Μικροδοσολογία MDMA και το μέλλον των θεραπειών MDMA για την ψυχική υγεία

Πολλές μελέτες έχουν διερευνήσει τα αποτελέσματα της υψηλής δόσης MDMA — και, φυσικά, υπάρχουν πολλές ανέκδοτες αναφορές.

Ωστόσο, η έρευνα δεν έχει διερευνήσει τα αποτελέσματα της μικροδοσολογίας MDMA. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν επίσημα δεδομένα σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες από τη λήψη πολύ χαμηλών ποσοτήτων MDMA.

«Η μόνη πληροφορία που έχουμε είναι εντελώς ανέκδοτη. Όλα είναι απλώς εικασίες», δήλωσε η Jennifer Mitchell, PhD, καθηγήτρια στα τμήματα νευρολογίας και ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών στο Weill Institute for Neurosciences στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Τούτου λεχθέντος, η έρευνα που περιλαμβάνει χαμηλότερες δόσεις MDMA θα μπορούσε να υποδείξει τις πιθανές επιπτώσεις της μικροδοσολογίας.

Για παράδειγμα, μια σειρά από πέντε μικρές μελέτεςπου χρηματοδοτήθηκε από την Πολυεπιστημονική Ένωση για Ψυχεδελικές Σπουδές (MAPS), περιλάμβανε τη χορήγηση διαφορετικών ποσοτήτων MDMA σε διάφορες ομάδες συμμετεχόντων με διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) σε δύο συνεδρίες με διαφορά 1 μήνα.

Σε ορισμένους συμμετέχοντες δόθηκαν χαμηλές (αλλά όχι μικρο) δόσεις MDMA στα 25 χιλιοστόγραμμα (mg), 30 mg ή 40 mg. Σε άλλους χορηγήθηκαν πλήρεις δόσεις στα 75 mg, 100 mg ή 125 mg.

Όλες οι δόσεις προκάλεσαν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις. Οι άνθρωποι που έλαβαν χαμηλότερες δόσεις είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν πονοκεφάλους και κόπωση από εκείνους που έλαβαν πλήρεις δόσεις. Άλλα κοινά συμπτώματα περιελάμβαναν έλλειψη όρεξης και ναυτία και ζάλη.

Πολλοί συμμετέχοντες που έλαβαν χαμηλότερες δόσεις παρουσίασαν επίσης άγχος, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, είπε ο Μίτσελ.

«Χαμηλότερες ποσότητες MDMA μπορεί να είναι αγχογονικές [anxiety-inducing]», εξήγησε εκείνη.

Δεν είναι επίσης σαφές τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν στον εγκέφαλο οι μικροδόσεις που λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Το MDMA έχει αυτό το ιστορικό, είτε σωστά είτε όχι, ως νευροτοξίνη σε υψηλές δόσεις», είπε ο Μίτσελ. «Η ανησυχία θα ήταν ότι μικρές δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μπορούσαν τελικά να συσσωρευτούν με κάποιο τρόπο και να επηρεάσουν τη νευρική λειτουργία».

Ουσιαστικά, μια μικροδόση «θα πρέπει να είναι αρκετά μικρή ώστε να μην προκαλεί κανενός είδους αντιληπτικές ή υποκειμενικές αλλαγές», είπε. Αλλά «κανείς δεν έχει βρει το κατάλληλο πρόγραμμα μικροδοσολογίας για το MDMA, τουλάχιστον όχι επιστημονικά».

Κατά τη δεκαετία του 1960, ορισμένοι ψυχίατροι πειραματίστηκαν με το MDMA ως πιθανή θεραπεία για προβλήματα ψυχικής υγείας. Αυτή η πρακτική σταμάτησε όταν το φάρμακο έγινε παράνομο. Αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει.

Τα τελευταία χρόνια, κλινικές μελέτες έχουν διερευνήσει τη δυνατότητα χρήσης του MDMA για τη θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας όπως το PTSD και το άγχος. Οι ερευνητές μπορούν να λάβουν άδειες χρήσης του φαρμάκου σε ορισμένα επιστημονικά ερευνητικά περιβάλλοντα.

