Δηλητηρίαση από μόλυβδο

Ποια είναι τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο;

Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο ποικίλλουν. Μπορεί να επηρεάσουν πολλά μέρη του σώματος. Τις περισσότερες φορές, η δηλητηρίαση από μόλυβδο συσσωρεύεται αργά. Ακολουθεί επανειλημμένες εκθέσεις σε μικρές ποσότητες μολύβδου.

Η τοξικότητα του μολύβδου είναι σπάνια μετά από μία μόνο έκθεση ή κατάποση μολύβδου.

Τα σημάδια επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε μόλυβδο περιλαμβάνουν:

• κοιλιακό άλγος
• κοιλιακές κράμπες
• επιθετική συμπεριφορά
• δυσκοιλιότητα
• προβλήματα ύπνου
• πονοκεφάλους
• ευερέθιστο
• απώλεια αναπτυξιακών δεξιοτήτων στα παιδιά
• απώλεια της όρεξης
• κούραση
• υψηλή πίεση του αίματος

• μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα άκρα

• απώλεια μνήμης
• αναιμία
• νεφρική δυσλειτουργία

Δεδομένου ότι ο εγκέφαλος ενός παιδιού εξακολουθεί να αναπτύσσεται, ο μόλυβδος μπορεί να οδηγήσει σε διανοητική αναπηρία. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• προβλήματα συμπεριφοράς
• χαμηλό IQ
• κακούς βαθμούς στο σχολείο
• προβλήματα με την ακοή
• βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες μαθησιακές δυσκολίες
• καθυστερήσεις ανάπτυξης

Μια υψηλή, τοξική δόση δηλητηρίασης από μόλυβδο μπορεί να οδηγήσει σε επείγοντα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν:

• έντονο κοιλιακό άλγος και κράμπες
• εμετός
• μυϊκή αδυναμία
• παραπάτημα κατά το περπάτημα
• επιληπτικές κρίσεις
• κώμα

• εγκεφαλοπάθεια, η οποία εκδηλώνεται ως σύγχυση, κώμα και επιληπτικές κρίσεις

Εάν κάποιος έχει συμπτώματα σοβαρής έκθεσης σε μόλυβδο, καλέστε το 911 ή τις τοπικές ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Βεβαιωθείτε ότι έχετε έτοιμες τις ακόλουθες πληροφορίες για να ενημερώσετε τον χειριστή έκτακτης ανάγκης:

• την ηλικία του ατόμου
• το βάρος τους
• την πηγή της δηλητηρίασης
• η ποσότητα που καταπίθηκε
• την ώρα που εκδηλώθηκε η δηλητηρίαση

Σε μη επείγουσες καταστάσεις, καλέστε τον τοπικό έλεγχο δηλητηριάσεων για να συζητήσετε τα συμπτώματα δηλητηρίασης από μόλυβδο. Θα σας αφήσουν να μιλήσετε με έναν ειδικό.

Τι προκαλεί τη δηλητηρίαση από μόλυβδο;

Η δηλητηρίαση από μόλυβδο συμβαίνει κατά την κατάποση μολύβδου. Η εισπνοή σκόνης που περιέχει μόλυβδο μπορεί επίσης να την προκαλέσει. Δεν μπορείτε να μυρίσετε ή να γευτείτε το μόλυβδο και δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο μόλυβδος ήταν συνηθισμένος στο χρώμα του σπιτιού και στη βενζίνη. Αυτά τα προϊόντα δεν παράγονται πλέον με μόλυβδο. Ωστόσο, ο μόλυβδος εξακολουθεί να υπάρχει παντού. Βρίσκεται ιδιαίτερα σε παλαιότερα σπίτια.

Οι κοινές πηγές μολύβδου περιλαμβάνουν:

• μπογιά σπιτιού φτιαγμένη πριν το 1978
• παιχνίδια και είδη οικιακής χρήσης ζωγραφισμένα πριν από το 1976
• παιχνίδια που κατασκευάζονται και βάφονται εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών
• σφαίρες, βαρίδια κουρτινών και βυθιστές ψαρέματος από μόλυβδο
• σωλήνες και βρύσες νεροχύτη, που μπορεί να μολύνουν το πόσιμο νερό
• χώμα που έχει μολυνθεί από τα καυσαέρια του αυτοκινήτου ή τη βαφή του σπιτιού
• σετ χρωμάτων και είδη τέχνης
• κοσμήματα, αγγεία και μολύβδινες φιγούρες
• μπαταρίες αποθήκευσης
• eyeliners kohl ή kajal
• μερικά παραδοσιακά εθνοτικά φάρμακα

Ποιος κινδυνεύει από δηλητηρίαση από μόλυβδο;

Τα παιδιά διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο δηλητηρίασης από μόλυβδο, ειδικά αν μένουν σε παλιά σπίτια με σπασμένα χρώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά είναι επιρρεπή στο να βάζουν αντικείμενα και δάχτυλα στο στόμα τους.

