Αυτή είναι η αίσθηση ότι έχεις ένα διπολικό επεισόδιο μανίας

Η διπολική διαταραχή εμφανίζεται στην οικογένειά μου, αλλά δεν το ήξερα αυτό όταν είχα το πρώτο μου μανιακό επεισόδιο.

Ήμουν εργατικός, αυτοαπασχολούμενος συγγραφέας και φωτογράφος. Μια ισόβια νυχτερινή κουκουβάγια, δεν ήμουν ξένος στα αργά τα βράδια. Μερικές φορές έμενα ξύπνιος όλο το βράδυ, συγκεντρωμένος σε μια γραπτή εργασία. Άλλες φορές έμενα έξω μέχρι τις 3 τα ξημερώματα φωτογραφίζοντας συναυλίες, στη συνέχεια επεξεργαζόμουν ακατέργαστες φωτογραφίες μέχρι το ηλιοβασίλεμα, ώστε να μπορούν να δημοσιευτούν εκείνο το απόγευμα. Ζούσα με τους δικούς μου όρους, περνώντας τον χρόνο της ζωής μου.

Έτσι, όταν εμφανίστηκε αυτό το πρώτο μανιακό επεισόδιο, ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, χρειάστηκαν λίγες μέρες για να συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Έλαβα διάγνωση διπολικής διαταραχής το 2012 και έκτοτε βρίσκομαι σε αυστηρή θεραπεία για τη διαχείριση της πάθησης. Η καθημερινότητά μου είναι φυσιολογική και καλά διαχειριζόμενη. Φροντίζω τον εαυτό μου και παίρνω τα φάρμακά μου χωρίς αποτυχία. Αν δεν ήξερες, δεν θα ήξερες ότι ζω με τη διπολική.

Όμως, παρά τις προσπάθειές μου, έχω ξανανιώσει μανία. Εάν δεν γνωρίζετε πολλά για τις επιπτώσεις της διπολικής διαταραχής, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η μανία δεν είναι αυτό που φαίνεται. Δεν είναι «σούπερ υψηλό» ή «εξαιρετικά χαρούμενος». Η μανία είναι συντριπτική, τρομακτική και εξαντλητική. Δείτε πώς είναι μια μέρα στη ζωή ενός διπολικού μανιακού επεισοδίου.

7 π.μ

Το ξυπνητήρι χτυπάει. Δεν με πήρε ο ύπνος χθες το βράδυ.

Ποτέ δεν κουράστηκα – το μυαλό μου έτρεχε. Ιδέες μετά από ιδέα περνούσαν από το μυαλό μου, η μία μετά την άλλη μετά την άλλη. Άρθρα που πρέπει να γράψω. Φωτογραφίες που πρέπει να βγάλω. Και στίχοι τραγουδιών. Τόσοι στίχοι τραγουδιών, όλοι παίρνουν νέα νοήματα.

Είμαι τόσο ανήσυχος. Η εφαρμογή Brainwave Tuner Sleep Induction στο τηλέφωνό μου συνήθως με βοηθά να κοιμάμαι και να κοιμάμαι, αλλά δεν βοήθησε καθόλου χθες το βράδυ. Πήρα δύο δόσεις υπνωτικών χαπιών κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά το σώμα μου υπερέβη την επίδρασή τους. Είμαι πάλι μανιακός;

Ξέρω ότι δεν έχασα καμία δόση.

Είναι πολύ χαμηλή η δόση μου;

7:15 π.μ

κάθομαι όρθιος. Με το αριστερό μου χέρι, απλώνω το καφέ μπουκάλι με τα μικρά λευκά χάπια στο κρεβάτι μου και σφίγγω το κόκκινο μπουκαλάκι με το νερό με το δεξί. Αφαιρώ ένα χάπι και καταπίνω την ημερήσια δόση του υποθυρεοειδικού φαρμάκου, το οποίο πρέπει να λαμβάνεται με άδειο στομάχι. Πολλά άτομα με διπολική διαταραχή έχουν επίσης πάθηση του θυρεοειδούς ή άλλη διπλή διάγνωση.

8 πμ

Δεν θέλω να φάω. Δεν πεινάω. Αλλά το φάρμακό μου για τη διπολική διαταραχή πρέπει να λαμβάνεται με το φαγητό και η σωστή διατροφή είναι κρίσιμη, γι’ αυτό φτιάχνω μια ομελέτα λαχανικών, ξεπλένω ένα φλιτζάνι φρέσκα μούρα και κάθομαι στο τραπέζι με το σημερινό κουτί χαπιών.