Ωστόσο, οι δόσεις που χρησιμοποιούνται σε τέτοιες μελέτες δεν είναι μικροδόσεις αλλά μακροδόσεις, οι οποίες είναι μέτριες έως υψηλές ποσότητες του φαρμάκου.

Το MDMA ως θεραπεία PTSD

Για παράδειγμα, η MAPS κατέληξε πρόσφατα στο συμπέρασμα α δοκιμαστική φάση 3με επικεφαλής τον Μίτσελ.

Στη δοκιμή, οι συμμετέχοντες με PTSD έλαβαν είτε εικονικό φάρμακο είτε MDMA σε μέτρια έως υψηλή δόση (80–180 mg), ακολουθούμενη από χαμηλότερη συμπληρωματική δόση (40–60 mg), σε τρεις ξεχωριστές συνεδρίες με διαφορά 1 μήνα.

Μετά από κάθε συνεδρία MDMA, οι συμμετέχοντες είχαν μια συνεδρία θεραπείας 90 λεπτών όπου μπορούσαν να συζητήσουν τις εμπειρίες τους.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν MDMA παρουσίασαν «σημαντική» μείωση των συμπτωμάτων PTSD και της σχετικής λειτουργικής έκπτωσης.

Μετά την επιτυχία της δοκιμής, η MAPS ζητά έγκριση από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη χρήση τριών μακροδόσεων MDMA — παράλληλα με τις θεραπευτικές συνεδρίες — για θεραπεία ατόμων με PTSD.

Η MAPS διαπίστωσε επίσης ότι η λήψη MDMA είχε α χαμηλότερο ποσοστό εγκατάλειψης από τη λήψη εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), μια κατηγορία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

«Θα υποβληθεί στον FDA τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους και ο FDA έχει 6 μήνες για να απαντήσει», είπε ο Μίτσελ.

Αυτό σημαίνει ότι, εάν εγκριθεί, το MDMA θα μπορούσε να αναγνωριστεί επίσημα ως θεραπεία έως τον Μάρτιο του 2024.

Αλλά δεν θα μπορείτε να το χορηγήσετε μόνοι σας: Πρέπει να πάρετε το φάρμακο σε εποπτευόμενο ιατρικό περιβάλλον.

Ένας ψυχίατρος, ψυχολόγος, νοσοκόμος ή οικογενειακός θεραπευτής θα συμμετέχει πάντα, είπε ο Μίτσελ. «Κανείς δεν πρόκειται να πάρει τα φάρμακα στο σπίτι», είπε.

Εάν η θεραπεία με MDMA είναι εγκεκριμένη από τον FDA, ίσως αναρωτηθείτε εάν θα μπορούσατε να ζητήσετε να λάβετε χαμηλότερη δόση MDMA από τη συνιστώμενη. Αλλά αυτό δεν ενδείκνυται.

«Αν βρούμε μια στρατηγική δοσολογίας που λειτουργεί πραγματικά, και έχει αποδειχθεί ότι λειτουργείοι άνθρωποι θα πρέπει να μένουν σε αυτό και να μην τσιγκουνεύονται», είπε ο Μίτσελ.

Χρήση MDMA για τη θεραπεία άλλων παθήσεων ψυχικής υγείας

Το PTSD δεν είναι η μόνη πάθηση ψυχικής υγείας που μπορεί να ωφεληθεί από τις μακροδόσεις του MDMA.

Σε μια μικρή μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο στην οποία συμμετείχαν 14 άτομα με διαταραχή χρήσης αλκοόλ, οι ερευνητές τους έδωσαν 187,5 mg MDMA δύο φορές σε διάστημα 8 εβδομάδων. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες έλαβαν ψυχολογική υποστήριξη πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε συνεδρία MDMA.

Οι συμμετέχοντες δεν παρουσίασαν απροσδόκητες ανεπιθύμητες ενέργειες. Εννέα μήνες αργότερα, η μέση κατανάλωση αλκοόλ μειώθηκε από 130,6 μονάδες σε 18,7 μονάδες την εβδομάδα.

