Τι είναι η επιδιδυμίτιδα;
Η επιδιδυμίτιδα είναι μια φλεγμονή της επιδιδυμίδας. Η επιδιδυμίδα είναι ένας σωλήνας που βρίσκεται στο πίσω μέρος των όρχεων που αποθηκεύει και μεταφέρει το σπέρμα. Όταν αυτός ο σωλήνας διογκωθεί, μπορεί να προκαλέσει πόνο και πρήξιμο στους όρχεις.
Η επιδιδυμίτιδα μπορεί να επηρεάσει άνδρες όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο συχνή σε άνδρες μεταξύ 14 και 35 ετών. Συνήθως προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη ή σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ). Η κατάσταση συνήθως βελτιώνεται με αντιβιοτικά.
Η οξεία επιδιδυμίτιδα διαρκεί έξι εβδομάδες ή λιγότερο. Στις περισσότερες περιπτώσεις οξείας επιδιδυμίτιδας, οι όρχεις παρουσιάζουν επίσης φλεγμονή. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται επιδιδυμο-ορχίτιδα. Μπορεί να είναι δύσκολο να πούμε εάν οι όρχεις, η επιδιδυμίδα ή και τα δύο έχουν φλεγμονή. Γι’ αυτό χρησιμοποιείται συνήθως ο όρος επιδιδυμο-ορχίτιδα. Σύμφωνα με την
Η χρόνια επιδιδυμίτιδα, από την άλλη πλευρά, διαρκεί έξι εβδομάδες ή περισσότερο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσφορία ή πόνο στο όσχεο, την επιδιδυμίδα ή τους όρχεις. Αυτό μπορεί να προκληθεί από κοκκιωματώδεις αντιδράσεις, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε κύστεις ή ασβεστοποιήσεις.
Ποια είναι τα συμπτώματα της επιδιδυμίτιδας;
Η επιδιδυμίτιδα μπορεί να ξεκινήσει με μερικά μόνο ήπια συμπτώματα. Ωστόσο, όταν αφεθεί χωρίς θεραπεία, τα συμπτώματα τείνουν να χειροτερεύουν.
Τα άτομα με επιδιδυμίτιδα μπορεί να εμφανίσουν:
- χαμηλός πυρετός
- κρυάδα
- πόνος στην περιοχή της πυέλου
- πίεση στους όρχεις
- πόνος και ευαισθησία στους όρχεις
- ερυθρότητα και ζεστασιά στο όσχεο
- διευρυμένοι λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα
- πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή και την εκσπερμάτιση
-
πόνος κατά την ούρηση ή τις κενώσεις
- επείγουσα και συχνοουρία
- ανώμαλη έκκριση πέους
- αίμα στο σπέρμα
Ποιοι κινδυνεύουν από επιδιδυμίτιδα;
Η πιο κοινή αιτία επιδιδυμίτιδας είναι ένα ΣΜΝ και συγκεκριμένα η γονόρροια και τα χλαμύδια. Ωστόσο, η επιδιδυμίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από μη σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη, όπως λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος (UTI) ή μόλυνση του προστάτη.
Μπορεί να διατρέχετε υψηλότερο κίνδυνο για επιδιδυμίτιδα εάν:
- είναι ατελείωτοι
- κάνουν σεξ χωρίς προστασία
- έχουν δομικά προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα
- έχουν φυματίωση (ΤΒ)
- έχουν διευρυμένο προστάτη προκαλώντας απόφραξη στην ουροδόχο κύστη
- πρόσφατα έκανε χειρουργική επέμβαση στο ουροποιητικό σύστημα
- υπέστη πρόσφατα τραυματισμό στη βουβωνική χώρα
- χρησιμοποιήστε ουροποιητικό καθετήρα
- χρησιμοποιήστε ένα φάρμακο για την καρδιά που ονομάζεται αμιωδαρόνη
Διαβάστε περισσότερα: Τι προκαλεί τον πόνο στη βουβωνική χώρα; 13 πιθανές προϋποθέσεις »
Τα ΣΜΝ είναι συχνή αιτία επιδιδυμίτιδας. Η γονόρροια και τα χλαμύδια είναι τα πιο συχνά. Αυτές οι λοιμώξεις θα προκαλέσουν μόλυνση στην ουρήθρα. Αυτές οι λοιμώξεις μερικές φορές ταξιδεύουν κάτω από το σπερματικό αγγείο στην επιδιδυμίδα ή τους όρχεις για να προκαλέσουν μόλυνση εκεί.
