Μηνιγγίτιδα σε βρέφη

Τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας μπορεί να εμφανιστούν πολύ γρήγορα. Το μωρό σας μπορεί να είναι δύσκολο να παρηγορηθεί, ειδικά όταν το κρατάτε αγκαλιά. Άλλα συμπτώματα σε ένα μωρό μπορεί να περιλαμβάνουν:

• αναπτύσσοντας ξαφνικό υψηλό πυρετό
• δεν τρώει καλά
• εμετός
• είναι λιγότερο δραστήριος ή ενεργητικός από το συνηθισμένο
• είναι πολύ υπνηλία ή δύσκολο να ξυπνήσει
• είναι πιο ευερέθιστο από το συνηθισμένο
• διόγκωση του μαλακού σημείου στο κεφάλι τους (το fontanel)

Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι δύσκολο να παρατηρηθούν σε ένα μωρό, όπως:

• δυνατός πονοκέφαλος
• δυσκαμψία του αυχένα
• ευαισθησία στο έντονο φως

Περιστασιακά, ένα μωρό μπορεί να έχει επιληπτικές κρίσεις. Πολλές φορές αυτό οφείλεται στον υψηλό πυρετό και όχι στην ίδια τη μηνιγγίτιδα.

Τα βακτήρια, οι ιοί ή ένας μύκητας μπορεί να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα σε ένα μωρό.

Η ιογενής μηνιγγίτιδα είναι από καιρό η πιο κοινή αιτία μηνιγγίτιδας. Από την ανάπτυξη εμβολίων για την πρόληψη της βακτηριακής μηνιγγίτιδας, αυτός ο τύπος μηνιγγίτιδας γίνεται όλο και πιο ασυνήθιστος. Η μυκητιασική μηνιγγίτιδα είναι σπάνια.

Ιογενής μηνιγγίτιδα

Η ιογενής μηνιγγίτιδα συνήθως δεν είναι τόσο σοβαρή όσο η βακτηριακή ή μυκητιακή μηνιγγίτιδα, αλλά ορισμένοι ιοί προκαλούν σοβαρή λοίμωξη. Οι κοινοί ιοί που συνήθως προκαλούν ήπια νόσο περιλαμβάνουν:

• Εντεροϊοί μη πολιομυελίτιδας. Αυτοί οι ιοί προκαλούν τις περισσότερες περιπτώσεις ιογενούς μηνιγγίτιδας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Προκαλούν πολλά είδη λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένων των κρυολογημάτων. Πολλοί άνθρωποι τα προσβάλλουν, αλλά ελάχιστοι παθαίνουν μηνιγγίτιδα. Οι ιοί εξαπλώνονται όταν το μωρό σας έρχεται σε επαφή με μολυσμένα κόπρανα ή στοματικές εκκρίσεις.
• Γρίπη. Αυτός ο ιός προκαλεί τη γρίπη. Μεταδίδεται μέσω της επαφής με εκκρίσεις από τον πνεύμονα ή το στόμα ενός ατόμου που έχει μολυνθεί με αυτό.
• Ιοί ιλαράς και παρωτίτιδας. Η μηνιγγίτιδα είναι μια σπάνια επιπλοκή αυτών των πολύ μεταδοτικών ιών. Μεταδίδονται εύκολα μέσω της επαφής με μολυσμένες εκκρίσεις από τους πνεύμονες και το στόμα.

Οι ιοί που μπορούν να προκαλέσουν πολύ σοβαρή μηνιγγίτιδα περιλαμβάνουν:

• Ανεμοβλογιά. Αυτός ο ιός προκαλεί ανεμοβλογιά. Μεταδίδεται εύκολα με επαφή με άτομο που έχει μολυνθεί από αυτό.
• Ιός απλού έρπητα. Ένα μωρό το παίρνει συνήθως από τη μητέρα του στη μήτρα ή κατά τη γέννηση.
• Ιός του Δυτικού Νείλου. Αυτό μεταδίδεται με τσίμπημα κουνουπιού.

