Πώς αναπνέουν τα μωρά στη μήτρα;

Αναπνοή στη μήτρα

Τα μωρά δεν αναπνέουν στη μήτρα όπως καταλαβαίνουμε την «αναπνοή». Αντίθετα, τα μωρά βασίζονται στην αναπνοή της μητέρας τους για να λάβουν οξυγόνο στα αναπτυσσόμενα όργανά τους.

Μετά από εννέα μήνες ανάπτυξης μέσα στο σώμα μιας μητέρας, ένα μωρό υφίσταται μια περίπλοκη φυσική μετάβαση καθώς βγαίνει από τη μήτρα. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η μετάβαση είναι ένα από τα πιο περίπλοκα πράγματα που θα κάνει ποτέ το σώμα μας. Ενώ τα μωρά «εξασκούνται» στην αναπνοή στη μήτρα, οι πνεύμονές τους δεν χρησιμοποιούνται για αναπνοή μέχρι να πάρουν την πρώτη τους αναπνοή έξω από τη μήτρα.

Πώς αναπνέουν τα μωρά στη μήτρα;

Ο πλακούντας και ο ομφάλιος λώρος είναι όργανα που επιτρέπουν στο αναπτυσσόμενο μωρό να πάρει ό,τι χρειάζεται από τη μητέρα του. Αυτό περιλαμβάνει το οξυγόνο. Κάθε αναπνοή που παίρνει η μητέρα φέρνει οξυγόνο στο αίμα της. Ο πλακούντας μεταφέρει οξυγόνο στον πλακούντα και στη συνέχεια στον ομφάλιο λώρο στο μωρό.

Πρακτική εμβρυϊκής αναπνοής

Κατά τη διάρκεια της 10ης και 11ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, το αναπτυσσόμενο έμβρυο θα αρχίσει να εισπνέει μικροσκοπικά κομμάτια αμνιακού υγρού. Αυτή η «εισπνοή» μοιάζει περισσότερο με κίνηση κατάποσης. Βοηθά τους πνεύμονες του μωρού καθώς αρχίζουν να αναπτύσσονται. Μέχρι την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, ένα μωρό θα αρχίσει να ασκεί κινήσεις που μοιάζουν με την αναπνοή λιγότερο σαν την κατάποση και θα περιλαμβάνουν συμπίεση και επέκταση των πνευμόνων.

Παρόλο που οι πνεύμονες του μωρού δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως στις 32 εβδομάδες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ένα μωρό που γεννήθηκε σε αυτό το στάδιο να επιβιώσει εκτός της μήτρας.

Η πρακτική της αναπνοής είναι ένα αναπτυξιακό ορόσημο που θέτει το νέο μωρό για επιτυχία κατά το πρώτο του κλάμα. Οι πνεύμονες του μωρού θεωρούνται ώριμοι στις 36 εβδομάδες. Μέχρι τότε ένα μωρό είχε τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες πρακτικής αναπνοής.

Αναπνοή κατά τον τοκετό

Γύρω στην 40η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, το σώμα του μωρού είναι έτοιμο να κάνει τη μετάβαση από τη μήτρα και στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια του τοκετού, η μήτρα της μητέρας θα συστέλλεται και θα συστέλλεται. Αυτό την κάνει να νιώθει έντονες αισθήσεις που σηματοδοτούν ότι το μωρό έρχεται. Οι συσπάσεις πιέζουν το μωρό, μετακινώντας το στη θέση για έξοδο από το κανάλι γέννησης. Οι συσπάσεις χρησιμεύουν επίσης για να ωθήσουν το αμνιακό υγρό έξω από τους πνεύμονες του μωρού, προετοιμάζοντάς το να αναπνεύσει.

Η σφράγιση ανάμεσα στο μωρό και το εξωτερικό σπάει όταν σπάσει το νερό της μητέρας. Το μωρό μπορεί να εκτεθεί σε οξυγόνο κατά τη διαδικασία του τοκετού. Αλλά όσο το μωρό εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένο με τη μητέρα του μέσω του πλακούντα μέσω του ομφάλιου λώρου, δεν είναι απαραίτητο το μωρό να προσπαθήσει ακόμα να αναπνεύσει.

