Σμήγμα σπίλων: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Εικόνες σμηγματογόνων σπίλων

Ποια είναι τα συμπτώματα του σμηγματογόνου σπίλου;

Οι σμηγματογόνοι σπίλοι παρουσιάζονται διαφορετικά στα μικρά παιδιά από ότι στην ενήλικη ζωή, αν και σε όλα τα στάδια της ζωής οι βλάβες είναι άτριχες.

Σε μικρά παιδιά και βρέφη

Ένας σμηγματογόνος σπίλος θα εμφανιστεί ως ένα κίτρινο-πορτοκαλί κομμάτι δέρματος που είναι άτριχο και λείο. Είναι περιγεγραμμένο, που σημαίνει ότι έχει καλά καθορισμένα όρια και είναι πιθανό να εμφανίζεται είτε ωοειδές είτε γραμμικό. Συνήθως, θα επηρεαστεί μόνο ένα κομμάτι δέρματος και μπορεί να μοιάζει με πλάκα.

Είναι σύνηθες φαινόμενο η βλάβη να αλλάζει κατά την εφηβεία λόγω ορμονικών διακυμάνσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή είναι η στιγμή που θα διαγνωστεί η βλάβη, καθώς αρχίζει να αλλάζει στην όψη.

Μετά την εφηβεία

Καθώς ένα άτομο ωριμάζει, η επιδερμίδα πυκνώνει και η βλάβη εμφανίζεται διαφορετικά. Συχνά γίνεται πιο έντονο και είτε γίνεται πιο ανώμαλο είτε φολιδωτό. Μερικοί συγκρίνουν την εμφάνιση των σπίλων με ένα κομμάτι παχύρρευστων κονδυλωμάτων. Οι σπίλοι μπορεί επίσης να αυξηθούν σε μέγεθος καθώς ένα παιδί κινείται στην εφηβεία.

Οι σμηγματογόνοι σπίλοι έχουν μόνο αισθητικά συμπτώματα. Δεν φαγούρα και δεν προκαλούν πόνο, εκτός εάν προκύψουν δευτερεύουσες επιπλοκές όπως πληγές.

Συνήθως υπάρχει μόνο μία βλάβη και συνήθως εμφανίζεται στο τριχωτό της κεφαλής. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές βλάβες. Είναι επίσης πιθανό η βλάβη να εμφανιστεί στο πρόσωπο, το λαιμό ή το μέτωπο αντί ή επιπλέον του τριχωτού της κεφαλής.

Μερικές φορές οι σμηγματογόνοι σπίλοι συνοδεύονται από γραμμικό σύνδρομο σμηγματογόνων σπίλων. Αυτή είναι μια πολύ σπάνια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει:

• νοητική αναπηρία
• επιληπτικές κρίσεις
• ημιγαλοεγκεφαλία, διεύρυνση της μίας πλευράς του εγκεφάλου

Τι προκαλεί ένα άτομο να αναπτύξει σμηγματογόνο σπίλο;

Ο σμηγματογόνος σπίλος είναι μια συγγενής δυσπλασία. Προέρχεται από ένα ελάττωμα που εμφανίζεται πριν από τη γέννηση στο εξωτερικό στρώμα του εμβρύου που ονομάζεται εξώδερμα. Το εξώδερμα είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη τόσο του νευρικού ιστού όσο και της επιδερμίδας. Σε περιπτώσεις σμηγματογόνων σπίλων, η επιδερμίδα γίνεται αφύσικα παχύτερη με την πάροδο του χρόνου.

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες άλλες παθήσεις που σχετίζονται με τους σπίλους, πιστεύεται ότι ένας σμηγματογόνος σπίλος μπορεί να προκληθεί από μια γενετική πάθηση. Αυτό φαίνεται να υποστηρίζεται από ευρήματα ότι όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό της πάθησης διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να γεννηθούν με αυτήν ή να τη μεταδώσουν στα παιδιά τους. Τούτου λεχθέντος, οι περιπτώσεις είναι επίσης εξαιρετικά σποραδικές, πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο επηρεάζεται χωρίς προηγούμενο οικογενειακό ιστορικό.

Μια μετάλλαξη στο γονίδιο PTCH έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη σμηγματογόνων σπίλων. Από μεταλλάξεις στο γονίδιο PTCH-1 μπορεί να προδιαθέτει άτομα σε έναν τύπο καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κάνετε τακτικές δερματικές εξετάσεις με τον δερματολόγο σας εάν έχετε σμηγματογόνο σπίλο.

Εκτός από το οικογενειακό ιστορικό ως αυξημένου παράγοντα κινδύνου, αυτή η κατάσταση εμφανίζεται εξίσου σε όλα τα δημογραφικά στοιχεία. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες επηρεάζονται εξίσου και καμία φυλή ή εθνικότητα δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο πιθανό να το αναπτύξει.

Πώς γίνεται η διάγνωση του σμηγματογόνου σπίλου;

Επειδή όλοι οι σμηγματογόνοι σπίλοι υπάρχουν κατά τη γέννηση, είναι σύνηθες να διαγνωστεί κάποιος κατά τη βρεφική ή παιδική ηλικία. Σε πολλές περιπτώσεις, είτε οι γονείς είτε ο γιατρός θα το προσέξουν τότε.

