Θα είμαι ειλικρινής — ήταν μια αργή διαδικασία.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι υπήρχε κάτι “εκτός” στις συνήθειες ενυδάτωσης μου. Ήμουν 25 και μόλις είχα μετακομίσει στο ηλιόλουστο Λος Άντζελες. Ένας συνάδελφος μου ζήτησε να πάω μια πεζοπορία και ενώ οι προτιμώμενες δραστηριότητες του Σαββατοκύριακου σε εκείνο το σημείο της ζωής μου ήταν περισσότερο περπάτημα στην μπροστινή πόρτα για να πάρω το ντελίβερι της πίτσας, χρειαζόμουν απεγνωσμένα φίλους — έτσι αποφάσισα να δώσω πάει.
Όταν η νέα μου φίλη με πήρε λαμπρά και νωρίς εκείνο το πρωί, ήρθε — σοφά — οπλισμένη με ένα μεγάλο μπουκάλι νερό. Μου?
Επέλεξα να φέρω ένα ενεργειακό ποτό και ένα Coke Zero.
Η αλήθεια είναι ότι για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, το να πίνω νερό απλά δεν ήταν κάτι. Ως παιδί, καλή τύχη αν δοκίμασες αδιάκριτα κουτιά χυμού Capri Suns ή Hi-C από τα χέρια μου. Ως έφηβος, σκέφτηκα ότι το να πίνω Jackfruit-Guava Vitamin Water, το ποτό “it girl” στο γυμνάσιο μου, ήταν εξίσου καλό με το να πίνω πραγματικό νερό (Σημειώσεις spoiler: Δεν είναι). Και μόλις μπήκα στο κολέγιο, ένα στερεό 99 τοις εκατό οποιουδήποτε υγρού που χτυπούσε τα χείλη μου είχε εγχυθεί με τον ένα ή τον άλλο τύπο αλκοόλ.
Όταν μετακόμισα στο Λος Άντζελες, ήμουν σε δύσκολη κατάσταση. Τα χρόνια που πέρασα πίνοντας τίποτα άλλο εκτός από ροφήματα με ζάχαρη είχαν επηρεάσει το σώμα μου.
Ήμουν 30 κιλά υπέρβαρος. Ήμουν κουρασμένος όλη την ώρα. Δεν μπορούσα καν να σκεφτώ να σηκωθώ από το κρεβάτι χωρίς να πιάσω ένα κουτάκι αναψυκτικό. Εν ολίγοις, ήμουν ένα ζεστό, αφυδατωμένο χάος.
Πρώτα προσπάθησα να γίνω υγιής χωρίς νερό
Αυτή η πεζοπορία ήταν το σημείο εκκίνησης για έναν νέο τρόπο ζωής. Ως επίσημος κάτοικος του Λος Άντζελες, αποφάσισα να κάνω σαν τους ντόπιους και να δοκιμάσω όλο το θέμα «να είσαι υγιής» — αλλά να παρατήσω το Coke Zero μου; Για αυτό δεν ήμουν έτοιμος.
Αντίθετα, εστίασα σε όλες τις άλλες λιγότερο επιθυμητές συνήθειές μου. Άρχισα να περνάω τα πρωινά του Σαββάτου πεζοπορώντας αντί να κοιμάμαι μέσα. Αντικατέστησα την παγωμένη πίτσα και τις γκοφρέτες βανίλιας με φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Σταμάτησα να πίνω αλκοόλ, το οποίο ήταν εξίσου δημόσια υπηρεσία όσο και προσωπικό επίτευγμα. Προσέλαβα έναν personal trainer που με μύησε σε έναν εντελώς νέο κόσμο με pushups, lunges και burpees.
Και ξέρεις τι? Τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται. Έχασα λίγο βάρος. Είχα λίγη περισσότερη ενέργεια. Η ζωή μου άρχισε να παίρνει την όψη ενός κάπως υγιούς ανθρώπου.