Οι άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο. Πολλές χώρες δεν έχουν αυστηρούς κανόνες σχετικά με τον μόλυβδο. Εάν υιοθετήσετε ένα παιδί από αναπτυσσόμενη χώρα, θα πρέπει να ελεγχθούν τα επίπεδα μολύβδου του.

Πώς γίνεται η διάγνωση της δηλητηρίασης από μόλυβδο;

Η δηλητηρίαση από μόλυβδο διαγιγνώσκεται με εξέταση αίματος με μόλυβδο. Αυτή η εξέταση πραγματοποιείται σε τυπικό δείγμα αίματος.

Ο μόλυβδος είναι κοινός στο περιβάλλον. ο Εθνικό Ινστιτούτο Επιστημών Περιβαλλοντικής Υγείας αναφέρει ότι καμία ποσότητα μολύβδου στο αίμα δεν είναι ασφαλής. Είναι γνωστό ότι επίπεδα έως και 5 μικρογραμμάρια ανά δεκατόλιτρο μπορεί να συσχετιστούν με προβλήματα υγείας στα παιδιά.

Πρόσθετες εξετάσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος για την εξέταση της ποσότητας των κυττάρων που αποθηκεύουν σίδηρο στο αίμα, ακτινογραφίες και πιθανώς βιοψία μυελού των οστών.

Πώς αντιμετωπίζεται η δηλητηρίαση από μόλυβδο;

Το πρώτο βήμα της θεραπείας είναι ο εντοπισμός και η αφαίρεση της πηγής του ηλεκτροδίου. Κρατήστε τα παιδιά μακριά από την πηγή. Εάν δεν μπορεί να αφαιρεθεί, θα πρέπει να σφραγιστεί. Καλέστε το τοπικό τμήμα υγείας για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο αφαίρεσης του μολύβδου. Μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να μειώσετε την πιθανότητα έκθεσης σε μόλυβδο.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια διαδικασία γνωστή ως θεραπεία χηλίωσης. Αυτή η θεραπεία συνδέεται με τον μόλυβδο που έχει συσσωρευτεί στο σώμα σας. Ο μόλυβδος στη συνέχεια απεκκρίνεται στα ούρα σας.

Οι χημικοί χηλικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται συχνότερα περιλαμβάνουν το EDTA και το DMSA. Το EDTA έχει παρενέργειες που περιλαμβάνουν δυσλειτουργία των νεφρών και το DMSA μπορεί συχνά να προκαλέσει ναυτία, κοιλιακή δυσφορία και αλλεργικές αντιδράσεις, μεταξύ άλλων.

Ακόμη και με θεραπεία, μπορεί να είναι δύσκολο να αντιστραφούν οι επιπτώσεις της χρόνιας έκθεσης.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τη δηλητηρίαση από μόλυβδο;

Οι ενήλικες με μέτρια έκθεση συνήθως αναρρώνουν χωρίς επιπλοκές.

Στα παιδιά, η αποκατάσταση μπορεί να πάρει χρόνο. Ακόμη και η χαμηλή έκθεση σε μόλυβδο μπορεί να προκαλέσει μόνιμη διανοητική αναπηρία.

Πώς μπορεί να προληφθεί η δηλητηρίαση από μόλυβδο;

Απλά βήματα μπορούν να σας βοηθήσουν να αποτρέψετε τη δηλητηρίαση από μόλυβδο. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Αποφύγετε ή πετάξτε βαμμένα παιχνίδια και κονσέρβες από ξένες χώρες.
• Κρατήστε το σπίτι σας απαλλαγμένο από σκόνη.
• Χρησιμοποιήστε μόνο κρύο νερό για την προετοιμασία φαγητών και ποτών.
• Βεβαιωθείτε ότι όλοι πλένουν τα χέρια τους πριν φάνε.
• Δοκιμάστε το νερό σας για μόλυβδο. Εάν τα επίπεδα μολύβδου είναι υψηλά, χρησιμοποιήστε μια συσκευή φιλτραρίσματος ή πιείτε εμφιαλωμένο νερό.
• Καθαρίζετε τακτικά τις βρύσες και τους αεραγωγούς.
• Πλένετε τακτικά τα παιδικά παιχνίδια και τα μπουκάλια.
• Μάθετε στα παιδιά σας να πλένουν τα χέρια τους μετά το παιχνίδι.
• Βεβαιωθείτε ότι κάθε εργολάβος που κάνει εργασίες στο σπίτι σας είναι πιστοποιημένος στον έλεγχο μολύβδου.
• Χρησιμοποιήστε χρώμα χωρίς μόλυβδο στο σπίτι σας.
• Πάρτε τα μικρά παιδιά για έλεγχο των επιπέδων μολύβδου στο αίμα στο γραφείο του παιδιάτρου τους. Αυτό γίνεται συνήθως περίπου στην ηλικία του 1 έως 2 ετών.
• Αποφύγετε περιοχές όπου μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί βαφή με βάση το μόλυβδο.

Εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις σχετικά με την ασφαλή αφαίρεση του μολύβδου, επικοινωνήστε με το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Μολύβδου στο 800-424-LEAD (5323).