Είναι η φαρμακευτική αγωγή αποτελεσματική για τη θεραπεία του PTSD; Τι λέει η Έρευνα

Υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές επιλογές για το PTSD. Οι δύο πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις είναι η θεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή:

• Θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που ζουν με PTSD να διαχειριστούν καλύτερα τα συμπτώματά τους αντιμετωπίζοντας άβολες ή ενοχλητικές σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές. Ορισμένες κοινές θεραπευτικές προσεγγίσεις για το PTSD περιλαμβάνουν τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) και τη θεραπεία παρατεταμένης έκθεσης.
• Φάρμακα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων PTSD αλλάζοντας τα επίπεδα ορισμένων χημικών ουσιών στον εγκέφαλο. Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) είναι τα πιο κοινά φάρμακα που συνταγογραφούν οι γιατροί για τη θεραπεία των συμπτωμάτων PTSD.

Σύμφωνα με α Αναθεώρηση 2020 της έρευνας, η θεραπεία είναι γενικά πιο αποτελεσματική στη θεραπεία της PTSD μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, ορισμένα φάρμακα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων PTSD.

Σε ένα μεγάλο κριτική από το 2021οι ερευνητές ανέλυσαν 115 μελέτες σχετικά με την αποτελεσματικότητα διαφορετικών φαρμακευτικών προσεγγίσεων για το PTSD.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα ακόλουθα φάρμακα ήταν όλα αποτελεσματικά στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων PTSD:

• φλουοξετίνη
• παροξετίνη
• σερτραλίνη
• βενλαφαξίνη
• κουετιαπίνη

Ωστόσο, η επίδραση αυτών των φαρμάκων ήταν μικρή.

Επιπλέον, η πραζοσίνη και η ρισπεριδόνη παρήγαγαν επίσης μικρές αλλά θετικές επιδράσεις στα συμπτώματα της PTSD όταν χρησιμοποιούνται με άλλα φάρμακα.

Αλλο κριτική 2022 διερεύνησε τις επιδράσεις της φαρμακευτικής αγωγής σε ενήλικες που ζουν με PTSD. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι SSRI ήταν το πιο αποτελεσματικό φάρμακο για το PTSD: οι SSRI βελτίωσαν τα συμπτώματα σε περίπου 58% των συμμετεχόντων που συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, τέσσερα φάρμακα συνιστώνται επί του παρόντος για τη θεραπεία του PTSD:

• σερτραλίνη (Zoloft)

• παροξετίνη (Paxil)

• φλουοξετίνη (Prozac)

• βενλαφαξίνη (Effexor)

Η σερτραλίνη, η παροξετίνη και η φλουοξετίνη είναι SSRI. Λειτουργούν αυξάνοντας τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.

Η βενλαφαξίνη είναι ένας αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (SNRI). Λειτουργεί αυξάνοντας τόσο τα επίπεδα σεροτονίνης όσο και νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο.

Άλλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της κουετιαπίνης και της ρισπεριδόνης, μπορεί επίσης να έχουν κάποια αποτελέσματα στα συμπτώματα της PTSD. Ωστόσο, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δεν έχει εγκρίνει αυτά τα φάρμακα για τη θεραπεία της PTSD. Αυτό σημαίνει ότι έχουν συνταγογραφηθεί “εκτός ετικέτας” για αυτήν την πάθηση.

Εναλλακτικά φάρμακα

Ερευνητές έχουν επίσης διερευνήσει την αποτελεσματικότητα των προσεγγίσεων ψυχεδελικών φαρμάκων για τη θεραπεία παθήσεων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένου του PTSD.

Σε μια ανάλυση 2020, οι ερευνητές εξέτασαν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της υποβοηθούμενης από MDMA ψυχοθεραπείας σε έξι δοκιμές φάσης 2. Οι δοκιμές φάσης 2 είναι κλινικές δοκιμές που δοκιμάζουν μια συγκεκριμένη θεραπεία σε μια μικρού έως μεσαίου μεγέθους ομάδα ατόμων με μια πάθηση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η υποβοηθούμενη από MDMA ψυχοθεραπεία βελτίωσε τα συμπτώματα PTSD σε μόλις 1-2 μήνες.