Τα παιδιά κάτω των 5 ετών, συμπεριλαμβανομένων των μωρών, έχουν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν ιογενή μηνιγγίτιδα. Τα μωρά μεταξύ γέννησης και ηλικίας 1 μηνός είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν σοβαρή ιογενή λοίμωξη.

Βακτηριακή μηνιγγίτιδα

Κατά τις πρώτες 28 ημέρες της ζωής, η βακτηριακή μηνιγγίτιδα προκαλείται συχνότερα από βακτήρια που ονομάζονται:

• Ομάδα Β Στρεπτόκοκκος.Αυτό μεταδίδεται συνήθως από τη μητέρα στο μωρό της κατά τη γέννηση.
• Gram-αρνητικοί βάκιλλοι, όπως π.χ Escherichia coli (E. coli) και Klebsiella pneumoniae.Ε. coli μπορεί να μεταδοθεί μέσω μολυσμένων τροφίμων, τροφών που παρασκευάστηκε από κάποιον που χρησιμοποίησε το μπάνιο χωρίς να πλύνει τα χέρια του μετά ή από τη μητέρα στο μωρό κατά τη διάρκεια της γέννας.
• Listeria monocytogenes.Τα νεογνά συνήθως το παίρνουν από τη μητέρα τους στη μήτρα. Περιστασιακά ένα μωρό μπορεί να το πάρει κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η μητέρα το παθαίνει τρώγοντας μολυσμένο φαγητό.

Σε παιδιά κάτω των 5 ετών, συμπεριλαμβανομένων των μωρών άνω του 1 μήνα, τα πιο κοινά βακτήρια που προκαλούν μηνιγγίτιδα είναι:

• Streptococcus pneumoniae. Αυτό το βακτήριο βρίσκεται στα ιγμόρεια, τη μύτη και τους πνεύμονες. Εξαπλώνεται μέσω της εισπνοής στον αέρα που ένα άτομο που είχε μολυνθεί με αυτό φτερνίστηκε ή έβηχε. Είναι η πιο κοινή αιτία βακτηριακής μηνιγγίτιδας σε μωρά κάτω των 2 ετών.
• Neisseria meningitidis. Αυτή είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία βακτηριακής μηνιγγίτιδας. Εξαπλώνεται μέσω της επαφής με εκκρίσεις από τους πνεύμονες ή το στόμα ενός ατόμου που έχει μολυνθεί με αυτό. Τα μωρά κάτω του 1 έτους διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο να το πάθουν.
• Haemophilus influenzaeτύπου β (Hib). Αυτό μεταδίδεται με την επαφή με εκκρίσεις από το στόμα ενός ατόμου που είναι φορέας. Οι φορείς των βακτηρίων συνήθως δεν είναι άρρωστοι οι ίδιοι, αλλά μπορούν να σας αρρωστήσουν. Ένα μωρό πρέπει να είναι σε στενή επαφή με έναν φορέα για μερικές μέρες για να το πάρει. Ακόμη και τότε, τα περισσότερα μωρά θα γίνουν μόνο φορείς και δεν θα πάθουν μηνιγγίτιδα.

Μυκητιακή μηνιγγίτιδα

Η μυκητιασική μηνιγγίτιδα είναι πολύ σπάνια γιατί συνήθως προσβάλλει μόνο άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.

Διάφοροι τύποι μυκήτων μπορεί να προκαλέσουν μηνιγγίτιδα. Τρεις τύποι μυκήτων ζουν στο έδαφος και ένας τύπος ζει γύρω από τα περιττώματα των νυχτερίδων και των πουλιών. Ο μύκητας εισέρχεται στο σώμα με την εισπνοή.

Τα μωρά που γεννιούνται πρόωρα και δεν έχουν πολύ βάρος έχουν υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από μόλυνση του αίματος από έναν μύκητα που ονομάζεται Candida. Ένα μωρό κολλάει συνήθως αυτόν τον μύκητα στο νοσοκομείο μετά τη γέννηση. Στη συνέχεια μπορεί να ταξιδέψει στον εγκέφαλο, προκαλώντας μηνιγγίτιδα.

