Μη αντιρροπούμενη ηπατική νόσο

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Τα συμπτώματα της μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου

Όταν η αντιρροπούμενη ηπατική νόσος εξελίσσεται σε μη αντιρροπούμενη ηπατική νόσο, τα τυπικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• κούραση
• εύκολος μώλωπας και αιμορραγία
• φαγούρα
• κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος)
• συσσώρευση υγρού στην κοιλιά (ασκίτης)
• συσσώρευση υγρού στους αστραγάλους και τα πόδια
• κοιλιακό άλγος
• ναυτία
• πυρετός
• καστανά ή πορτοκαλί ούρα
• απώλεια όρεξης ή απώλεια βάρους
• σύγχυση, απώλεια μνήμης ή αϋπνία (ηπατική εγκεφαλοπάθεια)

Τα αίτια της μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου

Οι ουλές που ορίζουν την κίρρωση μπορεί να προκληθούν από μια σειρά ηπατικών ασθενειών. Τα τρία πιο κοινά είναι:

• ιογενής ηπατίτιδα (ηπατίτιδα Β και ηπατίτιδα C)
• ηπατική νόσο που σχετίζεται με το αλκοόλ

• μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος

Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν:

• αιμοχρωμάτωση (συσσώρευση σιδήρου στο σώμα)

• κυστική ίνωση

• Νόσος Wilson (συσσώρευση χαλκού στο ήπαρ)

• ατρησία των χοληφόρων (κακώς σχηματισμένοι χοληφόροι πόροι)

• γαλακτοζαιμία ή νόσος αποθήκευσης γλυκογόνου (κληρονομικές διαταραχές του μεταβολισμού του σακχάρου)

• Σύνδρομο Alagille (γενετική πεπτική διαταραχή)

• πρωτοπαθής χολική χολαγγειίτιδα (καταστροφή των χοληφόρων πόρων)

• πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα (σκλήρυνση και δημιουργία ουλών των χοληφόρων οδών)
• φάρμακα όπως η μεθοτρεξάτη (Rheumatrex), η αμιωδαρόνη (Cordarone) και η μεθυλντόπα (Aldomet)

Πότε να δείτε γιατρό

Εάν έχετε τα συμπτώματα της κίρρωσης και επιμένουν σε σημείο που αισθάνεστε ότι είναι εκτός του φυσιολογικού εύρους, κλείστε ένα ραντεβού για να δείτε το γιατρό σας.

Εάν έχετε διαγνωστεί με κίρρωση στο παρελθόν, επισκεφθείτε το γιατρό σας εάν εμφανίσετε:

• πυρετός ή ρίγος
• δυσκολία στην αναπνοή
• εμετός αίματος
• περιόδους υπνηλίας
• περιόδους ψυχικής σύγχυσης

Θεραπεία μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου

Η θεραπεία της μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου επικεντρώνεται στη διακοπή της εξέλιξης της νόσου και στη διαχείριση των συμπτωμάτων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η θεραπεία εξαρτάται από τη βασική αιτία της νόσου. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:

• διακοπή της κατανάλωσης αλκοόλ
• χάνω βάρος
• φάρμακα για την ηπατίτιδα, όπως ριμπαβιρίνη (Ribasphere), entecavir (Baraclude), tenofovir (Viread) ή lamivudine (Epivir)
• φάρμακα για τον έλεγχο άλλων αιτιών, όπως η ουρσοδιόλη (Actigall) για την πρωτοπαθή χολαγγειίτιδα των χοληφόρων ή η πενικιλλαμίνη (Cuprimine) για τη νόσο του Wilson

Άτομα με σοβαρή ηπατική βλάβη μπορεί να χρειαστούν μεταμόσχευση ήπατος.

Τι είναι το προσδόκιμο ζωής της μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου;

Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με μη αντιρροπούμενη κίρρωση έχουν μέσο προσδόκιμο ζωής μεταξύ 1 και 3 ετών. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από την ηλικία, τη συνολική υγεία και πιθανές επιπλοκές, όπως η σοβαρότητα των συμπτωμάτων και άλλες ασθένειες.

Για άτομα που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση ήπατος, έρευνα δείχνει ότι το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης είναι περίπου 75 τοις εκατό. Πολλοί λήπτες μοσχευμάτων ήπατος μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή για περισσότερα από είκοσι χρόνια ή περισσότερα μετά την επέμβαση.

Αποψη

Η μη αντιρροπούμενη ηπατική νόσος είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο. Εάν ανησυχείτε ότι μπορεί να διατρέχετε κίνδυνο για μη αντιρροπούμενη ηπατική νόσο ή εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα μη αντιρροπούμενης ηπατικής νόσου, επισκεφτείτε το γιατρό σας και συζητήστε τις επιλογές σας.