Διαταραχή συμπεριφοράς

Τύποι Διαταραχής Συμπεριφοράς

Υπάρχουν τρεις τύποι διαταραχής συμπεριφοράς. Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την ηλικία στην οποία εμφανίζονται για πρώτη φορά τα συμπτώματα της διαταραχής:

• Η εμφάνιση της παιδικής ηλικίας συμβαίνει όταν τα σημάδια της διαταραχής συμπεριφοράς εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 10 ετών.
• Η έναρξη της εφηβείας εμφανίζεται όταν τα σημάδια της διαταραχής συμπεριφοράς εμφανίζονται κατά την εφηβεία.
• Η απροσδιόριστη έναρξη σημαίνει ότι η ηλικία στην οποία εμφανίζεται για πρώτη φορά η διαταραχή συμπεριφοράς είναι άγνωστη.

Ορισμένα παιδιά θα διαγνωστούν με διαταραχή συμπεριφοράς με περιορισμένα προκοινωνικά συναισθήματα. Τα παιδιά με αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο διαταραχής συμπεριφοράς περιγράφονται συχνά ως άθλια και χωρίς συναίσθημα.

Ποια είναι τα συμπτώματα της διαταραχής συμπεριφοράς;

Τα παιδιά που έχουν διαταραχή συμπεριφοράς είναι συχνά δύσκολο να ελεγχθούν και δεν είναι πρόθυμα να ακολουθήσουν τους κανόνες. Δρουν παρορμητικά χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες των πράξεών τους. Επίσης, δεν λαμβάνουν υπόψη τα συναισθήματα των άλλων. Το παιδί σας μπορεί να έχει διαταραχή συμπεριφοράς εάν επιδεικνύει επίμονα μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες συμπεριφορές:

• επιθετική συμπεριφορά
• δόλια συμπεριφορά
• καταστροφική συμπεριφορά
• παραβίαση των κανόνων

Επιθετική Συμπεριφορά

Η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να περιλαμβάνει:

• εκφοβισμό ή εκφοβισμό άλλων
• σωματική βλάβη ανθρώπων ή ζώων επίτηδες
• διάπραξη βιασμού
• χρησιμοποιώντας όπλο

Παραπλανητική Συμπεριφορά

Η δόλια συμπεριφορά μπορεί να περιλαμβάνει:

• ξαπλωμένη
• διάρρηξη
• κλοπή
• πλαστογραφία

Καταστρεπτική Συμπεριφορά

Η καταστροφική συμπεριφορά μπορεί να περιλαμβάνει εμπρησμό και άλλη σκόπιμη καταστροφή περιουσίας.

Παραβίαση Κανόνων

Η παραβίαση των κανόνων μπορεί να περιλαμβάνει:

• αποφεύγοντας το σχολείο
• τρέχοντας από το σπίτι
• χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ
• σεξουαλική συμπεριφορά σε πολύ μικρή ηλικία

Τα αγόρια που έχουν διαταραχή συμπεριφοράς είναι πιο πιθανό να επιδείξουν επιθετική και καταστροφική συμπεριφορά από τα κορίτσια. Τα κορίτσια είναι πιο επιρρεπή σε δόλια συμπεριφορά και παραβίαση κανόνων.

Επιπλέον, τα συμπτώματα της διαταραχής συμπεριφοράς μπορεί να είναι ήπια, μέτρια ή σοβαρά:

Ήπιος

Εάν το παιδί σας έχει ήπια συμπτώματα, σημαίνει ότι εμφανίζει ελάχιστα έως καθόλου προβλήματα συμπεριφοράς πέρα ​​από εκείνα που απαιτούνται για τη διάγνωση. Τα προβλήματα συμπεριφοράς προκαλούν σχετικά μικρή ζημιά στους άλλους. Τα κοινά ζητήματα περιλαμβάνουν ψέματα, αποχή και παραμονή έξω μετά το σκοτάδι χωρίς γονική άδεια.

Μέτριος

Το παιδί σας έχει μέτρια συμπτώματα εάν εμφανίζει πολλά προβλήματα συμπεριφοράς. Αυτά τα προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να έχουν ήπιο έως σοβαρό αντίκτυπο σε άλλους. Τα προβλήματα μπορεί να περιλαμβάνουν βανδαλισμό και κλοπή.

Αυστηρός

Το παιδί σας έχει σοβαρά συμπτώματα εάν εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς πέρα ​​από αυτά που απαιτούνται για τη διάγνωση. Αυτά τα προβλήματα συμπεριφοράς προκαλούν σημαντικό κακό σε άλλους. Τα προβλήματα μπορεί να περιλαμβάνουν βιασμό, χρήση όπλου ή διάρρηξη και είσοδο.

Τι προκαλεί διαταραχή συμπεριφοράς;

Γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη διαταραχής συμπεριφοράς.

