Είναι η Διπολική Διαταραχή Κληρονομική;

Κληρονομικότητα και διπολική διαταραχή

Ενώ οι ερευνητές δεν κατανοούν πλήρως τις αιτίες της διπολικής διαταραχής, έχουν εντοπίσει ορισμένους παράγοντες κινδύνου. Ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες κινδύνου είναι το οικογενειακό ιστορικό της διαταραχής. Αυτή η σύνδεση μπορεί να οφείλεται σε ορισμένα γονίδια.

Οι ενήλικες που έχουν συγγενείς με τη διαταραχή έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης της διαταραχής, σύμφωνα με μια ανασκόπηση του 2009. Ο κίνδυνος σας αυξάνεται περαιτέρω εάν το μέλος της οικογένειας με την πάθηση είναι στενός συγγενής. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο γονιός σας έχει διπολική διαταραχή, έχετε περισσότερες πιθανότητες να την αναπτύξετε από κάποιον του οποίου η μεγάλη θεία έχει την πάθηση.

Οι γενετικοί παράγοντες ευθύνονται περίπου 60 με 80 τοις εκατό της αιτίας της διπολικής διαταραχής. Αυτό σημαίνει ότι η κληρονομικότητα δεν είναι η μόνη αιτία της διπολικής διαταραχής. Σημαίνει επίσης ότι εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό της διαταραχής, σίγουρα δεν θα την αναπτύξετε. Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας κάποιου με διπολική διαταραχή δεν θα αναπτύξουν την πάθηση.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου και αιτίες διπολικής διαταραχής

Εκτός από την κληρονομικότητα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου για διπολική διαταραχή.

Δομή του εγκεφάλου

Μπορεί να υπάρχουν ανεπαίσθητες διαφορές στο μέγεθος και τη δραστηριότητα του εγκεφάλου σε άτομα με διπολική διαταραχή. Οι διάσειση και οι τραυματικοί τραυματισμοί στο κεφάλι μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει διπολική διαταραχή.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Ένα αγχωτικό γεγονός συχνά πυροδοτεί την έναρξη ή την έναρξη της διπολικής διαταραχής. Αυτό το συμβάν μπορεί να είναι ένα περιστατικό υψηλού στρες που σχετίζεται με την εργασία ή την προσωπική ζωή. Μια ξαφνική, σημαντική αλλαγή στη ζωή, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή ένας σωματικός τραυματισμός, θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει την έναρξη. Τα άτομα που έχουν διπολική διαταραχή συνήθως βρίσκουν χρήσιμο να ελέγχουν το άγχος στη ζωή τους.

Εποχικοί παράγοντες μπορεί να πυροδοτήσουν την εμφάνιση επεισοδίων διπολικής διαταραχής. Η αλλαγή από χειμώνα σε άνοιξη, ειδικότερα, είναι ένα ισχυρό έναυσμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η γρήγορη αύξηση του αριθμού των ωρών με έντονη ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια της ημέρας επηρεάζει την επίφυση. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη κατάθλιψης και μανίας.

Άλλα ερεθίσματα μπορεί να περιλαμβάνουν τη χρήση βαριών ναρκωτικών ή αλκοόλ και την έλλειψη ύπνου. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, η διπολική διαταραχή στις γυναίκες μπορεί να προκληθεί κατά την περίοδο μετά τον τοκετό. Αυτό συμβαίνει γενικά σε γυναίκες που είναι βιολογικά διατεθειμένες να το αναπτύξουν αρχικά. Η ίδια η εγκυμοσύνη, ωστόσο, δεν είναι συνήθως η υποκείμενη αιτία της διπολικής διαταραχής.

Συμπτώματα διπολικής διαταραχής

Εάν πιστεύετε ότι εσείς ή κάποιος στην οικογένειά σας μπορεί να έχετε διπολική διαταραχή, είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ποια συμπτώματα πρέπει να αναζητήσετε. Το είδος της διπολικής διαταραχής που έχει ένα άτομο καθορίζει τα συμπτώματα που θα βιώσει. Γενικά, τα κύρια συμπτώματα των διαφόρων τύπων διπολικής διαταραχής είναι η μανία και η κατάθλιψη.