Για πολλούς συμμετέχοντες, τα συμπτώματα συνέχισαν να βελτιώνονται για τουλάχιστον 12 μήνες μετά τη θεραπεία, με πάνω από το 67% των συμμετεχόντων να μην πληρούν πλέον τα κριτήρια PTSD μετά την παρακολούθηση.

ΕΝΑ Μελέτη 2021 ανέλυσε επίσης την αποτελεσματικότητα της θεραπείας υποβοηθούμενης από MDMA για σοβαρή PTSD. Τα αποτελέσματα αυτής της δοκιμής φάσης 3 διαπίστωσαν ότι το MDMA ήταν σε θέση να βελτιώσει σημαντικά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του PTSD και να μειώσει την αναπηρία στους συμμετέχοντες.

Άλλες πιθανές θεραπευτικές προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων κανναβινοειδή και Παραδοσιακό κινέζικο φάρμακοέχουν διερευνηθεί για παθήσεις ψυχικής υγείας όπως το PTSD.

Ωστόσο, η έρευνα για αυτές τις επιλογές είναι περιορισμένη και πολλές μελέτες έχουν δείξει αντικρουόμενα αποτελέσματα.

Όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του PTSD μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες. Πολλές από αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του φαρμάκου, αλλά όταν πρόκειται για SSRI και SNRI, πολλές από τις παρενέργειες είναι παρόμοιες.

Μερικές από τις κοινές παρενέργειες των SSRI μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ξερό στόμα
• ζάλη
• πονοκέφαλο
• κούραση
• ναυτία
• διάρροια
• δυσκολία στον ύπνο
• αυξημένο άγχος
• αλλαγές στη λίμπιντο
• αλλαγές στη σεξουαλική λειτουργία
• αυξημένη όρεξη
• αλλαγές βάρους

Μερικές από τις κοινές παρενέργειες των SNRI μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ξερό στόμα
• πονοκεφάλους
• ζάλη
• υπνηλία
• αδυναμία
• κούραση
• ναυτία
• δυσκοιλιότητα
• ιδρώνοντας
• αυπνία
• αλλαγές της όρεξης
• αλλαγές βάρους
• αλλαγές στη λίμπιντο και τη σεξουαλική λειτουργία

Εάν είστε έγκυος ή σχεδιάζετε να μείνετε έγκυος, είναι σημαντικό να το συζητήσετε με το γιατρό σας. Αυτά τα φάρμακα γενικά δεν συνιστώνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Οι SSRI και οι SNRI μπορούν επίσης να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα που επηρεάζουν τα επίπεδα σεροτονίνης, με αποτέλεσμα μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο σεροτονίνης.

Πιθανές αλληλεπιδράσεις

Ορισμένοι SSRI και SNRI αλληλεπιδρούν επίσης με ορισμένα τρόφιμα και ποτά, όπως:

• χυμός πορτοκάλι
• αναψυκτικά
• αλκοόλ
• καφεΐνη

Μερικοί μπορεί επίσης να αντιδρούν στην υπερβολική ζέστη ή την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.

Ωστόσο, κάθε φάρμακο μπορεί να αλληλεπιδράσει διαφορετικά, επομένως είναι πάντα σημαντικό να συζητάτε πιθανές αλληλεπιδράσεις με το γιατρό σας προτού αρχίσετε να παίρνετε ένα νέο φάρμακο.

Τα αντικαταθλιπτικά είναι η πιο κοινή κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούν οι γιατροί για τη θεραπεία του PTSD.

Αρκετές επιλογές είναι αποτελεσματικές για τη θεραπεία των συμπτωμάτων PTSD. Αυτές οι επιλογές περιλαμβάνουν τρεις SSRI – σερτραλίνη, παροξετίνη και φλουοξετίνη – και ένα SNRI, βενλαφαξίνη.

Εάν ζείτε με PTSD και σκέφτεστε να λάβετε φάρμακα για τα συμπτώματά σας, εξετάστε το ενδεχόμενο να απευθυνθείτε σε γιατρό ή θεραπευτή για να συζητήσετε τις επιλογές σας.