβήτη σε κίνδυνο για υπερκαλιαιμία. Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος παράγοντας κινδύνου που πρέπει να διαχειριστούν τα άτομα με διαβήτη.

Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για δύο άλλους κύριους λόγους.

Φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα για τον διαβήτη έχουν πιθανή παρενέργεια διαταραχής της νεφρικής λειτουργίας και της ομοιόστασης του καλίου στο σώμα. Αυτά περιλαμβάνουν:

• αναστολείς ΜΕΑ
• Αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARBs)
• β-αναστολείς
• ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα). Συχνά λαμβάνονται χωρίς ιατρική συνταγή για ανακούφιση από τον πόνο και φέρουν την προειδοποίηση ότι η παρατεταμένη χρήση ή η κακή χρήση μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στα νεφρά.

Υψηλά επίπεδα γλυκόζης

Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης που χαρακτηρίζουν τον διαβήτη διαταράσσουν επίσης την ικανότητα του σώματος να εξισορροπήσει τα επίπεδα ηλεκτρολυτών. Το κάλιο κανονικά αποθηκεύεται στα κύτταρα σε όλο το σώμα.

Αλλά όταν τα επίπεδα γλυκόζης είναι υψηλά, το κάλιο εμποδίζεται να εισέλθει στα κύτταρα και παραμένει στην κυκλοφορία του αίματος. Η ινσουλίνη χρειάζεται για να μετακινήσει το κάλιο στα κύτταρα και να επαναφέρει το σώμα σε ισορροπία.

Ποια ινσουλίνη χρησιμοποιείται για την υπερκαλιαιμία;

Η χορήγηση κανονικής ινσουλίνης βραχείας δράσης (ινσουλίνη R) ενδοφλεβίως είναι αποδεκτή ως αποτελεσματική θεραπεία για την υπερκαλιαιμία. Η IV κανονική ινσουλίνη μειώνει γρήγορα το κάλιο του ορού ανοίγοντας μονοπάτια για να μετακινηθεί το κάλιο από την κυκλοφορία του αίματος και στα κύτταρα.

Ωστόσο, αυτή η θεραπεία φέρνει μαζί της τον κίνδυνο να εμφανίσετε υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα) ή υποκαλιαιμία (χαμηλό κάλιο). Για να αποφευχθούν αυτοί οι κίνδυνοι, μπορεί να χορηγηθεί δεξτρόζη (ζάχαρη) μαζί με την κανονική ινσουλίνη ή μικρότερη δόση ινσουλίνης R μειώνοντας τη συνολική της δράση.

Πώς αντιμετωπίζετε την υπερκαλιαιμία στη διαβητική νεφροπάθεια;

Υπάρχει ένας αριθμός θεραπευτικών επιλογών για την αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας όταν υπάρχει επίσης νεφρική νόσος.

Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, η χορήγηση IV κανονικής ινσουλίνης είναι η πιθανή θεραπεία. Εάν το άτομο εμφανίζει επίσης νεφρική ανεπάρκεια τότε είναι επίσης δυνατή η αιμοκάθαρση.

Εκτός από αυτά τα μέτρα έκτακτης ανάγκης, είναι διαθέσιμες οι ακόλουθες θεραπείες:

• ασβέστιο, για τη μείωση του κινδύνου κοιλιακής μαρμαρυγής
• αλκαλικούς παράγοντες, για την αύξηση του pH και τη διευκόλυνση του καλίου στα κύτταρα
• β2-αδρενεργικοί αγωνιστές, για την προώθηση της μετακίνησης του καλίου στα κύτταρα
• διουρητικά, για την προώθηση της αποβολής του καλίου μέσω των ούρων
• συνδετικά καλίου, για την προώθηση της αποβολής του καλίου στα κόπρανα

Ως προστατευτικό μέτρο, δαπαγλιφλοζίνη (ένας αναστολέας SGLT2) μπορεί να είναι χρήσιμο σε άτομα που αντιμετωπίζουν μέτρια νεφρική βλάβη. Δρα ως οσμωτικό διουρητικό, παράγοντας περισσότερα ούρα και ενθαρρύνοντας την αποβολή.

Αποψη

Μόλις διαγνωστεί, υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τη διαβητική νεφροπάθεια υπερκαλιαιμία. Η πιθανότητα πλήρους ανάκαμψης αυξάνεται όταν η υπερκαλιαιμία ανιχνεύεται νωρίτερα και ζητείται ιατρική βοήθεια.

Ακόμη και μετά την αποκατάσταση της ομοιόστασης του καλίου στο σώμα, θα χρειαστεί ενεργή διαχείριση της υγείας των νεφρών και των επιπέδων καλίου σε συνεχή βάση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την πραγματοποίηση διατροφικών αλλαγών και την αποφυγή φαρμάκων που συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο νεφρικής βλάβης ή υπερκαλιαιμίας, μαζί με τη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης.

Πάρε μακριά

Η υπερκαλιαιμία είναι μια σοβαρή, δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση. Για τα άτομα με διαβήτη που εμφανίζουν νεφρική νόσο, ο κίνδυνος σοβαρών εκβάσεων είναι υψηλός. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα σημάδια της υπερκαλιαιμίας. Εξίσου σημαντική είναι η κατανόηση της θετικής επίδρασης που μπορεί να έχει η διαχείριση του διατροφικού καλίου, ορισμένων φαρμάκων, των επιπέδων γλυκόζης και της υγείας των νεφρών στη μείωση αυτού του κινδύνου.