Μη σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, όπως αυτές που προέρχονται από ουρολοιμώξεις ή φυματίωση, μπορούν να ταξιδέψουν από την ουρήθρα ή άλλα μέρη του σώματος για να μολύνουν ή να προκαλέσουν φλεγμονή της επιδιδυμίδας.
Παιδιατρική επιδιδυμίτιδα
Τα παιδιά μπορούν να πάρουν επιδιδυμίτιδα όπως και οι ενήλικες, αν και η φλεγμονή είναι πιο πιθανό να έχει διαφορετική αιτία.
Οι συνήθεις αιτίες της επιδιδυμίτιδας στα παιδιά περιλαμβάνουν:
- άμεσο τραύμα
- Ουρολοιμώξεις που εξαπλώνονται στην ουρήθρα και την επιδιδυμίδα
- παλινδρόμηση ούρων στην επιδιδυμίδα
- συστροφή ή συστροφή της επιδιδυμίδας
Τα συμπτώματα της επιδιδυμίτιδας στα παιδιά περιλαμβάνουν:
- έκκριση από την ουρήθρα
- δυσφορία στη λεκάνη ή στην κάτω κοιλιακή χώρα
- πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση
- ερυθρότητα ή ευαισθησία του οσχέου
- πυρετός
Η θεραπεία της παιδιατρικής επιδιδυμίτιδας θα εξαρτηθεί από την υποκείμενη αιτία της πάθησης. Σε πολλές αιτίες, η κατάσταση μπορεί να επιλυθεί μόνη της, βοηθούμενη από ξεκούραση και αναλγητικά όπως η ιβουπροφαίνη. Σε βακτηριακή λοίμωξη, όπως αυτή που προέρχεται από ουρολοίμωξη, μπορεί να συνταγογραφούνται αντιβιοτικά. Τα παιδιά θα συμβουλεύονται επίσης να αποφεύγουν να το «κρατούν μέσα» όταν πρέπει να χρησιμοποιήσουν το μπάνιο και να πίνουν περισσότερο νερό.
Πώς γίνεται η διάγνωση της επιδιδυμίτιδας;
Ο γιατρός σας θα ολοκληρώσει πρώτα μια φυσική εξέταση. Θα ψάξουν για πρήξιμο των όρχεων, πρήξιμο των λεμφαδένων στη βουβωνική χώρα και ανώμαλη έκκριση από το πέος. Εάν υπάρχει έκκριμα, ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει μια μπατονέτα για να συλλέξει δείγμα και να εξετάσει για ΣΜΝ.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να εκτελέσει τις ακόλουθες εξετάσεις και διαδικασίες:
-
ορθική εξέταση, η οποία μπορεί να δείξει εάν ένας διευρυμένος προστάτης προκάλεσε την κατάστασή σας
- εξετάσεις αίματος, όπως CBC (πλήρης εξέταση αίματος), για να προσδιοριστεί εάν υπάρχει λοίμωξη στο σύστημά σας
- δείγμα ούρων, το οποίο μπορεί να υποδεικνύει εάν έχετε ουρολοίμωξη ή ΣΜΝ
Μπορεί να γίνουν απεικονιστικές εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλες καταστάσεις. Αυτές οι δοκιμές παράγουν λεπτομερείς εικόνες που επιτρέπουν στον γιατρό σας να δει πολύ καθαρά τις δομές στο σώμα. Ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει υπερηχογράφημα όρχεων για λήψη εικόνων των όρχεων και των γύρω ιστών στο όσχεο.
