Μια επισκόπηση του μεγαλοκυτταρικού καρκινώματος του πνεύμονα

Τι είναι το μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα;

Το LCLC είναι ένας τύπος καρκίνου που επηρεάζει τον πνεύμονα. Μπορεί να σχηματιστεί οπουδήποτε στον πνεύμονα, αλλά είναι πιο κοινό στις εξωτερικές άκρες.

Τα μη μικροκυτταρικά καρκινώματα, όπως το LCLC, είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου του πνεύμονα. 80 έως 85 τοις εκατό όλων των καρκίνων του πνεύμονα. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι μη μικροκυτταρικών καρκινωμάτων:

• Αδενοκαρκίνωμα. Το αδενοκαρκίνωμα είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του πνεύμονα και ταξινομείται ως μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα. Συνήθως αρχίζει να σχηματίζεται στα εξωτερικά τμήματα του πνεύμονα και είναι ο τύπος καρκίνου του πνεύμονα που απαντάται συχνότερα σε μη καπνιστές. Το αδενοκαρκίνωμα αποτελεί περίπου το 40 τοις εκατό των περιπτώσεων μη μικρού καρκίνου του πνεύμονα.
• Μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα. Αυτός ο τύπος καρκίνου του πνεύμονα ονομάζεται έτσι λόγω των μεγάλων, ανώμαλης εμφάνισης κυττάρων του. Αυτά τα κύτταρα μπορούν να βρεθούν σε όλους τους πνεύμονες. Τείνουν επίσης να αναπτύσσονται πιο γρήγορα και να εξαπλώνονται πιο γρήγορα από άλλες μορφές μη μικροκυτταρικών καρκίνων του πνεύμονα. Το LCLC αποτελεί το 10 έως 15 τοις εκατό όλων των μη μικροκυτταρικών καρκίνων του πνεύμονα.
• Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ένα άλλο μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα και μερικές φορές αναφέρεται ως επιδερμοειδές καρκίνωμα. Αυτός ο τύπος μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα ξεκινά συνήθως στις μεσαίες δομές του πνεύμονα, όπως οι βρόγχοι. Τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα αποτελούν περίπου το ένα τέταρτο όλων των μη μικροκυτταρικών καρκίνων του πνεύμονα.

Εκτός από το LCLC, υπάρχουν και διάφορες άλλες μορφές καρκίνου του πνεύμονα. Αυτά περιλαμβάνουν:

• πνευμονικά οζίδια
• μικροκυτταρικά καρκινώματα του πνεύμονα
• μεσοθηλίωμα
• όγκους του θωρακικού τοιχώματος
• καρκίνους με μεταστάσεις
• καρκινοειδείς όγκοι
• όγκοι του μεσοθωρακίου

Ποια είναι τα συμπτώματα του LCLC;

Παρά τις μοναδικές τους ιδιότητες, το LCLC και άλλες μορφές μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα μοιράζονται τα ίδια συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν:

• επίμονος βήχας που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου
• βήχας με αίμα
• ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
• πόνος στο στήθος
• συριγμός
• βραχνάδα
• απώλεια βάρους χωρίς προσπάθεια
• κακή όρεξη

• κόπωση ή κούραση

• δυσκολία στην κατάποση
• πρήξιμο γύρω από το πρόσωπο ή το λαιμό

Πολλά συμπτώματα καρκίνου είναι αρκετά ασαφή – ένας βήχας, συριγμός ή απώλεια όρεξης μπορεί να εμφανιστεί με πολλές παθήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα δεν εντοπίζονται στα αρχικά στάδια. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση και να σημαίνει ότι οι καρκίνοι δεν ανιχνεύονται μέχρι να είναι ήδη σε μεταγενέστερο στάδιο.

Αναζητήστε επείγουσα φροντίδα εάν εμφανίσετε τα ακόλουθα συμπτώματα:

• βήχας με αίμα
• σοβαρή δύσπνοια ή δυσκολία στην αναπνοή
• πόνος στο στήθος
• δυσκολία στην κατάποση
• πρήξιμο προσώπου ή λαιμού

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να οδηγήσουν σε επείγοντα ιατρικά περιστατικά και να επηρεάσουν την ικανότητά σας να αναπνέετε. Απαιτούν άμεση ιατρική εκτίμηση και θεραπεία.