Όλα έχουν φρικτή γεύση. Ίσως και να μασάω χαρτόνι. Αφού πνίξω το γεύμα, παίρνω το πρώτο από τα δύο καθημερινά φάρμακα για τη διπολική διαταραχή μαζί με τη μισή ημερήσια δόση ιχθυελαίου. Τα πλένω όλα με νερό και καφέ χωρίς καφεΐνη. Έπρεπε να σταματήσω την καφεΐνη πριν από χρόνια γιατί η διπολική και η καφεΐνη δεν τα πάνε καλά μαζί.

9 το πρωι

Κάθομαι στο γραφείο μου. Γράφω και γράφω, υπερ-εστιασμένος στο τελευταίο μου έργο. Οι ιδέες είναι πολλές, αλλά την επόμενη εβδομάδα θα το ξαναδιαβάσω και θα μισήσω κάθε λέξη, είμαι σίγουρος.

12 μ.μ

Είναι ώρα για μεσημεριανό. Ακόμα δεν πεινάω. Λαχταρώ τους υδατάνθρακες των μακαρονιών, αλλά δεν κρατάω τέτοιο φαγητό στο σπίτι. Βάζω λαχανόσουπα και μια σαλάτα στο λαιμό μου γιατί ξέρω ότι πρέπει να φάω.

Το φαγητό είναι αγγαρεία. Δεν θυμίζει τίποτα. Καταπίνω τη μισή ημερήσια δόση πολυβιταμίνης, μια κάψουλα βιοτίνης για τα αραιά μαλλιά μου και βιταμίνη Ε επειδή η τελευταία μου εξέταση αίματος έδειξε μια ελαφριά ανεπάρκεια. Περισσότερα χάπια.

12:30 μμ

Εντάξει, είναι πίσω στη δουλειά. Αλλάζω ταχύτητα και αρχίζω να επεξεργάζομαι φωτογραφίες από την τελευταία μου φωτογράφιση. Δεκάδες ιδέες περνούν από το μυαλό μου. Πρέπει να κάνω αλλαγές στον ιστότοπό μου. Νιώθω την έντονη ανάγκη να τα κάνω όλα τώρα αμέσως.

6 μ.μ

Ο άντρας μου έρχεται σπίτι από τη δουλειά. Ακόμα δουλεύω. Μπαίνει για να συνομιλήσει και εγώ στενοχωριέμαι με τη διακοπή. Με ρωτάει αν κοιμήθηκα. Ο σύζυγός μου ξέρει ότι γυρνούσα όλη τη νύχτα και αυτό τον τρόμαξε.

Φτιάχνει βραδινό: κοτόπουλο και άγριο ρύζι με λαχανικά. Σε μια κανονική μέρα, αυτό θα ήταν νόστιμο. Σήμερα, γίνεται ξηρή, άοσμη σκόνη στο στόμα μου. Παίρνω τη δεύτερη από τις δύο ημερήσιες δόσεις φαρμάκων για διπολική διαταραχή, ιχθυέλαιο και πολυβιταμίνες.

Κατά τη διάρκεια του δείπνου, παρατηρεί πόσο γρήγορα μιλάω, πόσο γρήγορα δουλεύει το μυαλό μου.

Ξέρει τι να κάνει. Φτιάχνει τις βαλίτσες μου και με πηγαίνει στο αυτοκίνητο για να με οδηγήσει στα επείγοντα. Είμαι τρομοκρατημένος και δεν θέλω να πάω. Είμαι παρανοϊκός, πεπεισμένος ότι θα πάθουμε ατύχημα στο δρόμο.

Το ψυχιατρείο βρίσκεται σε όλη την πόλη. Πριν από μερικά χρόνια, τα επείγοντα έκλεισαν λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό. Τώρα λοιπόν πρέπει να περάσουμε από το ER στο νοσοκομείο της πόλης.

Τραγουδάω δυνατά πίσω από την κουρτίνα μου. Η νοσοκόμα προσπαθεί να πάρει τα ζωτικά μου, αλλά φοβάμαι πολύ να την αφήσω. Καλούν το ψυχιατρείο, ασφαλίζουν ένα κρεβάτι και κανονίζουν να με πάει εκεί το ασθενοφόρο.