Ο γιατρός σας μπορεί να είναι σε θέση να διαγνώσει αυτήν την κατάσταση μόνο από μια φυσική εξέταση και να ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό σας. Μπορεί να επιλέξουν να κάνουν βιοψία δέρματος για να βεβαιωθούν για τη διάγνωσή τους. Σε αυτή την περίπτωση, θα αφαιρέσουν ένα στρώμα της βλάβης αφού μουδιάσουν την περιοχή με τοπικό αναισθητικό.

Κατά την παιδική ηλικία, μια βιοψία ενός σμηγματογόνου σπίλου θα είναι άτριχος και θα αποκαλύψει ανώριμους σμηγματογόνους αδένες και τριχοθυλάκια. Στους ενήλικες, η βλάβη θα περιέχει ώριμους σμηγματογόνους αδένες και τριχοθυλάκια και σημαντική πάχυνση της επιδερμίδας.

Οι περισσότεροι σμηγματογόνοι σπίλοι θα παραμείνουν αμετάβλητοι καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, αν και ορισμένοι μπορεί να αναπτύξουν όγκους. Αυτοί οι όγκοι είναι συχνά καλοήθεις, αλλά εάν παρατηρήσετε αλλαγές στη βλάβη, θα πρέπει να κλείσετε ένα ραντεβού με τον δερματολόγο σας για να βεβαιωθείτε ότι είναι καλοήθεις.

Για να αναζητήσετε επιπλοκές – συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του δέρματος – ο γιατρός σας μπορεί να κάνει βιοψία της νέας ανάπτυξης ή της πληγείσας περιοχής.

Πώς αντιμετωπίζεται ένας σμηγματογόνος σπίλος;

Οι σμηγματογόνοι σπίλοι δεν απαιτούν αυτόματα θεραπεία εφόσον είναι σταθεροί και αμετάβλητοι, αν και θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για επιπλοκές όπως εξογκώματα ή πληγές που πρέπει να ελεγχθούν. Αυτό είναι απαραίτητο, καθώς ορισμένοι τύποι καρκίνου του δέρματος όπως το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα μπορεί επίσης να εμφανιστούν έως και στο 22 τοις εκατό των ασθενών με σμηγματογόνο σπίλο.

Μερικά άτομα θα επιλέξουν να αφαιρέσουν εξ ολοκλήρου τον σπίλο τους, είτε λόγω κοσμητικών λόγων είτε λόγω επιπλοκών. Ενώ μπορούν να αφαιρεθούν με χειρουργική εκτομή, οι ουλές είναι αναπόφευκτες και θα είναι μόνιμες μετά την αφαίρεση.

Για όσους επιλέγουν να μειώσουν την εμφάνιση του σμηγματογόνου σπίλου τους για κοσμητικούς σκοπούς ή για την πρόληψη κακοήθων αναπτύξεων, η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να είναι μια αποτελεσματική επιλογή. Ενώ οι θεραπείες με λέιζερ εξακολουθούν να αφήνουν ουλή, η ουλή μπορεί να είναι λιγότερο αισθητή από ό,τι με τη χειρουργική εκτομή.

Μια μελέτη του 2005 διαπίστωσε επίσης ότι δεν υπήρχαν περιπτώσεις υποτροπής μετά τη θεραπεία με λέιζερ YAG, αν και ήταν μια μικρή μελέτη περίπτωσης. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστεί ένα πραγματικό ποσοστό αποτελεσματικότητας. Η θεραπεία με λέιζερ με διοξείδιο του άνθρακα είναι επίσης μια κοινή μέθοδος θεραπείας.

Ποιες είναι οι προοπτικές για έναν σμηγματογόνων σπίλων;

Οι σμηγματογόνοι σπίλοι είναι σπάνιες συγγενείς δυσπλασίες και μπορεί να είναι δύσκολο να αφαιρεθούν. Ευτυχώς, είναι καλοήθεις και πολλοί παραμένουν έτσι σε όλη τη ζωή ενός ατόμου. Ακόμη και εκείνοι που αναπτύσσουν όγκους έχουν συνήθως καλοήθεις όγκους αντί για κακοήθεις.

Τούτου λεχθέντος, οι κακοήθειες είναι μια πιθανότητα, επομένως είναι σημαντικό να κάνετε τακτικές εξετάσεις για τον καρκίνο του δέρματος με τον δερματολόγο σας. Θα πρέπει επίσης να κλείσετε ένα ραντεβού με τον δερματολόγο σας εάν παρατηρήσετε αλλαγές στη βλάβη μεταξύ των ραντεβού.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, εσείς και ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσετε να αφαιρέσετε τον σμηγματογόνων σπίλων πολύ πριν αποκτήσει την ευκαιρία να δημιουργήσει κακοήθη ανάπτυξη. Σε αυτή την περίπτωση, η εκτομή ή η θεραπεία με λέιζερ είναι δύο καλές επιλογές.