Είναι ασφαλές να φάτε χούμους ή ρεβίθια εάν έχετε ουρική αρθρίτιδα;

Ρεβύθια και ουρική αρθρίτιδα

Οι πουρίνες είναι οργανικές ενώσεις που βρίσκονται στο σώμα σας και διασπώνται σε ουρικό οξύ. Η ελαχιστοποίηση του αριθμού των πουρινών που λαμβάνετε μέσω της διατροφής σας μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα σας και να μειώσει τις πιθανότητές σας να αναπτύξετε ουρική αρθρίτιδα.

Συνιστάται στα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας να διατηρούν την ημερήσια κατανάλωση πουρίνης κάτω από 400 χιλιοστόγραμμα την ημέρα.

Τα ρεβίθια και το χούμους έχουν γενικά αρκετά χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες, ώστε τα άτομα με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος να μπορούν να τα καταναλώνουν με ασφάλεια.

Το χούμους προέρχεται αρχικά από τη Μέση Ανατολή. Συνήθως περιέχει ρεβίθια, ταχίνι, χυμό λεμονιού, αλάτι και σκόρδο. Συχνά ολοκληρώνεται με ελαιόλαδο, μαϊντανό ή πάπρικα.

Τα ρεβίθια περιέχουν λιγότερο από 50 χιλιοστόγραμμα πουρινών ανά μερίδα 100 γραμμαρίων, η οποία θεωρείται σχετικά χαμηλή.

Το μόνο άλλο συστατικό που βρίσκεται στο παραδοσιακό χούμους και περιέχει σημαντικό αριθμό πουρινών είναι ο μαϊντανός, ο οποίος περιέχει 200 ​​έως 300 χιλιοστόγραμμα ανά 100 γραμμάρια. Ο μαϊντανός συνήθως πασπαλίζεται πάνω από το χούμους σε πολύ μικρές ποσότητες.

Πουρίνες στα λαχανικά σε σύγκριση με τα κρέατα

Φαίνεται ότι δεν δρουν όλα τα τρόφιμα που περιέχουν πουρίνες με τον ίδιο τρόπο στο σώμα σας.

Σύμφωνα με α Ανασκόπηση μελετών 2017 Δημοσιεύτηκε στο American Journal of Lifestyle Medicine, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση μιας δίαιτας πλούσιας σε κρέας και θαλασσινά σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος και υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας.

Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι μια δίαιτα με μέτρια υψηλή περιεκτικότητα σε λαχανικά πλούσια σε πουρίνες όπως ο αρακάς, τα φασόλια, οι φακές, το σπανάκι, τα μανιτάρια και τα σπαράγγια δεν σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος.

Δεν είναι σαφές γιατί τα λαχανικά πλούσια σε πουρίνες δεν φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, αλλά ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι σχετίζεται με την περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες αυτών των τροφών.

Σύμφωνα με την ίδια ανασκόπηση μελετών, οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία ότι ακολουθώντας μια δίαιτα πλούσια σε πουρίνες για 1 έως 2 εβδομάδες προκαλεί μόνο μια μικρή αύξηση στα επίπεδα ουρικού οξέος, ενώ οι δίαιτες χαμηλών πουρινών μειώνουν ελαφρώς τα επίπεδα ουρικού οξέος.

Λόγω της μη πρακτικής αυστηρής μέτρησης των επιπέδων πουρίνης, τα άτομα που κινδυνεύουν να αναπτύξουν ουρική αρθρίτιδα θα πρέπει να επικεντρωθούν στην κατανάλωση επαρκούς αριθμού θερμίδων και στη διατήρηση του βάρους τους σε ένα υγιές εύρος, ενώ τρώνε κρέας και θαλασσινά με μέτρο.

Είναι το χούμους καλό ή κακό για την ουρική αρθρίτιδα;

Σύμφωνα με α Ανασκόπηση μελετών 2019 Δημοσιεύτηκε στο Nutrients, η πλειονότητα των μελετών δείχνει μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας σε άτομα που ακολουθούν χορτοφαγικές δίαιτες. Η συμπερίληψη του χούμους στη διατροφή σας είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσθέσετε θρεπτικά συστατικά στη διατροφή σας, διατηρώντας παράλληλα τα επίπεδα πουρίνης χαμηλά.