Τα συμπτώματα της διπολικής μανίας περιλαμβάνουν:

• ανήσυχη και παρορμητική συμπεριφορά
• κακή κρίση
• μια μη ρεαλιστική αντίληψη των ικανοτήτων
• ευτυχία, ακόμη και σε σημείο ευφορίας
• ανακίνηση
• νευρικότητα
• συμμετοχή σε επικίνδυνη συμπεριφορά, όπως ο τζόγος, η οδήγηση υπό την επήρεια μέθης ή το παρορμητικό σεξ
• μιλώντας γρήγορα
• σκεπτόμενος γρήγορα

Τα συμπτώματα της διπολικής κατάθλιψης είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της κανονικής κατάθλιψης. Περιλαμβάνουν:

• έντονη κόπωση
• παρατεταμένη, ακραία θλίψη
• μιλώντας αργά
• ζητήματα με σωστή λήψη αποφάσεων και εστίαση
• κακή όρεξη
• απελπισία
• σκέψεις αυτοτραυματισμού, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκτονίας
• απόσυρση από φίλους και οικογένειες
• απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες και χόμπι

Διάγνωση διπολικής διαταραχής

Η μέση ηλικία εμφάνισης της διπολικής διαταραχής είναι περίπου τα 25 έτη. Ωστόσο, η διπολική διαταραχή μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία. Μερικοί άνθρωποι βιώνουν τα πρώτα τους συμπτώματα ως παιδί. Άλλοι έχουν τα πρώτα συμπτώματα αργότερα στην ενήλικη ζωή τους.

Η σωστή διάγνωση μπορεί να πάρει χρόνια. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι μπορεί να το μπερδέψουν με μια άλλη διαταραχή ή να μην αναφέρουν τα συμπτώματά τους.

Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορες μεθόδους για τη διάγνωση της διπολικής διαταραχής:

• Εξετάστε το ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματά σας.
• Ολοκληρώστε μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση ψυχικής υγείας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει το να σας δώσουμε ένα ερωτηματολόγιο ή να σας ζητήσουμε να κρατήσετε αρχείο με τα μοτίβα της διάθεσής σας
• Πάρτε συνέντευξη από μέλη της οικογένειας, στενούς φίλους και άλλα άτομα που βλέπετε συχνά, με την άδειά σας.
• Εξετάστε σας σωματικά για να αποκλείσετε άλλες αιτίες συμπτωμάτων, όπως υπερθυρεοειδισμό ή υπερδραστήριο θυρεοειδή.

Πώς αντιμετωπίζεται η διπολική διαταραχή;

Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, συμπεριφορική θεραπεία ή συνδυασμό των δύο.

φαρμακευτική αγωγή

Αρκετά φάρμακα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τη διπολική διαταραχή. Αυτός με τον πιο δυνατό απόδειξη είναι λίθιο. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην πρόληψη των υποτροπών και στη θεραπεία της διπολικής κατάθλιψης και των μανιακών επεισοδίων. Το λίθιο έχει επίσης συσχετιστεί με μείωση των αυτοκτονιών.

Οι γιατροί μπορούν επίσης να συνταγογραφήσουν οποιοδήποτε από τα ακόλουθα αντισπασμωδικά:

• divalproex sodium (Depakote, Depakote ER)

• καρβαμαζεπίνη (Tegretol, Tegretol XR, Carbatrol, Equetro)

• λαμοτριγίνη (Lamictal)

• τοπιραμάτη (Topamax)

• γκαμπαπεντίνη (Neurontin, Gralise, Horizant)

Θεραπεία

Οι αποτελεσματικές μορφές συμβουλευτικής περιλαμβάνουν ψυχοθεραπεία, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και υποστήριξη από ομοτίμους. Άλλες πιθανές θεραπείες περιλαμβάνουν:

• ηλεκτροσπασμοθεραπεία
• συμπληρώματα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων
• Διαλογισμός

Ωστόσο, απαιτείται περισσότερη έρευνα για αυτές τις πιθανές θεραπείες.

Εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο λάβετε διάγνωση οποιασδήποτε μορφής διπολικής διαταραχής, εξετάστε το ενδεχόμενο να εξερευνήσετε διαφορετικές θεραπείες. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει επίσης συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και θεραπείας. Αυτές οι θεραπείες μαζί μπορεί να διαχειριστούν καλύτερα τα συμπτώματά σας.

Το takeaway

Η διπολική διαταραχή δεν είναι καλά κατανοητή, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια κληρονομική σύνδεση. Εάν κάποιος στην οικογένειά σας έχει διπολική διαταραχή, ο κίνδυνος εμφάνισης της πάθησης είναι υψηλότερος από ό,τι για άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα το αναπτύξετε.

Εάν πιστεύετε ότι εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να έχετε διπολική διαταραχή, μιλήστε με το γιατρό σας. Μπορούν να σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τους προσωπικούς σας παράγοντες κινδύνου και να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε εάν χρειάζεστε εξετάσεις και περαιτέρω αξιολόγηση.