Οι εξετάσεις μπορούν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της μηνιγγίτιδας και να καθορίσουν ποιος οργανισμός την προκαλεί. Οι δοκιμές περιλαμβάνουν:

• Καλλιέργειες αίματος. Το αίμα που αφαιρείται από τη φλέβα του μωρού σας απλώνεται σε ειδικά πιάτα στα οποία αναπτύσσονται καλά βακτήρια, ιοί ή μύκητες. Αν κάτι μεγαλώσει, πιθανότατα αυτή είναι η αιτία της μηνιγγίτιδας.
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. Μέρος του αίματος που αφαιρέθηκε θα αναλυθεί σε εργαστήριο για σημεία μόλυνσης.
• Οσφυονωτιαια παρακεντηση. Αυτό το τεστ είναιονομάζεται επίσης νωτιαία βρύση. Μέρος του υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό του μωρού σας αφαιρείται και ελέγχεται. Τοποθετείται επίσης σε ειδικές πλάκες για να δούμε αν μεγαλώνει κάτι.
• Η αξονική τομογραφία. Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει μια αξονική τομογραφία του κεφαλιού του μωρού σας για να δει εάν υπάρχει θύλακας μόλυνσης, που ονομάζεται απόστημα.

Η θεραπεία της μηνιγγίτιδας εξαρτάται από την αιτία. Τα μωρά με ορισμένους τύπους ιογενούς μηνιγγίτιδας βελτιώνονται χωρίς καμία θεραπεία.

Ωστόσο, πηγαίνετε πάντα το μωρό σας στο γιατρό το συντομότερο δυνατό κάθε φορά που υποπτεύεστε μηνιγγίτιδα. Δεν μπορείτε να είστε σίγουροι τι το προκαλεί μέχρι ο γιατρός σας να κάνει κάποιες εξετάσεις επειδή τα συμπτώματα είναι παρόμοια με άλλες καταστάσεις.

Όταν χρειάζεται, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό για καλό αποτέλεσμα.

Ιογενής μηνιγγίτιδα

Τις περισσότερες φορές, η μηνιγγίτιδα που οφείλεται σε εντεροϊούς που δεν ανήκουν στην πολιομυελίτιδα, στη γρίπη και στους ιούς της παρωτίτιδας και της ιλαράς είναι ήπια. Ωστόσο, τα μικρά βρέφη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν σοβαρή ασθένεια. Ένα μωρό που το έχει μπορεί να βελτιωθεί μέσα σε 10 ημέρες χωρίς να χρειάζεται καμία θεραπεία.

Η μηνιγγίτιδα που προκαλείται από άλλους ιούς, όπως η ανεμευλογιά, ο απλός έρπης και ο ιός του Δυτικού Νείλου, μπορεί να είναι σοβαρή. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το μωρό σας πρέπει να νοσηλευτεί και να λάβει θεραπεία με ενδοφλέβια (IV) αντιιικά φάρμακα.

Βακτηριακή μηνιγγίτιδα

Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της βακτηριακής μηνιγγίτιδας. Συχνά χορηγούνται μέσω IV. Το μωρό σας πιθανότατα θα πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο.

Μυκητιακή μηνιγγίτιδα

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με ενδοφλέβια αντιμυκητιακή φαρμακευτική αγωγή. Το μωρό σας πιθανότατα θα πρέπει να λάβει θεραπεία στο νοσοκομείο για ένα μήνα ή περισσότερο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι μυκητιάσεις είναι δύσκολο να απαλλαγούμε.

Τα εμβόλια μπορούν να αποτρέψουν πολλά, αλλά όχι όλα, είδη μηνιγγίτιδας, εάν χορηγηθούν όπως συνιστάται από το CDC. Κανένα δεν είναι 100 τοις εκατό αποτελεσματικό, επομένως ακόμη και τα μωρά που είναι εμβολιασμένα μπορεί να νοσήσουν από μηνιγγίτιδα.