10 μ.μ

Ήταν μια κουραστική μέρα. Είμαι επιτέλους στο ψυχιατρείο. Γιατροί και νοσοκόμες στα λευκά τριγυρίζουν γύρω μου. Τα φώτα είναι τόσο φωτεινά. Οι πόρτες ανοιγοκλείνουν, ανοιγοκλείνουν συνεχώς. Μου δίνουν ένα σνακ: κράκερ με φυστικοβούτυρο. Περισσότερο ξηρό φαγητό χωρίς γεύση. Αυξάνουν τη δόση των φαρμάκων μου για τη διπολική διαταραχή και με στέλνουν στο κρεβάτι. Θα μπορέσω να κοιμηθώ καθόλου;

11:30 μ.μ

Δεν κοιμήθηκα χθες το βράδυ, αλλά είμαι ακόμα ξύπνιος.

Πλησιάζω στο σταθμό των νοσοκόμων και ζητάω ένα υπνωτικό χάπι.

1:30 π.μ

Η νυχτερινή νοσοκόμα σταματάει για να με ελέγχει κάθε 20 λεπτά από τότε που σύρθηκα στο κρεβάτι. Αν έχω κοιμηθεί καθόλου, είναι μόνο για λίγα λεπτά. Αν δεν πάρω άλλο υπνωτικό χάπι πριν από τις 2 τα ξημερώματα, δεν θα με αφήσουν να πάρω ένα αργότερα, οπότε παίρνω τον δρόμο για το σταθμό των νοσοκόμων.

6:30 π.μ

Η νοσοκόμα μπαίνει για να πάρει τα ζωτικά μου και μου δίνει την πρωινή δόση του υποθυρεοειδικού φαρμάκου.

Κοιμόμουν; Είχα κοιμηθεί καθόλου;

Σύντομα θα μας καλέσουν για πρωινό. Θα σερβίρουν ένα αθώο σάντουιτς πρωινού μαγειρεμένο τουλάχιστον δύο ώρες πριν. Θα πάω σε ομαδική θεραπεία, όπου μπορεί να κάνουμε τέχνη. Είναι γνωστό ότι βοηθά τους ανθρώπους με την ψυχική τους υγεία. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το να παρακολουθήσετε τηλεόραση. Είναι τόσο βαρετό.

Ανυπομονώ

Η διπολική μανία μπορεί να είναι κάτι τρομακτικό. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι η διπολική διαταραχή είναι θεραπεύσιμη. Από τότε που έλαβα τη διάγνωσή μου, βρήκα τη σωστή φαρμακευτική αγωγή και τη σωστή δόση, ώστε η καθημερινή ζωή να είναι απολύτως φυσιολογική.

Δεν είχα άλλο ένα από αυτά τα επεισόδια εδώ και πέντε χρόνια. Πηγαίνω για ύπνο νωρίς και προσέχω πολύ τον ύπνο μου. Προγραμματίζω υγιεινά γεύματα για την εβδομάδα και δεν χάνω ποτέ μια δόση φαρμάκου.

Η διπολική διαταραχή είναι μια αρκετά συχνή πάθηση, επομένως εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο ζει με ψυχική ασθένεια, παρηγορηθείτε ότι δεν είστε μόνοι. Η διπολική διαταραχή μπορεί να επηρεάσει άτομα από όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Είναι αλήθεια ότι τα επεισόδια μανίας ή κατάθλιψης μπορεί να επαναληφθούν μετά από χρόνια ύφεσης και η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστεί σε γιατρό ή νοσοκομειακό περιβάλλον. Αλλά με την κατάλληλη θεραπεία και μια θετική προοπτική, είναι δυνατό να ζήσετε μια ισορροπημένη, παραγωγική ζωή. Το κάνω. Ξέρω ότι μπορείς και εσύ.

Η Mara Robinson είναι ανεξάρτητη ειδικός στις επικοινωνίες μάρκετινγκ με περισσότερα από 15 χρόνια εμπειρίας. Έχει δημιουργήσει πολλές μορφές επικοινωνίας για μια μεγάλη ποικιλία πελατών, συμπεριλαμβανομένων άρθρων χαρακτηριστικών, περιγραφών προϊόντων, αντιγράφων διαφημίσεων, υλικού πωλήσεων, συσκευασίας, κιτ τύπου, ενημερωτικών δελτίων και πολλά άλλα. Είναι επίσης μανιώδης φωτογράφος και λάτρης της μουσικής που μπορεί να βρεθεί συχνά να φωτογραφίζει ροκ συναυλίες MaraRobinson.com.