Μέσα σε λίγες στιγμές μετά τη γέννηση, το μωρό θα πάρει μια απότομη εισπνοή και θα αναπνεύσει για πρώτη φορά μόνο του. Αυτό το φούσκωμα των πνευμόνων φέρνει οξυγόνο στην κυκλοφορία του αίματος του μωρού χωρίς τη βοήθεια της μητέρας για πρώτη φορά.

Αναπνοή μετά τη γέννηση

Οι νέοι πνεύμονες του μωρού είναι πιθανότατα έτοιμοι να τους μεταφέρουν στη ζωή. Αλλά το αναπνευστικό σύστημα δεν έχει τελειώσει την ανάπτυξη. Οι κυψελίδες είναι μικροσκοπικοί σάκοι αέρα στους πνεύμονες που επιτρέπουν την ανταλλαγή οξυγόνου στο σώμα μας. Θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται μετά τη γέννηση.

Κατά τη γέννηση, υπολογίζεται ότι τα περισσότερα μωρά έχουν από 20 έως 50 εκατομμύρια κυψελίδες στους πνεύμονές τους. Όταν ένα παιδί γίνει 8 ετών, θα έχει μέχρι 300 εκατ. Καθώς οι πνεύμονες μεγαλώνουν, οι κυψελίδες γεμίζουν τη νέα επιφάνεια των πνευμόνων. Αυτό επιτρέπει στους πνεύμονες να υποστηρίξουν έναν αναπτυσσόμενο άνθρωπο καθώς χρειάζονται αυξημένες ποσότητες οξυγόνου.

Τα οστά του κλουβιού των πλευρών περικυκλώνουν τα ζωτικά μας όργανα. Καθώς ένα μωρό μεγαλώνει, αυτά τα οστά θα σκληραίνουν και οι πνεύμονες θα είναι πιο ασφαλείς. Αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος της αναπνευστικής ανάπτυξης.

Όταν γεννιόμαστε για πρώτη φορά, είμαστε εξαιρετικά ευάλωτοι στο «να μας χτυπήσει ο άνεμος» λόγω της απαλότητας των πλευρών μας. Τα πλευρά θα ανέβουν επίσης στο στήθος για να πάρουν ένα ενήλικο σχήμα.

Μερικές φορές ένα μωρό θα καταπιεί ή θα εισπνεύσει ακούσια μέρη της πρώτης κινητικότητας του εντέρου κατά τη γέννηση. Αυτή η πρώτη κίνηση του εντέρου ονομάζεται μηκώνιο. Όταν συμβεί αυτό, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το μωρό από τη μήτρα γρήγορα και να του ζητήσετε ιατρική βοήθεια. Εάν το μηκόνιο δεν αφαιρεθεί, μπορεί να μολύνει τους ευαίσθητους πνεύμονες του μωρού.

Τι πρέπει να αποφεύγετε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Μία από τις κοινές επιπλοκές του πρόωρου τοκετού είναι ότι οι πνεύμονες του μωρού δεν θα είναι πλήρως ώριμοι. Μπορεί να προκληθεί πνευμονία και μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας (RDS). Ένας τρόπος για να αποφύγετε έναν πρόωρο τοκετό είναι να προσέχετε προσεκτικά τη διατροφή και τις επιλογές του τρόπου ζωής σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η Αμερικανική Ένωση Εγκυμοσύνης συνιστά στις έγκυες γυναίκες να αποφεύγουν:

  • ωμό κρέας
  • σούσι
  • αλλαντικά
  • άψητα αυγά

Όλες αυτές οι τροφές περιέχουν επιβλαβείς χημικούς παράγοντες ή βακτήρια που δεν πρέπει να περάσουν στο μωρό κατά την ανάπτυξη. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψη καφεΐνης και να αποφεύγουν τα αλκοολούχα ποτά. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγετε χημικές ουσίες όπως το σαλικυλικό οξύ, που βρίσκονται σε ορισμένα καλλυντικά και προϊόντα δέρματος.

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) συνεχίζει να λειτουργεί μητρώο φαρμάκων που είναι ασφαλή για λήψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν ένα από τα φάρμακα που σας έχουν συνταγογραφηθεί είναι στη λίστα των μη ασφαλών φαρμάκων, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τους κινδύνους από τη συνέχιση της χρήσης του.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss