Καπούλια

Η κρούπα είναι μια ιογενής πάθηση που προκαλεί οίδημα γύρω από τις φωνητικές χορδές.

Χαρακτηρίζεται από δυσκολία στην αναπνοή και κακό βήχα που ακούγεται σαν φώκια που γαβγίζει. Πολλοί από τους ιούς που ευθύνονται για τον κρούπα προκαλούν επίσης το κοινό κρυολόγημα. Πιο δραστήριο τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, το κρουπ στοχεύει συνήθως παιδιά κάτω των 5 ετών.

Υπάρχουν αρκετοί ιοί που μπορούν να προκαλέσουν κρούπα. Πολλά κρούσματα προέρχονται από ιούς παραγρίπης (κοινό κρυολόγημα). Άλλοι ιοί που μπορεί να προκαλέσουν κρούπα περιλαμβάνουν τον αδενοϊό (άλλη ομάδα ιών του κοινού κρυολογήματος), τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό (RSV), το πιο κοινό μικρόβιο που επηρεάζει τα μικρά παιδιά και την ιλαρά. Η κρούπα μπορεί επίσης να προκληθεί από αλλεργίες, έκθεση σε εισπνεόμενα ερεθιστικά ή βακτηριακές λοιμώξεις. Αλλά αυτά είναι σπάνια.

Τα συμπτώματα τείνουν να είναι πιο σοβαρά σε παιδιά κάτω των 3 ετών. Αυτό συμβαίνει επειδή το αναπνευστικό σύστημα ενός παιδιού είναι μικρότερο από αυτό ενός ενήλικα. Τα συμπτώματα που είναι κοινά στις περισσότερες περιπτώσεις κρούπας περιλαμβάνουν:

• συμπτώματα κρυολογήματος όπως φτάρνισμα και καταρροή
• πυρετός
• γαβγίζοντας βήχας
• βαριά αναπνοή
• βραχνή φωνή

Απαιτείται άμεση ιατρική φροντίδα εάν ο κρούπας απειλεί την ικανότητα του παιδιού σας να αναπνέει. Επικοινωνήστε με το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό εάν παρατηρήσετε συμπτώματα όπως:

• υψηλούς ήχους κατά την αναπνοή
• δυσκολία στην κατάποση
• μπλε ή γκρι χρωματισμός δέρματος γύρω από τη μύτη, το στόμα και τα νύχια

Κρούπα που επιμένει περισσότερο από μία εβδομάδα, επανεμφανίζεται συχνά ή συνοδεύεται από πυρετό υψηλότερο από 103,5 βαθμούς, θα πρέπει να γνωστοποιείται σε γιατρό. Απαιτείται εξέταση για να αποκλειστούν βακτηριακές λοιμώξεις ή άλλες πιο σοβαρές καταστάσεις.

Σπασμωδική Κρούπα

Μερικά παιδιά υποφέρουν από μια επαναλαμβανόμενη, ήπια περίπτωση κρούπας που εμφανίζεται μαζί με το κοινό κρυολόγημα. Αυτός ο τύπος κρούπας εμφανίζει βήχα που γαβγίζει, αλλά δεν περιλαμβάνει πυρετό που παρατηρείται συχνά με άλλες περιπτώσεις κρούπας.

Η κρούπα γενικά διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης.

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα ακούσει τον βήχα, θα παρατηρήσει την αναπνοή και θα ζητήσει μια περιγραφή των συμπτωμάτων. Ακόμη και όταν μια επίσκεψη στο γραφείο δεν είναι απαραίτητη, οι γιατροί και οι νοσοκόμες μπορεί να διαγνώσουν τον κρούπα ακούγοντας προσεκτικά τον χαρακτηριστικό βήχα από το τηλέφωνο. Εάν τα συμπτώματα της κρούπας είναι επίμονα, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει εξέταση του λαιμού ή ακτινογραφία για να αποκλειστούν άλλες αναπνευστικές παθήσεις.

Ήπια περιστατικά

Οι περισσότερες περιπτώσεις κρούπας αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά στο σπίτι. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες μπορούν εύκολα να παρακολουθούν την πρόοδο του παιδιού μιλώντας με τους γονείς στο τηλέφωνο. Οι υγραντήρες κρύου ομίχλης μπορεί να βοηθήσουν το παιδί σας να αναπνέει ευκολότερα καθώς κοιμάται.

Αγοράστε υγραντήρες ψυχρής ομίχλης.

Τα μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά μπορούν να καταπραΰνουν την ενόχληση στο λαιμό, το στήθος ή το κεφάλι. Τα φάρμακα για τον βήχα πρέπει να χορηγούνται μόνο κατόπιν συμβουλής επαγγελματία ιατρού.

Σοβαρές περιπτώσεις

Εάν το παιδί σας αντιμετωπίζει προβλήματα αναπνοής, επιβάλλεται μια επείγουσα επίσκεψη σε νοσοκομείο ή κλινική. Οι γιατροί μπορεί να επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν στεροειδή φάρμακα για να ανοίξουν τους αεραγωγούς του παιδιού σας, επιτρέποντας την ευκολότερη αναπνοή. Αυτά μπορεί να συνταγογραφούνται για εκτεταμένη χρήση στο σπίτι. Σε ακραίες περιπτώσεις, ένας αναπνευστικός σωλήνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει το παιδί σας να πάρει αρκετό οξυγόνο. Εάν διαπιστωθεί ότι μια βακτηριακή λοίμωξη είναι υπεύθυνη για τον κρούπα, θα χορηγηθούν αντιβιοτικά στο νοσοκομείο και θα συνταγογραφηθούν για μελλοντική χρήση. Οι αφυδατωμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν ενδοφλέβια υγρά.

Η κρούπα που προκαλείται από έναν ιό συνήθως υποχωρεί από μόνη της μέσα σε μία εβδομάδα.

Η βακτηριακή κρούπα μπορεί να απαιτεί αντιβιοτική θεραπεία. Η διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Οι επικίνδυνες για τη ζωή επιπλοκές δεν είναι συχνές, αλλά είναι επικίνδυνες όταν εμφανιστούν. Δεδομένου ότι οι επιπλοκές συνήθως περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, είναι σημαντικό οι φροντιστές που παρατηρούν ανησυχητικά συμπτώματα να υποβάλλουν αμέσως τον ασθενή σε θεραπεία.

Οι περισσότερες περιπτώσεις κρούπας προκαλούνται από τους ίδιους ιούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη. Οι στρατηγικές πρόληψης είναι παρόμοιες για όλους αυτούς τους ιούς. Περιλαμβάνουν συχνό πλύσιμο των χεριών, κρατώντας τα χέρια και αντικείμενα μακριά από το στόμα και την αποφυγή ατόμων που δεν αισθάνονται καλά.

Μερικές από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις κρούπας προκαλούνται από καταστάσεις όπως η ιλαρά. Για να αποφύγουν επικίνδυνες ασθένειες όπως αυτή, οι γονείς θα πρέπει να κρατούν τα παιδιά τους σε πρόγραμμα για κατάλληλους εμβολιασμούς.