Μια μερίδα 3,5 ουγκιών χούμους περιέχει περισσότερο από το 10 τοις εκατό της Ημερήσιας Αξίας σας (DV) των ακόλουθων βιταμινών και μετάλλων:

• μαγγάνιο (39 τοις εκατό)
• χαλκός (26 τοις εκατό)
• φυλλικό οξύ (21 τοις εκατό)
• μαγνήσιο (18 τοις εκατό)
• φώσφορος (18 τοις εκατό)
• σίδηρος (14 τοις εκατό)
• ψευδάργυρος (12 τοις εκατό)
• θειαμίνη (12 τοις εκατό)
• βιταμίνη Β6 (10 τοις εκατό)

Υπάρχουν 7,9 γραμμάρια πρωτεΐνης και 6 γραμμάρια φυτικών ινών σε 3,5 ουγγιές χούμους.

Για να ελαχιστοποιήσετε τον αριθμό των πουρινών στο χούμους σας, επιλέξτε ένα είδος που δεν περιέχει μαϊντανό.

Άλλα τρόφιμα που πρέπει να φάτε εάν έχετε ουρική αρθρίτιδα

Τα καλύτερα τρόφιμα για άτομα με ουρική αρθρίτιδα είναι τα ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα που περιέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά.

Η κατανάλωση μιας τυπικής δυτικής διατροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε κόκκινα και επεξεργασμένα κρέατα, επεξεργασμένα δημητριακά και ζάχαρη σχετίζεται με 42 τοις εκατό πιθανότητα εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας. Η παρακολούθηση μιας μεσογειακής διατροφής συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας.

Η μεσογειακή διατροφή είναι το παραδοσιακό στυλ διατροφής σε μεσογειακές χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα. Οι άνθρωποι που ζουν σε αυτές τις χώρες συνήθως τρώνε κυρίως:

• ολικής αλέσεως
• ξηροί καρποί και σπόροι
• λαχανικά
• φρούτα
• όσπρια
• πουλερικά
• ψάρια και θαλασσινά
• αυγά
• γαλακτοκομείο
• βότανα και μπαχαρικά
• υγιεινά λιπαρά όπως το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και το αβοκάντο

Τα περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα αποτελούν καλές επιλογές για άτομα με ουρική αρθρίτιδα.

Ο σολομός, συγκεκριμένα, έχει σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες σε σύγκριση με άλλα ψάρια και θαλασσινά.

Υπάρχουν περιορισμένες αποδείξεις ότι η βιταμίνη C μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ουρικού οξέος, αλλά απαιτείται πιο ουσιαστική έρευνα για να υποστηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό.

Τροφές που πρέπει να αποφεύγετε εάν έχετε ουρική αρθρίτιδα

Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες που τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας πρέπει να αποφεύγουν ή να ελαχιστοποιούν περιλαμβάνουν:

• κρέατα οργάνων
• μπέικον
• κρέατα θηραμάτων εκτός από φασιανό, ελάφι και μοσχαρίσιο κρέας
• ορισμένα είδη ψαριών, συμπεριλαμβανομένων:
  • ρέγγα
  • τρώκτης
  • σαρδέλες
  • γαύροι
  • μπακαλιάρος
  • τόνος
• ορισμένα είδη θαλασσινών, όπως:
  • φεστόνι
  • Κάβουρας
  • γαρίδα
  • αυγοτάραχο
• προσθήκη ζάχαρης
• ζαχαρούχα ποτά
• μαγιά
• αλκοόλ (ειδικά μπύρα)

Πάρε μακριά

Η ουρική αρθρίτιδα είναι ένας τύπος αρθρίτιδας που προκαλείται από υψηλά επίπεδα της χημικής ουσίας ουρικού οξέος. Η αποφυγή τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τα επίπεδα ουρικού οξέος και να ελαχιστοποιήσετε τις πιθανότητές σας να αναπτύξετε ουρική αρθρίτιδα.

Το χούμους και τα ρεβίθια έχουν σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες και είναι γενικά ασφαλή για άτομα με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος.

Η κατανάλωση μεσογειακού τύπου διατροφής, με μέτρια κατανάλωση ψαριών και πουλερικών, σχετίζεται με μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας σε σύγκριση με μια παραδοσιακή δυτική διατροφή.