Σημειώστε ότι αν και υπάρχει ένα «εμβόλιο μηνιγγίτιδας», είναι για έναν συγκεκριμένο τύπο βακτηριακής μηνιγγίτιδας που ονομάζεται μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα. Γενικά συνιστάται για μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν χρησιμοποιείται σε μωρά.

Σε ορισμένες χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, τα μωρά συχνά λαμβάνουν εμβόλιο μηνιγγίτιδας.

Ιογενής μηνιγγίτιδα

Τα εμβόλια κατά των ιών που μπορούν να οδηγήσουν σε μηνιγγίτιδα είναι:

• Γρίπη. Αυτό προστατεύει από τη μηνιγγίτιδα που προκαλείται από τον ιό της γρίπης. Χορηγείται κάθε χρόνο από την ηλικία των 6 μηνών. Παρόλο που τα μικρότερα μωρά δεν κάνουν αυτό το εμβόλιο, προσφέρει προστασία όταν εμβολιάζονται τα μέλη της οικογένειας και άλλοι που θα βρίσκονται κοντά στο μωρό σας.
• Ανεμοβλογιά. Αυτό το εμβόλιο προστατεύει από την ανεμοβλογιά. Το πρώτο χορηγείται όταν το μωρό σας είναι 12 μηνών.
• Ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά (MMR). Εάν το μωρό σας προσβληθεί από ιλαρά ή παρωτίτιδα, μπορεί να οδηγήσει σε μηνιγγίτιδα. Αυτό το εμβόλιο προστατεύει από αυτούς τους ιούς. Η πρώτη δόση χορηγείται σε ηλικία 12 μηνών.

Βακτηριακή μηνιγγίτιδα

Τα εμβόλια για την πρόληψη λοιμώξεων που μπορεί να οδηγήσουν σε βακτηριακή μηνιγγίτιδα στα μωρά είναι:

• Haemophilus influenzae εμβόλιο τύπου β (Hib). Αυτό προστατεύει από H. influenza βακτήρια. Σε ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό το εμβόλιο έχει σχεδόν εξαλείψει αυτόν τον τύπο μηνιγγίτιδας. Το εμβόλιο προστατεύει ένα μωρό από μηνιγγίτιδα και από το να γίνει φορέας. Η μείωση του αριθμού των φορέων οδηγεί σε ανοσία της αγέλης. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και τα μωρά που δεν είναι εμβολιασμένα έχουν κάποια προστασία, καθώς είναι λιγότερο πιθανό να έρθουν σε επαφή με έναν φορέα. Η πρώτη δόση χορηγείται σε ηλικία 2 μηνών.
• Εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου (PCV13).. Αυτό προστατεύει από μηνιγγίτιδα λόγω πολλών στελεχών Streptococcus pneumoniae. Η πρώτη δόση χορηγείται σε ηλικία 2 μηνών.
• Εμβόλιο μηνιγγιτιδοκοκκικού. Αυτό το εμβόλιο προστατεύει από Neisseria meningitidis. Δεν χορηγείται συνήθως μέχρι την ηλικία των 11 ετών, εκτός εάν υπάρχει πρόβλημα με το ανοσοποιητικό σύστημα ενός μωρού ή εάν ταξιδεύουν σε χώρες όπου το βακτήριο είναι κοινό. Αν ισχύει αυτό, τότε χορηγείται από την ηλικία των 2 μηνών.

Για το στρεπτόκοκκο της ομάδας Β, μπορούν να χορηγηθούν αντιβιοτικά στη μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού για να αποτρέψουν το μωρό να το πάρει.

Οι έγκυες γυναίκες θα πρέπει να αποφεύγουν το τυρί που παρασκευάζεται με μη παστεριωμένο γάλα γιατί είναι μια κοινή πηγή Λιστέρια. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της σύσπασης της μητέρας Λιστέρια και μετά να το μεταφέρει στο μωρό της.

