Πυρετός Παπαγάλου (Ψιττάκωση)

Προσβολή παπαγάλου πυρετού

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι πιάνουν πυρετό παπαγάλου από πουλιά, όπως:

• παπαγάλοι
• κοτόπουλα
• γαλοπούλες
• περιστέρια
• παπαγάλοι
• κοκτέιλ
• πάπιες

Μπορείτε να κολλήσετε τον πυρετό του παπαγάλου χειριζόμενοι ένα μολυσμένο πουλί ή αναπνέοντας λεπτά σωματίδια των ούρων, των κοπράνων του ή άλλων σωματικών εκκρίσεων. Μπορεί επίσης να μολυνθείτε εάν το πουλί σας δαγκώσει ή σας «φιλήσει» αγγίζοντας το ράμφος του στο στόμα σας.

Η μόλυνση της νόσου από ένα μολυσμένο άτομο είναι επίσης δυνατή, αλλά πολύ σπάνια. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν εισπνέετε τα λεπτά σταγονίδια που ψεκάζονται στον αέρα όταν το άρρωστο άτομο βήχει.

Αναγνωρίζοντας ένα πουλί με πυρετό παπαγάλου

Τα μολυσμένα πτηνά δεν εμφανίζουν απαραίτητα συμπτώματα. Μπορούν επίσης να μεταφέρουν τα βακτήρια για μήνες πριν εμφανιστούν εξωτερικά σημάδια. Ακριβώς επειδή ένα πουλί δεν φαίνεται ή δεν είναι άρρωστο δεν σημαίνει ότι δεν είναι μολυσμένο.

Τα μολυσμένα πουλιά μπορεί να τρέμουν ή να έχουν δυσκολία στην αναπνοή. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• έκκριση από τα μάτια ή τη μύτη
• διάρροια
• αποχρωματισμένα περιττώματα (ούρα ή κόπρανα) σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου
• απώλεια βάρους
• λήθαργο και υπνηλία

Το άρρωστο πουλί μπορεί να τρώει λιγότερο ή ακόμη και να σταματήσει να τρώει εντελώς.

Συμπτώματα

Στους ανθρώπους, αυτή η ασθένεια τυπικά μοιάζει με τη γρίπη ή την πνευμονία. Τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν περίπου 10 ημέρες μετά την έκθεση, αλλά μπορεί να χρειαστούν μόλις τέσσερις ημέρες ή έως και 19 ημέρες για να εμφανιστούν.

Ο πυρετός του παπαγάλου έχει πολλά από τα συμπτώματα που μπορεί να συσχετίσετε με τη γρίπη, όπως:

• πυρετός και ρίγη
• ναυτία και έμετος
• πόνος μυών και αρθρώσεων
• διάρροια
• αδυναμία
• κούραση
• βήχας (συνήθως ξηρός)

Άλλα πιθανά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να μην μοιάζουν με γρίπη, περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος, δύσπνοια και ευαισθησία στο φως.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή σε διάφορα εσωτερικά όργανα. Αυτά περιλαμβάνουν τον εγκέφαλο, το συκώτι και μέρη της καρδιάς. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μειωμένη πνευμονική λειτουργία και πνευμονία.

Οι ασθένειες που έχουν συμπτώματα παρόμοια με τον πυρετό του παπαγάλου περιλαμβάνουν:

• βρουκέλλωση, μια βακτηριακή λοίμωξη που βρίσκεται κανονικά στα ζώα, αλλά μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο

• τουλαραιμία, μια σπάνια ασθένεια (που εντοπίζεται συνήθως σε κουνέλια και τρωκτικά) που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο μέσω δαγκώματος τσιμπουριού, μολυσμένης μύγας ή επαφής με το ίδιο το μολυσμένο μικρό θηλαστικό

• λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα
• γρίπη
• φυματίωση
• πνευμονία

• Πυρετός Q, άλλος τύπος βακτηριακής λοίμωξης

Διάγνωση πυρετού παπαγάλου

Δεδομένου ότι ο πυρετός του παπαγάλου είναι μια τόσο σπάνια κατάσταση, ο γιατρός σας μπορεί να μην υποψιαστεί αυτήν την ασθένεια στην αρχή. Φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε εκτεθεί πρόσφατα σε πιθανά άρρωστα πτηνά ή εάν εργάζεστε σε κατάστημα κατοικίδιων ζώων, γραφείο κτηνιάτρου, μονάδα επεξεργασίας πουλερικών ή σε οποιοδήποτε άλλο χώρο εργασίας που σας φέρνει σε επαφή με πουλιά.

Για τη διάγνωση του πυρετού του παπαγάλου, ο γιατρός σας θα κάνει γενικά αρκετές εξετάσεις. Οι καλλιέργειες αίματος και πτυέλων μπορούν να αποκαλύψουν εάν έχετε τον τύπο βακτηρίων που προκαλεί αυτή τη μόλυνση. Μια ακτινογραφία θώρακος μπορεί να δείξει την πνευμονία που μερικές φορές προκαλείται από τη νόσο.

Ο γιατρός σας θα ζητήσει μια δοκιμή τίτλου αντισωμάτων για να δει εάν έχετε αντισώματα στα βακτήρια που προκαλούν πυρετό παπαγάλου. Τα αντισώματα είναι πρωτεΐνες που παράγει το ανοσοποιητικό σύστημα όταν ανιχνεύει μια ξένη, επιβλαβή ουσία (αντιγόνο) όπως βακτήρια ή ένα παράσιτο. Οι αλλαγές στο επίπεδο των αντισωμάτων μπορεί να υποδηλώνουν ότι έχετε μολυνθεί από το βακτήριο που προκαλεί τον πυρετό του παπαγάλου.