Αλλά εξακολουθούσα να κολλάω στα ζαχαρούχα ποτά μου όπως ένα παιδί κολλάει στην κουβέρτα ασφαλείας του. Απλώς δεν κατάλαβα την ελκυστικότητα του νερού. Ήταν ήπιο, ήταν άγευστο και δεν παρείχε το είδος της ενδορφίνης που προκαλείται από τη ζάχαρη που πήρα από ένα ωραίο, δροσιστικό ποτήρι κόκα κόλα. Ποια ήταν η μεγάλη υπόθεση;
Μόλις ο προπονητής μου αφαίρεσε σωματικά τη σόδα από το χέρι μου και μου είπε ότι δεν θα εργαζόταν πλέον μαζί μου έως ότου άρχισα να φέρνω ένα μπουκάλι νερό στο γυμναστήριο και άρχισα να εξερευνώ εάν και γιατί έπρεπε να αρχίσω να πίνω H2O. Και αποδεικνύεται; Στην πραγματικότητα είναι κάπως μεγάλη υπόθεση.
«Το να πίνετε νερό που απορροφάται σωστά στα κύτταρά σας είναι ζωτικής σημασίας για να παραμείνετε υγιείς και να διατηρήσετε τη σωστή λειτουργία κάθε συστήματος στο σώμα σας, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, του εγκεφάλου και των μυών σας», λέει η Carolyn Dean, MD, ND, ιατρικό συμβουλευτικό συμβούλιο. Nutrition Magnesium Association. Η σημασία του πόσιμου νερού δεν πρέπει να παραβλέπεται. “[Not drinking enough water can cause] υψηλή αρτηριακή πίεση, μειωμένη μνήμη και συγκέντρωση, κόπωση, κατάθλιψη και ευερεθιστότητα, κακή πέψη, πόνος στο στομάχι, δυσκοιλιότητα, λαχτάρα για ζάχαρη και πρόχειρο φαγητό, πονοκέφαλοι, δυσκοιλιότητα, ζάλη, αυξημένη όρεξη, μυϊκές κράμπες, δίψα, ξηροστομία, κόπωση, ουρική αρθρίτιδα, πόνος στις αρθρώσεις, πρόωρη γήρανση και αναπνευστικά προβλήματα».
Ναι.
Πώς αύξησα την πρόσληψη νερού
Έτσι, μετά από περίπου πέντε δευτερόλεπτα έρευνας ήταν προφανές ότι έπρεπε να πίνω περισσότερο νερό. Αλλά στην πραγματικότητα να συμβεί αυτό; Αυτή ήταν μια διαδικασία.
Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνω ήταν να καταλάβω πόσο νερό χρειαζόμουν πραγματικά να πίνω. «Συνιστώ να πίνετε το μισό σωματικό σας βάρος (σε λίβρες) σε ουγγιές νερό», λέει ο Dean. Έτσι, για μένα, αυτό σήμαινε 65 ουγγιές νερό κάθε μέρα.
Το να πάω από το μηδέν στο 65 κατά τη διάρκεια της νύχτας μου φάνηκε εντελώς συντριπτικό, οπότε ξεκίνησα κάνοντας μικρά βήματα προς τον στόχο μου.
Άρχισα σιγά σιγά να αντικαθιστώ τις καθημερινές μου σόδες με ανθρακούχο νερό. Οι φυσαλίδες με βοήθησαν να ξεγελάσω τον εγκέφαλό μου και με βοήθησαν να μειώσω το Coke Zero. Στην αρχή, το μοίρασμα ήταν περίπου 50/50 (μία σόδα, ένα ανθρακούχο νερό), αλλά μετά από μερικούς μήνες απογαλακτισμού από τα τεχνητά γλυκαντικά, πέταξα εντελώς τη σόδα (με εξαίρεση το ένα κουτάκι των 7 ουγκιών την ημέρα Τώρα απολαμβάνω, γιατί #treatyosef).
Πριν κοιμηθώ, άρχισα να βάζω ένα ποτήρι νερό στο κομοδίνο μου και να το πίνω πριν σηκωθώ από το κρεβάτι το πρωί. Στα εστιατόρια, σταμάτησα να παραγγέλνω ποτά και κόλλησα το νερό, το οποίο ήταν εξίσου καλό για το πορτοφόλι μου με την υγεία μου. Και επένδυσα σε ένα ωραίο μπουκάλι νερό (αυτό λατρεύει πουά μπουκάλι Kate Spade… όχι πολύ άθλιο!) που κρατούσε το H2O μου ωραίο και δροσερό, είτε ήμουν στη δουλειά είτε στο γυμναστήριο.