Πώς γίνεται η διάγνωση του LCLC;

Στην ιδανική περίπτωση, οι μη μικροκυτταρικοί καρκίνοι του πνεύμονα διαγιγνώσκονται στα αρχικά στάδια, όταν υπάρχουν περισσότερες και καλύτερες θεραπευτικές επιλογές. Ωστόσο, δεδομένου ότι πολλά συμπτώματα είναι κοινά σε άλλες καταστάσεις, η διάγνωση δεν γίνεται παρά μόνο στα τελευταία στάδια σε πολλές περιπτώσεις μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα.

Εάν διατρέχετε υψηλό κίνδυνο να αναπτύξετε καρκίνο του πνεύμονα, όπως εάν καπνίζετε ή εργάζεστε γύρω από χημικές ουσίες που μεταφέρονται στον αέρα, οι ετήσιοι έλεγχοι μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να κάνει έγκαιρη διάγνωση.

Οι ετήσιοι έλεγχοι γίνονται μέσω τεχνολογιών απεικόνισης όπως αξονικές τομογραφίες. Συνιστώνται σε άτομα υψηλού κινδύνου μεταξύ 55 και 80 ετών.

Εάν δεν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου, ο γιατρός σας θα σας ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό, τον τρόπο ζωής και το οικογενειακό σας ιστορικό. Θα κάνουν επίσης φυσική εξέταση και μπορεί να παραγγείλουν ακτινογραφία θώρακος ή αξονική τομογραφία εάν υποψιάζονται καρκίνο του πνεύμονα.

Ένας γιατρός μπορεί επίσης να επιλέξει να δοκιμάσει υγρά ή κύτταρα από τους πνεύμονές σας πιο άμεσα πραγματοποιώντας βιοψία. Αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας μια σειρά από διαδικασίες, όπως:

• βρογχοσκόπηση
• ενδοβρογχικό υπερηχογράφημα
• ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα οισοφάγου
• μεσοθωρακοσκόπηση
• μεσοθωρακία
• θωρακοκέντηση
• θωρακοσκόπηση
• βιντεοβοηθούμενη θωρακοσκοπική χειρουργική
• κυτταρολογία πτυέλων
• αναρρόφηση με λεπτή βελόνα
• ανοικτή βιοψία

Μια βιοψία μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό σας να εξετάσει τους συγκεκριμένους βιοδείκτες του καρκίνου για να στοχεύσει τη θεραπεία και να κατανοήσει καλύτερα το στάδιο.

Τι μπορεί να προκαλέσει LCLC;

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του πνεύμονα, αλλά το κάπνισμα είναι μακράν ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου. Χονδρικά 80 τοις εκατό των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα αποδίδονται στο κάπνισμα, και ακόμη και το παθητικό κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει περίπου 7.000 θανάτους από καρκίνο του πνεύμονα κάθε χρόνο.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• έκθεση σε ραδόνιο
• έκθεση σε ερεθιστικούς ή ρύπους στο χώρο εργασίας
• ζουν σε μια περιοχή με υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης
• οικογενειακό ή γενετικό ιστορικό
• έκθεση στον αμίαντο
• ιστορικό ακτινοθεραπείας

Ποιες είναι οι τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές;

Εδώ είναι μερικοί από τους κύριους τύπους θεραπείας για μη μικροκυτταρικούς καρκίνους του πνεύμονα όπως το LCLC.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα βήματα θεραπείας εάν ο καρκίνος ανιχνευθεί έγκαιρα και δεν έχει εξαπλωθεί. Ο γιατρός μπορεί να είναι σε θέση να αφαιρέσει τον όγκο ή, εάν ο καρκίνος είναι πιο διαδεδομένος, ολόκληρα τμήματα ή λοβούς του πνεύμονα.

Ακτινοθεραπεία

Όταν οι όγκοι έχουν μεγαλώσει πολύ για να αφαιρεθούν ή όταν προσπαθείτε να αποφύγετε την αφαίρεση μεγάλων τμημάτων του πνεύμονα, η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσπαθήσει να ελέγξει την ανάπτυξη του καρκίνου.

