Απομυθοποίηση του Call of the Void

Ποια είναι μερικά κοινά παραδείγματα;

Το κάλεσμα του κενού είναι επίσης γνωστό ως φαινόμενο high place (HPP), αφού οι άνθρωποι συχνά το αισθάνονται όταν στέκονται κάπου ψηλά. Θα μπορούσατε επίσης να βιώσετε αυτό το είδος παρόρμησης όταν κάνετε άλλα πράγματα που ενέχουν υψηλό κίνδυνο κινδύνου.

Για παράδειγμα, το call of the void μπορεί να περιλαμβάνει σκέψεις ή παρορμήσεις για:

• τραντάξτε το τιμόνι και μετατραπείτε σε αντίθετη κίνηση ενώ οδηγείτε
• πηδήξτε σε πολύ βαθιά νερά από βάρκα ή γέφυρα
• σταθείτε σε γραμμές τρένου ή μετρό ή πηδήξτε μπροστά από ένα τρένο
• κόψτε τον εαυτό σας όταν κρατάτε ένα μαχαίρι ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο
• βάλτε ένα μεταλλικό αντικείμενο σε μια πρίζα
• βάλτε το χέρι σας σε φωτιά ή σκουπίδια

Όταν εμφανίζονται αυτές οι παρορμήσεις, τις αντιμετωπίζετε γρήγορα, λέγοντας στον εαυτό σας ότι δεν θα το κάνατε ποτέ αυτό. Εσύ ξέρω τι θα συνέβαινε σε οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια. Αλλά εξακολουθείτε να σκέφτεστε να το κάνετε, όσο γρήγορα κι αν περάσει η σκέψη.

Είναι φυσιολογικό;

Ναι, αυτό το συναίσθημα είναι και φυσιολογικό και κοινό.

Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης του 2012 διαπίστωσαν ότι μεταξύ 431 μαθητών:

• Περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς που ανέφεραν ότι δεν είχαν ποτέ αυτοκτονικές σκέψεις εμφάνισαν HPP με κάποιο τρόπο, είτε φαντάζονταν ότι πηδούσαν είτε είχαν μια επιθυμία να πηδήξουν.
• Περίπου τα τρία τέταρτα εκείνων που είχαν προηγουμένως βιώσει κάποιου είδους αυτοκτονικό ιδεασμό παρουσίασαν HPP.
• Άτομα με μεγαλύτερη ευαισθησία στα συμπτώματα άγχους αλλά λιγότερες αυτοκτονικές σκέψεις φάνηκαν πιο πιθανό να εμφανίσουν HPP

Τι το προκαλεί;

Κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Οι συγγραφείς της πρώτης και μοναδικής μελέτης (μέχρι στιγμής) που εξέτασαν το HPP έχουν προσφέρει μια μικρή διορατικότητα.

Μετά από συνεντεύξεις με 431 προπτυχιακούς φοιτητές με διαφορετικό υπόβαθρο ψυχικής υγείας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το HPP πιθανότατα σχετίζεται με την καλωδίωση του εγκεφάλου σας.

Ένστικτα επιβίωσης

Όταν κοιτάτε κάτω από ένα ψηλό μέρος ή βρίσκεστε σε κάποια άλλη δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση, ο εγκέφαλός σας στέλνει ένα προειδοποιητικό σήμα, όπως “Επιστροφή!” ή “Μην το αγγίζεις!”

Αυτό το σήμα συμβαίνει γρήγορα και ενστικτωδώς δημιουργείτε αντίγραφα ασφαλείας, ίσως χωρίς να καταλαβαίνετε γιατί. Στη συνέχεια, όταν σκέφτεστε τι συνέβη, μπορεί λανθασμένα να υποθέσετε ότι η προειδοποίηση ασφαλείας ήταν στην πραγματικότητα μια επιθυμία να πηδήξετε (ή να κολλήσετε το χέρι σας στη φωτιά).

Ευαισθησία στο άγχος

Γιατί ο εγκέφαλός σας πηγαίνει εκεί; Εάν δεν θέλετε πραγματικά να πεθάνετε ή να βλάψετε τον εαυτό σας, γιατί να φαντάζεστε να πηδάτε;

Εκεί μπορεί να εμφανιστεί η ευαισθησία στο άγχος. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι τα άτομα με υψηλότερη ευαισθησία στο άγχος ή φόβο για συμπτώματα άγχους είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν HPP.

Η ευαισθησία στο άγχος συχνά περιλαμβάνει πράγματα όπως το να πιστεύεις ότι ένας σφυροκοπημένος καρδιακός παλμός υποδηλώνει καρδιακή προσβολή ή ότι τα συμπτώματα πανικού σημαίνουν ότι μπορεί να λιποθυμήσεις ή ακόμα και να πεθάνεις.

Όσοι έχουν υψηλότερη ευαισθησία στο άγχος, προτείνουν οι συγγραφείς, μπορεί να είναι πιο πιθανό να ερμηνεύσουν ένα μήνυμα που δεν καταλαβαίνουν ως κάτι επικίνδυνο.

Περιορισμοί σπουδών

Αυτή η μελέτη δεν απέδειξε οριστικά τον μηχανισμό αυτού του συστήματος σηματοδότησης και είχε αρκετούς άλλους περιορισμούς.