Θα είμαι ειλικρινής — Ήταν α σιγά σιγά επεξεργάζομαι, διαδικασία. Έπινα ποτά με ζάχαρη χωρίς δεύτερη σκέψη για δεκαετίες. Ακριβώς όπως η αντιμετώπιση οποιασδήποτε ασυνείδητης συνήθειας, η αναίρεση όλων αυτών των ετών προετοιμασίας δεν ήταν εύκολη. Υπήρχαν πολλές φορές —ιδιαίτερα αν ένιωθα αγχωμένος ή συγκλονισμένος— όπου πέταξα τη δέσμευσή μου να πίνω περισσότερο νερό από το παράθυρο και πέρασα όλη την ημέρα παίρνοντας ενεργειακά ποτά.
Αλλά όσο πιο βαθιά έμπαινα στον κόσμο της σωστής ενυδάτωσης, τόσο πιο ξεκάθαρο γινόταν ότι το να πίνω αυτά τα ζαχαρούχα ποτά που λάτρευα τόσο πολύ με έκανε να νιώθω απαίσια. Όταν πέρασα τη μέρα πίνοντας Coke Zero, ήμουν κυκλοθυμική. Ήμουν κουρασμένος. Δεν είχα την ενέργεια να αντιμετωπίσω τις προπονήσεις μου. Κοιμήθηκα φρικτά. Και τότε ήταν που έκανε κλικ — αν ήθελα όχι μόνο να φαίνομαι υγιής, αλλά αφή υγιής, έπρεπε να κόψω αυτή τη συνήθεια μια για πάντα.
Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να πηγαινοέρχομαι μεταξύ H2O και αναψυκτικών, αλλά τελικά, πέτυχα τον στόχο μου 65 ουγγιών.
Το πόσιμο νερό είναι σαν να ξαναγεννιέσαι μέσα από καταρράκτη
Κάπου στην πορεία συνέβη κάτι τρελό — άρχισα να το κάνω απολαμβάνω πόσιμο νερό. Τώρα έχουν περάσει περίπου επτά χρόνια και επιτρέψτε μου να σας πω ότι έχει αλλάξει εντελώς τη ζωή και την υγεία μου.
Όταν μετάβαση με επιτυχία στο να πίνω περισσότερο νερό, ήταν ο καταλύτης για μια ολόκληρη σειρά νέων υγιεινών συνηθειών. Η σκέψη μου ήταν Αν μπορούσα να γίνω πότης νερού μετά από μια ζωή που πίνω κατευθείαν ζάχαρη… τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;
Άρχισα να τρέχω, ολοκληρώνοντας τελικά έναν πλήρη μαραθώνιο. Έκοψα πολύ την καφεΐνη. Αγόρασα έναν αποχυμωτή και άρχισα να ξεκινάω τις μέρες μου με έναν συνδυασμό από λάχανο, λεμόνι και τζίντζερ… επίτηδες.
Το πόσιμο νερό κάνει επίσης τη ζωή πιο εύκολη. Κατάφερα να διατηρήσω το βάρος μου χωρίς πολλή σκέψη ή προσπάθεια. Είχα περισσότερη ενέργεια για να περάσω τη μέρα. Το δέρμα μου ήταν τόσο λαμπερό, που μπορούσα εύκολα να ξεφύγω χωρίς να φορέσω μακιγιάζ. Και αν διψούσα, δεν χρειαζόταν να κυκλοφορώ με το αυτοκίνητο αναζητώντας ένα ψιλικατζίδικο που να κουβαλάει ό,τι ζαχαρούχο ποτό λαχταρούσα εκείνη την ημέρα, γιατί μάντεψε; Νερό υπάρχει κυριολεκτικά παντού.
Αλλά ίσως η μεγαλύτερη επίδραση που είχε το πόσιμο νερό στη ζωή μου; Είναι η ηρεμία που έχω, γνωρίζοντας ότι δίνω στο σώμα μου αυτό που χρειάζεται για να λειτουργήσει στο υψηλότερο επίπεδο. Και αυτό αξίζει να χάσετε όλα τα Capri Suns και Coke Zeros στον κόσμο.
Η Deanna deBara είναι μια ανεξάρτητη συγγραφέας που πρόσφατα μετακόμισε από το ηλιόλουστο Λος Άντζελες στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Όταν δεν έχει εμμονή με τον σκύλο της, τις βάφλες ή όλα τα πράγματα με τον Χάρι Πότερ, μπορείτε να παρακολουθήσετε τα ταξίδια της Ίνσταγκραμ.
Discussion about this post