Μάθετε περισσότερα: Καλλιέργεια πτυέλων »

Θεραπεία

Ο πυρετός του παπαγάλου αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Η τετρακυκλίνη και η δοξυκυκλίνη είναι δύο αντιβιοτικά που είναι αποτελεσματικά κατά αυτής της ασθένειας. Ωστόσο, ο γιατρός σας μπορεί μερικές φορές να επιλέξει να σας θεραπεύσει με άλλους τύπους ή κατηγορίες αντιβιοτικών. Τα πολύ μικρά παιδιά μπορούν να λάβουν θεραπεία με αζιθρομυκίνη.

Μετά τη διάγνωση, η αντιβιοτική θεραπεία συνήθως συνεχίζεται για 10 έως 14 ημέρες μετά την υποχώρηση του πυρετού.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που λαμβάνουν θεραπεία για παπαγάλο πυρετό αναρρώνουν πλήρως. Ωστόσο, η ανάρρωση μπορεί να είναι αργή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, πολύ νεαρής ηλικίας ή που έχουν άλλα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, ο πυρετός του παπαγάλου σπάνια προκαλεί θάνατο σε ανθρώπους που έχουν λάβει την κατάλληλη θεραπεία.

Πρόληψη

Εάν έχετε κατοικίδια πουλιά, μπορείτε να λάβετε μέτρα για να μειώσετε τις πιθανότητές σας να πάθετε πυρετό παπαγάλου. Αυτά περιλαμβάνουν τον καθαρισμό των κλουβιών πουλιών σας κάθε μέρα και την καλή φροντίδα των πτηνών σας για να τα αποτρέψετε από το να αρρωστήσουν. Ταΐστε τα πουλιά σας σωστά και δώστε τους αρκετό χώρο ώστε να μην στριμώχνονται μαζί στο κλουβί. Εάν έχετε περισσότερα από ένα κλουβιά, βεβαιωθείτε ότι τα κλουβιά είναι μακριά μεταξύ τους, έτσι ώστε τα κόπρανα και άλλα υλικά να μην μπορούν να μεταφερθούν μεταξύ τους.

Τα παρακάτω είναι άλλα βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αποτρέψετε τον πυρετό του παπαγάλου.

Εάν αποκτήσετε ένα νέο πουλί, ζητήστε το να το εξετάσει ένας κτηνίατρος. Στη συνέχεια, είναι καλό να απομονώνετε το πουλί και να το παρακολουθείτε για ασθένειες για τουλάχιστον 30 ημέρες προτού το επιτρέψετε να έρθει σε επαφή με άλλα πτηνά.

Αν δείτε ένα άρρωστο ή νεκρό πουλί (είτε είναι άγριο είτε κατοικίδιο), δεν πρέπει να το αγγίξετε. Επικοινωνήστε με την υπηρεσία ελέγχου ζώων της πόλης σας για να αφαιρέσετε ένα νεκρό άγριο πτηνό. Εάν πρόκειται για κατοικίδιο, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί όταν το αγγίζετε ή το μετακινείτε. Χρησιμοποιήστε γάντια και μάσκα για να αποφύγετε την εισπνοή βακτηρίων, σκόνης φτερών ή άλλων υπολειμμάτων. Θα πρέπει επίσης να απολυμάνετε το κλουβί και όλο τον εξοπλισμό που έχει χρησιμοποιήσει το πουλί για την πρόληψη μόλυνσης ή εκ νέου μόλυνσης.

Ιστορικό παπαγάλου πυρετού

Στα τέλη του 1929, ο Simon S. Martin από τη Βαλτιμόρη αγόρασε έναν παπαγάλο για τη γυναίκα του ως χριστουγεννιάτικο δώρο. Ζήτησε από τους συγγενείς να το φροντίσουν μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο παπαγάλος φαινόταν όλο και πιο άρρωστος όσο περνούσε ο καιρός. Την ημέρα των Χριστουγέννων, το πουλί ήταν νεκρό. Αμέσως μετά, δύο συγγενείς που φρόντιζαν τα πουλιά αρρώστησαν. Η Λίλιαν, η σύζυγος του Μάρτιν, αρρώστησε επίσης. Ο γιατρός τους είχε διαβάσει πρόσφατα για τον πυρετό του παπαγάλου και υποψιάστηκε ότι ήταν η αιτία. Όταν ο γιατρός ζήτησε από την υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ φαρμακευτική αγωγή για να το αντιμετωπίσει, του είπαν ότι δεν υπήρχε γνωστή θεραπεία.

Η υπόθεση δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα και ο φόβος του παπαγάλου πυρετού εξαπλώθηκε γρήγορα. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων επίσης αυξήθηκε δραματικά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι γιατροί άρχισαν να αναζητούν πτηνά για κατοικίδια στα σπίτια και τις επιχειρήσεις ανθρώπων με συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη ή πνευμονία. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης προκάλεσαν πανικό σχετικά με αυτή τη νέα μυστηριώδη ασθένεια και οι ανακριβείς αναφορές για τον αριθμό των σχετικών θανάτων αύξησαν μόνο αυτόν τον πανικό. Ωστόσο, η αυξημένη ευαισθητοποίηση για τον πυρετό του παπαγάλου παρουσίασε επίσης στους επιστήμονες αρκετά θέματα για να απομονώσουν τελικά το μικρόβιο και να βρουν μια θεραπεία για αυτό.