Με αυτή τη θεραπεία, τα κύματα ακτινοβολίας κατευθύνονται στην περιοχή για να σκοτώσουν τα υπάρχοντα καρκινικά κύτταρα και να αποτρέψουν τη δημιουργία νέων.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση μιας σειράς φαρμάκων που σκοτώνουν τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα όπως ο καρκίνος. Μπορεί να επηρεάσει και άλλα κύτταρα που αναπτύσσονται γρήγορα, όπως το δέρμα και τα μαλλιά.

Υπάρχουν πολλοί τύποι χημειοθεραπείας και ο γιατρός σας μπορεί να δοκιμάσει περισσότερους από έναν. Ανάλογα με τη θεραπεία που επιλέγεται, η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί ως εμφύτευμα, από το στόμα ή ενδοφλέβια.

Μπορεί να λάβετε χημειοθεραπεία μόνος ή με ακτινοθεραπεία.

Στοχευμένη θεραπεία

Σε ορισμένους καρκίνους, όπως εκείνους που προκαλούνται από γενετικές μεταλλάξεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικά φάρμακα που στοχεύουν στα καρκινικά κύτταρα αλλά διατηρούν τα υγιή κύτταρα. Αυτά τα φάρμακα συνήθως δεν θεραπεύουν τον καρκίνο, αλλά ελέγχουν την ανάπτυξη και την εξάπλωση.

Ανοσοθεραπεία

Η ανοσοθεραπεία είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας της ιατρικής, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα είναι προγραμματισμένο να καταπολεμά μια ποικιλία καταστάσεων. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή πέντε φάρμακα ανοσοθεραπείας χρησιμοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με LCLC;

Η διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα μπορεί να είναι συντριπτική. Ορισμένοι καρκίνοι αναπτύσσονται αργά και είναι απίθανο να εξαπλωθούν. Το LCLC, ωστόσο, τείνει να είναι πιο επιθετικό και μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για μια καλή πρόγνωση. Συνολικά, περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων με κάποια μορφή μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα ζει για τουλάχιστον 5 χρόνια μετά τη διάγνωσή τους — από περίπου 16 τοις εκατό στη δεκαετία του 1970.

Τα άτομα με LCLC τείνουν να βρίσκονται στο χαμηλότερο άκρο αυτού του φάσματος επιβίωσης, ειδικά με ορισμένους τύπους αυτού του καρκίνου. Για παράδειγμα, το μεγαλοκυτταρικό νευροενδοκρινικό καρκίνωμα, ένας σπάνιος τύπος LCLC, έχει μέσο ποσοστό επιβίωσης περίπου 6 μήνες μετά τη διάγνωση.

Πολλοί μεμονωμένοι παράγοντες, καθώς και η διάγνωση και η θεραπεία, είναι όλοι παράγοντες στην πρόγνωσή σας με LCLC. Τα ποσοστά επιβίωσης βελτιώνονται με προηγμένες θεραπείες.

Η αντιμετώπιση μιας διάγνωσης καρκίνου του πνεύμονα είναι ένα άλλο στοιχείο της νόσου. Βεβαιωθείτε ότι αισθάνεστε άνετα με το γιατρό σας και το σχέδιο θεραπείας σας και εξερευνήστε όλες τις διαθέσιμες επιλογές.

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να είναι σε θέση να σας κατευθύνει σε τοπικούς πόρους ή ομάδες υποστήριξης για να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε οτιδήποτε συνοδεύεται από αυτήν την πάθηση.

Μια διάγνωση καρκίνου μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας. Τα συμπτώματα μπορεί να αναπτυχθούν χωρίς προειδοποίηση για κάποιο χρονικό διάστημα, ειδικά με τον καρκίνο του πνεύμονα, καθιστώντας τη διάγνωση πιο δύσκολη.

Οι καρκίνοι που έχουν εξαπλωθεί ή διαγιγνώσκονται σε μεταγενέστερα στάδια είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν και πολλές περιπτώσεις LCLC εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.

Μιλήστε με έναν γιατρό για να μάθετε εάν πληροίτε τα κριτήρια για ετήσιους προληπτικούς ελέγχους, ειδικά εάν είστε ή είστε βαρύς καπνιστής. Τα ποσοστά επιβίωσης για όλες τις μορφές καρκίνου του πνεύμονα αυξάνονται λόγω των νέων φαρμάκων και θεραπειών.