Πώς αντιμετωπίζεται η επιδιδυμίτιδα;
Η θεραπεία για την επιδιδυμίτιδα περιλαμβάνει τη θεραπεία της υποκείμενης λοίμωξης και την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Οι κοινές θεραπείες περιλαμβάνουν:
- αντιβιοτικά, τα οποία χορηγούνται για 4 έως 6 εβδομάδες σε χρόνια επιδιδυμίτιδα και μπορεί να περιλαμβάνουν δοξυκυκλίνη και σιπροφλοξασίνη
- παυσίπονα, τα οποία μπορούν να διατίθενται χωρίς ιατρική συνταγή (ιβουπροφαίνη) ή μπορεί να απαιτούν ιατρική συνταγή (κωδεΐνη ή μορφίνη)
- αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως πιροξικάμη (Feldene) ή κετορολάκη (Toradol)
- ξεκούραση στο κρεβάτι
Πρόσθετες θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ανυψώνοντας το όσχεο, για τουλάχιστον δύο ημέρες αν είναι δυνατόν
- εφαρμόζοντας κρύες συσκευασίες στο όσχεο
- φορώντας ένα αθλητικό κύπελλο για υποστήριξη
- αποφεύγοντας να σηκώνετε βαριά αντικείμενα
Σε περιπτώσεις ΣΜΝ, εσείς και ο σύντροφός σας πρέπει να απέχετε από τη σεξουαλική επαφή μέχρι να ολοκληρώσετε την πορεία των αντιβιοτικών και να θεραπευτείτε πλήρως.
Αυτές οι μέθοδοι είναι συνήθως επιτυχημένες. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να υποχωρήσει εντελώς ο πόνος ή η ενόχληση. Οι περισσότερες περιπτώσεις επιδιδυμίτιδας υποχωρούν μέσα σε 3 μήνες. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί πιο επεμβατική θεραπεία.
Εάν έχει δημιουργηθεί απόστημα στους όρχεις, ο γιατρός σας μπορεί να αποστραγγίσει το πύον χρησιμοποιώντας μια βελόνα ή με χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση είναι μια άλλη επιλογή εάν καμία άλλη θεραπεία δεν ήταν επιτυχής. Αυτό περιλαμβάνει την αφαίρεση ολόκληρης ή μέρους της επιδιδυμίδας. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη για τη διόρθωση τυχόν σωματικών ελαττωμάτων που μπορεί να προκαλούν επιδιδυμίτιδα.
Ποιες είναι οι προοπτικές για κάποιον με επιδιδυμίτιδα;
Οι περισσότερες περιπτώσεις οξείας επιδιδυμίτιδας αντιμετωπίζονται με επιτυχία χρησιμοποιώντας αντιβιοτικά. Συνήθως δεν υπάρχουν μακροχρόνια σεξουαλικά ή αναπαραγωγικά προβλήματα. Αλλά η μόλυνση μπορεί να επιστρέψει στο μέλλον. Είναι επίσης πιθανό να εμφανιστούν επιπλοκές, αλλά αυτό είναι σπάνιο.
Οι πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
- χρόνια επιδιδυμίτιδα
- συρρίκνωση των όρχεων
- συρίγγιο, ή μια ανώμαλη δίοδο, στο όσχεο
- θάνατο του ιστού των όρχεων
- αγονία
Είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως θεραπεία για να αποφύγετε επιπλοκές. Μόλις λάβετε θεραπεία, είναι σημαντικό να λάβετε ολόκληρη τη θεραπεία με αντιβιοτικά για τη θεραπεία της λοίμωξης, ακόμα κι αν αισθάνεστε χωρίς συμπτώματα. Θα πρέπει επίσης να επισκεφτείτε το γιατρό σας αφού ολοκληρώσετε τη φαρμακευτική αγωγή για να βεβαιωθείτε ότι η λοίμωξη έχει εξαφανιστεί. Αυτό θα σας βοηθήσει να διασφαλίσετε την πλήρη ανάκαμψη.
Εάν νιώθετε επίμονο πόνο ή δυσφορία, κλείστε ένα ραντεβού για να δείτε το γιατρό σας, ειδικά εάν τα συμπτώματα δεν βελτιωθούν εντός τεσσάρων ημερών. Εάν αντιμετωπίζετε έντονο πόνο στο όσχεο ή έχετε υψηλό πυρετό, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.
Discussion about this post