Ακολουθήστε τις γενικές προφυλάξεις για να αποφύγετε λοιμώξεις και να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης μηνιγγίτιδας από οποιοδήποτε βακτήριο ή ιό:

• Πλένετε συχνά τα χέρια σας, ειδικά πριν πιάσετε φαγητό και μετά:
  • χρησιμοποιώντας το μπάνιο
  • αλλάζοντας την πάνα του μωρού σας
  • καλύπτοντας το στόμα σας για να φτερνιστείτε ή να βήξετε
  • φυσώντας τη μύτη σου
  • τη φροντίδα κάποιου που μπορεί να είναι μεταδοτικό ή έχει λοίμωξη
• Χρησιμοποιήστε τη σωστή τεχνική πλυσίματος των χεριών. Αυτό σημαίνει πλύσιμο με σαπούνι και ζεστό νερό για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα. Φροντίστε να πλένετε τους καρπούς σας και κάτω από τα νύχια και τα δαχτυλίδια σας.
• Καλύψτε το στόμα σας με το εσωτερικό του αγκώνα σας ή με χαρτομάντιλο κάθε φορά που φτερνίζεστε ή βήχετε. Εάν χρησιμοποιείτε το χέρι σας για κάλυψη, πλύντε το αμέσως.
• Μην μοιράζεστε πράγματα που μπορεί να μεταφέρουν σάλιο, όπως καλαμάκια, φλιτζάνια, πιάτα και σκεύη. Αποφύγετε να φιλήσετε ένα άτομο που είναι άρρωστο.
• Μην αγγίζετε το στόμα ή το πρόσωπό σας εάν τα χέρια σας δεν είναι πλυμένα.
• Καθαρίζετε και απολυμαίνετε συχνά αντικείμενα που αγγίζετε συχνά, όπως το τηλέφωνο, το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, τα τηλεχειριστήρια, τα πόμολα της πόρτας και τα παιχνίδια.

Μυκητιακή μηνιγγίτιδα

Δεν υπάρχουν εμβόλια για τη μυκητιασική μηνιγγίτιδα. Τα μωρά δεν βρίσκονται συνήθως στα περιβάλλοντα όπου ζουν οι περισσότεροι μύκητες, επομένως είναι απίθανο να πάθουν μυκητιασική μηνιγγίτιδα.

Δεδομένου ότι συνήθως παραλαμβάνεται στο νοσοκομείο, η χρήση συνήθων προφυλάξεων για τη μόλυνση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη α Candida λοίμωξη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μηνιγγίτιδα, σε πρόωρα μωρά χαμηλού βάρους.

Η μηνιγγίτιδα είναι μια ασυνήθιστη αλλά σοβαρή, απειλητική για τη ζωή λοίμωξη. Ωστόσο, ένα μωρό θα αναρρώσει σχεδόν πάντα πλήρως όταν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Εάν η θεραπεία καθυστερήσει, ένα μωρό μπορεί να αναρρώσει, αλλά μπορεί να μείνει με μία ή περισσότερες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως:

• τύφλωση
• κώφωση
• επιληπτικές κρίσεις
• υγρό γύρω από τον εγκέφαλο (υδροκέφαλος)
• εγκεφαλική βλάβη
• μαθησιακές δυσκολίες

ο CDC εκτιμά ότι το 85 έως 90 τοις εκατό των ανθρώπων (μωρά και ενήλικες) με μηνιγγίτιδα που οφείλεται σε βακτήρια μηνιγγιτιδοκοκκικού επιβιώνουν. Περίπου 11 έως 19 τοις εκατό θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Αυτό μπορεί να ακούγεται τρομακτικό, αλλά με άλλο τρόπο, περίπου το 80 με 90 τοις εκατό των ανθρώπων που αναρρώνουν δεν έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Οι εκτιμήσεις του CDC υπολογίζονται 92 τοις εκατό των παιδιών με μηνιγγίτιδα λόγω πνευμονιόκοκκου επιβιώνουν.