Αν και το δείγμα των συμμετεχόντων ήταν αρκετά μεγάλο, όλοι ήταν φοιτητές και οι περισσότεροι ήταν λευκοί. Εξέτασε επίσης μόνο ένα δείγμα, επομένως η διεξαγωγή περισσότερης έρευνας με μια ευρύτερη, πιο διαφορετική ομάδα μπορεί να προσφέρει περισσότερα υποστηρικτικά στοιχεία.

Οι συγγραφείς τόνισαν επίσης ότι η αναζήτηση αίσθησης θα μπορούσε να παίξει ρόλο στο HPP και το προτείνουν ως σκέψη για περαιτέρω έρευνα. Σημείωσαν επίσης την ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με το πώς η ευαισθησία στο άγχος παίζει ρόλο σε αυτό το φαινόμενο.

Σημαίνει κάτι;

Όταν πρόκειται για αυτό, πιθανότατα δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το ότι θα βιώσετε το κάλεσμα του κενού. Θυμηθείτε, είστε σε καλή παρέα. Πολλοί άνθρωποι έχουν τις ίδιες σκέψεις και παρορμήσεις, ακόμα κι αν δεν λένε τίποτα γι’ αυτές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι σκέψεις δεν έχουν σοβαρό ή σημαντικό νόημα. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι παίζουν ρόλο σε οποιαδήποτε πάθηση ψυχικής υγείας ή αυτοκτονικό ιδεασμό όταν συμβαίνουν από μόνα τους και δεν σας προκαλούν μόνιμη αγωνία.

Εάν αισθάνεστε ότι ανησυχείτε για το πιθανό υποκείμενο νόημα, σκεφτείτε τι σας λέει η αντίδρασή σας σε αυτές τις σκέψεις. Απομακρυνόμενοι από ένα παράθυρο ή προεξοχή, δίπλα δεν μετατρέποντας το αυτοκίνητό σας σε κίνηση, καθησυχάζοντας τον εαυτό σας ότι δεν θα κάνετε ποτέ αυτά τα πράγματα, ενεργείτε σύμφωνα με την επιθυμία σας να συνεχίσετε να ζείτε.

Πότε να ζητήσετε βοήθεια

Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου, ωστόσο, ότι το κάλεσμα του κενού μπορεί να μοιάζει πολύ με αυτοκτονικό ιδεασμό. Εάν έχετε σκέψεις αυτοκτονίας, μπορεί να είναι πιο πιθανό να βιώσετε και το κάλεσμα του κενού.

Πολλοί άνθρωποι έχουν σκέψεις αυτοκτονίας χωρίς να έχουν ποτέ ένα ξεκάθαρο σχέδιο αυτοκτονίας ή ακόμη και να έχουν την πρόθεση να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτές. Είναι ακόμα καλύτερο να μιλήσετε με έναν επαγγελματία εάν έχετε σκέψεις αυτοκτονίας, ειδικά εάν επιμένουν με την πάροδο του χρόνου.

Είναι επίσης καλή ιδέα να μιλήσετε σε κάποιον εάν έχετε συμπτώματα κατάθλιψης ή άγχους, όπως:

• συχνές ανησυχίες
• απελπισία
• δυσκολία συγκέντρωσης
• ξαφνικές ή γρήγορες αλλαγές διάθεσης
• αϋπνία ή δυσκολία να σηκωθεί από το κρεβάτι
• αισθήματα καταστροφής
• επίμονη μοναξιά

Τα συμπτώματα συχνά χειροτερεύουν χωρίς θεραπεία, επομένως είναι συνήθως καλή ιδέα να αναζητήσετε βοήθεια αμέσως. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μιλήσετε με έναν επαγγελματία εάν τα συμπτώματά σας επιδεινωθούν ξαφνικά, σας εμποδίζουν να κάνετε πράγματα που πρέπει να κάνετε ή επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής σας με οποιονδήποτε τρόπο.

Παρεμβατικές σκέψεις

Αυτές οι παρορμήσεις μπορούν επίσης να θεωρηθούν ενοχλητικές σκέψεις εάν συμβαίνουν ξανά και ξανά και εμποδίζουν την καθημερινότητά σας.

Οι ενοχλητικές σκέψεις συμβαίνουν στους περισσότερους από καιρό σε καιρό. Από μόνα τους, γενικά δεν προκαλούν ανησυχία.

Μπορεί να είναι σύμπτωμα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, επομένως είναι καλύτερο να μιλήσετε με έναν θεραπευτή ή τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης εάν αντιμετωπίζετε συχνές ενοχλητικές σκέψεις, ειδικά εάν:

• προκαλούν στενοχώρια
• συμβαίνουν συνεχώς
• σας εμποδίζουν να κάνετε πράγματα που θέλετε να κάνετε
• πρέπει να κάνετε κάποιο είδος συμπεριφοράς για να τους ανακουφίσετε

Η κατώτατη γραμμή

Εάν είστε ανάμεσα σε αυτούς που βιώνουν το κάλεσμα του κενού, δεν είναι συνήθως τίποτα να ανησυχείτε. Είναι μόνο ένα από εκείνα τα ενδιαφέροντα, ελαφρώς τρομακτικά, μη πλήρως κατανοητά παράξενα κόλπα του εγκεφάλου που πολλοί άνθρωποι βιώνουν.

Εάν αυτή η παρόρμηση όντως συμβαίνει μαζί με σκέψεις αυτοκτονίας, αν σκέφτεστε να ενεργήσετε με αυτό ή ακόμα και αν σας ενοχλεί λίγο, μιλήστε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας το συντομότερο δυνατό.