Άλλες έρευνες δείχνουν ότι οι μακροδόσεις του MDMA μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων άγχους.

Σε ένα μελέτη 2020, οι ερευνητές έδωσαν σε μια μικρή ομάδα ατόμων με απειλητικές για τη ζωή ασθένειες που βιώνουν άγχος μια δόση 125 mg MDMA παράλληλα με τη θεραπεία. Σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, όσοι έλαβαν MDMA είπαν ότι είχαν χαμηλότερα επίπεδα άγχους μετά.

Εν τω μεταξύ, άλλος μικρή μελέτη από το 2018 περιελάμβανε 12 αυτιστικούς συμμετέχοντες. Έλαβαν είτε εικονικό φάρμακο είτε 75–125 mg MDMA κατά τη διάρκεια δύο συνεδριών ψυχοθεραπείας διάρκειας 8 ωρών. Εκείνοι στην ομάδα MDMA «επέδειξαν ταχεία και διαρκή βελτίωση στα συμπτώματα κοινωνικού άγχους».

Και πάλι, είναι ζωτικής σημασίας να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι δόσεις MDMA χορηγήθηκαν σε ελεγχόμενα και εποπτευόμενα κλινικά περιβάλλοντα. Το MDMA δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για αυτοθεραπεία σε καμία περίπτωση.

Μερικοί άνθρωποι δεν θα πρέπει να λαμβάνουν καμία δόση MDMA, ακόμα κι αν τελεί υπό ιατρική επίβλεψη.

«Θα προειδοποιούσα σθεναρά όποιον έχει οικογενειακό ιστορικό οποιουδήποτε είδους ψυχωτικής διαταραχής να μην παίρνει ψυχεδελικά», είπε ο Μίτσελ. «Απλώς δεν ξέρουμε υπό ποιες συνθήκες και ποια ψυχεδελικά ενισχύουν την ψύχωση, αλλά έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι το κάνουν».

Τα άτομα με προβλήματα καρδιαγγειακής υγείας θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν το MDMA. Για παράδειγμα, «γνωρίζουμε ότι η αρτηριακή πίεση αυξάνεται όταν παίρνετε αυτά τα φάρμακα», είπε ο Μίτσελ.

Τέλος, πολλά άτομα με διαγνώσεις ψυχικής υγείας λαμβάνουν συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως SSRI. Δεν είναι σαφές πώς αυτά τα φάρμακα αλληλεπιδρούν με το MDMA.

Στο δοκιμαστική φάση 3 Με επικεφαλής τον Μίτσελ, όλοι οι συμμετέχοντες που έπαιρναν SSRI μείωσαν τα φάρμακα πριν λάβουν MDMA — αλλά η συσχέτιση πρέπει να διερευνηθεί.

«Αναμφίβολα, υπάρχουν αλληλεπιδράσεις που πρέπει να γνωρίζουμε για να κάνουμε κλινικές συστάσεις», είπε ο Μίτσελ.

Ορισμένες μελέτες έχουν διερευνήσει τις επιπτώσεις της μικροδοσολογίας ορισμένων ψυχεδελικών, όπως η ψιλοκυβίνη, αλλά καμία έρευνα δεν έχει διερευνήσει τις επιπτώσεις της μικροδοσολογίας MDMA.

Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για τη διερεύνηση των επιδράσεων του MDMA σε διαφορετικές δόσεις.

Αν και οι κλινικές δοκιμές διερευνούν τις δυνατότητες του φαρμάκου στη θεραπεία παθήσεων ψυχικής υγείας, το MDMA παραμένει παράνομη ουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μπορεί να είναι δελεαστικό να παίρνετε MDMA στο σπίτι για να βελτιώσετε την ψυχική ευεξία. Αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το MDMA και άλλα ψυχεδελικά έχουν σοβαρούς κινδύνους.

Εάν αντιμετωπίζετε δυσκολίες στη διαχείριση της ψυχικής σας υγείας, απευθυνθείτε σε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχικής υγείας για υποστήριξη.