Γενετικά αίτια

Η βλάβη στον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου έχει συνδεθεί με διαταραχή συμπεριφοράς. Ο μετωπιαίος λοβός είναι το τμήμα του εγκεφάλου σας που ρυθμίζει σημαντικές γνωστικές δεξιότητες, όπως επίλυση προβλημάτων, μνήμη και συναισθηματική έκφραση. Είναι επίσης το σπίτι της προσωπικότητάς σας. Ο μετωπιαίος λοβός σε άτομο με διαταραχή συμπεριφοράς μπορεί να μην λειτουργεί σωστά, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει, μεταξύ άλλων:

• έλλειψη ελέγχου παρορμήσεων
• μειωμένη ικανότητα σχεδιασμού μελλοντικών ενεργειών
• μειωμένη ικανότητα μάθησης από αρνητικές εμπειρίες του παρελθόντος

Η βλάβη του μετωπιαίου λοβού μπορεί να είναι γενετική ή κληρονομική ή μπορεί να προκληθεί από εγκεφαλική βλάβη λόγω τραυματισμού. Ένα παιδί μπορεί επίσης να κληρονομήσει χαρακτηριστικά προσωπικότητας που παρατηρούνται συνήθως στη διαταραχή συμπεριφοράς.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που σχετίζονται με τη διαταραχή συμπεριφοράς περιλαμβάνουν:

• παιδική κακαποίηση
• μια δυσλειτουργική οικογένεια
• γονείς που κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ
• φτώχεια

Ποιος κινδυνεύει για διαταραχή συμπεριφοράς;

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής συμπεριφοράς στο παιδί σας:

• το να είσαι άντρας
• ζώντας σε αστικό περιβάλλον
• ζουν στη φτώχεια
• έχοντας οικογενειακό ιστορικό διαταραχής συμπεριφοράς
• έχοντας οικογενειακό ιστορικό ψυχικής ασθένειας
• έχοντας άλλες ψυχιατρικές διαταραχές
• έχοντας γονείς που κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ
• έχοντας ένα δυσλειτουργικό οικιακό περιβάλλον
• έχοντας ιστορικό βίωσης τραυματικών γεγονότων
• κακοποίηση ή παραμέληση

Πώς διαγιγνώσκεται η διαταραχή συμπεριφοράς;

Εάν το παιδί σας παρουσιάζει σημάδια διαταραχής συμπεριφοράς, θα πρέπει να αξιολογηθεί από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Θα ρωτήσουν εσάς και το παιδί σας ερωτήσεις σχετικά με τα πρότυπα συμπεριφοράς τους για να κάνουν μια διάγνωση. Για να γίνει διάγνωση διαταραχής συμπεριφοράς, το παιδί σας πρέπει να έχει ένα πρότυπο να εμφανίζει τουλάχιστον τρεις συμπεριφορές που είναι κοινές για τη διαταραχή συμπεριφοράς. Το παιδί σας πρέπει επίσης να έχει επιδείξει τουλάχιστον μία από τις συμπεριφορές τους τελευταίους έξι μήνες. Τα προβλήματα συμπεριφοράς πρέπει επίσης να βλάψουν σημαντικά το παιδί σας κοινωνικά ή στο σχολείο.

Πώς αντιμετωπίζεται η διαταραχή συμπεριφοράς;

Παιδιά με διαταραχή συμπεριφοράς που ζουν σε καταχρηστικά σπίτια μπορεί να τοποθετηθούν σε άλλα σπίτια. Εάν η κατάχρηση δεν είναι παρούσα, ο πάροχος ψυχικής υγείας του παιδιού σας θα χρησιμοποιήσει θεραπεία συμπεριφοράς ή θεραπεία ομιλίας για να βοηθήσει το παιδί σας να μάθει πώς να εκφράζει ή να ελέγχει κατάλληλα τα συναισθήματά του. Ο πάροχος ψυχικής υγείας θα σας διδάξει επίσης πώς να διαχειριστείτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Εάν το παιδί σας έχει άλλη διαταραχή ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη ή ΔΕΠΥ, ο πάροχος ψυχικής υγείας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη θεραπεία αυτής της κατάστασης επίσης.

Δεδομένου ότι χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθούν νέες στάσεις και πρότυπα συμπεριφοράς, τα παιδιά με διαταραχή συμπεριφοράς απαιτούν συνήθως μακροχρόνια θεραπεία. Ωστόσο, η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της διαταραχής ή να μειώσει τη σοβαρότητα των αρνητικών συμπεριφορών.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική για παιδιά με διαταραχή συμπεριφοράς;

Η μακροπρόθεσμη προοπτική για τη διαταραχή συμπεριφοράς εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των συμπεριφορικών και συναισθηματικών προβλημάτων του παιδιού σας. Τα παιδιά που επιδεικνύουν συνεχώς εξαιρετικά επιθετική, δόλια ή καταστροφική συμπεριφορά τείνουν να έχουν φτωχότερη προοπτική. Η προοπτική είναι επίσης χειρότερη εάν υπάρχουν άλλες ψυχικές ασθένειες. Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η λήψη ολοκληρωμένης θεραπείας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τις προοπτικές του παιδιού σας. Μόλις λάβετε θεραπεία για διαταραχή συμπεριφοράς και οποιεσδήποτε άλλες υποκείμενες καταστάσεις, το παιδί σας έχει πολύ καλύτερες πιθανότητες σημαντικής βελτίωσης και ελπίζει για ένα πιο επιτυχημένο μέλλον.

Χωρίς θεραπεία, το παιδί σας είναι πιθανό να έχει συνεχή προβλήματα. Μπορεί να μην μπορούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της ενηλικίωσης, γεγονός που μπορεί να τους προκαλέσει προβλήματα με τις σχέσεις και την απασχόληση. Διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο για κατάχρηση ουσιών και προβλήματα με την επιβολή του νόμου. Το παιδί σας μπορεί ακόμη και να αναπτύξει μια διαταραχή προσωπικότητας, όπως αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, όταν φτάσει στην ενηλικίωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κρίσιμης σημασίας. Όσο νωρίτερα το παιδί σας λάβει θεραπεία, τόσο καλύτερη θα είναι η προοπτική του για το μέλλον.